U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
reactie partner scheiding onverwacht
Ik zou graag jullie advies krijgen wat ik moet doen... ik ben het ff kwijt op het ogenblik.
De situatie: de relatie (20 jr getrouwd) van mijn man en ik is al jaren in een neergaande spiraal, hij heeft bijna heel die tijd psychische problemen gehad (depressie).
Het is een heel lang verhaal wat ik jullie wil besparen dus ik zal proberen tot de essentie te komen.
We zijn bijna 1.5 jaar in relatietherapie geweest maar niets veranderde, ik denk dat we beiden teveel dachten dat het probleem waarom het niet werkte bij de ander lag. Mijn man werd steeds kwader dat "ik niet aan onze relatie werkte want hij deed er toch alles aan..." (in zijn gedachte!). Therapeut had voorgesteld om een pauze (niet bij elkaar wonen) in te lassen om de foute dynamiek te herstellen. Nu waren we ondertussen op een punt gekomen waar we over elk dingetje ruzie hadden, waar er continu werd gesproken over er een punt achter zetten, en waar mijn man steeds vaker alleen meerdere dagen wegging of vrienden zag. Man wil ook niets meer samen doen, geen project of plannen maken omdat hij niet ziet waar onze relatie heengaat. Ik wil juist dingen doen omdat ik van het leven wil genieten!
Nu heb ik 1.5 maand geleden gezegd dat ik wilde scheiden en dat sloeg in als een bom: iedereen rond ons heen verwachtte dat (zelf de kinderen), maar hij klaarblijkelijk niet. Hij wil niet scheiden, hij kan het niet aanvaarden en hij wil er niets mee te maken hebben.
Hij heeft zich na drie weken naar de mediator gesleept met mij - waar zijn frustratie zo duidelijk was dat mediator zei dat hij nog niet toe is aan zakelijke besprekingen (maar dat hij niet te lang moest wachten!). Sindsdien spreekt hij nauwelijks tegen mij, als ik over iets begin vindt hij dat ik hem onder druk zet en sinds twee weken is hij met ziekteverlof wgs psychische nood en zit hij weer bij zijn moeder, die heel graag voor hem zorgt. Hij is volgens hem niet in staat om iets anders te doen dan van dag tot dag leven. En hij is superkwaad op mij "want hij heeft toch alles gedaan en hij verdient dit niet".
Maar ondertussen gebeurt er dus absoluut niets. Hij communiceert niet met mij, ik zit thuis met mijn dochter en werk. Ik mag niet aan hem vragen wanneer we weer naar de mediator gaan, niet vragen wanneer hij thuis komt, niet vragen wat er volgens hem nu moet gebeuren. Ik laat alle vrijheid aan hem om te bepalen wat er gebeurt omdat ik begrijp dat hij veel verdriet heeft. Maar dit is heel moeilijk! Ik heb het gevoel dat hij gewoon een schop onder zijn kont nodig heeft en moet stoppen met bij zijn moeder op de bank te liggen en verzorgd te worden! vooral als je weet dat het traject wat voor ons ligt nog maanden duurt.
Hebben jullie een goede raad voor mij? Hoe lang moet ik hem zijn ding laten doen? wat kan ik doen?
Echtscheidingsverzoek
Tsjor jij schreef:
“ Dat lijkt mij helder als datum. Kan dat ook door 'voorlopige voorzieningen' te regelen? Volgens mij hebben wij dat eerst gedaan, omdat dan de eerste afspraken voor de tijdelijke tussenperiode helder zijn.”
Antwoord: nee, een verzoek tot voorlopige voorziening volstaat niet.
Ik heb het aan een gespecialiseerde advocaat gevraagd.
Er moet echt een verzoek tot echtscheiding ingediend zijn, daarna ben je niet meer aansprakelijk voor schulden van de ander.
Wel goed om op dat moment ook precies vast te leggen (uitdraaien/print screens/ handtekeningen van beide met de datum erbij) wat TO en man samen aan vermogen hebben.
Omdat dat verdeeld moet worden.
Het is voor man dus ongunstig om weg te gaan uit het echtelijk huis (ervan uitgaande dat hij ook mede-huurder is van de echtelijke woning en daarvoor aansprakelijk blijft als hij verhuist naar de nieuwe woning), omdat hij dan de helft van de echtelijke woning en de nieuwe woning moet betalen.
Zo is het in elk geval als de echtelijke woning van de echtgenoten is, maar ik neem aan (check dat voor de zekerheid bij een advocaat) ook bij huurwoningen waar beide echtgenoten huurder zijn.
In elk geval herhaal ik Temets goede advies: ga als de wiedeweerga met een advocaat praten als je niet voor de (dure) huurwoning wil betalen die je man geregeld heeft.
Misschien wil hij er zelf ook wel snel onderuit als hij de consequenties kan overzien.
Als je een advocaat hebt geraadpleegd, oan je hem erop wijzen.
Blijft wel het probleem als hij die huur weer opzegt: blijft hij dan toch in jullie huis wonen?