Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Abu

Abu

30-08-2015 om 15:08

Hulp gevraagd.kinderen willen bij mij blijven

Ik ben dus nu een tijdje uit elkaar met mijn ex we hebben een fweeling van 6.
Zij is in een dorp gaan wonen 15km verderop met de reden dat ze hier niks zou hebben.. Nu willen de kinderen bij mij de vader blijven en hebben dit al meerdere malen gezegd..ook tegen de moeder..moeder geeft er geen gehoor aan terwijl ze al meerdere malen gezegd heeft:als dit beter voor ze is dan moet/mag het..om vervolgens de dag erna te doen alsof er niks aan de hand is..heb ook alle gesprekken opgenomen waar ze dit in zegt..vandaag na 3 weken vakantie zijn ze door haar opgehaald en weer stortte ze in..ze willen absoluut niet bij haar wonen maar bij mij en mijn vriendin..de dingen die ze nu al als 6jarige over mijn ex zeggen zijn niet misselijk.nu wil ik best een zaak beginnen maar aangezien ik de vader ben en de moeder toch vaker in gelijk wordt gesteld weet ik echt niet wat ik moet en kan doen..het is te erg voor woorden dat ze ook toegeeft dat ze bij haar moeten wonen anders is ze zo alleen..t verhaal is nog veel uitgebreider natuurlijk..maar wat moet ik doen?
Met haar valt gewoon echt niet te praten..meerdere malen geprobeerd maar als ze er niet uitkomt krijg je geen reactie of ze stuurt je weg of hangt op..

samen delen?

Ik zou eerst gaan voor samen delen, dat lijkt me haalbaar. Overleg met je exvrouw dat je co-ouderschap wilt. Dat betekent wel dat jij de kinderen een week naar school zult moeten halen en brengen want ik neem aan dat ze bij je exvrouw op school zitten.
Als ze ouder zijn, bijvoorbeeld 12 kunnen ze makkelijker zelf doorzetten waar ze willen wonen, maar ook dan is het wel belangrijk om de moeder niet uit beeld te halen.
En bespreek het een paar keer en begin dan toch een procedure als het er niet van komt.
Het kan ook zijn dat ze het gewoon niet zo goed weet hoe dat te doen. Dan zoek jij even uit hoe het het beste met inschrijving, alimentatie, zorgtoeslagen e.d. gaat zodat het goed geregeld is.

Emma

Emma

30-08-2015 om 20:08

De kinderen zitten niet bij de moeder maar bij de vader in de buurt op school, toch?

Gesprekken opnemen?

Weet je ex dat je die gesprekken hebt opgenomen?
Getsie, dat vind ik zo achterbaks.. Dat pleit niet echt voor jou, Abu.

Maar hoe dan ook. Als de kinderen op school achteruit gaan omdat ze het bij hun moeder niet fijn hebben, is de kans aanwezig dat de school dit met jullie gaat bespreken.

Dus zolang ze op school niet opvallend verdrietig zijn of in hun broek plassen of vaker ziek etc., heb je geen bewijs dat hun moeder de zorg verzaakt.

Geluidsopname zonder toestemming wordt niet op prijs gesteld. Zulke acties zegt meer iets over degene die de opname gemaakt heeft.

+ Brunette +

+ Brunette +

30-08-2015 om 22:08

Je kunt de kinderen het contact met de moeder niet ontzeggen.

Gesprekken die stiekem zijn opgenomen zijn volgens mij juridisch niet geldig en het komt in ieder geval heel raar over bij een rechtbank of andere instanties. Als er aantoonbaar iets met je ex aan de hand is (diagnose van arts, politierapporten, getuigenverklaringen) heb je denk ik een redelijke kans dat ze bij jou mogen wonen. In de plaats waar jij woont gaan ze naar school, dat zal ook wel meewegen. De moeder zou de kinderen dan in het weekend kunnen zien.

+ Brunette +

+ Brunette +

30-08-2015 om 22:08

Je kunt de kinderen het contact met de moeder niet ontzeggen.

Gesprekken die stiekem zijn opgenomen zijn volgens mij juridisch niet geldig en het komt in ieder geval heel raar over bij een rechtbank of andere instanties. Als er aantoonbaar iets met je ex aan de hand is (diagnose van arts, politierapporten, getuigenverklaringen) heb je denk ik een redelijke kans dat ze bij jou mogen wonen. In de plaats waar jij woont gaan ze naar school, dat zal ook wel meewegen. De moeder zou de kinderen dan in het weekend kunnen zien.

Paddington

Paddington

31-08-2015 om 07:08

Het staat je vrij

om gesprekken waar je zelf aan deelneemt op te nemen.

Persoonlijk vind ik het heel slim van TS dat hij dat heeft gedaan. Anders wordt het een welles nietes verhaal en als moeder de kans heeft om de kinderen te manipuleren heb je als vader geen poot om op te staan. Nu heeft hij bewijs.

Verder zou ik ook gaan voor 50/50. Tegenwoordig is dat de insteek die ze het liefste zien. Vlak jezelf niet uit omdat je de vader bent. Tegenwoordig is het echt niet meer zo dat je als vader weinig kans hebt, het is eerder andersom.

Als de kinderen echt naar een school bij jou in de buurt gaan, dan is dat een pre voor jou. Kortom: ga het gesprek aan met je ex, helpt dat niet, probeer het met een mediator.

Moederalleen

Moederalleen

31-08-2015 om 08:08

Ik vind het juist slim dat hij het gesprek heeft opgenomen.
Ik heb dat ook met vele gesprekken met ex gedaan.
om het welles nietes verhaal weg te halen.

Sterkte met je dochters.
Hopelijk komen jullie eruit om een goede verdeling met je dochters te krijgen.

En als je dochters dicht bij school wonen bij jou. En anders dus iig twintig min moeten rijden vanaf moeder....
Volgens mij is co ouderschap dan niet haalbaar er moet een bepaalde km zijn tussen beide huizen.
Dat is ons iig verteld.

Moeder alleen

Ik ben even benieuwd. Je zegt: 'Ik heb dat ook met vele gesprekken met ex gedaan. om het welles nietes verhaal weg te halen.' Hoe heeft dat dan geholpen en in welke situaties heb je het kunnen gebruiken?
Wat je zegt over aantal km. van elkaar voor co-ouderschap, ik zou niet weten waar degene die dat tegen je gezegd heeft het vandaan haalt. Het staat of valt met de bereidwilligheid van de ouders om het te organiseren.

Tsjor

-'vandaag na 3 weken vakantie zijn ze door haar opgehaald en weer stortte ze in.' Dat klinkt nogal dramatisch. Mijn dochtertje huilde ook elke keer als ze naar haar vader ging, dramatische taferelen. Toch is dat nooit een reden geweest om haar daar weg te houden. Pas op, dat de tweeling je niet gaat manipuleren. Als ze aanvoelen dat jij het zelf ook heel erg vindt, dan zullen ze daar zeker op inspelen.
- Je schrijft dat je kinderen bij jou en je vriendin willen wonen. Dat zou dan betekenen dat je door de week de zorg voor de kinderen hebt. Kun je dat aan? Of werk je en laat je de zorg aan je vriendin over. In het laatste geval zal moeder daar zeker niet blij mee zijn en kun je beter eerlijk tegen de kinderen zeggen, dat jij niet voor ze kunt zorgen, omdat je moet werken.
- Het is wel zo, da kinderen van die leeftijd op school vriendjes en vriendinnetjes krijgen, willen afspreken na school, opgehaald moeten worden, naar clubjes gaan etc. Het is dan ook onhandig als ze 15 km. verderop wonen.
- Heb je wel eens een gesprek met een mediator geprobeerd? Het zou het beste zijn als jullie er samen uitkomen. Toezeggingen die zo even worden gedaan, vragen die zo even worden gesteld, die verdwijnen al snel weer als sneeuw voor de zon. Je zou kunnen aangeven dat je de regeling wil veranderen en dat je daar met een mediator gesprekken over wil voeren. Praat dan ook over de kosten van de mediator, het mooiste is als beiden die betalen, dan heeft niemand er belang bij om het te rekken. Eventueel kun je kijken of er via de gemeente mogelijkheden zijn. Er moet een loket voor jeugdhulp zijn. Maar let wel op wat die gaan doen, maak duidelijke afspraken die je vastlegt op papier, om te voorkomen dat je een ongeleid projectiel binnenkrijgt met een eigen agenda.
- Er zijn een paar argumenten die je niet kunt gebruiken: 'de kinderen willen het'. Desgevraagd is het even relevant, maar niet voor de beslissingen zelf: kinderen bepalen niet, ouders bepalen wat het beste voor hen is. De stiekem opgenomen gesprekken mag je ook niet gebruiken vind ik. Het is niet duidelijk in welke context bepaalde gesprekken zijn gevoerd. Het kan overkomen als een dreigement: ze mag niets meer zeggen, want op band staat.... Dat is geen goed begin van een overleg. Vraag haar eerlijk naar haar bedenkingen. Als ze bang is om alleen te zijn, bespreek dat dan, wat ze daaraan kan doen. Draag zorg voor elkaar, ze is de moeder van je kinderen en dat zal ze altijd blijven.

Tsjor

Je kan niet verwachten....

....dat de moeder de kinderen zomaar aan jou afstaat. En dat is wat ik een beetje proef in je bericht, dat dat is wat jij vindt dat zij zou moeten doen. Maar dat gaat never nooit gebeuren.

Ik denk dat je iedereen, jezelf en de kinderen inclusief, een dienst bewijst door te gaan voor een zoveel mogelijk gelijkwaardig ouderschap. Enkel en alleen wanneer de andere ouder echt niet in staat is om voor de kinderen te zorgen, mag je fel van leer trekken om de kinderen op te eisen.

En nee, met zeggen dat ze niet kan zorgen om ze bij je te hebben, bewijs je de kinderen geen dienst. En jezelf ook niet. Want dat krijg je terug. Later, van de kinderen, als een boemerang in je gezicht.

Amare

Amare

31-08-2015 om 14:08

niet helemaal Paddington

'Het staat je vrij om gesprekken waar je zelf aan deelneemt op te nemen.'

Dat klopt. Maar zodra je ze wilt gebruiken in bijzijn van anderen (bijvoorbeeld een rechter), ben je verplicht uiterlijk aan het einde van het gesprek te melden dat je opnames gemaakt hebt. Anders is het schending van de privacy.

Paddington

Paddington

31-08-2015 om 14:08

Niet helemaal waar Amare

Bij Civiele zaken mogen in principe alle middelen als bewijs worden aangedragen. De rechter bepaalt in hoeverre de opnames als bewijs gebruikt mogen worden. TS mag de gesprekken niet openbaar maken. Daar is in dit geval geen sprake van. TS mag de opnames wel als bewijs gebruiken in een rechtbank.

Natuurlijk is het veel beter om in gesprek te blijven. Ik weet hoe moeilijk het is. Een goede mediator kan daarin nog weleens helpen. Helaas zijn echt goede mediators dun bezaaid. De gemiddelde advocaat mediator is vaak niet in staat om de angel uit dit soort emotionele gesprekken te halen.

Wat is nu co-ouderschap?

Co-ouderschap bestaat wettelijk niet en zal niet snel door een rechter worden opgelegd.
Dit is een regeling die alleen ouders zelf met elkaar af kunnen spreken.

Kinderen van 6 jaar mogen al hun mening geven (meer niet), wanneer ze naar papa of naar mama willen.

Vanaf 12 jaar mogen zij dit bij de rechter uitspreken en hun verhaal wordt dan meegenomen door de rechter bij eventuele beslissing over de zorg- of omgangsregeling. Zij mogen als 12-jarige niet zelf bepalen bij wie ze willen wonen.

Mijn tip: lees het boek van Marsha Pinedo - Aan alle gescheiden ouders.

Hierin staan veel tips, oefeningen en wordt je je als ouder bewust, van wat er met je kind gebeurt tijdens een scheiding.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.