U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ff verhaal kwijt
Omdat ex de kinderen ongelijk behandelde en daar niet over wilde praten en om uit de impasse te komen Vanmorgen de rechtzaak gehad en ex heeft er weer een mooi spektakel van gemaakt met de nodige emoties en gedrevenheid. Maw hij speelde slachtoffertje. Helaas keek de rechter alleen naar de behoeftes van oudste(11) en nagenoeg niet naar wat het effect op de jongste(net 6) is. Dus oudste mag een weekend en jongste een dagdeel in de 14 dagen naar haar vader zolang het onderzoek door een ggz organisatie duurt. Toen mijn advocaat aankaarte hoe je dit nu aan de kinderen verteld werd verteld dat ik een kinddeskundige kan inschakelen........... Maar waar is die nu dan.......... nu ik thuis ben en ex de oudste al verteld heeft dat hij weer gewoon mag komen. Mag ik nu aan beiden gaan vertellen hoe het zit........... dat de jongste in therapie moet en voorlopig niet heen kan. Zo fijn om weer zo voor het blok gezet te worden. Die zelfvoldane grijns van ex had ik het liefste van zijn smoel willen rammen, maar uiteraard deed ik dat niet. Maar vrolijk wordt ik hier allemaal helemaal niet van, ik vind het onbegrijpelijk dat een rechter dit zo kan beslissen en vind het nog onbegrijpelijker van de kinderbescherming, dat ze zonder nu eens echt te kijken wat er aan de hand is, waarom de jongste zich zo slecht voegt in het gezin van haar vaer. Ik ben wel erg teleurgesteld. Ik hoef geen gelijk, gelijk hebben gaat het niet om, ik hoopte op een gedegen onderzoek.
tiger
Lastig tiger
Lijkt me lastig Tigerfeet. Maar ik snap het niet. Wil vader niet dat jongste een weekend komt? En wat wil jij?
Waarom moet jongste naar de GGZ? Is dat niet jou wens,maar alleen van vader?
Ik snap dat het allemaal een emotionele toestand is. Maar het is denk ik te moeilijk voor rechters om in zulke zaken te beslissen. Het is vaak een momentopname en het is maar net wie zijn verhaal het beste over het voetlicht krijgt en wat voor eigen ideeen, oordelen en vooroordelen advocaten, rechters en andere betrokkenen bij zo'n rechtzaak zelf hebben.
Om te beginnen, wat had JIJ gewild? Rechters zijn terughoudend met het volledig verbieden van omgang.
En wat had je van de kinderbescherming (RvdK of BJZ) verwacht? Er loopt blijkbaar al een ggz-onderzoek, als die mensen (die iha deskundiger zijn dan wie dan ook) nog geen advies hebben, hoe verwacht je dan dat 'de kinderbescherming' even met een oplossing komt?
Reactie
Ik had gewild dat er eindelijk gekeken werd naar waarom de jongste niet lekker gaat bij haar vader. En dat totdat dat bekend is de kinderen gelijk en evenveel naar hun vader zouden gaan.
Van de kinderbescherming had ik verwacht dat ze vragen hadden gesteld over het hoe en waarom. Naar de vader werd wel geluisterd toen hij zijn stukje opvoerde, naar ons nagenoeg niet en wat we aankaarten werd van tafel geveegd.
Nu werd er door de rechter eigenlijk vastgesteld dat de jongste een probleem heeft, terwijl dat naar mijns inziens niet is, maar dat ze een probleem heeft met de situatie bij ex.
Ik ben teleurgsteld dat er zo makkelijk door een rechter en kinderbescherming iets wordt beslist zonder naar de beide verhalen goed te luisteren.
tigerfeet
Te hoge verwachtingen
Tigerfeet:
"Ik ben teleurgsteld dat er zo makkelijk door een rechter en kinderbescherming iets wordt beslist zonder naar de beide verhalen goed te luisteren."
Mijn indruk is, dat rechters eigenlijk maar heel weinig luisteren naar dit soort verhalen, omdat ze er eigenlijk niet zoveel mee kunnen. Het is al gauw een kluwen van tegengestelde beweringen waar niet uit valt op te maken hoe het zit -en dus gaan rechters voor simpele vuistregels als 'bestaande situatie niet veranderen' en 'beide ouders omgang'.
Ik heb ook de indruk, dat rechters minder vaak onderzoek vragen aan de RvdK of BJZ dan pakweg 10 jaar geleden. Zo'n onderzoek duurt lang, mn BJZ is berucht niet-zo-competent, en de rapporten worden vervolgens eindeloos aangevochten op allerlei procedure-dingetjes (zoals de vraag of de schrijvers wel bevoegd zijn).
Kortom, je verwacht al snel te veel van rechters. Hou het simpel en concreet.
Tinus
Dit is de eerste keer dat ik bij een rechter kom dus wat ik ervan kan verwachten tja dat wist ik niet.
Het was heel concreet alleen de rechter heeft en de beide advocaten niet eens hun pleidooi laten doen, gelijk was het to the point. Op zich vind ik dat erg goed, maar had het fijn gevonden als de kinderbescherming in iedergeval op de hoogte was geweest van de stukken(er was niets waaruit bleek dat die mw ze gelezen had) en ook leek het of de rechter ze niet had gelezen. De pleitnota(zo heet dat meen ik) was net een a4tje, zoveel was het niet. We vroegen om voorlopig om geijke behandeling van de kinderen en helaas voor mijn jongste is dat niet gelukt en dat vind ik erg pijnlijk, dat er zom maar voorbij gegaan wordt aan het belang van de jongste. Dat de raad geen onderzoek doet snap ik, maar dat kan wel extern gedaan worden door een instelling zoals de GGZ. et is niet de gGZ maar als ik de naam van de instelling noem is gelijk bekend waar ik woon en dat wil ik niet.
Jongste loopt daar nog niet maar is nu wel eindelijk in de gang gezet.
tigerfeet
Controle en beslissingen
Je wil zo graag dat het goed gaat voor de kinderen en zelf heb je er een glashelder beeld bij. Helaas wordt dat beeld dan niet gedeeld door de andere betrokkenen en daar heb je mee te maken. Dat kan frustrerend zijn. Maar elke beslissing heeft voordelen en nadelen die je achteraf mogelijk kunt herkennen. Ook is een situatie van scheiding lastig om een kind hulp te zoeken. Dan is het voor buitenstaanders moeilijk om te zien waar de pijn ligt en blijven allerlei zaken steeds maar weer een rol spelen. Zorg in elk geval dat je de band met je kind stevig aanhaalt en dat je van jezelf verwacht om zaken in goede banen te leiden. Misschien is het wel goed dat je jongste nu niet zo veel naar haar vader gaat. Als vader er niets mee kan dan zou dat ook heel frustrerend kunnen zijn en dan zou je juist weer willen dat kind minder gaat maar vanwege de omgangsregeling ben je daar dan ook weer aan gebonden. En ja, ik was door mijn advocaat gewaarschuwd dat een rechter niet zoveel kan met psychische problemen in een gezin. En de kinderbescherming ziet zoveel ouders in scheiding waar de kinderen de zwarte piet krijgen dat ze die verhalen ook maar met een korrel zout nemen. Het komt dan toch aan op het contactmoment en niet op het dossier en dat is subjectief, een inschatting. De eerste zitting bij ons zagen de kinderbeschermers het onvermogen van mijn ex en beslisten in de door mij voorgestelde omgangsregeling, regelmatig maar kortdurend. De 2e zitting was ex in de plooi en hoewel het geen co-ouderschap werd gelukkig moesten ze toch een weekend in de 14 dagen, gewoon, gewoon. Dat was een dramatische tijd. Ook keurden ze wel mijn voorstel goed om kinderen niet mee te geven naar het buitenland tot ze 12 jaar waren. De raad dacht: buitenlandse vader, kinderontvoering! Maar ik dacht: vader in paniek op het vliegveld met een paar kleine kinderen zonder mijn sturende aanwezigheid. Het gaat vaak toch anders dan je denkt en al teveel betrokkenheid van dit soort hulpverlening gaat je ook niet in je koude kleren zitten. Dankzij het raadsonderzoek is ex afgehaakt, dus dat was een opluchting voor die weekenden, maar een gemis voor mijn kinderen. Nu zoveel jaar later is de band gelukkig grotendeels hersteld. Door het raadsonderzoek vermoedde de hulpverlening sexueel misbruik en geweld en met die tunnelvisie heeft het dus jaren geduurd voor mijn dochter een passende diagnose kreeg. De scheiding en verdachtmakingen hebben haar zo op achterstand gezet. Je kunt andere mensen niet veranderen. Die hebben hun eigen ideeen, zo wetenschappelijk en deskundig is dat allemaal niet helaas.
Moeilijk moeilijk
Als ik het goed begrijp, en als ik het me goed kan herinneren, staat het belang van je oudste (regelmatig contact met vader) lijnrecht op het belang van je jongste (beperkte omgang met vader).
Volgens mij valt er in zo'n situatie geen goeie beslissing te nemen.
Ik lees er eigenlijk in dat de rechtbank regelmatige omgang tussen vader en zoon zwaarder laat wegen dan het gevoel dat dit bij je dochter achterlaat. Dat is natuuriljk eigenlijk een Salomonsoordeel.
Ik hoop in ieder geval dat jullie je weg gaan vinden hierin. Maar ik weet je oude nick nog, dus ik denk dat je dat gaat lukken :-)
Anne j
Bedankt voor het delen van je verhaal. Ik ga mijn weg ook wel hierin vinden, was alleen zo teleurgesteld dat er maar klakkeloos iets aangenomen wordt. Natuurlijk zal het ook weer voordelen hebben en moet ik mijn pijn loskoppelen van de weg die mijn dochter te gaan heeft. Je hoopt altijd toch op het goede.
Omdat mijn zootnje bij een vriendje was had ik even een dagje respijt om mijn lading van het verhaal te laten gaan om het aan mijn dochetr te vertellen. Dat kon ik rustig doen en we hadden een goed gesprekje eigenlijk tot ze begon te giebelen en toen ik vroeg wat ze wou zei ze niet praten maar knuffelen. Dat hebben we gedaan dus ik laat het hier even bij.
tigerfeet
Ginny
Ja je hebt het idd goed, ik had ook gehoopt op bv elke week een dag naar de vader maar dan wel even lang, in iedergevaal ook iets meer navragen naar het hoe of waarom, maar ja het is niet anders.
Even wou ik dit verhaal weer schrijven met mijn oude nick omdat ik me weer even met de rug tegen de muur gezet voelde maar nee dat ben ik niet meer, ik kan en wil knokken en dat ga ik nu ook weer doen. Voor een gelukkig leven met ons allen op welke manier dan ook.
maar door het oa hier te delen kon ik mijn frustratie kwijt en kan ik dat zo min mogelijk naar de kinderen overdragen, Ik doe mijn best..
Tiger
En ik...
Neem mijn petje voor je af!
Tigerfeet
Ik pik er even een klein puntje uit:
"Ik ga mijn weg ook wel hierin vinden, was alleen zo teleurgesteld dat er maar klakkeloos iets aangenomen wordt"
Kennelijk heeft ex meer zijn zin gekregen dan jij en daardoor denk je dat de rechter hem wel gelooft en jou niet. Ik vermoed hier eerder aan de hand is wat Tinus zegt: ene partije zegt dit, andere partij zegt dat, rechter weet het ook niet want is er niet bij geweest, Raadsonderzoek gelasten kan wel, maar zo'n onderzoek duurt eeuwig en levert weinig op (bovendien moet je dan een maatregel treffen voor de tussentijd) dus dan maar een soort confectie-oplossing.
Daarmee is helemaal niet gezegd dat de rechter alles wat jouw ex beweerd heeft zonder meer voor waar heeft aangenomen.
Sterkte ermee. Je kan in beroep trouwens, maar of dat zin heeft is de vraag (maar dat kan je advocaat je vertellen)
Groeten,
Temet
Temet
Als osn beider verhaal gehoord was had ik er meer vredem eegehad dann u. Ons verhaal werd nagenoeg niet gehoord en waar wij om vroegen en wat wij aankaarten werd gelijk van de tafel geveegd. Het leek alsof de beslissing al vast stond. Ik had van de Raad ook verwacht dat ze vragen zouden stellen en zienswijzes zouden vragen. Al dat al is niet gebeurd. Ik had graag mijn mening willen geven, waarom ik hierom vraag, wat ik denk dat er meespeelt. Alleen ex is aan bod gekomen, ik niet dus ik voel me niet gehoord. En dat doet pijn, mijn dochter heeft nl nog geen ""stem""
Ik ga niet in hoger beroep, daar heb ik de energie niet meer voor, ik maak er het beste van
tigerfeet