U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Kleding
Inmiddels al weer 2,5 jaar uit elkaar nadat mijn ex na 24 huwelijk vertelde al 2 jaar een ander te hebben. Wij zaten in de positie dat we ons kleinkind moesten opvoeden. Nu sta ik er als oma alleen voor en opa met zijn jonge griet en haar gezin hebben de weekend regeling. Een echt meidje is het, draagt graag jurkjes, maar opa vind dat niks, dus ook wat broeken gekocht. Voor de weekenden gaf ik haar altijd genoeg, schone en fatsoenlijke kleding mee. Voor de zomervakantie was me gevraagd extra dingen in te pakken. Een groot deel is daarvan niet terug gekomen, ondergoed, sokken, vest, pyjama. Al diverse keren er naar gevraagd maar tijdens de vakantie heeft kleindochter 1x bij hara mama geslapen, met wie ik geen contact heb. Daar liggen de kleren en daar kan hij niks aan doen.
Op advies van de oude ambulant werkster die ik voor kleindochter had, geef ik haar nu 'speelkleertjes' aan naar opa.
Nu vlak voor de herfstvakantie een leuk sjaaltje gekocht, niet te dik maar lekker voor de frisse ochtend. Ook deze sjaal is weer niet terug gekomen.
Op mijn mail over de sjaal geen reactie, en ze gaat er pas over 2 weken weer naar toe (verschuiving door vakantie). Ik baal hier van, twijfel wat te doen. Nogmaals mailen of bellen, ik zit er aan te denken om bij koud weer maar geen sjaal, muts en handschoenen mee te geven. Dan kan hij dat zelf kopen, want ik kan het niet betalen om alles dubbel te kopen.
Hoe doen jullie dat?
Stoppen
Met ingaan op wensen van opa: 'maar opa vind dat niks, dus ook wat broeken gekocht.' Nee, dat kan opa dan zelf doen! Het is niet meer jouw taak om de verlangens van opa te verzorgen.
Geen kleren meer meegeven, alleen de kleren die ze aanheeft. Opa moet dan zelf maar zorgen dat het kind aangekleed weer terugkomt. Misschien niet dezelfde kleren als die jij meegegeven hebt, maar je krijgt in elk geval een paar sokken, ondergoed, broek (waarschijnlijk) en jasje mee terug. Als je die spullen zelf niet mooi vindt doe je ze weer aan als ze naar opa gat.
En dan er rekening mee houden dat je goede spullen niet terug krijgt. Dus zeker geen nieuw sjaaltje meegeven.
Dus: jij brengt het kind aangekleed naar opa, opa brengt het kind aangekleed terug. En je maakt geen woord vuil over de kwaliteit van de spullen. Als ze in een mooi jurkje vertrekt en in een lelijke broek terugkomt is dat jammer, eventueel trek je de lelijke broek bij het volgende bezoek weer aan, in de hoop dat het mooie jurkje weer terug komt.
Als opa zegt dat hij niet van plan is om voor een weekend kleren te kopen dan blijf je rustig: dan niet, dat is jouw probleem en jouw keuze, je doet het niet voor het weekend maar voor het kind. Stop in elk geval met de wensen van opa in te willigen!
Tsjor
Doen wat tsjor zegt
en als dat niet werkt naar de kringloopwinkel voor een sjaal, muts en handschoenen, dan ben je voor max €3 klaar en ben je van je probleem af.
Groet, Jo Hanna
Thnx
Dit is ook wat mijn gevoel is, maar voel me zelf zo stom tegen over mijn kleindochter om haar met bijna niks weg te geven.
Veel stomme moeders
Justam, dan zijn er veel stomme moeders, ik heb het altijd zo gedaan, overigens zonder dat er enige wrevel of boosheid aan ten grondslag lag. Kinderen laten slepen met en volle tas vind ik dan weer erg.
Wat ik 'stom' vind is dat je dit schrijft: 'Voor de zomervakantie was me gevraagd extra dingen in te pakken. Een groot deel is daarvan niet terug gekomen,...' Dat je zo gemakkelijk opdrachten van anderen uitvoert, dat vind ik raar. Ik geloof niet dat je je kleindochter daarmee een plezier doet.
Je kleindochter mag ervaren dat er een hele wereld is die voor haar zorgt (behalve dan blijkbaar haar vader en moeder). Ieder op zijn of haar eigen manier. Oma vindt jurkjes mooi, opa vind broeken beter, op een dag zal kleindochter zelf haar eigen kledingkast gaan bepalen. Je doet haar echt niet tekort met die ervaring. Alleen denk ikd at opa nog even zal moeten wennen, hij is blijkbaar gewend om opdrachten te geven die jij dan keurig uitvoert. Dat zal wennen zijn voor hem, maar ook dat kan hij leren. Als je hem daar maar de tijd voor gunt.
Tsjor
Stom ja
I.d.d. achteraf stom van mij dat ik aan die opdrachten voldoe, maar ja, toen gaf ik nog steeds een tas vol kleren mee voor de weekenden en dus extra voor de vakantie.
Meidje van bijna 7 heeft haar eigen smaak al, het is niet oma die jurkje leuk vind maar zelf is ze van de jurkjes en rokjes en wil ze 9 van de 10 x geen broek aan.
Voor mij gevoel was het juist fijn voor meidje om haar eigen kleertjes mee te nemen, vertrouwd. Maar ja de werkelijkheid is anders als het niet terug komt.
Aanschaffen
Ik zou er geen punt van maken. Spullen raken kwijt. Vooral als er meer mensen over gaan. Geef gewoon per keer aan wat je mist en dat je dat graag terugziet. Maar zorg dat je kleinkind daar geen sores van heeft. Ik zie om me heen hoe dat gaat. Als er geen moeder is die nauwkeurig weet wat kind heeft en dat ook weer verzamelt in de koffer of de weekendtas dan blijven er altijd zaken slingeren. Het zou fijn zijn als dat een volgende keer of als dat gevonden wordt weer retour gaat maar je kunt er niet op rekenen en dat is jammer. Maak er maar geen conflict van. Het is vast geen opzet maar onachtzaamheid. Gewoon rustig blijven vragen. Je kunt overigens ook vragen of opa of moeder ook wat kleding of handschoenen oid voor kleinkind koopt, gewoon omdat het leuk is om voor een kleintje te winkelen. En dat je er dan goed op past. Misschien doen ze dat wel. Vriendelijkheid en neutraal zijn kan zich uitbetalen.
Hoe ik het doe
Mijn ex is niet netjes op de kleren van de kinderen, dus geef ik wat oudere kleren mee .Gelukkig komt wel alles terug maar dat is meer omda hij geen spullen wil hebben liggen van zijn eigen kinderen.
Oh tiger
Die ex van jou blijft me verbazen :-)
Zo herkenbaar
Nu al jaren na de scheiding lukt het mij ook niet om de spullen na een bezoek bij mijn ex van de meiden terug te krijgen.
Toch is het niet zo 123 makkelijk om ze dan maar in alleen een stel kleren ernaar toe te laten gaan en niks mee te geven.
Mijn meiden zijn nu 13 en 11, ze weten wat ze leuk vinden aan kleding en willen dat graag ook mee nemen naar hun vader.
Als het echt net nieuw is dan weiger ik en als het nog een belangrijk kledingstuk is vraag ik de meiden om te proberen dit niet te vergeten.
Helaas gaat het niet altijd goed en dat is vervelend, maar ik vind het nog vervelender om mijn meiden te kort te doen om ze niet de kleding mee te geven die ze zo graag mee willen hebben.
het is uiteindelijk maar kleding. Een kindertijd is door een scheiding toch al zo moeilijk, dan is dit echt niet de moeite van een ruzie meer waard.
Kinderen zelf
Moeder75, als je kinderen bij jou aangeven dat ze zo gehecht zijn aan bepaalde kleding, waarom zijn ze er dan niet zo zuinig op als ze van vader terugkomen?
Tsjor