Oppepper nodig, net verhuisd

Oh, vergeet ik nog

Dat wou ik tegen je zeggen, is er een optie om een huisdier te nemen? Iets dat je kunt knuffelen? Een hond zal wat lastig zijn, maar een kat of een konijn? Ik weet van mezelf dat onze hond een enorm troostend effect kan hebben.

Huisdier

Heb ik al geopperd eerder. Een poes heeft niet zoveel aandacht nodig en kan alleen zijn.

Precies, niets zo gezellig als een poes en nog meer overpeizinge

Mits je niet allergisch bent natuurlijk, maar een kat is een ideale huisdier. Niets leuker dan een kat die zich lekker op je schoot komt nestelen en spint van geluk.
Daarnaast, hoe rot het ook mag klinken, is het niet gek om te rouwen en verdrietig te zijn. Ik geloof zelf dat het gezonder is dan je gelijk helemaal happy voelen en aan een andere relatie te beginnen. Het is moeilijk om te accepteren dat je je rot voelt, maar eigenlijk moet je met jezelf omgaan alsof je ziek bent. Lief zijn, niet te veel van jezelf verwachten en misschien zelf een 'huiluurtje' inplannen per dag.
Sini

Life event

Een verhuizing (en dan in dit geval ook nog gepaard met een scheiding en dan ook nog co-ouderschap dus je kinderen die niet altijd meer om je hen zijn) zijn grote gebeurtenissen die stuk voor stuk veel energie kosten. Ik heb ooit ergens gelezen dat 1 zo'n grote verandering eigenlijk een jaar kost om aan te wennen. Dan zijn dit er drie en dan vaak ook nog niet eens omdat jij het zelf wil. Zorg goed voor jezelf en je mag ook best rouwen. Wees extra lief voor jezelf, accepteer dat je je zo voelt, maar blijf ook zeggen dat dit gevoel ooit wel voorbij gaat.

Huisdieren en planten

met beide heb ik niks. Een kat of hond gaat m dus niet worden. Ik moet het zelf doen. Het gaat wat beter. Vorig weekend zat bomvol leuke dingen doen. Dat gaf wel afleiding maar ik merkte aan mezelf dat ik ook buiten de deur niet lekker in mijn vel zit. Kan natuurlijk ook niet anders. Ik denk inderdaad dat het een soort rouwen is. Nadat ex als donderslag bij heldere hemel meedeelde dat ie vertrok ben ik alleen maar bezig geweest alle ballen in de lucht te houden. Kinderen, werk, studie, huis en een scheiding regelen die ik helemaal niet wilde. En als " beloning" zit ik dan nu op een plek waar ik eigenlijk niet wil zitten. Dat klinkt natuurlijk dramatischer dan het in het echt is maar zo voelt het dan op een slecht moment.

Ik ben altijd dol geweest op de december maand. Knus, lampjes, kaarsjes, gezin, familie, liefde, tijd van bezinning. Dat is het allemaal nog steeds maar ik zie er nu eigenlijk gewoon tegenop. En dat wil ik helemaal niet! Moeilijk hoor dat accepteren.

Alle begin is moeilijk

Volgend jaar, als je een beetje gewend bent aan je nieuwe leven, en een en ander een beetje meer hebt verwerkt, gaat het vast beter.
Ik kan het niet leuker voor je maken, ik snap helemaal dat dit allemaal niet is wat je wilt, en dus is het ook lastig om er de mooie kanten aan te zien, ervan te genieten. Maar dat komt heus wel. Alleen duurt het nog even.

Goed dat je vorig weekend zoveel leuke dingen hebt gedaan, al voelde het niet zoals zou moeten, of zoals je zou willen. Hou vol, dat komt echt wel weer.

En je hebt nogal wat op je bord (gehad en nog). Logisch dat je weinig energie hebt, en niet zoveel zin in van alles. Heel normaal. Maar ja, dat accepteren is ook niet zo gemakkelijk.

Volgens mij doe je het goed. En als het wat minder goed gaat kom je gewoon hier even 'uithuilen'.

Zoek je vrienden op

In dit soort tijden is het belangrijk om mensen om je heen te hebben. Juist tijdens de feestdagen. Ik neem aan dat je vrienden de situatie kennen en een beetje rekening met je houden door hun deur wat vaker open te zetten? Ik had destijd een lieve vriendin waar ik 's middags na het werk regelmatig even ging koffiedrinken en die dan soms spontaan zei: blijf je eten? Dat was zo heerlijk!