Hij wil niet echt meewerken bij mediator help

Huiswerk inleveren?

Moesten jullie het huiswerk bij de mediator inleveren of aan elkaar geven en samen bespreken? Dat maakt wel iets uit, want als je het zou inleveren vind ik het niet netjes dat je zijn huiswerk al ingekeken hebt (met zijn toestemming?). Heb je jouw huiswerk ook al in laten zien?
Waarom zou je de mediator bellen? Het is niet de bedoeling dat je de mediator voor jouw karretje probeert te spannen, maar dat je problemen die er zijn bij de mediator bespreekt als je man er ook bij is.
Wat betreft zijn kind van 18: onderhoudsplicht duurt tot 21 jaar of langer als ze studeren, je kind kan daarvoor zelf eventueel naar de rechter stappen.
Blijkbaar heb je geen goede afspraken gemaakt over het proces (eerst mediation of rechter) en over de kosten daarvan. Als je dat soort stappen overslaat kom je later altijd in nare conflicten terecht. (' ik betaal niet, want jij wilde... ja, maar jij...) Een goede mediator had dat probleem zelf opgelost: eerst toetsen of beiden de mediation willen, want anders kun je niet verder.
Dus voordat je verder gaat met conflicten over ouderschapsplan etc. zou je wellicht eerst een stap terug kunnen zetten: wil hij mediation of rechter? Hij wil scheiden, dus dat is wel duidelijk; wil jij ook scheiden en snapt hij hoe belangrijk het is om een relatie eerst goed af te wikkelen, voordat hij verder kan. Omgekeerd: snap jij dat de relatie over is en dat daarmee ook een aantal 'voordelen' van die relatie wegvallen?
Daarna ligt het er erg aan wat jullie in het samenlevingskontrakt hebben staan. Ook daarvoor geldt: fouten die toen gemaakt zijn kun je niet achteraf herstellen.

To do lijstje:
- wat was de bedoeling van het ouderschapsplan; eerlijk opbiechten dat je in zijn huiswerk hebt gekeken; hem inzage geven in jouw huiswerk; waar gaan de gesprekken daarover plaatsvinden?
- hoe gaat het scheidingsproces verlopen? Daarover afspraken maken met elkaar, hoeft niet bij de mediator (die blijkbaar geen kaas gegeten heeft hiervan), maar als je er samen niet uitkomt dan wel bij de mediator.
- samenlevingskontrakt uitpluizen en rechten van jong-volwassen kind goed uitzoeken.
- voor jezelf nagaan: wat is rechtvaardig. Niet op basis van je gevoel, maar op basis van de onderliggende kontrakten en wettelijke bepalingen. Daar ga je op inzetten. Niet meer, maar ook niet minder.

Tsjor

Ouderschapsplan

Van dat ouderschapsplan zou ik geen issue maken. Dat hebben wij ook niet en ik heb het nooit gemist. Het belangrijkste is dat je het eens wordt over omgang en de financiën. Voor dat laatste zijn vaste regels en rekenmodellen. Die zou ik gewoon volgen want daar is door deskundigen lang genoeg over nagedacht. Voor meerderjarige kinderen ben je ook gewoon verplicht te zorgen, maar daarover moet het kind zelf afspraken maken met zijn ouders. Hij ontvangt de bijdrage ook gewoon zelf in de regel.

een mediator

is GEEN counselor. Hij/zij helpt je door het administratieve gedeelte heen. Je krijgt huiswerk en of je het nu hebt ingekeken of niet, bij het volgende gesprek komt toch wel boven tafel als dat wordt besproken. Hij/zij geeft daarbij tips/adviezen/handvatten, maar gaat niet jullie ruzies bemiddelen. Dat doe je thuis, bij hem/haar kom je met de uitkomst.
Je kunt het zo lang en kort maken als je wilt, het handigste is als je het eens bent en als dat moet via de standaard rekenmodellen, zoals katniss aangeeeft, dan moet dat maar; hij heeft gewoon zorgplicht, tenzij hij officieel afstand doet van de kinderen, zoals een kennis van mij heeft gedaan...ongelofelijk. Belangrijkste is dat je met een veilige basis verder kunt. Als dat te weinig is of als hij weigert ga je daar je advocaat op zetten.

Het zit zo..

Nee, ik heb niet van te voren zijn huiswerk bekeken. We hebben het apart ingevuld en daarna besproken. Hij vindt het allemaal niet nodig dus om alles officieel vast te leggen en wil daar ook niet voor betalen. hij heeft daar geen enkel belang bij. Het gaat over de hoogte van de alimentatie, omgangsregeling, studiekosten en ik wil ook een convenant met afspraken. Voor hem hoeft dat allemaal niet omdat hij er geen belang bij heeft en wil hij mij dus 2000 euro laten betalen om alles goed vast te leggen. Omdat we een samenlevingscontract hebben hoeft het ook niet via advocaat of rechter, maar ik wil dat wel graag. Dus dan zal ik wel moeten betalen?... hij vindt het voldoende om gewoon een handtekening ergens onder te zetten. Ik ga wel even de mediator bellen over hoe dat nu moet met de betalingenen of het nog wel verstandig is om door te gaan op deze manier.
We hebben alleen nog maar een kennismakingsgesprek gehad. Over veel dingen zijn we het niet eens en er moeten dus wel goede afspraken op tafel komen. Thuis vooraf overleggen heeft weinig zin. Mijn man wil geen concessies doen. ik wil het zo..en anders niet!
Ik heb nu ook gezegd dat als we er niet samen of met behulp van mediator uitkomen dan maar naar de advocaat. Ik heb al een advocaat gevonden. gaat mij dan ook veel kosten, want hij betaalt de advocaat ook niet.

Houd het eenvoudig

Mirjam, de pijn van het einde van een relatie die zo lang heeft geduurd is natuurlijk groot en ik kan me voorstellen dat je die pijn wil' verwerken' door afspraken te maken en vast te leggen. Dan heb je in elk geval nog het gevoel dat je niet zomaar ' gedumpt' bent, maar het strijdtoneel met opgeheven hoofd kunt verlaten. Toch is de vraag wat het je allemaal waard is. Het kost inderdaad allemaal geld en het is niet zo dat hij dat allemaal moet betalen. Het lijkt alsof je zelf weinig geld hebt, dus dat maakt je positie zwakker.

Mediation die hij niet wil kan heel veel gaan kosten, als het geen goede mediator is schiet je er ook nog eens weinig mee op.

Kun je volstaan met de volgende afspraken:
- kinderalimentatie en partneralimentatie worden berekend volgens de tremanormen (moet je een specialist laten doen);
- vanaf 18 jaar gaat kinderalimentatie naar het kind zelf;
- aan studiekosten draagt ieder bij al naar gelang vermogen volgens de berekeningen van DUO.
- omgangsregeling wordt door kinderen zelf bepaald (ze zijn oud genoeg, een 18-jarige laat zich toch niet naar zijn vader sturen omdat het een afspraak op papier is?). Beide ouders staan open voor kontakt met de kinderen en gaan welwillend om met verzoeken van kinderen om elkaar te zien.
- woonplaats van kinderen wordt ???? zal wel bij jou zijn, maar ik weet niet of je huisvesting hebt, of hij in het huis blijft wonen (dan zou ik ze bij hem laten) etc. De verzorgende ouder zorgt voor ziektekostenverzekering tot 18 jaar, neemt eerste beslissingen rondom opleiding, hobby's en op medisch gebied, informeert de andere ouder over relevante zaken (lekker vaag houden, dat scheelt) en bij ernstige verschillen van mening volgt onderling overleg; wanneer het onderlinge overleg de verschillen niet oplost wordt de mening van de verzorgende ouder en het kind (inspraak vanaf 12 jaar, eigen mening vanaf 16 jaar) gevolgd.

Welke afspraken zou je nog meer in een convenant willen zetten? Iets als 'de verzorgende ouder heeft recht op vijf weken vakantie' lijkt me wel leuk. Maar verder zou ik het niet weten.

Tsjor

Verwarrend

Ik was even op zoek naar informatie over be-eindiging van een samenlevingskontrakt. Volgens informatie op de website van jurofoon kan iemand eenzijdig een samenlevingskontrakt opzeggen. Zie: https://www.jurofoon.nl/nieuws/6836-instemming-einde-samenlevingscontract.
Een ouderschapsplan is dan wel weer verplicht, maar dat hoeft niet veel meer in te houden dan wat ik hierboven schetste. Waar je dat ouderschapsplan moet inleveren weet ik ook niet. Bij de notaris of bij de rechter? Of in de bureaulade stoppen met twee handtekeningen erop?

Tsjor

Het gaat vooral hier om

Ja, ik heb me natuurlijk ook al verdiept in al deze zaken. En het samenlevingscontract kan eenzijdig opgzegd worden en dat heeft hij al gedaan. per 1 febr.
Er moet een ouderschapsplan gemaakt worden maar hoeft niet via notaris of rechter. Alleen werd mij aangeraden dat wel te doen.
Hij wil bijv. dat ik de studie van het ene kind ga betalen omdat hij dat al van de ander doet. Hij was de kostwinner dus is het logisch dat hij ook voor het andere kind betaalt lijkt me. Verder heeft hij de spaarrekeningen van de kinderen beheert en kind van 18 heeft al de spaarrekening gekregen of binnenkort dan. En voor de jongste moet ik dat maar betalen. Dat vindt hij eerlijker.
Verder wil hij bij de omgangsregeling iedere zaterdag naar het huis komen waar ik dan woon om de kinderen te zien. De kinderen zijn er zaterdags niet, die sporten en trainen en ik wil hem niet iedere zaterdag over de vloer. Volgens advocaat kan dat ook niet. ik heb ook privacy. Bovendien ben ik dan huurder en kun je niet zomaar het huis in als verhuurder.
En dan over de huur. Ik wil de huur in natura betalen voor de kinderzorg en al die jaren dat ik voor hem en de kinderen gratis gezorgd heb en daardoor niet veel heb kunnen werken of sparen en hij heeft wel altijd kunnen werken en een goed inkomen gehad. De enige reden dat ik nog een paar jaar in dit huis woon is voor de kinderen. Ik kan de huur en vaste lasten nu niet opbrengen als ik geen beter inkomen krijg. Ik solliciteer me suf.
Het komt er nu op neer dat hij na de scheiding goed kan leven en ik iedere maand tekort.

Lijkt me niet realistisch

Dat je al die jaren niet hebt gewerkt lijkt me min of meer een vrije keuze van jou. Als je je inkomen voor later (meer) zeker had willen stellen had je moeten trouwen om een recht op partneralimentatie te krijgen. Hij komt er nu makkelijk vanaf, maar dat is omdat je de zaken gewoon niet goed voor jezelf hebt geregeld. Hij hoeft jou ook niet te 'betalen' voor de zorg van de kinderen, want jij hebt zelf die zorgplicht. Het lijkt me dan wel weer reëel dat hij het merendeel van de bijkomende kinderkosten betaalt, naar rato van jullie inkomen.

Vragen

Ik denk dat je alleen maar kunt vragen aan je expartner dat hij het huis waarin jij en de kinderen wonen nog een aantal jaren betaald. Stel er een einddatum bij zodat hij weet wanneer die verplichting ophoudt. Je kunt hem ook vragen om jullie tweede kind wel het spaargeld te geven.
Omdat het redelijk is dat hij dat zou doen.
Maar verplichten kun je niets, ook niet met mediatoren en advocaten. Helaas. Dus dat lijkt me weggegooid geld.
En inderdaad solliciteren en zonodig zelfs andere woonruimte regelen.
Dit soort dingen is gewoon heel pijnlijk.
Eigenlijk kun je als vrouw nooit meer financieel onzelfstandig zijn als je dit weer leest. Je trekt aan het kortste eind.

Onrealistisch

Katniss heeft gelijk: je hebt een samenlevingskontrakt getekend en dat is opgezegd. In het samenlevingskontrakt stond blijkbaar niets over achteraf uitbetalen voor zorg. Je hebt wat dat betreft dus eigenlijk geen poot om op te staan.
Hij moet wel zorg dragen voor de kinderen, totdat ze 21 zijn of langer als ze dat nog nodig hebben vanwege studie. Dat is overigens iets anders dan 'de studie betalen'. Het is een bijdrage leveren, maar niet de hele studie betalen. Kind kan nog werken e/of lenen. Ik vind 'de studie betalen' onrealistisch, of dat nu door vader of moeder is.

Het zou beter zijn als je de kinderalimentatie liet berekenen via de tremanormen. Dat is een objectieve norm. Of kinderen daarvan een studie betalen, een skatebord kopen of bijdragen aan de huishoudpot is aan hen (na hun 18e) of aan jou (voor hun 18e).

Hij mag na de scheiding niet gaan bepalen wat jij met dat geld doet. Dus of jij de spaarpot van de jongste aanvult of niet, dat is niet aan hem: het kontrakt is ontbonden en er is geen enkele reden voor jou om nu vervolgens een nieuw kontrakt met hem te sluiten, waarin hij gaat bepalen waar jij je geld aan uitgeeft. De oudste heeft de volle prijs, het kan zijn dat de jongste minder op zijn spaarrekening heeft staan. Dat is dan jammer voor de jongste. Als hij dat erg vindt kan hij dat zelf aanvullen, maar hij kan niet voor jou gaan bepalen waar jij het geld aan uitgeeft.

Van die discussie ben je af als je kinderalimentatie vast laat stellen volgens de tremanormen. Dan komt er een bedrag uit wat hij moet betalen, aan jou voor de jongste en aan de oudste rechtstreeks.

Dat is een wettelijke plicht, dus als hij daar niet aan wil beginnen kun je daarvoor het beste een advocaat inhuren.

Idem met de omgangsregeling: de dag is prima, maar de lokatie kan niet, want het zou dan jouw huis zijn. Hij zal dus een andere lokatie moeten vinden.

Veel lastiger is het gedoe rond het huis. Jij wil daar gratis in blijven wonen. Er is geen enkel recht waar je je op kunt baseren. Bovendien is het lastig en een naar vervolg van jullie relatie. Ik geloof dat jij of iemand anders) in een ander draadje al het dringende advies heeft gekregen om dat niet te doen, maar weg te gaan en eigen woonruimte te vinden. Je kunt nog een poging wagen door het zorgen voor onderdak te verplaatsen naar: zorgen voor onderdak voor de kinderen; en dan tot hun 21ste. Benoem dan goed welke kosten hij moet betalen: hypotheek (?), verven aan buitenkant, kapotte verwarming etc. Je krijgt dan je ex terug als huurbaas. Absoluut niet ideaal. Maar als je dat zou willen proberen zou je het via de kinderen moeten doen en niet via jezelf, want daarvoor heb je geen enkele grond.

Hij zou dan dus veel moeten betalen:
- kinderalimentatie;
- huis, als ware hij de huisbaas;
- en eventueel de spaarrekening van de jongste (maar dat is zijn eigen keuze, dat zou ik niet vastleggen in een ouderschapsplan).

Het kan zijn dat hij een en ander tegen elkaar weg gaat strepen, dus bijvoorbeeld wel het huis, maar dan niet de kinderalimentatie. Wat je dan nog zou kunnen doen is een fictieve berekening laten maken van wat de huur zou kunnen zijn van de woning, dat is dan het bedrag dat je in feite ontvangt als kinderalimentatie als je gratis in de woning mag blijven wonen. Als je weet wat het bedrag aan kinderalimentatie is volgens de tremanormen kun je die fictieve huur eraf halen en dan weet je wat je theoretisch nog overhoudt aan te betalen kinderalimentatie.

Ik zou de gesprekken over het ouderschapsplan even staken en aangeven, dat je niet wil praten over waarvoor het geld bestemd is, maar dat je eerst een berekening wil maken van de kinderalimentatie volgens de tremanormen.
Je loopt hier weer tegen een kernprobleem aan van het ouderschapsplan: het nodigt uit om veel te gedetailleerd alles vast te leggen, waardoor ieders vrijheid heel erg beperkt wordt en er afspraken gemaakt moeten worden die betrekking hebben op de toekomst, terwijl die toekomst helemaal niet zeker is.

Daarnaast kun je aangeven dat omgang met de kinderen op zaterdag prima is, maar wel op een andere plek en dat hij er rekening mee moet houden dat de kinderen dan druk zijn met clubjes. Maar hij mag altijd gaan kijken of meedoen.

Het probleem van het huis, ik weet niet hoe je dat taktisch het beste kunt spelen. Je hebt het al genoemd neem ik aan. Hoe was zijn reactie daarop?

Tsjor

Proces

Procesmatig gezien zijn jullie de verkeerde weg ingeslagen.

'mediator zei dat bij rechter beter is ook ouderschapsplan.' Misschien is dit wel het beste advies van de mediator, maar dan heb je toch een advocaat nodig. Wellicht wil hij samen met jou naar één advocaat. Dat gaat je wel geld kosten, maar als je niet al te veel onrealistische wensen hebt en als die advocaat helder is over wat je wel en niet kunt regelen en jullie zoveel mogelijk samen willen doen, dan hoeft dat niet zoveel te kosten als mediation nu.
Simnpel verzoek dus: laten we samen naar een advocaat gaan, die kinderalimentatie berekent volgens de tremanormen. Omgangsregeling is prima, alleen de lokatie niet. En ik wil nog praten over het huis. Wacht dan eerst eens af wat er uit die berekening volgens die tremanormen komt. Wellicht kun je daarna een symbolisch huurbedrag afspreken en dan ben je klaar.

Tsjor

Ik mis plannen van jou om werk te zoeken

Inkomen kan toch niet alleen van je ex komen?

werk

TO schreef dat ze zich suf solliciteert!

Ter aanvulling

Bedankt voor het meedenken allereerst. Toen de kinderen kwamen kon en wilde hij niet minder werken en dus kwam de kinderzorg op mij neer, ik heb een heel klein inkomen zzp er is seizoensgebonden dus nu even niet . Ik solliciteer heel veel maar heb leeftijd niet mee.
In de mediation zit ook vaststelling alimentatie opstelling ouderschapsplan advocaatkosten en rechter. Het hele pakket dus. Omdat mijn man het allemaal niet nodig vindt om het via rechter te laten vastleggen daarom wil hij dat ik voor de mediation ga betalen. Hij geeft hele kleine bijdrage. Voor hem hoeft het helemaal niet.
Daarom vraag ik me af of het zin heeft om aan mediation te beginnen. Ondertussen heb ik ook een advocaat gevonden. Zij vindt dat ik zeker morele rechten heb op partneralimentatie omdat de volledige kinderzorg em voor hem heb gezorgd. Grote kans dat rechter dit goedkeurt. Ook huur in natura betalen is heel redelijk omdat de enige reden om in het huis te wonen is de kinderzorg en ik nauwelijks inkomen heb. Kortom de advocaat ziet het wel zitten. Maar of mijn man hiermee in zee wil... Dan voelt hij zich nog meer in de hoek gedrukt . Vind het wel een dilemma. Ik ga morgen mediator bellen en ook advocaat .

Vraag

Vraag dan ook even aan de mediator hoe ze de alimentatie wilde vaststellen. Als dat aan de hand van behoeftelijstjes is, dan weet je dat je heel veel sessies en heel veel geld hieraan kwijt bent. Principieel vind ik het verkeer om afspraken vast te leggen over de besteding van het geld (dat is in feite via die behoeftelijstjes), omdat je a. zelf niet weet hoe je financiële situatie verandert en b. niet weet hoe de situatie voor het kind in de toekomst verandert; en c. elkaar niet vast moet leggen op de besteding van je geld na een scheiding. Dus vraag even hoe de mediator dat wilde doen en of zij de deskundigheid beschikbaar heeft om een berekening volgens de tremanormen te maken.

Als je een eigen advocaat neemt, dan hoeft je man het nergens mee eens te zijn, hij zal ook een advocaat nemen en die zal gehakt maken van 'morele' rechten en huur in natura voor de woning vanwege kindzorg.

Als je geen inkomen hebt kan het zijn dat je voor een advocaat niet zoveel hoeft te betalen. Voor eigen inkomen zul je naar de gemeente moeten voor een bijstandsuitkering. Ik zou me ook inschrijven voor een eigen huurwoning. Zelfs al zou je het nu redden, dan nog heb je over een paar jaar eigen woonruimte nodig. De 'zorg voor kinderen' duurt niet eeuwig. De zorg voor hem is al weggevallen en je oudste is al bijna 18.

Met alle respect, het lijkt wel alsof je nog leeft in een romantische wereld, waarin vrouw onderhouden moet worden door man, terwijl zij de hele dag thuis kan zijn voor 'zorg'. Tenzij jullie dat zo in het samenlevingskontrakt hebben afgesproken. Ik kan me anders niet voorstellen waar je het idee vandaan haalt dat de toekomst zal blijven zoals het verleden was.

Tsjor

Tsjor offtopic

"Vraag dan ook even aan de mediator hoe ze de alimentatie wilde vaststellen. Als dat aan de hand van behoeftelijstjes is, dan weet je dat je heel veel sessies en heel veel geld hieraan kwijt bent."

Dit is niet waar. Het hele pakket zit in 1. Je betaalt 1 vast bedrag bij een mediator.

"Dus vraag even hoe de mediator dat wilde doen en of zij de deskundigheid beschikbaar heeft om een berekening volgens de tremanormen te maken. "

Het is hun dagelijks werk, die berekeningen zijn niet zo ingewikkeld. Zij werken voor de gerechtelijke dingen samen met advocatenkantoren. Het is dus ook hier weer het hele pakket. En geen oplopende uren bij een advocaat als je er niet uitkomt. Dat vond ik het voordeel ervan.

Karina

het hangt van de mediator af of het een alles in 1 prijs is. Bij de scheiding van mijn ouders was de mediator net als de advocaten: uurtje factuurtje.

Karina

'Het is hun dagelijks werk, die berekeningen zijn niet zo ingewikkeld.' Waarom is dat dan niet al ter sprake gekomen en is Mirjam met haar ex het bos ingestuurd om zelf ouderschapsplannen te gaan ontwerpen en ruzie te krijgen over wie de studie van de kinderen gaat betalen?

Tsjor

oke, daar ging ik even de mist in, ik ging uit de van alles in 1 pakketten die je overal ziet opduiken. TS zei ook dat zij gebruik maakte van het hele pakket.

tsjor

" Waarom is dat dan niet al ter sprake gekomen en is Mirjam met haar ex het bos ingestuurd om zelf ouderschapsplannen te gaan ontwerpen en ruzie te krijgen over wie de studie van de kinderen gaat betalen? "

Omdat ze, zoals ze aangeeft in posting 5, alleen nog maar een kennismakingsgesprek heeft gehad. Bij mij was de intake gratis. Hij vertelt daarin wat de bedoeling is, wat er in het aantal gesprekken wordt besproken, wat er van het koppel wordt verwacht, welke papieren je moet opvragen, opzoeken enz.
Het is de bedoeling aan de hand van een actielijst bepaalde punten op te zetten.
Toevallig waren mijn kinderen toen ik afgelopen jaar mbv mediation ging scheiden al volwassen, dus ik had geen ouderschapsplan nodig, was niet verplicht na die leeftijd.
De mediator zal ook meekijken hoe dingen worden verdeeld, maar gaat dus, zoals ik zei, geen ruzies oplossen, het is geen counselor.
Bij ons was het convenant een standaardconvenant dat we in een paar gesprekken samen hebben aangepast, toegemaild gekregen, aangepast enz.
Hij zal de punten aangeven die handig/belangrijk zijn, maar het koppel zelf zal overeenstemming moeten krijgen.

Een stap verder

In posting #1 geeft Mirjam al aan dat er een stap verder is gezet: 'We hadden als huiswerk gekregen om ouderschapsplan door te nemen.' Daar is de overgang van een informatief intakegesprek naar het begeleidingstraject al gemaakt en daar zijn ze al het bos in gestuurd. Terwijl het inderdaad heel eenvoudig kan zijn.

Tsjor

Bizar eigenlijk

Ik heb ook wel eens mensen gehoord over zo'n behoeftenlijstje en de ellenlange discussies die dat opleverde. Pure tijdverspilling! Zeker omdat de meneer in kwestie bij lange na geen draagkracht had om aan al die behoeften te voldoen. In dit geval zet ik ook mijn twijfels bij de advocaat die beweert dat er wel partneralimentatie uit te slepen is. Volgens mij is er hooguit een handjevol uitspraken waar dat is toekend bij ongehuwd samenwonende ex-genoten, en daar was sprake van heel andere (veel zwaarder wegende) omstandigheden dan het standaard 'vrouw stopt met werken voor de kinderen' verhaal.

Moreel recht?

Jij vindt dat je een moreel recht hebt op partneralimentatie en op gratis in huis blijven wonen?

Omdat jij thuis bent gebleven voor de kinderen? Dat was toch jouw keuze? Of heeft hij je gedwongen? Als je partneralimentatie wilde, had je moeten trouwen of dat moeten vastleggen in je samenlevingscontract. Het nu willen claimen van partneralimentatie terwijl je bovenstaande hebt nagelaten vind ik erg dubious. De kans bestaat overigens wel dat eenr echter er in mee gaat.

jij hebt jarenlang meegeprofiteerd van je mans inkomen. Je was vrijgestaeld van betaalde arbeid en kon meeprofiteren van het geld (neem ik aan). Waarom zou die situatie voortgezet moeten worden nu jullie uit elkaar zijn en er geen afspraken dienaangaande zijn gemaakt? In hoeverre is dat redelijk?

Onrealistisch

Jullie hebben beiden onrealistische plannen. Manlief denkt dat hij zo kan intrekken bij zijn nieuwe vriendin en zijn kinderen kan vergeten en niet meer financieel hoeft te steunen. Wil hij zijn kinderen zien dan gaat hij even bij zijn ex langs. Vrouwlief denkt juist dat ex overal voor moet betalen (studie, spaarrekening, partneralimentie, kinderalimentatie). En dat ze kosteloos in de echtelijke woning kan blijven wonen omdat ze gestopt is met werken om voor de kinderen te zorgen.

Ik denk dat jullie eerst iemand nodig hebben die jullie beiden met jullie benen weer op de grond zet. Zonder een realistische doelstelling gaat het nooit wat worden. Een advocaat lijkt mij het beste. Of een hele goede, sterke mediator.

thuismoederschap profiteren?

Het thuismoederschap als een soort "eigen schuld, je bent niet gedwongen" bij moeder neer te leggen is onzin.

En wat een waanzin om te zeggen dat de moeder heeft geprofiteerd van vaders werk! Je zou ook kunnen zeggen dat vader aan zijn carrière heeft kunnen bouwen omdat moeder ervoor zorgde dat zijn pantoffeltjes, krant en eten klaarstonden en hij zich minder hoeft bezig te houden met de dagelijkse beslommeringen thuis.

Even algemeen gesteld: ik neem aan dat het thuismoederschap een gezamenlijke keuze is geweest. Vader zorgt voor de kost, moeder voor de kinderen en het huishouden, en vader kan dan mooi aan zijn carrière werken. Even los van het feit of dat al dan niet verstandig is, het is wel een keuze met zowel na- als voordelen. Ik wil daar niet op ingaan, die discussies zijn hier al te vaak geweest, maar hoe dan ook, het lijkt me logisch dat dat voor beide partners consequenties heeft na de scheiding. Want moeder is niet gedwongen thuis te blijven, maar vader is ook niet gedwongen alleen de kost te gaan verdienen.

Het lijkt me wel verstandig dat moeder werk gaat zoeken en eventueel her-/bijscholing gaat doen. In die tijd lijkt het me geen verkeerd idee als vader extra bijspringt met een vorm van alimentatie. Tenslotte is hij óók akkoord gegaan met het thuismoederschap en heeft hij prachtig zijn carrière of zaak kunnen opbouwen.

Geven en nemen dus: moeder gaat toch werken of zich in ieder geval daarop voorbereiden, en vader springt extra bij tot dat gerealiseerd is.

En niet alles op het bordje van de moeder gooien met de woorden "jij hebt van je man geprofiteerd". Want dat mes snijdt wel aan twee kanten.