Hoeveel kamers stiefdochters bij weekend regeling?

tja wat willen jullie?

Zie je de dochters als gasten? Of zijn ze thuis bij jullie? Bij de optie die jij het liefst ziet zijn ze niet meer dan gasten. Dat kan inderdaad een keuze zijn, maar dat zou niet mijn keus geweest zijn.

Tussenoplossing

Een huis waarin 1 hele grote kamer of bv zolder voor de 3 meiden is. Maar dat is dan niet jouw werkkamer. Dat lijkt me een belangrijk verschil. Die kamer kan dan tot in lengte van jaren hun logeerkamer blijven, ook als ze al lang en breed uit huis zijn.

Allemaal een eigen kamer is misschien idealer, maar als het om wat voor reden dan ook lastig te realiseren is, en het om slecht 2 weekenden per maand en een paar vakantiereizen gaat lijkt dit me een mooi compromis.

Maar hun kamer moet niet ook jouw kamer zijn. Dan zijn ze idd logees. En geen huisgenoten. Vind ik.

Wachten

Ik zou nooit in mijn eentje aansprakelijk/verantwoordelijk/eigenaar willen zijn voor een woning waar ik niet in mijn eentje zou willen wonen. Dus het plan waar jij een woning koopt zodat je vriend met zijn kinderen erbij kan zou ik niet aan beginnen. Ik vind dan weer wel dat als je het doet, die kinderen ook gewoon een fatsoenlijke eigen kamer moeten hebben waar je desnoods 'stiekem' je wasrek zet als ze er niet zijn maar die verder van hen is.
Volgend uit het bovenstaande zou ik dus nu gewoon een huis voor mezelf kopen, met logeerkamer zodat ze eens kunnen komen, en dan over vijf jaar (wie weet wordt het langer) eens gaan nadenken over samenwonen. Je wilt echt niet als kinderloze samenwonen met iemand met meisjespubers. En als veilige oplossing zou ik liefst nog een huis gaan huren. Dat kun je evt samen doen om te proberen, maar dan zit je in ieder geval niet straks aan een huis vast dat niet naar je zin is.

Hoe groot is de kamer die ze nu delen?

Als het financieel niet kan, dan kan het niet. Ik vind het wel een verschil maken of ze met zijn drieën opgepropt op een kamertje met stapelbedden zitten of dat ze een grote ruimte hebben waar ze elk een eigen hoek kunnen creëren. Nu zijn het pubers met veel behoefte aan privacy maar over een paar jaar wonen ze misschien al zelfstandig en dan zit je met al die overbodige ruimte. Een tussenoplossing zou twee i.p.v. drie extra slaapkamers kunnen zijn. Dan hoeven maar twee een kamer te delen. Op de lange duur zou je een van die slaapkamers kunnen omvormen tot werkruimte en de andere als logeerkamer aanhouden. In je werkkamer kun je dan ook weer een slaapbank neerzetten.

Wenda

Goed hoor, zo'n sarcastisch bedankje. En dat terwijl ik toch een heel bruikbaar advies geef, zoals je misschien wel zult gaan ervaren. Wil ik je ook nog meegeven om bedekte negatieve uitlatingen over hun moeder niet te doen in het bijzijn van de dochters. Die gaan dat niet waarderen.

Waar vind je een huis met een ruime woonkamer en maar twee slaapkamers? Gaat dat vaak samen? Bedoel je dan nog steeds een appartement want met een huis zal dat lastig zijn.

Waarom niet wat kleiner in de woonkamer zodat je toch een eengezinshuis kan kopen met drie slaapkamers? Wellicht iets met maar twee etages (hoe heet dat ook weer)?

Ik zou niet perse kijken naar een huis waar de meiden allemaal een eigen kamer hebben, vind ik niet nodig maar als je dat doet moet dat een in verhouding best wel grote kamer zijn, kun je net zo goed twee kleinere kamers nemen voor ze.

Waarom houdt een omgangsregeling op als de jongste 16 is?

Wenda

Sorry voor mijn sarcasme maar ik heb het niet zo op pedagogen en hoe die zelf omgaan met kinderen thuis. Op een of andere manier kunnen ze de zaken die ze anderen willen leren, niet zelf in praktijk brengen. Wat Katniss aangeeft zit een kern van waarheid in. Lees haar reactie nog maar eens goed en probeer er eens objectief naar te kijken.

Verder denk ik dat het in principe geen probleem hoeft te zijn om de meiden een kamer te laten delen, maar handig is het niet. Waar je ook voor kunt kiezen is drie wat kleinere kamer, waarvan je er later twee tot een grotere logeerkamer kunt maken en een tot werkkamer kunt bombarderen.
Als je ervoor wilt zorgen dat de kinderen zich echt welkom en thuis voelen bij jou dan zou ik die keuze maken, zeker nu je nog een woning moet gaan kopen. Als je nu een kleinere woning kiest, dan geef je toch een bepaald signaal af. Het zou namelijk op een moment ook kunnen zijn dat een van meiden of zelfs alle drie bij hun vader willen gaan wonen. Hoe sta jij daar dan tegenover? Als je nu er bewust voor kiest om er niet het hele weekend te zijn als de meiden er zijn, hoe zie jij dat dan zodra jullie gaan samenwonen?

eigen kamer

Het hebben van een eigen kamer vind ik echt niet zo belangrijk. Veel mensen hebben meer dan twee kinderen die niet allemaal een eigen kamer hebben. Er zijn zat tips om het toch een beetje 'eigen' te maken. Bijv met een stapelbed midden in de kamer en boven een gordijn aan de ene kant en beneden een gordijn aan de andere kant. Met een flinke kamer heb je dan nog ruimte voor een los bed.

Meer ruimte in de rest van het huis lost het probleem prima op. Ik denk dat kinderen blijer zijn met een warm welkom dan met onverschilligheid en drie eigen piepkleine kamertjes.

2 kamers

De meeste ouders met 3 kinderen hebben geen 3 kinderkamers maar 2. Ik zou zeggen ga voor 2, waarbij je de ene tijdens hun afwezigheid kunt gebruiken als werkkamer. Zorg wel dat jouw spullen eruit zijn voordat de kids komen want het is hun kamer en ze hoeven niet te weten dat jij deze in hun afwezigheid gebruikt.

Collega had een appartement gekocht waarbij ze de bovenste verdieping kocht, er was nog een verdieping boven maar daar zaten de bergingen. Zij heeft vanaf haar huis een trap gemaakt naar boven en heeft de berging erbij getrokken. Dat was een enorme slaapkamer, zoiets zou mooi zijn voor als je "weekendkids" hebt. De woning zelf is prima als appartement voor een echtpaar en de zolder is dan een mooie toevoeging.

Wel druk

Ik snap je beweegredenen wel en als de vader jou niet was tegen gekomen, dan had een huis met elk een eigen kamer niet eens tot de mogelijkheden behoord. Ik vraag me af of jij dan dus degene bent die dat op moet lossen.
Waar je je wel bewust van moet zijn is dat de middelbare schooltijd er aan komt (is er voor de oudste al) met bijbehorende toetsweken, uitgaan en daarna bij een vriendin blijven slapen of vriendin bij de dochter blijven slapen om te vermijden dat iemand alleen naar huis moet fietsen. Dat zal ertoe leiden dat dochters er af en toe voor zullen kiezen om een weekend over te slaan. Dit zul je ze dan wel moeten accepteren.

Eens met Yura

Mijn kinderen, zeker de oudste drie (16, 14 en 14 jaar) gaan niet meer elke twee weken een volledig weekeinde naar hun vader (meer dan een uur reizen met de auto, OV zelfs meer). Ze hebben zelf een volle weekeind-agenda (sport, feestjes, baantjes, veel huiswerk). Het is tegenwoordig meer ad hoc, of ze gaan op zaterdagmiddag met de trein, of alleen vrijdagavond en dan zaterdag in de loop vd dag weer terug, veelal in wisselende samenstellingen.
Bij hun vader is er een grote zolderruimte gereserveerd, met badkamer. Ieder heeft een eigen bed en een eigen hoekje, maar er liggen ook veel reservematrassen. Vaak gaan er (zeker met mijn dochters) vriendinnen mee. Vader woont in het centrum van Amsterdam, extra pluspunt natuurlijk. Ook de kinderen van vaders vriendin maken gebruik van die zolder. Zelf hebben ze een verdieping lager woonkamer, keuken, badkamer, slaapkamer en nog 2 piepkleine kamertjes (werkruimte).
Kortom het is daar een komen en gaan van pubers. Om dan 3 aparte kamers te regelen lijkt me overdone. Ik zou het zelf niet zo doen. Mijn vriend heeft dat voor zijn puberdochters ook niet (hij heeft een soort uitbouw met loungebanken, matrassen, tv, badkamertje; wij kunnen daar later gebruik van maken als we oud en behoeftig zijn, haha).
Op basis van de info die Wenda heeft verstrekt zou ik gaan voor een grote kamer voor de meiden, eigenlijk zoals het nu ook is, begrijp ik. En een fijne slaapkamer voor haarzelf en vriend en een werkkamer.

Kun je niet wachten?

Zou je niet beter wachten tot jullie er werkelijk aan toe zijn om samen te wonen? je weet helemaal niet hoe de situatie over een jaar is.

Andere kijk op het probleem

Als je zoveel verschillen ziet in de behoefte aan ruimte/aantal slaapkamers in de huidige situatie versus de situatie als de laatste het huis uit gaat, waarom plan je dan geen twee verhuizingen?
Nu naar een huis met veel slaapkamers, en te zijner tijd naar een huis met een grote woonkamer.

Investering

Zo op het oog, zonder rekening houdend met alle emoties, lijkt het mij een lastige investering. Lastig omdat je van twee uiterste (een huis voor een gezin vs een huis voor twee volwassenen, alleen) 1 oplossing zoekt. Ik ben bang dat het uiteindelijk een huis oplevert dat voor iedereen, voor en na op kamers gaan, fijn en prettig is. Het is niet voor niets dat de meeste koppels met kinderen een nieuw huis zoeken voor of een gezin, als de kinderen jonger zijn, of voor z'n twee, als de kinderen uitgevlogen zijn.

Dadelijk ben je toch op zoek naar half-bakken oplossingen en zit je over een paar jaar met een huis dat niet bij je past. Ga je dat dan weer verkopen? Hoe is de markt op dat moment?
Ik weet niet of ik in zoiets een groot deel van mijn vermogen (of schuld) zou willen steken.

Ik vraag me af wat een makelaar als oplossing zou zien? Zijn die huizen er wel en zou ik daar ook met alleen een partner in willen wonen, tzt?

ik zou

Voorlopig vooral blijven latten. En wel hierom:

"Eerlijk is eerlijk hierin speelt ook een stukje eigenbelang want ik vind de weekenden erg druk en heb naast een meer dan
full time baan, in de weekenden ook behoefte aan een stukje rust. Gemiddeld ben ik er een dagdeel niet"

Voor dat 'stukje rust' moet jij als jullie gaan samenwonen je eigen huis uit. Is dat wat je wil? Waarom niet gewoon blijven latten voorlopig. Dan kun je elkaar opzoeken wanneer je wilt, maar ook je eigen plek hebben wanneer je wilt. Win-win, lijkt mij.

Toch.....

.....denk ik dat je wel heel goed moet uitkijken wat je doet. Heel veel mensen hebben kort voor de recessie een huis gekocht waar ze nu niet meer vanaf komen of met een grote restschuld. Ik zou er in de huidige markt niet op durven anticiperen dat je het wel weer kwijtraakt als de meiden groot genoeg zijn. Ik denk dat het verschil tussen hoe je uiteindelijk wilt wonen en wat nu nodig is te groot is om iets te kunnen kopen wat geschikt is en blijft. Ik weet natuurlijk niet waar jij woont en hoe het daar zit met de huurmarkt, maar in de situatie die jij omschrijft, zou ik daar eens naar kijken. Je kunt dan nu huren wat er nodig is om een wenselijke situatie te creeeren en over een paar jaar alsnog iets kopen.