

Echtscheiding en erna
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Erwin
19-11-2016 om 12:11
OTS
Hallo allemaal
Mijn vraag is of een gezinsvoogd bij OTS het eerste gesprek mag organiseren bij een van de ouder thuis ?
Ik vind het niet prettig om bij mijn ex vrouw te zitten in haat huis en dat terwijl al 4 jaren oorlog is over de omgang en daarom is her een OTS uitgesproken .
Ik hoor en lees graag wie er daar ervaring mee heeft of mij advies kan geven
Groetjes

AnneJ
19-11-2016 om 13:11
https://www.dekinderombudsman.nl/ul/cms/fck-uploaded/2013.KOM008Isdezorggegrond.pdf
Jeugdzorg is berucht ondeskundig, met name zelfs bij omgangsOTS.
Natuurlijk kan niemand je dwingen om bij je exvrouw in huis te gaan. De gezinsvoogd probeert het gewoon, terwijl het voldoende zou moeten zijn om 'normale' afstandelijke relaties te kunnen bewaren.
Bovendien blijkt dat niemand kan zorgen dat die omgangsproblemen veranderen in een goede samenwerking tussen jullie behalve als jullie dat zelf kunnen, dus ik vrees dat je voorlopig nog wel een groot probleem hebt.
Dat tot ernstiger zaken kan leiden als eenhoofdig gezag, uithuisplaatsing van een of meer kinderen.
Dus liever denk je zelf na hoe jij zelf, niet je exvrouw daar ga je niet over, stappen kunt ondernemen om een einde te maken aan het gedoe.

tsjor
20-11-2016 om 10:11
Afwegingen maken tussen veranderen en accepteren
ERwin, je zult constant een afweging moeten maken tussen je mogelijkheden om iets te veranderen en de noodzaak om iets te accepteren.
In jouw situatie: je kunt altijd bij de gezinsvoogd het voorstel neerleggen dat je het liefste op neutraal terrein het eerste gesprek wil voeren, bijvoorbeeld op haar kantoor. Of dat je het graag bij jou thuis zou willen doen. (Poging om te veranderen). Het kan zijn dat de gezinsvoogd dat niet accepteert, omdat de gezinsvoogd ook inzicht wil krijgen in de situatie waarin de kinderen wonen en ze anders dus dubbele tijd kwijt is. Als de gezinsvoogd er niet op ingaat kun je weer kiezen: ruzie maken daarover en weigeren om bij je ex te komen (daarmee sta je wel meteen bekend als een ruziemaker en iemand die het bestaan van de ex weigert te accepteren) of zuchten en accepteren.
De keuze tussen veranderen en accepteren wat kan worden: buigen of barsten) zul je vanaf nu op veel momenten moeten maken.
De waarschuwingen van AnneJ helpen je om niet al te optimistisch te zijn over de deskundigheid van jeugdzorg. Dat is terecht. Maar bouw niet een al te grote aversie tegen hen op, want je zult het vanaf nu met een gezinsvoogd moeten doen. Verdiep je wel in de protocollen die er bij jeugdzorg zijn. Niet dat ze zichzelf daaraan houden, maar je kunt dan wel ontdekken dat er meer kanalen en mogelijkheden zijn voor het geval er iets mis gaat.
Een belangrijk punt alvast: een gezinsvoogd werkt in een team en dat team geeft haar adviezen over hoe te handelen. De gezinsvoogd is de enige die informatie over de situatie van je kind(eren) in het team inbrengt, dus de andere deelnemers van het overleg varen op zijn/haar informatie. Na een gesprek met e gezinsvoogd kun je altijd de vraag stellen: wat weet je nu, wat denk je nu, heb je voldoende informatie om onze situatie in het team te bespreken.
een tweede punt: achter elke gezinsvoogd staat een teamleider. Als er grote problemen zijn kun je met de teamleider bespreken, die kan de situatie (soms) een andere kant op duwen als het echt verkeerd gaat. Maar als je ruzie krijgt met de gezinsvoogd én de teamleider sta je 2-0 achter. Ik zeg dit met een dubbele bedoeling: 1. je staat niet alleen tegenover een gezinsvoogd die in jouw ogen rare dingen doet; 2. het vergt wel wat stuurmanskunst om ervoor te zorgen dat de teamleider open naar je luistert, zodanig communiceert dat die persoon zijn eigen teamlid niet afvalt, maar wel voldoende informatie heeft om de zaak eventueel een andere kant op te duwen.
Een houding van vriendelijke coöperatie, met voldoende kennis en inzicht in wat er gebeurt (dus ook aan de hulpverlenerskant) kan je helpen om goed te manoevreren door deze hele situatie heen, die vol valkuilen zit.
Hier schrijven kan ook helpen om helder te krijgen wat er gebeurt: wat is het probleem, hoe ben je aan de OTS gekomen en wat is je doel?
Tsjor

tsjor
20-11-2016 om 12:11
Nog vier tips
1. Houd een dagboek bij, waarin je schrijft welke kontakten er geweest zijn, eventueel ook inhoudelijk.
2. Maak zelf van een gesprek een verslag, waarin je ook de afspraken noteert, mail dat naar je ex en naar de gezinsvoogd en vraag om binnen 14 dagen ter reageren als er fouten in staan. Het lastige is dat je dan tijdens het gesprek wel wat korte aantekeningen moet maken, maar probeer dat toch te doen. Het geeft ook even tijd om te kijken of je goed begrepen hebt wat er gezegd is door de gezinsvoogd en je ex, en om te kijken of dat wat je zelf wil inbrengen ook overgekomen is.
3. Ik hoop dat je al een map hebt, waarin je alle documenten en brieven bewaart, e-mails eventueel uitdraaien.
4. Zoek iemand in je omgeving, waarvan je weet dat die kritisch mee kan kijken, ook kritisch naar jezelf toe. Laat die persoon met je meelezen naar je verslag, luisteren naar je verhaal, de brieven lezen, en bespreek dat samen. Uiteindelijk bepaal je wel zelf wat je ermee wil doen.
Tsjor

Flanagan
24-11-2016 om 11:11
Eigen belang boven belang kinderen
Als je aangeeft het gesprek over het welzijn van de kinderen niet in het huis van je ex te willen voeren, geef je aan de belangen van de kinderen van ondergeschikt belang te zien. Je plaatst jezelf boven hen en dat is in het 'voordeel' van de ' tegenpartij'.
Je bedoelt het niet zo maar zo kan het wel gelezen worden. De gezinsvoogd kan de onwil zien als een teken van gebrek aan vaderschap.
Zie het bezoek als een test van de gezinsvoogd. Of jullie, ondanks wat er speelt, in ieder geval de welzijn van jullie kinderen op de eerste plaats hebben staan. Als ze daar niet van overtuigd is, heeft de voogd nog meer troeven in de hand. De voogd denkt aan de kinderen, daar is de voogd voor.
Stap over de emotie heen, zoals een ouder behoort te doen.

Temet
24-11-2016 om 13:11
aanvulling op de tips van Tsjor
Het kan ook handig zijn om aan het eind van het gesprek de gemaakte afspraken nog even te herhalen. Zo van "dus even om zeker te weten dat ik het goed begrepen heb: jij gaat nu die-en-die bellen, en dan koppel je dat terug en daarna komen wij met een voorstel om..." etc. Als er termijnen zijn besproken waarbinnen iets moet (gezinsvoogd bericht binnen 2 weken, ik noem maar wat) ook dat herhalen.
Je kan dat gewoon zeggen, dat je even dingen herhaalt om zeker te weten dat je het goed begrepen hebt, en dat je het opschrijft zodat je het niet vergeet. Dat is niet raar.
Groeten,
Temet

AnneJ
24-11-2016 om 14:11
Redelijkheid
Ik zou doen wat in redelijkheid verwacht kan worden, maar wat een gezinsvoogd mogelijk als test zou zien, daar zou ik me weinig mee bezig houden. Ze kunnen van alles bedenken en daar consequenties aan verbinden. Voor je het weet wring je je in bochten waar je zelf niet goed van wordt en dat je uiteindelijk ook nog verweten kan worden.
Houd het zelf redelijk. Dat is uiteindelijk beter voor iedereen.
Je kunt niet voor de rechter staan en beweren dat je om 'je kind voor te laten gaan' wel naar het huis van je ex bent gegaan en er is niets uitgekomen of zelfs ruzie van gekomen.
Je gaat voor het resultaat en voor de redelijkheid. Dat kun je ook het beste aangeven voor de rechter.
Je vind het in dit stadium niet nodig om zaken te forceren. Je gaat voor een redelijke omgang en je bent nou eenmaal gescheiden.
Als de verhoudingen beter zouden zijn, en dat kan natuurlijk alsnog gebeuren, kun je altijd nog overwegen om wel bij iemand thuis af te spreken.
Het gaat er vooral om dat je een goede omgang realiseert met zo min mogelijke conflicten. En daar zet je op in.

tsjor
24-11-2016 om 15:11
Als, dan (overtreffende trap)
'Ze kunnen van alles bedenken en daar consequenties aan verbinden.' Ja, dat kan, maar dat zullen ze in elk geval niet tegelijkertijd doen en waarschijnlijk ook niet voortdurend. Er is nu één verzoek: of het gesprek in het huis van de moeder kan plaatsvinden. Ik kan me voorstellend at de voornaamste reden is, dat het kind daar woont (niks test).
Ik heb al aangegeven hoe je daar op een nette manier bezwaar tegen kunt maken, maar ik zou op dit punt zeker niet de kont tegen de krib gooien, vanuit de gedachte dat ze dan wel alles zouden kunnen gaan vragen.
Als het volgende verzoek weer bezwaarlijk is kun je daar ook weer op een goede manier een voorstel tot wijziging voor doen.
Als je voortdurend gepest wordt met vervelende verzoeken, dan kun je een gesprek aangaan met de teamleider; of om een andere gezinsvoogd vragen.
Mocht je toch gaan, dan nodig je hen voor het volgende gesprek vriendelijk in jouw huis uit. Zal je ex ook mee moeten dealen.
Tsjor

AnneJ
24-11-2016 om 15:11
Tja Tsjor
En zo verdwaal je in de details en zet de wederzijdse animositeit zich voort. Op aansturen van de gezinsvoogd. Ik denk dat je zelf je doel voor ogen moet houden en daar voor gaan en je niet laten afleiden.
In een ander draadje wordt geadviseerd om de scheiding nou eens duidelijk te maken, je gaat niet bij elkaar naar binnen voor een kopje koffie want dat brengt teveel emoties met zich mee.
Hier moet je dat maar wel doen omdat je dan naar de gezinsvoogd toe je goede bedoelingen laat blijken?
Zo raak je zelf de weg kwijt. Ik denk dat je zelf je verantwoordelijkheid moet nemen, en daar gaat het om.
En dat kun je dan vervolgens duidelijk maken naar je omgeving. En je laat je niet verleiden tot gemiezemuis en emotionele onzin.

AnneJ
24-11-2016 om 15:11
En natuurlijk
Het is natuurlijk een goede tip om dan een goed alternatief voorstel te doen. Dat geeft aan dat je meewerkt.
Bijvoorbeeld een afspraak op neutraal terrein. Maar het is ook belangrijk om je eigen grenzen goed te bewaken.

tsjor
24-11-2016 om 22:11
AnneJ je verdwaalt
Dat de gezinsvoogd het als test zou zien komt uit een berichtje van Flanagan. Ze zei niet dat de gezinsvoogd dat zo zou zien, maar adviseerde om het zelf zo te zien, omdat het dan misschien wat makkelijker maakt om er te zijn. Of dat wel of niet zo is kan Erwin voor zichzelf uitmaken.
Maar jij haakt erop in, als het de gezinsvoogd is die heeft gezegd dat het een test is en dat je het moet doen om de test te doorstaan. Ik heb zelf al een andere reden aangegeven als vermoeden: kind woont er, gezinsvoogd kan dan twee vliegen in een klap slaan, de omstandigheden van het kind zien en het eerste gesprek met beide ouders. Daar hoef je zelf geen rekening mee te houden, je kunt best andere voorstellen doen, maar let wel: 'je eigen grenzen goed bewaken' kan ook overkomen als een houding van non-coöperatie en dat is als start niet positief, tenminste niet als je de problemen opgelost wil hebben.
Tsjor

AnneJ
24-11-2016 om 22:11
Oke Tsjor
Met aansturen door de gezinsvoogd wil niet zeggen dat je in haar hoofd kunt kijken en weet dat ze opzettelijk zaken in gang zet, intentie kun je niet beoordelen, maar wel dat ze dit soort vragen oproept met haar inzet.
TS vraagt zich af of de gezinsvoogd dat wel mag vragen dat je bij je ex thuiskomt om over de kinderen te praten.
Het antwoord is natuurlijk: vragen staat vrij.
Echter het idee dat je mogelijke imagoschade kunt voorkomen door tegemoet te komen aan voor jou onredelijke vragen van de gezinsvoogd lijkt mij een dwaalweg. En leid af van de zaak.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.