Ouders van jonge kinderen scheiden te snel

Ad Hombre

Inhoudelijk valt er niets te zeggen in reactie op jouw bijdrage. Vage Calimero-verwijten leg ik naast me neer, net als het idee dat Ad Hombre hier wel eens zou kunnen bepalen wie “wij” en “jullie” zijn. Ik reageer hier als persoon, niet als onderdeel van een van de hokjes die je kennelijk zo hard nodig hebt om de wereld te bevatten.

Lanza

Je hoeft hier helemaal geen privé-informatie te delen als je daar zelf niet achter staat. Dat doe ik zelf ook niet. Waar ik over viel is dat je die privé-informatie wel gebruikt hebt als argument in deze discussie, zonder er verder op in te gaan en je de mogelijke ellende van anderen achteloos terzijde lijkt te schuiven. Niet niets wat jullie voor de kiezen hebben gekregen. Vooral suïcide is enorm ontwrichtend. Ik vind het moeilijk te begrijpen dat iemand die de nare kanten van het leven volop heeft leren kennen, zich zo ongenuanceerd uit kan laten over het doorgemaakte verdriet van anderen. Mijn vooroordeel is toch wel dat juist mensen die gelouterd zijn door tegenslagen, begrijpen dat het leven voor anderen ook geen feestje hoeft te zijn. Ook en juist als je niet van alles op de hoogte bent.

Donna

"Inhoudelijk valt er niets te zeggen in reactie op jouw bijdrage. Vage Calimero-verwijten leg ik naast me neer, net als het idee dat Ad Hombre hier wel eens zou kunnen bepalen wie “wij” en “jullie” zijn."

1. Jouw bijdrage waar ik op reageerde was evenmin inhoudelijk maar een ad hominem aanval op OP.

2. Ik bepaal wat ik vind, niet meer of minder maar ik laat me niet de mond snoeren en als dat bij iemand anders wel lijkt te gebeuren zou ik daar zomaar wat van kunnen vinden.

"Ik reageer hier als persoon, niet als onderdeel van een van de hokjes die je kennelijk zo hard nodig hebt om de wereld te bevatten."

Stop je me nou in het hokje van mensen die mensen in hokjes stoppen?

Ik ben er zeer

wel van op de hoogte dat het leven niet altijd leuk is en dat dit ook voor anderen geldt. Alleen hoeft dat mijns inziens niet een reden te zijn om gelijk maar uit elkaar te gaan.

Wat ik juist de hele tijd schrijf is dat het leven niet altijd leuk is en dat je dit beter kunt accepteren en hierin samen een weg vinden.

En wat de rest je duidelijk probeert te maken is dat als één van de twee er geen weg in wil vinden, de ander geen schijn van kans maakt.

Maar Lanza

Dat jij daar zo over denkt is leuk, maar niet voor iedereen weggelegd en dat proberen we je nu al zo'n 350 berichten duidelijk te maken maar je lijkt de boodschap niet te willen ontvangen.

Lanza

Ik verwacht ook niet dat jou man momenteel iets doet waarvan je hem moet vergeven.
Wat wij bedoelen is: je kunt niet in zijn hoofd kijken.

Goede vrienden van ons leken het perfecte stel, laat ze nou toch al een jaar verliefd zijn op een andere man en haar gezin met haar 3 jarig zoontje opgeven. Dit doet ze echt niet zomaar, haar man begreep haar ook voor geen meter.
En dat was het juist. Het is nooit zomaar. Er Is ergens een onvrede die je niet kunt vinden, niet kunt herstellen.

Miss

"Goede vrienden van ons leken het perfecte stel, laat ze nou toch al een jaar verliefd zijn op een andere man en haar gezin met haar 3 jarig zoontje opgeven. "

Dat is een keus. Er is niets onvermijdelijks in verliefdheid waardoor je je 3 jarige kind zouiets aan zou *moeten* doen. Je hebt de keus om verliefd te worden en als je het dan bent heb je de keus om te kiezen voor je driejarige kind of voor je nieuwe scharrel.

Alleen mensen met hopeloos door boeketreeksen aangetaste hersenen maken zichzelf wijs dat je in dat soort situaties geen keus zou hebben.

Dat zo'n volstrekt immorele keus hier wordt gepresenteerd als iets onvermijdelijks wat je zomaar overkomt raakt aan de crux van de situatie.

ja maar Ad

"Dat is een keus. Er is niets onvermijdelijks in verliefdheid waardoor je je 3 jarige kind zouiets aan zou *moeten* doen. Je hebt de keus om verliefd te worden en als je het dan bent heb je de keus om te kiezen voor je driejarige kind of voor je nieuwe scharrel."

Dat ben ik helemaal met je eens. Maar de man van die vrouw heeft geen keus. En daar gaat het ook om. Ik vermoed al dat jij dan gaat zeggen "ja dan had hij een betere partner uit moeten zoeken". En dat is dus bs. Want dat kan je niet weten. en wat jij en Lanza vervolgens doen is de man ook onder de neus wrijven dat hij te snel gaat scheiden want hij heeft een jong kind. Lekker dan.

"keus"

Ad, degene die de leukigheidjes buiten het huwelijk zoekt heeft een keus ja. Het wel of niet doen, en bij verliefdheid de keus om het huwelijk op te breken of niet.

De partner echter die heeft geen keus, zijn vrouw is hotel de botel en wil weg. Dan kan hij heel verstandig op haar in gaan praten dat dit geen goede actie is maar dat is dan alleen maar olie op het vuur. Ze vindt hem zeuren, dat doet de nieuwe vlam niet en dat is fijn dus haar verliefdheid wordt nog groter. Ze ziet in de nieuwe vlam steeds meer als de ideale partner.

Dat ze na 3 jaar met de nieuwe vlam ook weer heel saai met een kop koffie in de hand samen het journaal zit te kijken kan ze nu nog niet overzien. Maar dat gebeurt wel de bedrogen partner ziet dat helder voor zich maar dringt niet door in de roze wolk van de verliefde geest.
(zowel de partner als waar ik zij schreef kan ook hij zijn en een vrouwelijke partner)

Miss

Volgens mij is dit nu net een situatie zoals Lanza die beschrijft. Ben het met Ad eens, verliefd worden is dan misschien geen bewuste keus (heb ik ook twijfels bij trouwens) maar er iets mee doen echt wel! En in zo'n geval denk ik wel net als Lanza, als je binnen 2 jaar na de geboorte van je kind verliefd wordt op een ander en na een jaar besluit daarvoor je gezin op te breken, dan kan ik moeilijk geloven dat je erg je best hebt gedaan om je huwelijk in stand te houden.

Tja, verliefde mensen zien de boel niet meer helder. Als volwassene zou je dat naar mijn idee moeten weten. Het gras lijkt meestal groener bij de buren, en blijkt dat zelden echt te zijn. Ook dat zou je als volwassene moeten weten. Triest voor het kind, dat in ieder geval.

Marielle

"Maar de man van die vrouw heeft geen keus. En daar gaat het ook om."

Laten we er dan van maken dat in de meeste gevallen minstens een van de partners wel degelijk verantwoordelijk is voor het zo snel op de klippen lopen van de relatie en in sommige gevallen allebei.

Zelf heb ik eerst *uitputtend) hulp gezocht voor mijn partner die helemaal doordraaide na de geboorte van de tweede. Helaas moest ik constateren dat er geen passende hulp te vinden was en ik denk dat het ook wel uit kan maken wat de kwaliteit en de deskundigheid is van de hulpverlening waar je (toevallig) mee in aanraking komt.

Maar ja, daar blijf ik dan over twijfelen. Goede hulpverlening had de lijdensweg mogelijk ook juist verlengd.

We wonen nu al weer heel lang apart, wel bij elkaar in de buurt. En ondanks dat we ook al lang geen partnerrelatie meer hebben hebben we wel een goede ouderrelatie die ik aanstuur. Zo is het wel.

"Laten we er dan van maken dat in de meeste gevallen minstens een van de partners wel degelijk verantwoordelijk is voor het zo snel op de klippen lopen van de relatie en in sommige gevallen allebei."

Dat vind ik al een hele shift in de discussie

Marielle

Eens kijken of Lanza zich erin kan vinden ;-)

Lanza #341

Lanza, je l&&**lt jezelf vast.
Uit jouw posting #341: "Ik ben niet iemand die haar leed zomaar overal rondstrooit, daarvoor vind ik het te persoonlijk. "

Dus zodra jij gaat scheiden omdat voor jou of je man iets gebeurd is wat één van jullie of beiden tot scheiden brengt, zul je niet op schoolplein/in de buren-app vertellen wat er gebeurd is. Want: "Ik ben niet iemand die haar leed zomaar overal rondstrooit, daarvoor vind ik het te persoonlijk. " En dan denkt iedereen dus: jeetje zeg die Lanza, die doet ook geen moeite. Jarenlang gaat alles prima en dan nu stopt ze gewoon ermee. Verwend kreng zeg, ze zou eens moeten doorzetten. En dan gaan ze postings plaatsen op een forum en zeggen ze: ik snap er toch niets van, mensen gaan zo makkelijk uit elkaar.

I rest my case.

Groet,
Angela

... het zou best kunnen...

En nu laat ik een hele berg posts ongelezen … dat sommige jonge ouders te weinig beseft hebben hoe je dagelijks leven ongelooflijk verandert als je kleine kinderen krijgt/hebt en dar er nog maar heel weinig is wat je ongestoord kunt doen. Laat staan genieten (het grote gebod tegenwoordig). Veel jonge ouders van nu hebben een veel luxer (leuker?) leven dan dertig, veertig jaar geleden. Met kleine kinderen moet je enorm veel inleveren op de leuke levensstijl en als je om dat vol te houden vlucht naar van alles en nog wat, wordt je relatie een wiebelig gebeuren.

Wie zei dat net - de tijd waarin je kleine kinderen hebt, is nou niet bepaald de beste tijd om je relatie te evalueren. Het is hard werken en elkaar er doorheen helpen.

Weekendbijlage van NRC gezien, met de nachtmonsters?

Er is van alles in het leven waarvoor je niet 100% diep doordacht kiest. Ook al zou je wensen dat het allemaal redelijker verliep. Dat geldt ook voor kinderen. Je weet pas hoe het is als ze er zijn. En je weet pas hoe goed je partner is in het samen de klus klaren, als die kinderen er zijn en grote happen uit je rust en het fijn je eigen dingen doen nemen.

Affijn, het is volgens mij minder onbegrijpelijk dat jonge ouders scheiden dan Lanza denkt. Het is wel heel jammer, Het gezinsleven wordt er niet eenvoudiger door.

Zoals jij het schetst

is het precies, Wilgenkatje. Maar ik vind dat dus wel te snel opgeven, als het je tegenvalt die eerste jaren en dan maar weggaat. En inderdaad een echte oplossing is het ook niet, want je maakt de situatie alleen maar complexer. Mensen van mijn generatie zijn weinig gewend en willen hun luxe leventje doorzetten, koste wat kost.

Verder eens met Ad, daar is maar een partij voor nodig.

Lanza

" Verder eens met Ad, daar is maar een partij voor nodig."

Daar kom je nu mee? In posting 32 geef ik al aan dat vaak een van de partijen geen keus heeft. Er volgen velen na mij en je blijft maar bij je standpunt totdat Ad het zegt (nav een posting van mij)?

Had toch een stuk of 300 berichten gescheeld als je wat eerder iets had aangenomen.

Ergo conclusio

Voor Larda liever geen 'veni vidi futsi'!

Dat neemt zij zich althans voor.

Dat bedoel Ik pennestreek

Zoals kopzorg zegt, haar partner had geen keus, een beetje zoals jij een paar jaar terug.
Mevrouw checkte gewoon uit, was allllanggg uitgecheckt. En ja lanza dat je dat niet snapt is ook onbegrijpelijk maar het kan bij iedereen overkomen dat je niet weet of je partner uit en incheckt.

Jij had er ook totaal geen inspraak meer in, pennenstreek.... mega verdrietig.

Dit is wat ik bedoel, je kunt bij hoog en laag blijven beweren maar dan met andere woorden" mijn man hoef ik niet te vergeven want hij doet niets fout"

JE weet niet waar je voor komt te staan.

Miss

Lanza is inmiddels tot het inzicht gekomen dat één partij wil scheiden en de ander daar niets aan kan doen.

" Verder eens met Ad, daar is maar een partij voor nodig."

Maar goed

Dat is een totaal andere discussie.

Wilgenkatje, jammer is het absoluut. Maar ondanks dat gebeurd het, dagelijks. En om je er over te blijven verbazen is een andere opstelling dan begrijpen waarom ze die beslissing samen nemen of afzonderlijk van elkaar.
Het is maar net hoe je je opstelt.

Fijn dat ad iets meer doordringt...

Dank

Mariëlle, Ik zie het nu net....

Dat inzicht had

ik al in het begin van de discussie, dat ligt alleen nogal voor de hand, dus daarom heb ik het niet expliciet benoemd.