U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Lastige vraag over 'afwezige' vader
Mijn ex met wie ik samen een 7-jarig kind heb heeft mij tijdens de zwangerschap verlaten. Hij wilde in eerste instantie geen contact en is niet bij de bevalling geweest. Na een paar maanden heeft hij op eigen initiatief weer contact opgenomen en is het contact voorzichtig hersteld. Inmiddels, ruim 7 jaar later, is er een ruime omgangsregeling en is hij heel erg betrokken bij ons kind.
Alles loopt prima dus, maar de afgelopen dagen heeft ons kind heel veel vragen gesteld over zijn geboorte, wie er bij waren en hoe dat ging en waarom papa er dan niet bij was. Ik heb gezegd dat ik dat niet goed meer wist en hij het maar aan zijn vader moest vragen.
Was dat het goede antwoord? Of hoe had ik het beter kunnen oplossen?
Volgens mij
wel! Helemaal goed gedaan toch, truus? Neutraal toch? Tenzij je het op een heel vals toontje uitgesproken hebt....☺
Beiden
Kan je dit bespreken met de vader? Ik bedoel, uit de waarheid komt de vader niet heel fijn naar voren. Maar je kan er wel bij zeggen dat pappa in de war was, niet goed wist wat hij moest doen maar heel trots is op haar/hem en heel veel van haar/hem houdt. Waarom de vader in de war was etc, zou je met de vader kunnen afstemmen. Uiteindelijk moeten jullie een zelfde soort verhaal vertellen. Eventueel, als er naar wordt gevraagd. kan je zeggen dat jij je toen alleen voelde of hem gemist hebt maar dat zijn liefde voor hem/haar zo sterk was dat hij het juiste gekozen heeft. Ik zou de waarheid zelf vertellen, afstemmen met de vader en een hapbaar en liefdevol verhaal vertellen, zonder dat die afbreuk doet aan je eigen deel van het verhaal.
Niet liegen
Ik zou hier niet over liegen, maar ook niet de pijnlijke details op tafel leggen. Je kunt bijvoorbeeld zeggen dat vader graag weer alleen wilde wonen en jij daarom samen met het kind bent gaan wonen, maar dat vader wel heel veel van kind hield oid.
Realiteit benoemen
Ik hou ook niet van geheimen in de relatie met mijn kinderen. Wat niet hetzelde is als alles er maar uit kramen. Ik denk dat ik, gebaseerd op wat jij hier schrijft, zou benoemen dat zijn vader er aan heeft moeten wennen dat hij vader zou worden en nog niet zo goed wist hoe hij dat moest doen toen kind werd geboren. Ik zou niet zeggen dat vader veel van kind hield. Ik vind dat een soort stoplap in deze situatie en bovendien zou ik er als kind niks van geloven als ik er achter kwam dat hij in het begin géén contact met mij wilde. Ik zou dat trouwens niet expliciet benoemen als kind er niet naar vraagt. Ik zou vooral antwoord geven op vragen en alleen aanvullen als ik denk dat er een vertekend beeld ontstaat als ik dat niet doe.
Groet, Jo Hanna
Niets verzinnen
Bedankt voor jullie reacties. Daardoor ben ik er wel meer van overtuigd dat ik er goed aan heb gedaan om mijn kind door te verwijzen naar zijn vader. Het is al lang geleden en de verstandhouding is nu goed te noemen, maar ik krijg het niet over mijn hart om het mooier te maken dan het was. Het onderwerp is hier niet meer aan de orde gekomen maar ik zal mijn ex informeren over de vragen. Dan kan hij alvast een goed antwoord verzinnen voor het geval hij de vraag krijgt.