Overweeg een scheiding

Tigress

Ik heb je vanaf mijn andere account gemaild...hopelijk komt het aan. Kijk voor de zekerheid bij spam X

Even bijlezen

ik heb hierboven ook al mijn verhaal gedaan, geen drank of drugsverslaving, geen fysiek geweld maar verbaal.
Ik trek het echt niet meer, gisterenavond kreeg ik de hele stortvloed over me hee, dat ik op fb zit en al mijn exen opzoek?? ik heb alleen vriendinnen, collegas en 1 oude vriend die hij ook kent waar ik nooit wat mee geahd heb. Ik heb zelf 5jr geleden een website opgezet voor mixed koppels, omdat we ook mixed zijn en er behoefte was om een plekje waar je alles kon delen, tot de krulletjes van je kind etc.
Dit is ook een doorn in zijn ook wat ik zoek alleen maar mensen die ook met donkere mensen getrouwd zijn om maar achter mannen aan te kunnen lopen..
ik ben 22jr getrouwd, heb toen ik met hem verkeerde even een dubbele relatie gehad en stomme dingen gedaan (wie niet als hij/zij 19/20 jr is), ik ben nu 50 en wil geen misstappen meer van 30jr om mijn oren krijgen, ik heb welgeteld nog 1 goede vriendin, voel me echt shit, heb soms de neiging als ik id auto zit om gewoon tegen een boom te rijden, zo ver zit ik al...maar ik heb nog 2 mooie jongens voor wie ik verder wil. maar hoe... ik ben echt op...
ik heb nooit een misstap gezet in ons huwelijk maar dat gelooft hij niet ..once a whore, always a whore... dat mes gaat echt door mijn hart..en wroet nog even door...

@ook-even-ano

ik kan je niet helpen, maar ik word helemaal koud als ik jouw bericht lees. Ajb, probeer jezelf recht te houden en ik ben ervan overtuigd dat ná mijn bericht er heel veel goede en lieve adviezen komen. Kom op, jij bent het waard!!

Bewaar je energie

Ook-even-ano, ga je energie niet verspillen met het weerleggen van alles wat hij heeft gezegd, al is het maar in je hoofd. Je hebt je energie straks nog nodig voor andere dingen, waarschijnlijk.
Een stapje daarboven is het volgende: als hij rustig is, vraag hem dan of dit is hoe hij tegen je aankijkt, noem dan alle ellendige woorden maar op.
Maak hem duidelijk dat jij zo niet benaderd wilt worden: zo ken ik mezelf niet en ik wil zo ook niet benaderd worden door jou.
Vraag hem of het ook anders kan, of hij jou ook anders kan zien.
Als dat niet zo is, concludeer dan dat dit het einde is van jullie relatie: het is het beste als we dan nu ook uit elkaar gaan. Vanaf dat moment ben je aan het scheiden.
Er zijn dan een paar stappen die je kunt zetten, dar kunnen veel mensen je hier advies over geven. Probeer zelf vooral rust en nuchterheid uit te stralen: zo is het en niet anders. Niet teveel emoties, geen ruzies meer, einde van de relatie. Alle emoties komen later wel, als je rustig alleen op de bank zit in je nieuwe woning.

Mocht hij spijt hebben etc. en wel anders met je om willen gaan, geef dan aan dat er wel iets moet veranderen en dat je daar hulp bij wil hebben, bijvoorbeeld van maatschappelijk werk. Zoek dat dan ook actief op, want mooie beloftes en liefdesverklaringen zijn fijn, maar in het dagelijkse leven kun je daar niet op teren als het gedrag er niet bij klopt.

Tsjor

Maatschappelijk werk

daar ben ik zelf al geweest, hij wilde toen niet mee voor een vervolggesprek.
nou liefdesverklaringen ...wat is dat ??
het ergste is mijn oudste zoon (18) slaapt in de kamer naast onze kamer, heeft alles gehoord, hij stond echt te schreeuwen, vanmorgen kreeg ik van hem via fb een < 3 de lieverd, ik zei sorry dat je alles moest horen, ma ik ben het gewend, ik zeg dat mag niet, er moeten leuke dingen zijn die je gewend bent niet dit

Voor ook-even-anno

Ach meid, niemand mag je zo behandelen! Ik had ook zo'n man, ben godzijdank van m af nu. Hij beschuldigde mij met de regelmaat van de klok van vreemdgaan. Schreeuwde en sloeg daarbij. Terwijl ik nooit iets gedaan heb, nog geen zoen aan een andere man. Wat bleek achteraf? Hij was de grote schuinsmarcheerder. Elke keer als hij naast de pot piste, kreeg ik het vor mijn kiezen. Liever kwijt dan rijk, zo'n kerel!

Het ergste

Nee, het ergste is dat jij het moet meemaken.

Maatschappelijk werk is maar één van de mogelijke suggesties, mocht het zo zijn dat hij wel verder wil met je. EEn voorwaarde. Kan ook iets of iemand anders zijn. Sommige mannen kunnen schreeuwen en daarna weer lief doen, daar dacht ik aan. Maar het kan zijn dat jouw man niet zo is.

Wat is nu je plan?

Tsjor

Ook even ano

Ik ben het eens met Tsjor. Beter kan ik het niet verwoorden.
Ik vind het afschuwelijk wat ik lees in jouw verhaal.
Ik kan je niets meer bieden dan sterkte en hou het zo lang mogelijk vol, voor je kinderen maar ook voor jou.
Ik wens je de mooiste gladiolen!

Tjor en co

en anderen dames, bedankt voor de steun, als je dr Phil ziet of Oprah, denk je mij overkomt het niet ik ga weg, maar dan kom je tot het besef dat je het niet doet.
Soms denk ik als ik weg ga valt hij in gat, heeft het de laatste 5jr ook niet makkelijk gehad na zijn ongeluk, maar dan denk ik ook zo moet hij mij ook niet behandelen, zo kan en wil ik ook niet verder, ik zat net id auto en wat er door mijn hoofd gingen waren die laatste woorden eergeisteen- once a whore always a whore - dan denk ik noooooooo dat ben ik niet !!

Als de kinderen even niet thuis zijn probeer ik toch weer even een rustig gesprek en als hij verder wil zal hij heel veel moeten veranderen. Ik heb ook al heel veel opgegeven voor hem.

Bedankt voor jullie steun het doet me goed dat er ook mensen zijn die me begrijpen xx

Ja inderdaad

De reaktie dat overkomt mij niet, of als het mij gebeurd, dan doe ik zus of zo... Je hoort het vaak. Een ander cliché is wel waar: Je weet pas hoe je reageert als het jou overkomt.
Bang voor zijn zwarte gat als jij zou weggaan klinkt ook bekend. Maar als je nou eens een keer lekker egoïstisch in jezelf gaat nadenken? Zou er dan de gedachte om weg te gaan zijn en hem maar met dat zwarte gat te laten zitten? Het lijkt er nl. veel op dat jij in een zwart gat dreigt terecht te komen. Als jij een depressie ontwikkelt schiet niemand er wat mee op en jij al helemaal niets.
Ik wens je veel rust om na te denken. Sterkte!

Hoe reageert hij

als jij met hem wil praten?

Mijn ex heeft bijvoorbeeld aangegeven zo te hebben geschreeuwt tegen onze dochter door mij. Kortom geen verantwoording nemen voor zijn daden. Doet jouw man dat ook? Als dat zo is, dan zou jij de alarm bellen echt moeten horen rinkelen.

Ik herken veel in jouw verhaal. Nu leef ik al ruim een jaar niet meer met die man in één huis. Dat is zoooo fijn. Mijn zelfvertrouwen is gegroeid. Ik heb het contact kunnen herstellen met vriendinnen van vroeger.

Denk niet aan de moeilijke dingen van het uit elkaar gaan, maar denkt ook aan de positieve dingen. Je kinderen zijn niet meer zo klein als ik het zo lees. Daar kun je mee praten, je kunt ze uitleggen dat hun vader en jij niet meer weten hoe ze vriendelijk en lief moeten zijn naar elkaar toe.
Als je zoon het hele gebeuren van die schreeuwpartij al als gewoon bestempeld dan moet je echt actie ondernemen. Het is niet gewoon. Het is niet normaal dat een vrouw zich op die manier laat onderdrukken door de man. Hij krijgt daardoor een totaal verkeerd beeld van het leven als echtpaar.
Neem de stap, zorg eerst dat je een plaats hebt waar jij naartoe kunt, houdt er rekening mee dat het hele verhaal niet in een maand is geregeld. Probeer wat geld achter de hand te hebben. Ik weet niet of je zelf een inkomen hebt? Mannen die zoveel macht begeren zijn ook vaak heel makkelijk in het weghalen van de financiële middelen. Ik heb bijvoorbeeld mijn auto moeten verkopen omdat mijn ex mij niet in levensondhoud voorzag en ik geen inkomen had. Het aanvragen van een uitkering duurt namelijk ook minimaal 6 weken en je moet toch eten.

Sterkte!

Inkomen

Mijn ex heeft bijvoorbeeld aangegeven zo te hebben geschreeuwt tegen onze dochter door mij. Kortom geen verantwoording nemen voor zijn daden. Doet jouw man dat ook? Als dat zo is, dan zou jij de alarm bellen echt moeten horen rinkelen..

hoe bedoel je ?

Gisteren bv een hele discussie ivm zoons die hun fiets gemold hadden, ok het was niet de eerste keer dat de jongste iemand achterop liet zitten, al vaak gewaarschuwd door ons en vooral zijn vader. Blijken ze dus een ouder buurjongen te hebben vervoerd met gevolgd kapot achterwiel, en of ze dan geen respect hebben voor ons en alles maar laten kapotmaken. Hij zegt ik moet hier hele dagen zitten schreeuwen, ander luistert hier niemand naar me...
En dan is het mijn fout omdat ik de jongens er niet op aanspreek , wat ik dus wel doe, en weer mijn hele verleden erbij halen wat er niks mee te maken heeft...
Soms denk ik ben ik dan zoo slecht ?? dingen die je als tiener doet kan je mij nu toch niet meer aanrekenen?

Ik heb gelukkig een baan, heb dit nooit opgegeven, eerst 40u gewerkt, dan weer 32 u en vorige jaar besloten er nog vier u bij te nemen van collega's die op pensioen gingen. Dus op zich zit ik wel safe wat inkomen betreft, niet een super salaris maar met de riem dichttrekken zal dit wel moeten lukken.
Hij heeft een WIA uitkering voor 75 % afgekeurd.
Wel een eigenhuis, die moet dan ws id verkoop, met gelukkig NHAW garrantie, want huis vd buren werd net met 50 000 eu verlies verkocht en die had geen NHAW garantie.
Nog niet gepraat over mijn plannen.

Het was een voorbeeld om de vraag

te onderbouwen of hij verantwoording neemt voor zijn daden. Dat kan ik namelijk niet uit jouw verhaal halen.

Fijn dat je een eigen inkomen hebt, dan wordt het zaak om te onderzoeken waar jij een aantal maanden kan wonen. Dan ga ik er voor het gemak vanuit dat jij degene zult zijn die weggaat en niet hij.

Zorg dat als je het huis uitgaat voor foto's van spullen die jij bijvoorbeeld wel graag wilt hebben, maar niet direct mee kunt nemen, maar ook van de rest van de inboedel. Zorg ook voor kopiën van de afschriften van de rekeningen. Dit geldt dan als ijkpunt. Alles zal verdeelt moeten gaan worden als jij dankzij de foto's enzo een duidelijk beeld hebt kun je makkelijker gaan bepalen wat eern reëele verdeling is.

Als je werkelijk zo slecht was...

Ook-even-ano, als je het nuchter bekijkt: als je werkelijk zo waardeloos bent, wat doet hij dan nog met jou in éen huis? Waarom je leven blijven delen met een waardeloos prul? Hij kan toch ook bij je weg? Maar nee, daar heeft-ie kennelijk ook geen behoefte aan...

Overigens opvallend dat hij kennelijk 75% arbeidsongeschikt is. Op psychische gronden soms? Want een dergelijk arbeidsongeschiktheidspercentage krijg je niet zomaar...

Groeten,

Temet

Ongeluk

neen arbeidsongeschiktheid is door een auto ongeluk een paar jaar geleden.

Ik heb dat ook al vaak voor zijn voeten gegooid, ben ik waardeloos zoek een ander ik hou je niet tegen !!
Wil zelfs nog helpen zoeken ...pfff

Praten

'Nog niet gepraat over mijn plannen.' Als je een beslissing genomen hebt is het toch belangrijk, dat je dat tegen hem zegt. Als je die stap overslaat ben je jarenlang nog aan het vechten over van alles, simpelweg omdat het niet tot iemand doorgedrongen is dat de ander de relatie wil beëindigen.

Ik zie ook nog een andere lijn in je verhaal. De bekende lijn is: man die kinderen hard wil aanpakken en de vrouw verwijt dat ze dat niet doet; en omgekeerd: vrouw die vindt dat man de kinderen te hard aanpakkt.

In jouw situatie is het waarschijnlijk nog iets complexer: je man is degene die de meeste tijd thuis is en voor de kinderen moet zorgen; dat is bovendien niet zijn eigen keuze geweest; en hij zal lichamelijke dan wel psychische problemen hebben want anders had hij geen WIA. Heel veel redenen dus, om 'niet goed in je vel' te zitten.

Wat voor mogelijkheden heeft hij om beter voor zichzelf te zorgen? Bijvoorbeeld: begeleiding, therapie, werken aan lichamelijk of psychisch herstel dan wel goede verzorging; omgaan met de kinderen, hoe opvoeden, tips om anders te reageren als kinderen voor de zoveelste keer een fiets mollen. Staat hij ervoor open om zijn eigen realiteit onder ogen te zien, kan hij benoemen waar hij problemen mee heeft, krijgt hij ergens waardering van iets of iemand?

Als je al deze vragen rechtstreeks op hem afvuurt krijg je waarschijnlijk nul op je rekwest, zo werkt het niet. Maar je kunt wel een paar stappen zetten:
- is het voor jullie allebei duidelijk wat er veranderd is in de rollen die jullie (noodgedwongen) hadden, is het voor hem duidelijk dat hij een bepaalde rol heeft gekregen, ook al wil hij die eigenlijk niet, heb je hem een neiuwe rol gegeven na zijn ongeluk;
- laat je hem wel eens merken dat je waardeert wat hij doet, dat je weet hoe zwaar het is de hele dag thuis zijn en voor de kinderen moeten zorgen;
- vraag je wel eens aan hem, wat hij moeilijk vindt, en als hij iets moeilijk vindt, ga je het dan overnemen van hem of ondersteun je hem in het zoeken naar mogelijkheden;
- geef je hem wel eens ergens respect voor;
- hoe kan hij een nieuwe 'identiteit' en rol opbouwen, wat zijn zijn sterke kwaliteiten, hoe kun je die positief benaderen en waarderen?
- heeft hij mogelijkheden om iets te doen voor zichzelf, sporten of zo?

Misschien kun je beginnen met de constatering dat het voor jullie allebei moeilijk is na zijn ongeluk. Dat je ziet dat het voor hem moeilijk is, dat je blij bent dat jij kunt werken, maar dat je ook ziet dat er daardoor grote veranderingen zijn gekomen. Misschien moet je hem eens week vakantie kado geven: waar zou hij dan naartoe willen, wat zou hij dan willen doen. In die week zorg jij voor de kinderen.

Tsjor
- heeft hij mogelijkheden om met anderen (andere mannen) te communiceren?

Praten of schreeuwen?

Dit weekend ook weer iets onbenulligs, zoon zit met zijn zonnebril aan in huis, hij zegt zet je bril af als je gaat eten, zoon zegt ok , maar jij draagt ook een muts in huis, ik zeg zo lakoniek ja inderdaad, de hele winter met een muts aan in huis, daar dulde hij ook geen kritiek over...
Nou ik was een slechte moeder omdat ik daar een grapje over maak ,ik moet mijn kind maar beter opvoeden en gelijk staan met hem. De hele nacht heeft hij wakker beneden gezeten, over al mijn zonden nagedacht en s'morgens toen de jongens naar voetbal waren ging hij weer helemaal tekeer, heel dreigend, ik kon hem op afstand houden.
Hij zei dat hij er geen zin meer in had, ik zei toen ook dan is het beter om het huis te verkopen en elk een huis te zoeken.
Toen begon hij ineens dat het wel heel opvallend zou zijn voor zijn omgeving want hij heeft over mij nog nooit een kwaad woord verteld aan zijn vrienden en nu opeens zouden we uit mekaar gaan? Ik zei misschien moet je eens met een van je vrienden te rade gaan (verschillende zijn ook gescheiden) of je gaat naar een psycholoog zo kunnen we niet verder, maar problemen moeten sowieso binnens huis blijven...(?).

Ik werkte altijd al bijna fulltime dus veel is er niet verandert in het rollenpatroon, ik moet alleen nog een tandje harder werken. Hij zit dan 3 volle dagen thuis en 3 ochtenden id week werkt hij nu. Hij heeft ook een oude hobby opgenomen nl tassen maken en daar heb ik hem veel complimenten over gegeven andere mensen ook, maar als ik te enthousiast ben en hem extra wil stimuleren wil hij liever zijn eigen tempo aanhouden en is het ook weer niet goed.
Hij is ook weer in de sportschool ingeschreven, vroeger ging hij 3x id week hardlopen maar met die pijn kan dat niet. maar ik zie hem niet zo vaak naar de sportschool gaan nu.
Hij heeft het idee dat hij altijd de boeman is , maar ik heb het idee als je altijd gaat schreeuwen iedereen je ook als een boeman ziet, ook al heb je gelijk ..
Ik weet nu niet of hij verder wil gaan of niet.
Hem een week op vakantie sturen is ook geen optie er is nu geen geld voor en hij zou zich alleen maar ergeren.

En jij?

Je vraagt je af of hij nog verder wil... Maar wat wil jij eigenlijk?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Vaker?

Doet hij dat vaker, de hele nacht wakkerblijven om jouw (!!) zonden te overdenken? En dan tegen jou schreeuwen? Ik zou daar heel snel klaar mee zijn!

mijn zonden net weer over de tong gegaan...
reden?
ik kom thuis na 8u werk, zijn muziekinstallatie staat aan, (iedere dag, grote versterkers, mooie muziek maar hard) dus hij is na zijn werk ah douchen en komt beneden, waarom ik de muziek alweer uit doe, omdat ik even nieuws wil luisteren.
Jij houdt niet van muziek, toen ik je leerde kennen ging je naar concerten etc om achter de mannen aan te lopen ????? want als dat niet zo was dan zou je nu ook wel genieten van muziek en niet iedere keer films willen kijken of tv kijken...
eh wat is daar mis mee, we kunnen het ook netjes verdelen, als ik er niet ben je muziek hard en als er een mooie film is wil ik die dan zien...
de discussie laaide alleen maar hoger op... ik herhaal niet wat er allemaal gezegd werd.
Ik heb hem toen gezegd als jij me zooo erg vind zoek dan aub iemand anders, ik wil je er zelfs mee helpen maar dit pik ik niet meer, ja misschien doe ik dat wel zegt hij. ok nu is hij boos weggereden.
Ik stond net met een doos slaappillen in mijn hand , neen dat kan ik niet doen de jongens houden wel nog van me.
Rateltje wat ik wil, wat denk je ....? Rust Rust Rust...
en ja Maks, dan durft hij me midden in de nacht wakker te maken om over mijn zonden te praten :(

Sorry yinjan

alles komt naar boven , sorry dat ik je draadje vervuil.
Hoe gaat het nu met jOU??

Rust

Ik herken je verhaal zo, vandaar dat ik de graag stelde. Rust krijg je als je bij hem weg gaat! Wellicht na even uit elkaar geweest te zijn kun je weer bij elkaar maar voor nu moeten jullie uit elkaar. Het maakt je anders kapot!

Heb je een optie waarbij hij voor nu het huis uit kan? In een caravan van iemand of zo?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Zonden

ook-even-ano, jij benoemt ook zijn 'zonden'.

Je beschrijft dit: 'Dit weekend ook weer iets onbenulligs, zoon zit met zijn zonnebril aan in huis, hij zegt zet je bril af als je gaat eten, zoon zegt ok , maar jij draagt ook een muts in huis, ik zeg zo lakoniek ja inderdaad, de hele winter met een muts aan in huis, daar dulde hij ook geen kritiek over... ' Eerlijk gezegd vind ik het op zijn zachtst gezegd ook geen tactische reactie van je, eigenlijk zelfs kinderachtig. Vader corrigeert zoon, zoon geeft grote mond terug, en dan ga jij zoon bijvallen en vader onder kritiek stellen. Zu je willen dat vader zoon zo zou ondersteunen als zoon een weerwoord heeft tegen jou en jou onder kritiek stelt?

Je zoekt naar redenen om te gaan scheiden en die redenen zoek je in zijn verderfelijke aard. Het kan best zijn dat de relatie tussen jullie beiden gewoon over en uit is. Als je tot die conclusie bent gekomen kun je daar stappen op ondernemen. Je hoeft dan niet te gaan roepen dat hij jou maar weg moet doen etc.

Hij is na een ongeluk arbeidsongeschikt geworden. Dat zal toch ergens mee te maken hebben, je komt niet gezond aan zo'n etiket. Nu lijkt het alsof je hem verwijt dat hij niet werkt, sport etc. Beschouw hem als de huisman en jezelf als de kostwinner, die inderdaad na een dag hard werken thuis komt en zijn/haar plekje weer moet veroveren in het huis (muziek uit, ik heb er recht op om mijn televisieprogramma te kijken etc.).

Tsjor

Tsjor..

Je hebt wel gelijk wat betreft het feit dat ik inderdaad tegen zijn autoriteit inging ivm de bril/muts historie met onze zoon.
Maar ik heb hem nooit verweten dat hij niet aan het werk ging of sport, ik weet dat het sporten goed voor hem is en zeg dan wel eens langs de neus weg, was je nog op de sportschool vandaag en dat voelt hij dan ook als een aanval terwijl ik hem alleen wil helpen.
Hij werkt nu 3 ochtenden in de week en dat is te zwaar voor hem dat is ook frustrerend, hij is nu herkeurd, dat zou pas eind dat jaar gebeuren maar we hebben het eerder aangevraagd zodat hij niet met die onrust blijft zitten de hele zomer nog. Van de herkeuring nog geen uitslag gehad.
Dat plekje vinden is inderdaad moeilijk. Ik heb er gisteren gewoon willen over praten en wou tot een oplossing komen, hij voelde het als een verwijt naar hem toe.
Ik heb het bij de huisarts aangekaart dat ik denk dat hij tegen een depressie aan zit en hij er een keer moet over beginnen tegen hem, maar hij gaat nu weinig naar de huisarts of bij een andere id pratijk die hiervan niks afweet.
Er zijn zoveel kwetsende woorden/daden aan beide kanten gezegd dat ik nu inderdaad een scheiding zou overwegen, 22 jaar heb ik het volgehouden.
Ik zeg niet dat het een slechte man is, integendeel, maar hij moet hulp zoeken en dat wil hij niet.

Jeetje ook-even-anno

Wat verschrikkelijk zwaar heeft jouw man het! Ik kan me heel goed voorstellen dat hij slecht in zijn vel zit. Niet dat elk gedrag legitimeert maar ik lees bij jou wel heel weinig begrip. Als hij niet arbeidsongeschikt was geraakt, had je dan ook willen scheiden?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.