Geen samenwerking tussen mijn ex

Marjo

Hoe oud is je dochter?

ophalen

Kun je haar dan niet gewoon zelf ophalen?

Lekker makkelijk

Mijn dochter is 13. Ik werk 5 dagen van 8u tot 17u. Ze kan met openbaar vervoer naar huis gaan vanaf de zaak van haar vader of met de fiets naar school en terug naar huis. Maar ze vindt altijd een smoes om niet met de fiets te hoeven gaan.

dus je bent eigenlijk boos op je ex en op je dochter. Omdat ze allebei wel 'lekker makkelijk' zijn.
Tja, op je ex heb je geen invloed meer, maar je dochter kun je misschien nog wel een beetje opvoeden. Maak duidelijke afspraken met haar, zou ik zeggen. Als ze naar een vriendin gaat zal ze ook op een bepaalde afgesproken tijd thuis moeten zijn, en als ze naar haar vader gaat *dus* ook.
Het kan zijn dat ze zich niet aan de afspraken houdt, dan zul je moeten bedenken hoe daar mee om te gaan. Wat zou je doen als het om een vriendin ging waar ze was? Datzelfde kun je dan nu ook doen.

Ik vind het niet hetzelfde als een vriendin.
Ouder ben je samen, samen maak je regels.
Dat is lastig als je niet op één lijn zit maar het is niet zo dat jij automatisch gelijk hebt vind ik, zelfs al heb je gezag.
Daarbij vind ik ook dat je blij moet zijn met het contact en het moet aanmoedigen.
Een meisje van 13 steeds alleen is ook niet alles.
Dus wel proberen het tijdstip te veranderen maar ik zou ook weer niet vreselijk moeilijk gaan doen.
Hier gaat dochter van 13 weleens om 22 uur slapen en dan vindt ze zelf dat het te laat is, dan gaat ze ook weer een poosje wat eerder. Daar hoef ik dus niet meer achteraan. Is je dochter niet moe en kan ze dat zelf niet aangeven?

praktisch

Als je met de andere ouder bij herhaling geen afspraken kunt maken en je merkt dat iets echt niet goed is voor je kind, dan zou ik toch vooral met dat kind afspraken gaan maken. Zeker als het een puber betreft.

En ik zou daar dus ook pragmatisch mee omgaan: dan toch maar zelf gaan ophalen bijvoorbeeld. Ook al is dat lastig voor jezelf. Als je ziet dat je kind niet goed gedijt met steeds te laat in bed liggen, dan is het oplossen daarvan even belangrijker.
Heeft het kind geen last van het laat naar bed gaan, dan kun je er ook prima voor kiezen om het te laten gaan, ook al vind jij het eigenlijk te laat. In dat geval zou ik het toch maar zo laten.

Ik ben inderdaad boos op mijn ex, maar meer teleurgesteld in mijn dochter. Zij vindt het super gezellig bij haar vader op de zaak (kapsalon). Ze geeft zelf aan dat ze niet moe is als ze eindelijk thuis is, maar de volgende dag heeft ze echt moeite om uit bed te komen. Verder geven haar rapportcijfers ook aan dat het niet goed gaat zo.
Haar ophalen is geen optie. Ik heb geen auto en al zou ik eentje hebben, zou ik niet mijn tijd en benzine verspillen om haar op te gaan halen. Ze hoeft ook niet altijd alleen thuis te zitten. Mijn werk is 10 minuten rijden vanaf haar school en vorig jaar kwam ze na schooltijd, op de fiets naar mij, maar daar vindt ze het saai.
Ik heb duidelijke afspraken gemaakt met haar wat betreft vriendinnen en daar houdt ze zich aan, anders houdt het op. Maar haar vader heeft gewoon laks aan mijn afspraken. Al zou onze zoon van 6 erbij zijn, als hij geen zin heeft om ze op tijd naar huis te brengen, dan doet hij dat niet. Het lijkt alsof ik het met twee pubers te maken hebt in plaats van één.

Klara, ik ben heel blij dat ze een band heeft met haar vader, maar hij maakt er misbruik van. Ze is nog steeds een kind en niet een volwassene. Ze woont bij mij en moet zich aan de afspraken houden, maar hij leert haar schijt te hebben aan de gemaakte afspraken. Zij denkt, het hoeft van papa toch niet, dus ik hoef mij niet druk te maken over de afspraken.

Trouwens

Het enige wat mijn ex voor mijn kinderen doet is hen naar school brengen , onze dochter na schooltijd ophalen en 1 dag in de week heeft hij ze na schooltijd omdat hij dan vrij is en ik het vertik om voor die dag na schoolse opvang te betalen. Daarnaast zien ze hem niet, ook al woont hij in de buurt. Ik denk dat mijn dochter daardoor graag bij hem wilt zijn. Ze gedraagt zich thuis niet. Gaat vervolgens bij hem klagen over mij en hij gaat daarin mee. Hij geeft haar ook meestal gelijk. Als ik haar op haar gedrag aansprak waar hij bij was, nam hij het altijd voor haar op of maakte een geluid erbij om duidelijk te laten merken dat hij het niet met mij eens was.
Sinds kort heeft hij eindelijk besloten om niet meer in mijn huis te komen. Prima. Ik vond het eerst fijn voor de kinderen dat hij hier langskwam, maar als hij geen respect voor mij kan tonen in het bijzijn van onze kinderen kan hij beter voor de deur blijven. Hij heeft totaal geen controle over mij,wat hij wel zou willen, en ik denk dat hij daardoor onze dochter expres laat thuis brengt om mij te stangen.