U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hoe vertel ik de kinderen over mijn nieuwe vriend?
Na het mijn ex te hebben verteld wil ik eigenlijk zsm mijn kinderen ook vertellen dat ik verliefd ben geworden op een andere man. Hij ook op mij en we kunnen het bijzonder goed vinden. Ik wil het ook vertellen omdat deze vriend toch wel een steeds grotere rol in mijn leven is gaan spelen.
Het is niet de bedoeling de kinderen ook meteen met hem in contact te brengen, ze kennen hem overigens wel vaag.
Maar hoe vertel ik het mijn kinderen? De vraag is voor mij met name of ik dat aan elk kind afzonderlijk doe, wat het voordeel heeft van vragen en informatie op hun niveau (ze zijn 11, 13 en 17) maar het nadeel dat ze het dan voor elkaar eventjes moeten verzwijgen.
Aan hun samen vertellen betekent ook dat ze elkaar versterken in negatieve of positieve gevoelens, maar ook dat ze van elkaar kunnen horen hoe ze er tegenover staan. Wat is jullie ervaring? Dank, Bosnimf
Luchtig
hou het vooral luchtig,breng het terloops.maak er vooral niets plechtigs van,
en zeker niet aan alle kinderen apart ,gewoon tijdens het eten.
Weet niet hoe pa is
Maar ik zou het ze zelf gewoon vertellen voordat het per ongeluk bij pa aan tafel ter sprake komt. Vind het wel goed dat je hem ook ingelicht hebt!
De een zal het zwaarder op pakken dan de ander. Maar gooi het open. Blijft altijd wel lastig om er zelf over te beginnen.
Wel eerst aan de oudste vertellen
Ik heb hetzelfde leeftijdsverschil en vindt het vaak prettig om oudste (hier 13) eerst het verhaal te vertellen. En daarna aan beiden.
Oudste vindt het erg prettig dat zij meer info krijgt, meer serieus wordt genomen en natuurlijk meer begrijpt.
In jouw geval is het makkelijker praten tegen een 17-jarige maar die heeft ook weer andere gevoeligheden dan de jongere kinderen.
Je zou dus eerst je verhaal kunnen doen aan oudste, haar de kans geven om er even over na te denken, erop terug te komen, en direcht erna het verhaal te vertellen aan alle kinderen tegelijk.
Ik zou wel apart blijven praten met alle kinderen, want je weet weet nooit hoe ze verder gaan denken, ook na de mededeling.
Hier wel apart verteld
Ik denk dat het erg afhangt van de verwachte reactie van je kinderen.
Ik heb het mijn kinderen (8-10-12) wel apart verteld. Van te voren had ik wel eens gepolst hoe ze het zouden vinden als ik ooit weer een partner zou krijgen, en de reacties waren toen heftig negatief. Daarnaast zijn ze goed in "een blok vormen" als ze het ergens niet mee eens zijn, waarbij oudste de leiding neemt en de jongsten hun verhaal niet meer kwijt kunnen.
Daarom hier dus apart. Ik heb gekozen voor een middag dat ze alledrie op verschillende tijdstippen thuiskwamen ivm school en sporten. Zo kon ik vermijden dat ze (lang) hun mond moesten houden tegenover broer/zus. De reacties waren hier behoorlijk heftig, varierend van intens verdrietig huilen en "nu word ik nooit meer gelukkig" tot "dan ga ik ergens anders wonen". Nu we een aantal maanden verder zijn, en ze hem af en toe in informele situaties (pretpark, uurtje samen spelletje doen oid) ontmoet hebben, zwakken de negatieve emoties af. We hebben besloten het contact heel langzaam op te bouwen en hen uiteraard alle mogelijkheid te geven hun emoties te uiten. Maar ik heb hen ook duidelijk gemaakt dat dit MIJN beslissing is en zij hier geen invloed op kunnen uitoefenen (in de zin van: "hij mag hier niet komen"). Die verantwoordelijkheid kan en mag een kind van 8-10 jaar m.i. niet hebben. Ik merk hier dat de kinderen inderdaad behoefte hebben aan die duidelijkheid. Ze zijn nog steeds niet echt enthousiast, logisch, maar beginnen het wel te accepteren en steeds vaker is het gewoon gezellig als mijn partner er is.
Ik wens je sterkte en wijsheid bij het informeren van je kinderen, en een gelukkige toekomst samen.