Scheiden na 21 jaar

Afstand

Afstand is bij mij de manier gebleken om écht in te gaan zien hoe verknipt hij handelt. Dat duurde een paar weken. En nog verbaas ik mij over de absurdheid van alles wat hij heeft geflikt en flikt. Zo kom je steeds meer terug bij jouw eigen normen en waarden. Ik laat mij niet meer als speelbal gebruiken.

herkenbaar

Die verwarring die je in #51 en #52 beschrijft is heel herkenbaar. Je gaat zo aan jezelf twijfelen.

Natuurlijk is het altijd goed om naar je eigen aandeel te kijken, er is namelijk vaak sprake van een wisselwerking, maar dan nog moet je oppassen niet tevéél de schuld op jezelf te nemen en zijn probleemgedrag op je te nemen.

Lees nog eens door wat je allemaal hebt geschreven. Je leeft op een mijnenveld!

Zoek professionele hulp, samen of alleen, maar blijf er zo niet mee doorgaan, want dit is voor niemand vol te houden en een heel slecht voorbeeld voor jullie kind.

Je aandeel

Je eigen aandeel zoeken is niet hetzelfde als zoeken waar de schuld ligt. Het gaat er vaak om dat je, onbewust en ongewild, slecht gedrag van een ander fasciliteert.
Dat neemt niet weg dat het slecht gedrag van de ander is.
Het is zinvol om je aandeel te zien in die zin dat als je het snapt dat je dan door een andere opstelling je grenzen beter leert bewaken en situaties beter ziet aankomen.

Ik heb een aandeel in de ontsporing van mijn ex. In die zin dat ik, voor hem, overprikkelende situaties niet zag aankomen en bleef hameren op mijn interpretatie van de gewenste situatie.
Als je man en kinderen aan tafel na een lange uitputtende dag geen energie meer over hebben en bij elk 'dingetje' kunnen ontvlammen, heeft het geen zin om te verwachten dat iedereen omdebeurt vertelt over zijn of haar dag. Hoe vreemd ook, een stilzwijgend maal of iemand die op zijn kamer eet wordt dan adekwaat gedrag. Dat fasciliteren is je aandeel zien en bijsturen.

Focus

“Maar een klein stukje van mij vindt hem zo zielig dat ik alles kapot ga maken waar hij zo aan vast wil houden, zijn gezin is hem ergens ook alles.”

Je bent zo enorm met hem bezig.

Hij denkt alleen maar aan wat goed is voor hem
Jij zit ook te bedenken wat goed is voor hem.

Wie denkt er nu aan wat goed is voor jou?

Je focus moet niet op hem gericht zijn. Dat kost je veel te veel tijd en energie.
Je focus moet op jou gericht zijn. Kijk nou alleen wat goed is voor jou. Je bent al 21 jaar met hem bezig geweest, nu de focus op jouw welzijn richten. En laat je niet afleiden door hem, dat hij zielig is etc.

Kijk wat goed is voor jou en handel daarnaar.

Communicatie

Nou Anne J.ik vind niet dat jij het overprikkelde gedrag van je man aan tafel hebt gefasciliteerd. Tenminste niet zoals je het beschrijft. Als een volwassen man moe is en een moment rust nodig heeft tijdens het eten dan zou ik toch echt verwachten dat zoiets gewoon uitgesproken wordt. Waarom moet jij dat voorzien? Bij jonge kinderen moet je soms aan emotioneel management doen maar bij oudere kinderen en volwassenen mag je verwachten dat ze over hun behoeftes communiceren. Als ze dat niet kunnen is het niet perse zo dat jij verantwoordelijk bent voor de ontsporing.

Tja Jutta

Ik ben niet verantwoordelijk maar ik kan wel, door mijn houding, zaken anders laten verlopen. Mijn exman en kinderen hebben autisme.

Niet alleen heeft mijn exman autisme, maar hij heeft ook, door onbegrip voor een conditie als die van hem, een manier van communicatie aangeleerd die, om het maar even zo te zeggen, niet realistisch is.

Hij vroeg me bijvoorbeeld om aan tafel niet te praten maar om stil te houden. En als ik dan vroeg waarom had hij daar niet een realistisch antwoord bij, zoals mijn kinderen nu: ik kan er even niets meer bij hebben en moet landen want sacherijnig van honger en moeheid, want dat vinden de meeste neurotypicals een rotsmoes, iedereen is toch wel eens hongerig en moe? Alleen bij autisme is het extreem en dat valt niet uit te leggen.

Dan deed hij een religieus beroep: het zou moeten voor de engelen, het is respect voor de engelen, er zit ook altijd een engel mee aan tafel.

Niet realistisch, want de familiemaaltijden in het land van herkomst waren standaard vol gezelligheid en geluid.

Mijn exman kon er niet verantwoordelijk voor zijn, zoals mijn kinderen dat nu veel beter kunnen, na begeleiding, omdat hij geleerd had dat een eerlijk antwoord of vraag van hem, niet geloofd werd.

Het is niemands schuld, maar als ik het begrijp, wat ik na training ben ga doen, dan kan ik wel zorgen dat zaken beter verlopen met meer begrip en respect voor iedereen. In de oude situatie gaf ik mijn exman net zoveel onbegrip als hij in de buitenwereld al tegenkwam. En hij verlangde zo naar iemand die hem wel snapte.

Heel jammer, dat niemand dat mij tijdig uit kon leggen.

AnneJ

Ik vraag me dat vaak af bij jou: hoe het komt dat jij bijna in hem moest veranderen om te zorgen dat het met hem beter/goed ging.
Waar was jij in het hele verhaal? Je deed het ook voor je kinderen, dat begrijp ik nog, maar je hebt je hele zijn moeten geven in de aanpassingen en ik ben benieuwd wat er van jouw eigen ik is overgebleven na zolang aanpassen. Hoe bleef je overeind met zoveel autisme om je heen?

Je hoeft geen antwoord te geven, ik vraag het alleen omdat ik het me al vaker afvroeg.

Prima Poll

Ik heug me dat er een moment geweest is, ergens net na de diagnose van zoon en in de turbulentie van de broodnodige scheiding, dat ik dat dacht: moet ik nou zo veranderen en corrumpeer ik mezelf dan niet?

Maar inderdaad, zeker doe je dat voor je kinderen. En het is toch belangrijk om te varieren in je gedrag, zeker in de hulpverlening, je bent zelf toch geen rots die niet meegeeft, maar je persoonlijkheid kan echt wel meegeven.

Bovendien heb ik in mijn vrije tijd ook aan theater en toneel gedaan, en ook in de hulpverlening is wat theater echt wel handig.

Het kalme, altijd alles stil en rustig houden, sturen op non crises, kan echt weleens teveel zijn. Maar daarom ga ik vast op de vrijdagavond een avondje herrie maken met vriendinnen. Lekker door elkaar kletsen, elkaars zinnen afbreken of afmaken bij een loeiende tv.

Soms denk ik ook wel eens, ja mijn zorghormonen (ook een uitdrukking die ik hier heb opgedaan) zijn wel wat afgenomen. Soms verlang ik ernaar om weer alleen te wonen en een eetgroep of een leesclub te beginnen.

Dat kan nou niet echt, dat zou teveel drukte geven of het wegregelen van de kinderen of ze helpen aanpassen.

Maar zon variatie in jou gedrag, en dan invloed hebben op het welbevinden van de mensen om je heen! Dat is een belangrijke reden om door te gaan, als blijkt dat je daar succesvol in bent. Het word gewoon een sport.:-)

Jutta

"gefasciliteerd"

Kijk, als je er niks van zegt gaan mensen het nog van elkaar overnemen ook!

gefaciliteerd
faciliteit

facile niet fascisme...

inderdaad Ad

Dank je wel voor je correctie. Ik heb het inderdaad overgenomen en toen ik het opschreef had ik er al een niet-pluis gevoel bij.

Fascimile

https://nl.wikipedia.org/wiki/Facsimile

Ja, excuses voor deze fascinerende fout.:-)

Iets Freudiaans misschien? "De term komt van het Latijnse fac simile en betekent letterlijk "maak gelijkend".

Maar ook.

"Formeel gaat het dan om een vervalsing, omdat het document iets voorgeeft te zijn dat het niet is."

AnneJ

Dank je wel voor je uitleg. Hier kon het lang goed gaan met ex, maar mijn behoeftes die nooit telden en alles zonder passie doen, lichamelijk contact wat ineens ophield, maakten mij dat er ern dwarsheid in me op kwam.
Uiteindelijk na 28 jaar gescheiden. Ben nu na 6 jaar nog steeds niet terug bij mijn eigen zelf en ben zelfs een beetje vergeten wie ik was.
Nogmaals bedankt, leuk dat je een herrie avond hebt. Ik heb genoten van mijn eigen stilte en herrie in de afgelopen jaren. Heb nog een goed contact met ex; daar zijn de kinderen blij mee. Ik heb respect hoe je managed.

Riedeltje

Wannabe, dat riedeltje ken je inmiddels wel toch? Beloven van beterschap? Het lijkt nu echter omdat jij duidelijker bent. Als je toch voort zou zetten met hem dan weet je hoe je er over een paar weken weer bij zit. Is mijn ervaring in ieder geval. Wat zegt je gevoel daarover, je intuitie? Die klopte bij mij altijd, al negeerde ik het soms.

Wannabe

Die van mij zei exact dezelfde dingen, jarenlang. Als hij het meende dan had hij stappen gemaakt om minder egoïstisch te worden maar dat is nooit gebeurd. Waarom zou het nu ineens allemaal wél kunnen? Alle vorige keren gebeurde het toch ook niet? Sorry voor mijn hardheid, komt denk ik omdat ik uit net zo'n relatie kom. De afstand laat je echt zien hoe ziek het was.

jutta

"Dank je wel voor je correctie. "

Kijk, da's pas een stijlvolle reactie ;-)
Wij onbezoldigde taalverbeteringsvrijwilligers zijn meestal helaas slechter gewend!

Wannabe

Richt je op jezelf, hoe moeilijk dat eerst ook zal zijn, want je bent jezelf inmiddels behoorlijk kwijtgeraakt. Zijn charme offensief gaat alleen over hem, niet over jou. Geloof me, hij is niet zielig en gaat zich ook zonder jou wel redden. Hij raakt gewoon zijn lievelingsspeelgoedje kwijt. Zodra hij je weer terug heeft, gooit ie je weer verveeld in een hoek. Ga nu eens goed voor jezelf zorgen, je kinderen hebben jou nodig, een moeder die ruimte heeft voor zichzelf en hun.

Poll

Bedankt voor het compliment Poll.
Je hebt het ook wel veel langer uitgehouden dan ikzelf. 21 Jaar is een generatie. Wij zijn ongeveer 10 jaar getrouwd geweest waarvan ik 6 jaar hulp heb gezocht vanwege zijn crises, die ik niet begreep.
Je bent nu natuurlijk een ander dan die je was toen je jong was, maar iets daarvan heb ik wel teruggevonden na de overgang en nadat ik in therapie ben geweest.
Verder blijft er ook wel een vaag gevoel van verlies omdat je zo'n energievretende en hersenvervagende tijd hebt doorgebracht die je zo graag anders had geleefd.
Zo had ik het vooraf toch niet kunnen bedenken. In de verste verte niet.
Naief misschien. Inmiddels weet ik hoe heftig relatieproblemen, soms ook bij anderen, kunnen zijn. Nog wel veel ernstiger en levenszuurstof benemender.

Wel fijn dat je, zeker ook voor de kinderen, een goede relatie hebt weten te bewaren met je exman.

Zelfs 28 jaar volgehouden.

Volhouden....

...is dus een uitputtingsslag, topsport, over grenzen gaan....

Wannebe

Hij weet precies hoe hij je aan moet pakken, he?