U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Loyaliteitsconflict pubers
Hallo allemaal , ik ben nieuw op dit forum. Ik zit erg met het volgende: mijn man heeft twee zoons die al ruim 7 jaar bij ons komen volgens bezoekregeling en soms vaker indien door hun zelf of ex gewenst. Relatie tussen mijn man en zijn ex is altijd moeizaam geweest. Zij hantert een vrije opvoeding en hij wil regels. De jongens, nu 15 en 17, chanteren nu regelmatig hun vader om hun zin te krijgen. Eerst ging het om school maar nu om geld. Mijn man spaart voor de studie van zijn jongens en pas als zij ook daadwerkelijk studeren kunnen zij er aanspraak op maken.Mochten ze eerder iets willen ( nu voor aanvulling op een rijbewijs) dan moet dat uiteraard in overleg. Ex vindt dat zij ook zeggenschap over de bestedeing heeft en wil toegang tot de rekening. Een poging om samen met de oudste geld op te nemen mislukte omdat mijn man
uit voorzorg het geld zo heeft weggezet dat alleen hij er aan kan komen. Jullie begrijpen het al ,oudste zoon en ex waren woest. Ondanks zijn uitleg dat de jongens vanaf 18 aanspraak maken op het geld voor studie (of iets anders) en bereidheid nu al bij te leggen voor een rijbewijs, was het niet voldoende. Telefonisch is hij door ex uitgescholden voor zieke dief,hij kreeg een mail van beide jongens dat indien hij het geld niet toegankelijk maakt voor moeder zij niet meer komen. Hij heeft toen een kopie afschrift gestuurt om te bewijzen dat het geld er nog gewoon is maar dat hij zich niet liet chanteren. Oudste zoon heeft toen laten weten dat hij zijn vader niet meer is en heeft alle contact verbroken. Jongste zegt niet te komen zonder zijn broer . Beide hebben ons tel geblokkeerd.
Mijn man is er kapot van. Wij hebben nooit problemen met de jongens gehad maar wel met ex. Voorheen zetten we ons over de beledigingen , pesterijen en chantage omdat mijn man anders zijn jongens kwijt zou zijn ( ze zijn eerder weg gehouden wanneer ex boos was) maar nu doen de jongens net zo hard mee met hun moeder.
Wij hebben nu al 3 maanden de jongens niet gezien. Ik zou willen dat mijn man contact zocht met zijn jongste om dan maar alleen met hem wat leuks te doen. Mijn man is echter zo gekwetst dat hij het ( nog ) niet op kan brengen. Wel hebben we beide jongens laten weten dat ze altijd welkom zijn en dat we hun missen.
Samen hebben we 5 kinderen. Ik heb er 3 waarvan twee inmiddels uit huis. Mijn ex is twee jaar geleden overleden. Mijn man staat dus ook altijd klaar voor mijn kinderen. Niemand kan dan ook begrijpen dat hij nu zo behandeld wordt.
Ik hoop dat iemand met een objectieve kijk kan adviseren wat wij nu het beste kunnen doen. Moet mijn man contact blijven zoeken of juist afwachten tot zijn jongens zelf weer contact zoeken bijvoorbeeld. Het gaat niet goed met beide op school, ze hebben beide al een taakstraf wegens geweld gehad (voor ons verzwegen dus kwamen er pas later achter net als meedere dingen). Ik ben van mening dat de jongens hun vader nu juist nodig hebben.
wanneer
is vader begonnen met sparen, is dat nog binnen het huwelijk met ex geweest? In dat geval zou zij inderdaad recht hebben op zeggenschap over dat deel van het geld.
Ik vind sowieso dat vader moeite moet blijven doen om contact te zoeken. Vermoedelijk heeft de moeder de jongens opgevoed met het gevoel dat ze recht hebben op dat geld, terwijl als vader dat zelf gespaard heeft dit gewoon echt niet iets waar ze zomaar aanspraak op kunnen maken. En dit is iets wat vader de jongens duidelijk moet proberen te maken. Met welke -goede- bedoelingen hij het bedrag heeft gespaard en dat het juridisch gewoon echt zo ligt dat hij er alleen de zeggenschap over heeft.
En even nieuwsgierig, hoe hebben ze geprobeerd geld op te nemen van die rekening? Want als dat puur van vader is, heeft hij -zoon- toch geen pasje o.i.d.? Of had moeder die nog?
conflict
Wat jezelf zegt: het is een loyaliteitsconflict en geen conflict primair om geld (daar gaat de ruzie om, niet het conflict).
In je verhaal is er een aantal aanwijzingen mbt loyaliteit: je man staat ook klaar voor jouw kinderen. Misschien steekt dat. En je haalt de relatie met de ex erbij. Die moeizame relatie is tussen hun twee en moet je proberen buiten zijn relatie met zijn kinderen te houden. Niet mee laten wegen in de relatie met de kinderen, hoe lastig dat ook kan zijn. De ex zal heeft haar versie van het verhaal en haar reden om iets wel of niet te doen. Er zijn geen winnaars als je zoiets uit gaat diepen of als je dit op tafel houdt. Natuurlijk kan er vanuit hun positie een zienswijze zijn die niet strookt met jullie standpunt maar het is juist belangrijk om dat niet af te doen of te ontkennen.
De kinderen hebben vooral nu hun vader nodig maar vader wil even geen contact zoeken want hij is gekwetst of beledigd. Als moeder, begrijp ik zoiets niet. Zeker niet gezien wat er zich nu afspeelt. Hij zou juist het contact moeten (onder)houden, hoe dun en hoe eenzijdig dat lijntje ook is. Als de kinderen weten dat ze op hem kunnen vertrouwen en bouwen, komen ze vanzelf terug. Zoniet, dan speelt er op dat gebied juist wel iets tussen vader en kinderen. Vader zijn is meer dan contact zoeken als het leuk en aardig is. Hij is nu juist hard nodig. De insteek van je man lijkt mij nu niet handig en verstandig met het oog op de toekomst.
Goeie vragen Polletje
Altijd de deur open houden, en laten weten dat je er voor ze bent.
Een what's appje van hoe gaat ti?
Een re: Like it, op facebook
Een telefoontje als je op de hoogte bent van wanneer de toetsweek in geeindigd, hoe is het gegaan?
Wees creatief in je aardigheden, maar nooit dwingend.
En ik begrijp dat je man zich gekwetst voelt, maar de bril waardoor zijn kinderen momenteel zien is ietwat beneveld door beïnvloeding.
Er komen weer "heldere" tijden, die gedachte moet je nu koesteren, met het oog op hun inzicht en terugkomst.
wel contact zoeken
Wel contact zoeken!
Mijn ouders zijn gescheiden en tijdens onze puberteit hebben wij ook conflicten gehad met beide ouders. Dat is vrij normaal als puber hoor! Als mijn vader niet zélf contact had gezocht altijd maar weer, weet ik zeker dat we in onze eigenwijsheid die je als puber toch hebt waren gebleven en omdat je elkaar alleen op afspraak ziet hadden we dat niet zomaar bijgelegd.
Mijn vader belde altijd maar weer....en dan smolten we toch wel weer en legden het bij.
Maar ik weet 100% zeker dat wij als pubers dat initatief nooit genomen zouden hebben! En mijn moeder stond nog wel aan de kant van mijn vader en stimuleerde ons juist om het contact goed te houden!
In jullie geval ontberen jullie dát ook nog.
En tegenwoordig zijn er talloze andere manier om contact te houden dus ik denk dat je man zich over zijn gekwestheid moet zetten wil hij nog contact hebben en houden.
groeten albana
Even rustig aan
Het is nu drie maanden geleden. Dat lijkt heel lang, maar zo lang is het nog niet. Ik zou zeker niet alleen de jongste onder druk zetten. Gewoon de eer aan jezelf houden. Door blijven sparen, kaartjes etc. met bijzondere gelegenheden en altijd laten weten dat de jongens welkom zijn. De jongens hebben een vader nodig, maar dat is dan ook een vader, die zijn eigen moraliteit heeft en zijn eigen manier om op een goede wijze voor de jongens te zorgen. Als de jongens dat nu niet willen zien, dan hoeft hij daarin niet te veranderen, alleen een beetje uithoudingsvermogen opbouwen. Als de oudste 18 is en gaat studeren zal hij wel op de stoep staan. Ik hoop dat het dan tot een goed gesprek komt tussen vader en zoon.
Tsjor