Proces van loslaten

Wat is jullie ervaring wanneer het proces van loslaten begint?

Momenteel sta ik op het punt van scheiden. We weten beiden dat zoals het nu gaat ook niet gaat werken. Geen van beide is nu gelukkig in deze relatie.
De daadwerkelijke stap om de koffers te pakken krijg ik niet voor elkaar. Reden daarvoor is dat ik de partner in pijn en verdriet achterlaat. Ik haar de toekomst die ze voor ogen had ontneem. Alleen voor mijn eigen ik. Ben ik hierdoor egoistisch?

Ik kan zelf de kracht niet meer opbrengen om er nog wat van te maken. We zijn beiden gegroeid afgelopen jaren, maar niet naar elkaar toe. Ik vind in de huidige relatie geen partner meer, zie haar meer als een goede vriendin.

Het afstand nemen van haar verdriet kan ik dus niet. Het doet me pijn om haar zo te zien. Nu kan je zeggen, ja maar daardoor voel je nog wel wat voor haar en is er nog een basis. Voor mijn gevoel is deze basis alleen maar vriendschappelijk en niet meer als partner.

Ik moet dit dus loslaten, maar dat lukt me niet. Wanneer begon bij jullie het daadwerkelijke loslaten?
En is de pijn die je hebt doordat je de ander radeloos achterlaat normaal?