Ex is zwanger...Onze kinderen zijn 9 en 12 jaar

Sterkte

Tja, hoe moet je dat nou vinden als je gescheiden bent. Misschien is het wel leuk voor je kinderen een klein broertje of zusje erbij. Hopelijk kun je er zelf wat neutraal mee omgaan want het maakt bij jezelf misschien ook wel gemengde gevoelens los.
Misschien kun je het nog het beste wat op je af laten komen en maar naar bevind van zaken handelen.
Zorgen maken die achteraf onnodig zijn helpt ook niet.

Gevoel

Hoi Anne,

Ik heb er gewoon niet zo'n goed gevoel bij.
Ze was niet zo stressbestendig bij de geboortes van onze kinderen.
De oudste is ontzettend aan het puberen.
Ik weet het gewoon niet.
Laat het maar op me afkomen.

Groetjes

Dat is het beste denk ik

Je kinderen zijn oud genoeg om mee te praten. Geef ze aan dat jij altijd beschikbaar bent om tegen te praten. Het enige dat jij dan (in mijn ogen) kunt doen is ze advies geven hoe zij met een situatie moeten omgaan. Dus als er iets speelt tussen hun moeder en jouw kinderen, vertel ze dan dat zij het met hun moeder moeten bespreken.

Het ligt natuurlijk er ook aan wat voor omgangsregeling jij hebt. Als jullie een co-ouderschap hebben dan hebben jouw kinderen en jouw ex beide een week van elkaar weg om weer bij te tanken.

Ik merk dat aan mijn kinderen. Mijn ex is streng en schiet snel uit zijn slof. Zodra de kinderen bij mij aankomen, moet er altijd weer wat energie uit. Dan wordt er met de honden gevoetbald en met mijn vriend gestoeid. Toch gaat het bij hun vader tot nog toe goed.
Het zou nu dus ook heel goed kunnen gaan tussen je ex en jullie kinderen. Resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst, dat geldt voor goede dingen, maar ook voor de minder goede dingen.

Dus blijf investeren in jouw eigen band met jouw kinderen, zodat ze weten dat ze altijd bij jou terecht kunnen. Maar ga je niet op voorhand zorgen maken.

Je ex = je ex

Voorop gesteld:
Zij heeft nu een ander leven, naast dat van jou.
En mag dat inrichten zoals ze zelf wil.

Jou reactie op dit is bepalend voor hoe je kinderen het gaan ervaren.

Begrip

De zwangerschap is een feit, die draai jij niet meer terug.

Dus nu kijken hoe het gaat.

Het gaat inderdaad om het begeleiden van je kinderen. Naar ik begrijp ben jij bang dat ex stress krijgt en dat de kinderen daar last van krijgen.

Mocht dat het geval zijn dan is het misschien goed om je kinderen, bij het helpen daarmee om te gaan, uit te leggen hoe dat kan gebeuren en dat het niet aan hen ligt. Misschien kan je ze wat begrip voor de situatie bijbrengen. Wel vervelend voor hen, maar mama kan er ook (door de hormonen etc.) misschien niet heel veel aan doen.

hartelijk feliciteren, het is haar probleem dat ze niet stressbestendig is.

En het kan heel erg leuk zijn voor jullie kinderen. Mijn dochter is dol op haar zusjes. Zijn ook leuke kinderen en mijn dochter wordt niet anders behandeld door haar stiefmoeder. De zusjes logeren hier ook wel eens en noemen mij voor het gemak ook maar mama zoals mijn dochter ook met haar stiefmoeder doet.

Alles valt en staat met hoe jij er mee omgaat. Go with the flow, op dit moment is er nog niets aan de hand met je oudste. En in andere gezinnen et grote leeftijdsverschillen heb je deze vragen ook, heeft niets met gescheiden ouders te maken.

Blij

"Heeft iemand voor mij goede raad hoe ik hier mee om moet gaan?"

Jij bent blij want het is leuk voor je kinderen. Dat moet je instelling zijn. Mochten er in de toekomst minder leuke aspecten aan zitten dan merk je dat wel.

Verbaasd

Ik ben verbaasd over deze posting!
Het is je ex hoor!
Hoe ermee om te gaan?
Geen punt van maken, niet moeilijk doen en zeker je kinderen niet belasten met wat jij ervan vindt. Want dan wordt het pas echt moeilijk. Je kinderen zijn oud genoeg om dingen te begrijpen.

mijn advies

Loslaten.

Kinderen gesproken

Hoi,

Bedankt voor alle adviezen.
Heb vandaag de kinderen gesproken en ze gefeliciteerd met hun aanstaande broertje of zusje.
De jongste was zichtbaar blij.
De oudste was terughoudend en vind het raar.
Heb ze wel aangegeven dat ook hun andere leventje gaat wijzigen.
Maar dat zullen ze gaan ervaren.
We wachten af wat het gaat worden.

Groetjes

Ook al is het je ex, dan mag Dirk daar toch wel gevoelens bij hebben? Ik snap dat nooit zo. Natuurlijk kan hij er niks aan doen of wat dan ook, maar het is wel de moeder van zijn kinderen en daar mag je best bepaalde gevoelens over hebben. Het is namelijk best ingrijpend voor iedereen.

Drie jaar uit elkaar is ook nog helemaal niet extreem lang als je oudste kind 12 jaar is (en dus minstens 10 jaar bij elkaar bent geweest).

Ik denk Dirk, dat je over een paar weken al helemaal aan het idee gewend bent. Het is nu evn een schok, maar juist omdat je er totaal niets aan kunt veranderen, zul je het des te sneller accepteren. En idd je kids in de gaten houden, hoe zij ermee omgaan.

Het is niet anders

Ach, het komt niet helemaal als een verassing.
Het is een heel impulsieve vrouw.
Dit past wel bij haar.
Ik heb er ook geen moeite mee dat ze zwanger is.
Moet ze helemaal zelf weten.
Maar we weten allemaal dat je als je op de roze wolk leeft, je niet altijd de juiste beslissingen maakt.
En ik weet dat dit niet aan mij is om over te oordelen maar ik heb wel met mijn 2 kinderen te maken.
Vind het gewoon vrij snel om na 6 maanden al die beslissing te maken.
Ik probeer iig positief te blijven naar de kinderen.
O ja, we zijn 17 jaar bij elkaar geweest.

Groeten,

@Dirk

Als ze een man was geweest zou ik aan een mid life crisis denken. Sterkte.

?????

Midlifecrisis? Waarom dat nou weer?

Ik vind het allemaal nogal azijnpisserig klinken hoor Dirk.
Het leven van de kinderen was al drastisch veranderd.
Dit zijn nu eenmaal de dingen waar kinderen van gescheiden ouders mee te maken krijgen. Ik krijg een beetje de indruk dat je de gelegenheid wilt gebruiken om je ex onderuit te schoffelen. En het met een hoop gezeur moeilijk voor haar wilt maken. Maar daar tref je je kinderen mee hoor!
Zorg ervoor dat je kinderen later kunnen zeggen: mijn papa en mama gingen uit elkaar. We hadden het bij allebei goed. Bij mijn vader omdat....en bij mijn moeder kregen we een nieuw broertje of zusje. Echt een schatje. Mijn vader vond dat leuk voor ons. Onze ouders gunden elkaar een nieuw leven. We hadden twee thuizen. We hebben een goede jeugd gehad.

Emine (en Dirk)

Maar mag je eventuele negatieve gevoelens van kinderen niet erkennen? Moet het dan maar leuk zijn? Is zo'n klein broertje/zusje uit een tweede leg perse leuk? Ik kan me voorstellen dat de kinderen van Dirk ook los van Dirk met allemaal verschillende emoties zitten en dat het zeker niet onverdeeld fijn is dat zo kort na de scheiding er nu weer van alles gaat veranderen. Misschien is het juist fijn dat de kinderen hun onzekerheden en de moeilijke kanten van deze nieuwe situatie ook bij Dirk kwijt kunnen. Het zijn geen hele kleine kinderen meer tenslotte. Ik vind inderdaad ook dat Dirk zijn eigen emoties er naar de kinderen toe zoveel mogelijk buiten moet laten. Ik kan me trouwens ook voorstellen dat hij het er moeilijk mee heeft maar dat is inderdaad iets wat je bij je vrienden moet uiten. Bij hun kan je ongenuanceerd even je gal spuiten. Dat moet je inderdaad niet bij je kinderen doen.

Tegelijk vind ik ook niet dat je heel opgewekt tegen de kinderen hoeft te roepen hoe leuk en geweldig het allemaal niet is. Misschien vinden ze dat wel helemaal niet. Ik zou vooral neutraal zijn tegenover de kinderen zodat ze hun eigen houding kunnen bepalen en al hun emoties betreffende de situatie (positief en negatief) kwijt kunnen. Er moet ook ruimte zijn om te erkennen dat het ook niet makkelijk is voor hun als je het idee hebt dat ze dit inderdaad vinden. Scheiden is al rot en dan weer moeten wennen aan een nieuwe gezinssituatie is ook rot. En een halfbroertje of zusje kan leuk zijn maar dat hoeft het helemaal niet te zijn. Er kunnen ook allerlei onzekerheden ontstaan (mama houdt meer van x, x mag de hele week bij mama zijn) of gewoon dat een baby niet altijd een onverdeeld genoegen is en dat je als grote broer/zus soms ook best moeite mag hebben met die veranderingen. Dat hoef jij als vader niet verder voor ze in te vullen maar ik zou ze wel de ruimte geven om ook gewoon boos/verdrietig/opstandig of wat ze maar willen te zijn mochten ze die behoefte hebben.

Midlife

"Midlifecrisis? Waarom dat nou weer?"

Als een man na 17 jaar huwelijk scheidt, een nieuwe vriendin neemt en aan een tweede leg begint noemen we dat al snel een mid life crisis.

Wikipedia":
"Midlife crisis is a term coined in 1965 by Elliott Jaques stating a time where adults come to realize their own mortality and how much time is left in their life.[1] A midlife crisis is experienced by many people during the midlife transition when they realize that life may be more than halfway over. Sometimes, a crisis can be triggered by transitions experienced in these years, such as andropause or menopause, the death of parents or other causes of grief, unemployment or underemployment, realizing that a job or career is hated but not knowing how else to earn an equivalent living, or children leaving home. People may reassess their achievements in terms of their dreams. The result may be a desire to make significant changes in core aspects of day-to-day life or situation, such as in career, work-life balance, marriage, romantic relationships, large expenditures, or physical appearance."

Klinkt relevant. Maar verder is het natuurlijk gespychologiseerd van de kouwe grond van een volslagen leek, maar ja, dat krijg je op zo'n forum

Ik kan me wel voorstellen dat ze in haar verliefdheid en met het oog op misschien wel haar leeftijd, heel erg graag snel een baby wilde (al ben ik blij dat ik dat destijds niet heb gedaan toen ik met mijn hoofd in de wolken zat). Voor de kinderen is het niet zwaarder dan een scheiding en gewoon weer iets waar ze aan moeten wennen en mee om leren gaan. Misschien vinden ze het wel heel leuk en dan moet je als andere ouder ook gewoon blij voor ze kunnen zijn.
Mijn ex heeft met zijn nieuwe vrouw ook twee kinderen, naast die van ons. Daar heeft mijn dochter wel aan moeten wennen, en haar eerste reactie was niet razend enthousiast. Maar uiteindelijk hebben we gewoon samen uitgekeken naar de geboorte, en was het ook heel leuk.

En zo doe je dat...

En zo doe je dat Katniss....pluim.

Natuurlijk, als die kinderen er niet veel van moeten hebben dan is dat zo. Maar dan help je ze dus juist door dat niet verder te voeden in hun negativiteit en te proberen om te buigen. Want die baby, die komt namelijk gewoon. En daar zullen ze het mee moeten doen.

Hombre

Dan vatte ik m zwaarder op dan ie bedoeld was....heb ik weer, maakt er iemand een grapje en moet ie dat aan me uitleggen....

Wel ver.

Zoals ik al aangegeven heb....het is niet aan mij om te oordelen.
Ik zie wel wat er gaat gebeuren.
Ik ben er gewoon voor mijn kinderen.

Groet.

Hombre, guess what?

Wikipedia is er ook in het Nederlands: http://nl.wikipedia.org/wiki/Midlifecrisis. Misschien leuk voor de mensen die liever geen Engelse teksten lezen.

skik

Skik

Engelse wikipedia in dit geval om vier redenen:

- Het is een Engelse term 'Midlife crisis'
- Het is een eerdere hit op Google
- De Engelse wikipedia is in het algemeen van aanzienlijk hogere kwaliteit dan de Nederlandse. Dus wat wil je? Betere kwaliteit of betere faciliteit?
- Quote uit het NL artikel zelf: 'Er wordt getwijfeld aan de juistheid van een of meer onderdelen van dit artikel.'

kinderen

Hallo Dirk
Ik hoop nog een waardevolle aanvulling te geven. Je kinderen hebben de leeftijd, vooral de oudste om hierover van gedachten te wisselen. Het gaat immers niet alleen om een nieuw broertje of zusje, maar ook om alle gevolgen die een scheiding op kinderen heeft. Ik ben erg enthousiast over Villa Pinedo voor en door kinderen. Daar kunnen jullie kinderen andere kinderen treffen die te maken hebben met een scheiding,ze kunnen er vragen stellen en uitwisselen. Er is ook een pagina voor ouders, een geweldig boek en een videocursus.
Succes! en ik hoop dat jullie een respectvolle weg bewandelen.