Ex werkt fulltime en we hebben week op week af

Vreemde reactie

'Dat vnd ze niet leuk, ik zeg dat mag je ook niet leuk vinden als papa er is moet papa het doen en niet nieuwe vriendin.' Dat vind ik echt een vreemde reactie. Is dat ook zo als ze bij jouw ouders of zus is, mag vader daar iets over zeggen? En doet jouw partner dan helemaal niets voor je dochter?
Je maakt het je dochter wel erg moeilijk.

Tsjor

Sorry begrijp biet wat je bedoeld?!
Maar het lijkt mij niet meer dan logisch dat als haar vader er is dat hij zijn dochter helpt als zij aangeeft dat niet door haar te willen. Maar door haar vader.....
Waarom maak ik het haar moeilijk?!

Schuldig voelen

Het gaat er in mijn situatie om dat ik me schuldig voel dat ze niet bij mij is maar ook dat d'r vader werkt als ze daar een week is en dus 4 dagen in de avond zonder haar vader is.
Zijn vriendin heeft de zorg dan over mijn dochter en dat vreet aan me.
Heeft iemand dit ook?! Zelfde situatie of iets wat er op lijkt?!

klemtoon

Wat bedoel je met de mededeling 'Dat mag je ook niet leuk vinden als papa er is moet papa het doen en niet nieuwe vriendin.'

Bedoel je daarmee dat het niet toegestaan is dat ze het leuk vindt of bedoel je daarmee dat ze het niet leuk hoeft te vinden.

In dat eerste geval (het is niet toegestaan om het leuk te vinden) maak je het een kind denk ik erg moeilijk. Je geeft een waardeoordeel aan een gevoel (nl leuk vinden is niet goed). Kind kan daarmee in een onmogelijke positive komen. Of je stelt papa tevreden of mama.

In het tweede geval(het is okay als je dat niet leuk vindt) geef je haar de vrijheid om te vinden wat zij wil zonder dat jij daar een waardeoordeel over geeft.

Verder ben ik bang dat je het los moet laten. In zijn week regelt hij dat er goed voor haar gezorgd wordt. Hoe hij dat doet is niet jouw pakkie aan. Zou het anders zijn anders zijn als hij in zijn afwezigheid een buurmeisje van 15 in zou huren dat je dochter helpt met aankleden.

Omdat jij er niet over gaat

Net als jijzelf bij jou thuis, bepaalt vader zelf wie er voor jullie dochter zorgt bij hem thuis.
Nu doe je net tegenover je dochter alsof jij daar nog wat over te zeggen hebt en dat is niet zo. De volgende keer zegt je dochter: mama zegt dat jij mij moet aankleden.
Zoek je ruzie of zo?

je kan het ook anders zien

Hij werkt in de horeca dus blijkbaar onregelmatig. Als hij geen vriendin zou hebben, zou je kind sowieso niet een hele week bij hem kunnen zijn.......

Mijn ex heeft nog nooit zelfstandig voor onze dochter gezorgd. Na de scheiding is hij eerst bij zijn ouders gaan wonen en ik vermoed dat oma daar een groot deel van de zorg op zich nam. Daarna ging hij samenwonen met zijn nieuwe partner en nam zij een groot deel van de zorg op zich. Dochter was toen een jaar of 3. Ik werkte destijds vier dagen, ex vijf, en dochter werd dus vier dagen opgevangen (waarvan twee door oma).
Ik heb nooit last gehad van jaloezie of schuldgevoel, het is zoals het is.

Ja idd dat is ook zo
Het is op zich fijn dat ze week bij papa kan zijn en een week bij mama.
Maar dat papa er dan niet is..... Dat vind ik lastig en dat zei eigenlijk meer verantwoording heeft dan hijzelf....

Mischien slijt het gevoel nog bij mij.
Ik wilde graag dat mijn dochter zo min mogelijk heen en weer gesleept werd......
Dat is inprinciepe nu ook ze weet waar ze aan toe is.
Maar ik vind het moeilijk....

Katniss: hoe oud is je dochter nu?!
Had je ook week op week af?!
En hoe gaat dat nu...

slepen

Je wil dat je dochter zo min mogelijk heen en weer gesleept wordt. Nou bij haar vader is ze de hele week op 1 plek, als ze bij jou is is ze zeker 2 nachten niet thuis en dan bij oma en dan bij tante. Waarom doe jij het beter dan haar vader? Jij werkt blijkbaar niet fulltime maar je wil dat haar vader blijkbaar ook minder gaat werken? Als jullie nog bij elkaar waren had je dochter haar vader ook die vier avonden per week niet gezien.

Het probleem ligt bij jou want jij wil niet dat zijn vriendin zich met jullie dochter bemoeit en dat merkt jouw dochter en daarom vindt ze het niet leuk dat haar vader er niet is. Ik neem aan dat ze het niet erg vindt als tante of oma er is ipv jij en dat komt omdat haar vader er niet zo'n toestand van maakt dat jij twee nachten in de week niet voor haar zorgt.

Omdenken

Wat fijn dat de vader van mijn dochter zijn verantwoordelijkheid neemt, door de zorg 50/50 te delen. En wat fijn dat hij een nieuwe partner heeft die voor onze dochter wil zorgen.

nb Barvaux, als ik het goed lees, werkt ze in de week dat haar dochter bij de vader is 2 avonden en is ze in haar week alle avonden/nachten thuis.

nb2 ik struikelde ook over "als papa er is moet papa het doen en niet nieuwe vriendin" Dat heb je als moeder niet te bepalen, dat is jouw mening hoe het in jouw huishouden zou gaan, maar geen wet of voorschrift voor de rest van de wereld.

@Mien

Ik herken je gevoel wel, er is alleen niets dat je kunt doen.

Aan jouw postings lees ik af dat jullie dochter een stuk jonger is dan die van mij. En dan nog... Als ik weet dat mijn dochter vrij is van school en mijn ex werkt, vind ik het een raar idee dat de nieuwe vriendin van ex dan de zorg op zicht neemt.

Ik laat het niet merken aan mijn dochter, maar het voelt vreemd.

Je zult het in mijn ogen moeten loslaten. Als je dochter wil dat papa het doet, dan laat ze dan vanzelf wel merken. Kinderen moeten de kans krijgen om hun ouders te leren kennen zoals ze zijn. Natuurlijk zijn er zaken die ik zie gebeuren bij mijn ex, dat ik denk: hoe kan hij dat nou zo doen!. Dat denk ik, dat uit ik aan vriendinnen en familie, maar nooit aan mijn dochter. Bemoei je niet met hoe je ex omgaat met jullie dochter. Het heeft geen enkele zin en werkt eerder averechts. Als je dat soort opmerkingen gaat maken tegen jullie dochter, dan maak je het alleen maar moeilijker voor jullie dochter. Laat het daarom los. Schrijf op het forum van je af, vertel het tegen een goede vriendin, maar wees neutraal en positief tegen jullie dochter.

Nogmaals ik herken je gevoel en ik weet dat het niet makkelijk is. In dit geval zou ik toch echt kiezen voor de moeilijker weg van het loslaten en niet mee bemoeien.

Ik snap niet waarom het erg is....

...dat zijn vriendin dat doet. Zolang je dochter in goede handen is, is het goed toch?

Snap je gevoel

Ik snap je gevoel. Ik vind het namelijk al erg dat mijn man (dus niet ex) zoon te laat naar bed laatgaan als ik er niet ben. Ik heb sowieso wat last van ik-kan-het-beste-voor-mijn-kinderen-zorgen. Ik denk dat bij mij in jouw situatie met een ex en een nieuwe vriendin dat gevoel heel erg op zou gaan spelen. Maar het is maar een gevoel hè? Verstandelijk slaat het echt nergens op. Mijn man houdt echt net zoveel van onze kinderen als ik en zorgt op een andere manier voor ze, maar die manier is minstens zo goed. Er leiden meer wegen naar Rome.
En ik denk ook dat je het uiteindelijk je dochter lastig maakt. Zij voelt vast haarfijn aan hoe jij erin staat, dus straks 'moet'zij tegen nieuwe vriendin gaan zeggen dat ze niet verzorgd mag worden door haar? Ik denk dat je blij moet zijn dat ze voor haar zorgt. Ze kan ook in haar bed blijven liggen en het je dochter zelf laten uitzoeken.

@mussie en paddington Fin voor jullie lieve berichten.
Ik zeg ook helemaal niet dat zij niet goed voor dochter zorgt.
Mar ik vind het vervelend als dochter zegt dat ze het niet wil en zich verdrietig voelt vind ik dat ik mag zeggen dat ze dat tegen papa mag zeggen.

En verder praat ik niet negatief over zijn vriendin. Want ik bel mijn dochter ook als ze bij haar is.
Dus ik vind het erg kort door de bocht hoe de andere hierop reageren.
Ik vind het gewoon erg moeilijk.
En nee mijn dochter is niet twee nachten weg...
Mijn dochter slaapt de hele week in mijn huis is haar eigen bedje.

Ik heb ook niks te klagen ik plaats hier gewoon mijn gevoel dat ik het heeeeel moeilijk vind.
Dat zijn vriendin meer zorgt over onze dochter dan hij die week.
Zo raar is dat niet lijkt mij.

En ik praat mijn dochter geen negatieviteit aan over haar of hem barbecue
Ik zeg alleen tegen haar dat als ze iets niet fijn vind dat moet zeggen.
Ik kan er idd niks aan doen....
Maar het frustreert mij wel.....

En ja natuurlijk ben ik blij dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt. Ik heb ook ja gezegd voor onze dochter da ze een kans heeft bij haar vader en moeder . Daarom heb ik hiervoor gekozen maar dat wil niet zeggen dat ik het niet moeilijk vind en dat ik bij sommige dingen erg boos en verdrietig word.

lang

Ik ben niet gescheiden en heb dus geen ervaring, maar kan misschien meespelen dat het sowieso lang is om je dochter (nog zo jong) een week achter elkaar te missen?

Ik lees dat week op week af bij pubers gebruikelijk is, maar bij jongere kinderen vaak andere (korter lopende) schema's worden gebruikt.

Ik weet niet of dat (onbewust) mee speelt, maar noem het maar even, zodat je daar over kunt nadenken.

En verder sterkte. Ook al ben ik niet gescheiden, ik zou het denk ik (met dergelijk jonge kinderen) ook moeilijk vinden.

Re suze

Dank je het is idd erg lastig....
Er is bewust gekozen week op week af omdat ze klein is en dan anders teveel heen en weer word gesleept. Want ik werk onregelmatig in ze zorg en haar vader in de horeca.
Er zijn overal voor en nadelen aan... En ik denk dat het gevoel en het missen van je kind altijd blijft.....

Gebruik je verzonnen namen hier?

Anders zou ik forumbeheer vragen wat namen weg te halen uit je posts: je wordt erg herkenbaar zo. Lijkt me niet fijn voor de privacy van alle betrokkenen!

Aagje

Er staat toch geen plaats of iets bij?!
Maar ik heb idd een bericht gestuurd

Nee, maar

een combinatie van namen kan je ook herkenbaar maken als er bv bekenden van je meelezen hier.
Ik hoop voor je dat forumbeheer eea gauw aanpast.

Aagje

Dank je Aagje voor de tip
Had er niet aan gedacht...

Mien

Het gevoel van de leegte en het verdriet omdat je je kind mist is heel herkenbaar. Het is de grootste pijn na een scheiding (nou ja, voor sommigen is dat het geld). Vroeger was die pijn er alleen voor de vaders en werd verder niet besproken. Nu de zorg meer gedeeld wordt wordt ook die pijn meer verdeeld.
Die pijn en het verdriet is er. Ik denk dat het belangrijk is dat je dat dicht bij jezelf houdt: het is iets waar jij mee moet leven. Het tegenovergestelde zou zijn als je die pijn en dat verdriet naar buiten toe gaat projecteren: op je kind, die rot-ex en die afschuwelijke nieuwe vriendin. Ik zeg niet dat je dat doet, maar ik schets even het tegenovergestelde van 'de pijn bij je houden'. In de tweede situatie verziek je in feite (zelf) je hele omgeving. Sommige mensen doen dat en menen oprecht, dat zij daarmee 'het belang van het kind' dienen en dus een heilige missie hebben. Maar ze maken de problemen alleen maar erger en groter. Door de pijn bij jezelf te houden wordt hij niet minder, maar de gevolgen ervan zijn wel veel minder.
Je kind zal ermee opgroeien en op haar manier mee leren leven. Ik hoop dat ze het op den duur als een verrijking zal gaan zien, dat ze zal ervaren dat er veel mensen zijn die van haar houden en voor haar willen zorgen. En dat ze dat als rijkdom kan gaan koesteren.

Tsjor

Herkenbaar

Mijn ex heeft ook een nieuwe vriendin en de kinderen vinden haar aardig. Ergens steekt het, maar ik zou het nog veel erger vinden als ex een onaardige vriendin zou hebben gehad: dan hadden de kinderen daarmee moeten omgaan. Ja, zij zorgt ook wel eens voor de kinderen, maar ik heb nog nooit gehoord dat ze rare dingen doet. We denken niet overal hetzelfde over, maar dat geeft niet. Mijn kinderen weten dat ze recht hebben op een eigen mening en hoe meer meningen ze horen, hoe uitgebalanceerder hun eigen mening hopelijk zal zijn. Ik probeer net als Tsjor zegt alle mensen die van de kidneren houden als een verrijking te zien.
Nog iets over de opmerking dat de vriendin van papa nooit de moeder of familie zal zijn: Jouw kinderen hebben al een moeder, dan ben jij. Die rol zal de vriendin nooit kunnen overnemen. Maar als ze blijft, zal ze uiteindelijk wel een soort van familie worden. De aangetrouwde tante (al dan niet getrouwd) is toch ook een echte tante? En dat is toch juist mooi? hoe meer mensen van je dochter houden, hoe beter. Maar ze heeft maar een moeder. Probeer het zo te zien.