U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
luisterend oor
Onlangs heb ik het hoge woord eruit gegooid dat ik bij mijn man weg wil. Nu had ik gedacht dat het enige opluchting zou geven en achter mijn besluit zou staan maar het tegendeel is bewezen. Ik ga er bijna aan onder door. Paniek en angst is wat overheerst.
Relatie van ongeveer 8 jaar waarin eigenlijk al jaren lang geen sprake meer is van liefde of genegenheid. We zijn gewoon zo ver uit elkaar gegroeid waardoor ruzies en irritaties de overhand hebben gekregen. Onlangs nog relatietherapie geprobeerd maar het heeft ons niet gebracht wat we er van verwacht hadden. Daarnaast hebben we een zoontje van 4 jaar. Voor ons zoontje is hij overigens een goede vader.
Nu vroeg ik me af of er meer mensen zijn die zo erg twijfelen nadat het hoge woord eruit is. Ik eet niet meer, ik slaap slecht, overgeven, in een paar dgn al een paar kilo afgevallen etc etc. En mijn gevoel zegt alleen maar DOE DIT NIET. Terwijl ik ook heel goed weet dat hoe het ging ook niet goed was. Het hoge woord is er in een opwelling uitgekomen maar nu wel bekend bij vrienden ouders. Iedereen biedt ook een luisterend oor en dat is ook goed bedoeld maar ik voel me zo ontzettend klote. Gezegd moet worden dat ik al anderhalf jaar niet lekker in mijn vel zit en ongelukkig ben. Hier wel hulp voor gezocht en traject doorlopen maar hoogstwaarschijnlijk veel te snel weer geroepen dat het wel goed ging. Het is nu of alles in 1 x eruit komt.
Ik heb de hulp van dokter / maatschappelijk werk alweer ingeroepen omdat ik er anders aan onder door ga en daar heeft de kleine ook niks aan. Maar het kost me moeite om de dag door te komen. Heb een blok beton in mijn maag zitten en voel me een zwakkeling dat ik niet wat sterker ben.
Dat is een heel normale reactie. Ook al was je relatie nog zo slecht, als de knoop is doorgehakt slaat de twijfel toe.
Je doet het heel erg goed door anderen in vertrouwen te nemen! Ik heb nog een andere tip: hou een dagboek bij, waarin je heel duidelijk de redenen opschrijft waarom je niet meer verder met hem wil/kan.
Ik kan overigens niet oordelen of je écht alles hebt geprobeerd om je relatie te redden, maar ik ga er van uit dat je dat naar eer en geweten wel hebt gedaan. Dit om te voorkomen dat mensen gaan denken dat ik zomaar makkelijk roep dat je door moet zetten.
Het is dan ook heel goed dat je naar maatschappelijk werk gaat. Misschien is een therapeut voor jezelf ook wel goed.
Sterkte met alles en veel wijsheid toegewenst!
Hoe
Is het vandaag met je?
Het gaat!
Door de kalmeringstabletten die ik heb gekregen niet meer die hele erge angst of paniek. Af en toe is het er nog wel. Nog steeds heel veel moeite om met de situatie om te gaan. Veel twijfel die nog opspeelt. Daarnaast het constante gepieker hoe het allemaal moet / komt. Voor nu is er niet een kant en klare oplossing. Kan goed met man erover praten. Geen ruzies of verwijten. Volgende week naar maatschappelijk werk. Vanuit daar hoop ik meer hulp te krijgen en aan mezelf te werken.
Fijn
Om te horen. Fijn ook dat je er met je man goed over kunt praten. zoals hortensia ook al zei, hou een dagboek bij. Dat zou je ook hier kunnen doen. Dan kan ook voorkomen dat je in vastloopt in je gedachten.
Plankenkoorts / komt tijd, komt raad
Het is normaal dat je achteraf gaat twijfelen. Er móét ook nog zo veel. Een van beiden moet andere woonruimte, onzekerheid over je inkomsten, enz. enz. Als die fase achter de rug is, voel je je waarschijnlijk een stuk beter dan nu.