U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ik loop zooooo vast
Na 14 jaar gooit mijn vrouw de handdoek in de ring.
Haar gevoel is weg.
T ging al tijdje niet goed.
Ze is vreemd gegaan en ik heb echt geprobeerd om dat te verwerken.
Dacht dat t wel goed zou komen,maar vd zomer gaf ze aan niet verder te willen.
Het leek wel omgedraaide wereld opeens.
Nu zeggen zoveel mensen en mijn maatschappelijke werker aan dat t beter voor mij is,omdat ze in het verleden een aantal keer toch een beetje over de schreef is gegaan met privé berichten op messenger en Whatsapp.
Hier ben ik door mijn achterdocht achter gekomen.
Ik had hier moeite mee en ze gaf me aan daarmee te stoppen.
Helaas kwam t nog een keer voor.
Er brak iets in me.
Ze heeft verschillende therapieën gevolgd in het verleden.
ADHD therapie
Cognitief stresstherapie
EMDR.
Op een gegeven moment kon ik haar niet meer helpen.
Ik volgde haar niet meer.
Heb haar altijd gesteund en t kostte mij me gemoedsrust en liep op mijn tenen.
Ik weet dat ze goed contact heeft met een man na haar uitspraak en ze heeft er over gelogen dat ze vaker daar is geweest.
Er is niks zegt ze...en van hem kreeg ik ook een app dat er niks is...maar dat gevoel..die twijfel..mijn ego.
Boos en verdrietig
Nu gaan we scheiden.
2 kinderen die niet meer bij mij zijn iedere dag.
En ik...ik zie een mooie vrouw..een plaatje,maar wel met een lastig karakter waarvan ik dacht daar oud mee te worden.
Ook heeft zij het moeilijk,maar op een ander vlak dan mij.
Ik ga soms kapot van verdriet en boosheid.
Ik heb hulp ervoor gezocht en dat gaat iets beter.
Ik krijg inzicht als ik er vandaan kom.
Maar een dag later ben ik weer een wrak.
Wat gaat mij nou in laten zien dat t beter is zo?
Wanneer ga ik het accepteren?
Accepteren of niet accepteren
Het is echt heel pijnlijk een scheiding. Toch denk ik dat je nu beter eerst kunt concentreren op de praktische kanten voor je legitiem instort.
Dat kan je ook een stuk zelfvertrouwen terug geven.
Hoe zou je de zorg voor je kinderen willen en kunnen verdelen? Wie gaat er ergens anders wonen? Als je allebei ergens anders gaat wonen kunnen je kinderen thuis blijven waarna je de zorg afwisselt, bijvoorbeeld per week.
Hoe gaat het met kinderopvang op de dagen dat jij voor je kinderen zorgt en moet werken? Wie kun je vragen in je omgeving om je nu te steunen als praatpaal, ook voor de praktische voorzieningen?
Je kunt vast een convenant invullen. Ze staan op internet. Vraag hier advies wat je nog meer kunt en wil regelen.
Nu geen tijd voor zelfmedelijden terwijl je zo goed mogelijk naar de volgende situatie wil, dat je je kinderen meemaakt en je leven verder doorgaat.
Het komt heus wel. De acceptatie. En het blijft ook vast schrijnen. Maar nu is het belangrijk om even heel flink te zijn en je zaken en die van je gezin goed te regelen.
Bijna rond
Alles staat op papier.
Convenant gaan we bijna tekenen.
Ik blijf hier wonen en me ex wilt huren,maar dat valt tegen.
We wonen nog samen en af en toe vlucht ik naar mijn moeder