U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Kamervraag (meningen gevraagd!)
Ik zou graag objectieve meningen willen over het volgende...
Ik (vrouw+2 kids: meisje van 8 + jongen van 10) heb een lat-relatie. Ik heb mijn kinderen om het weekend en mijn vriend heeft zijn kind elk weekend. Als mijn kinderen niet bij mij zijn, ben ik bij hem (en zijn kind, meisje van 9). Als mijn kinderen bij mij zijn is hij met zijn kind bij mij. Dat is dus feitelijk om de week. Sinds een paar maanden spreken we minder af als mijn kinderen er zijn, omdat het tussen de kinderen onderling niet lekker loopt (en dat ook tussen ons spanningen veroorzaakt).
In het begin van onze relatie heb ik voor zijn kind een eigen kamertje gecreëerd. Een klein maar gezellig kamertje waar eerder de strijkplank, een wasrek, de stofzuiger, de kattebak, een kastje met tassen, schoenen e.d. voor mijn kinderen en de levensmiddelenvoorraad in stond. Dat heeft allemaal elders in huis een plaats gekregen, hoewel ik daar niet echt ruimte voor heb. Met als gevolg dat er altijd een stofzuiger in de weg staat op de overloop, ik struikel over de schoenen en tassen van mijn kinderen die eveneens op de overloop liggen... Er staat altijd een wasrek in de (= grootste kamer) slaapkamer van één van mijn kinderen, de strijkplank heeft een plekje op mijn slaapkamer en de kattebak staat nu te stinken in de badkamer. Ik irriteer me daar al een tijdje aan, temeer omdat zijn kind nog nauwelijks bij ons is.
Ik wil de situatie enigszins terugdraaien, maar besef dat dat erg gevoelig ligt. Mijn vriend vindt het onbespreekbaar. Juist omdat hij zijn kind al meesleept naar mijn huis, vindt hij het belangrijk dat zijn kind zich welkom voelt (in haar eigen kamer). En ook is het volgens hem niet eerlijk in verhouding tot mijn kinderen, die ook een eigen kamer hebben. Ik denk dat ook met een ‘volwaardig’ kamertje altijd een scheve situatie zal blijven. Mijn kinderen hebben hun eigen plek op de bank, hun speelgoed staat in de woonkamer, hun huisdier loopt hier rond, zij wonen hier bijna altijd. Dus hoe je het ook wendt of keert, mijn huis zal altijd meer de plek zijn van mijn kinderen, dan van zijn kind.
Mijn vriend woont zelf te klein om mij en de kinderen te ontvangen, laat staan om mijn kinderen een eigen kamer te geven. Dat het bij mij kan, is natuurlijk erg luxe. Maar – zo vindt hij – een meer dan logische tegemoetkoming naar hem en zijn kind, omdat zij altijd bij mij moeten komen als ik mijn kinderen heb. (Ik zie dat dus precies andersom: dat alle drukte zich in mijn huis plaatsvindt!) Ik vind mijn voorstel heel redelijk. Het is ook niet zo dat ik mijn rommelkamer terug wil, want ik vind het voor mijn kinderen niet prettig als ze hun kamer opeens moeten delen met het kind van hun moeders vriend. Zij vragen niet om deze situatie, net zoals zijn kind ook niet om de situatie heeft gevraagd. Mijn voorstel is om het vaste bed te vervangen voor een opklapbed, zodat ik plek heb om al die rondslingerende spullen te kunnen neerzetten (op de kattebak na, want dat is ranzig als er ook moet worden geslapen). En als zijn kind mee komt, zorg ik ervoor dat de spullen weer even elders zijn gestald. Dat het vaste bed vervangen wordt voor een opklapbed, voelt voor mijn vriend niet goed. Ook al kunnen haar knuffels, boeken, kleding en wat speelgoed wat mij betreft blijven staan.
Ik hoop dat jullie dit probleem op een objectieve manier kunnen bekijken, want ik kan het niet meer! Liefst ook van ouders die de situatie herkennen... en misschien een betere oplossing hebben gevonden.
Ik vind...
... jouw voorstel (opklapbed) alleszins redelijk. En volgens mij belicht je het ook van beide kanten, niet alleen vanuit je eigen perspectief (en dat van je dochters).
Ik denk dat een eigen kamertje waar ze zich kan terugtrekken wanneer ze dat wil wel heel belangrijk voor haar is. Maar of dat nou in een kamer met opklapbed is (waar alles al ingericht op haar staat te wachten als ze komt) of op een echt bed, dat maakt volgens mij niets uit.
Hoop wel dat deze discussie buiten haar medeweten om gaat;-)
Oef, starry night...
... die laatste opmerking! 
Want helaas is het daarvoor te laat. Mijn kinderen weten (uiteraard) niks van deze discussie. Maar mijn vriend heeft helaas wel zijn dochter erin betrokken. Dat vind ik op z'n zachtst gezegd nogal dom en behoorlijk funest in relatie tot mijn verstandhouding naar zijn kind toe!
Dat is inderdaad heel jammer
En dat komt op mij eerlijk gezegd wel over alsof voor hem het gelijk krijgen / zijn zin krijgen hoger in het vaandel staat dan het welzijn van zijn kind. Dit had hij echt onderling met jou uit moeten 'vechten'. Waarschijnlijk merkt zijn dochter het niet eens als er op een dag een opklapbed staat. Ik sliep vroeger bij mijn oma altijd op een opklapbed: spannend!
de kinderen het onderling niet goed kunnen vinden, zou je er ook voor kunnen kiezen om alleen samen te zijn in het weekend dat jouw kinderen er niet zijn, bij hem thuis. In dat geval is er helemaal geen extra kamertje voor zijn dochter meer nodig bij jou in huis.
Niks mis met opklapbed
Net als Starry Night vind ik dat er niets mis is met jouw idee voor een opklapbed. Het kan toch nog steeds haar gezellige kamertje zijn met posters, een plank met speelgoed etc. En jij zorgt er dan voor dat als ze komt dat het bed uitgeklapt en opgemaakt klaar staat.
Ik ben het met de vorige poster eens dat het een idee kan zijn om niet alle weekenden dat de kinderen er tegelijk zijn ook met alledrie de kinderen door te brengen. Aparte uitstapjes en tijd alleen met je moeder/vader in het weekend is toch ook belangrijk voor kinderen.
Ik vind het niet slim van je vriend dat hij zijn dochter bij deze hele discussie heeft betrokken. Waarschijnlijk had ze anders helemaal niet geweten dat haar kamer doordeweeks voor de was etc werd gebruikt, maa nu is zij toch onderdeel geworden van de discussie, jammer!
Luxe
Ik ben het volledig met vorige posters eens. Toen wij latten moest "zijn" kind, als die mee kwam logeren, in de kamer van een van mijn kinderen, terwijl die bij mijn andere kind ging "logeren" op zijn kamer in een geïmproviseerd stapelbed, namelijk een opklapbed onder een halfhoogslaper. Je wilt niet weten hoe ze erbij lagen, het was echt behelpen, maar ze vonden het wel erg gezellig saampjes voor die paar dagen. En zijn kind was blij met een eigen kamer. Alleen moesten ze de ruimte voor hun spulletjes wel delen, dus zijn kind had een plank in de kast, één aan de muur en een poster, en mijn kind idem dito.
Dus het is juist heel erg fijn en luxe dat je een eigen plekje voor zijn dochter kan creëren met alleen haar eigen spulletjes, als zij komt. Zo'n bed maakt dan niet zoveel uit. Ze heeft toch geen last van het wasrek, de was, de stofzuiger en de strijk? Wat is nu precies de reden dat je vriend er zo'n drama van maakt, dat zelfs zijn dochter daarin betrokken wordt? Lijkt me niet goed voor de onderlinge contacten. Jammer hoor.
Hoogslaper?
Misschien te simpel gedacht maar kun je geen hoogslaper neerzetten. Dan krijgt meisje een nieuw echt bed. Misschien nog een verfje of behangetje op verzoek erbij, mooie poster of fotolijst.
Als ze komt, vindt ze een gezellige zitzak of iets dergelijks eronder.
Als ze er niet is, heb jij meer plek om spullen kwijt te kunnen. Daar merkt zij niets van.
Als dat past is een hoogslaper inderdaad ook een goed idee.
Hoogslaper is geen optie, helaas...
... vanwege een (vaste) kast. Het is ook best een klein kamertje. Persoonlijk had ik het er niet eens met haar over willen hebben... dat bed zou er opeens staan, uitgeklapt en wel en inderdaad, wie zei dat ook weer... dat mijn spullen er doordeweeks in staan zou ze dan niet eens hebben geweten. Maar ik ben bang dat het nu (nu mijn vriend het er met haar over gehad heeft, op een verontwaardigde manier omdat hij vond dat ik zijn kind min of meer de deur wees) wel erg beladen wordt als er toch een ander bed staat.
Vraagje aan annie
Annie... mag ik vragen hoe jouw kinderen ermee om gingen dat ze op de kamer moesten bij elkaar? Je vraagt best wat loyaliteit en begrip van je kinderen om zo te moeten inschuiven. Ik vind het knap als ze dat zonder morren hebben geaccepteerd en het positieve ervan in zagen (wel knus). Bij ons is dat nou juist een probleem, vandaar dat dat kamertje ook zo gevoelig ligt bij mijn vriend. Vooral mijn oudste is het er namelijk niet mee eens dat er soms 'indringers' zijn en kan op zijn strepen staan. Dus die luxe van een extra kamertje is eigenlijk ook maar betrekkelijk. :(
PErsoonlijk valt dit voor mij in de niet-overlegcategorie. Ik had dus gewoon een opklapbed gekocht en omgeruild en er nooit wat over gezegd. Maar nu het zo'n issue is geworden, en het voor je vriend blijkbaar zo belangrijk is, zou ik het gewoon zo laten en er geen punt van maken. Die kattenbak laat je toch al zo, zo'n strijkplank kost natuurlijk drie keer niks aan ruimte en voor dat wasrek bedenk je wat anders (rek aan trap/ in schuur/ badkamer/ zolder/ droger). Je kinderen leg je uit dat het voor de stiefdochter echt geen feestje is om op een piepklein kamertje bij stiefbrussen te overnachten die helemaal niet zo enthousiast zijn, dat is echt niet te gek.
Dit soort dingen lossen zich in de tijd vanzelf op, behalve als je er een punt van gaat maken. Dan wordt het groter en groter.
Halfhoogslaper?
Ik blijf toch volhouden. Past die ook niet.
Laat anders je vriend aangeven hoe jouw probleem opgelost kan worden. Jij staat open voor ideeën maar snapt ook dat het voor zijn dochter leuk moet blijven.
Hoe dan wel? (rekening houdend met jouw problemen als zij er toch dagen lang niet is).
Ik zou neigen naar slapen in zijn huis. Dan valt het probleem van jouw kamertje plotseling heel erg mee.
Antwoord aan n
Bij mijn kinderen lag het, denk ik, anders. Ze hebben vanaf het moment dat ze hem hebben leren kennen, mijn vriend op handen gedragen. Hoe klein ze ook waren, ik heb hen overal hun mening over gevraagd, dus ook wat ze ervan zouden vinden als zijn kind meekwam. Wat hen betreft, was dat de gewoonste zaak van de wereld. Na een poosje hebben we hen gevraagd of ze het leuk vonden, als mijn vriend regelmatig bij ons kwam logeren. Toen was het dus ook vrij logisch dat zijn kind meekwam. Maar we hadden kamers tekort, dus de volgende vraag aan hen was, hoe zij dat probleem zouden oplossen. Ze kwamen vervolgens zelf met de oplossing van een geïmproviseerd stapelbed. Later hebben we hen gevraagd hoe ze het zouden vinden, als mijn vriend bij ons kwam wonen, en vonden ze ook prima, met de verdeling van de kamers erbij.
Ik kan niet anders zeggen, dat alle kinderen vrij relaxed onder onze relatie waren, met daarbij de omstandigheden waar we toen in zaten. We hebben daarmee enorm geboft.
Evengoed
Helemaal snap ik het probleem van de spullen niet en het alternatief van een opklapbed. Je kunt toch evengoed wel al die spullen die je kwijt moet in die kamer parkeren als ze er niet is en als ze komt het er dan weer even uit halen, zoals je ook wil doen als er een opklapbed staat. Weet ze toch niet, dat er op de dagen dat ze er niet is, wat spulletjes gestaan hebben, toch? Wat is precies het voordeel van een opklapbed? Als ze komt moet je de spullen er toch ook weer uit halen zoals je zegt. Je kunt een vast bed ook gebruiken om wat spullen zolang op te leggen.
Wat is het bezwaar om het wasrek, de stofzuiger en de schoenen e.d. daar te zetten op de dagen dat ze er niet is dan? Als het maar weer weg is als ze komt..
Double4