U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ex is vaag over emigratieplannen
Even een vraagje: mijn ex-man woont vlakbij. Onze twee dochters (11 en 14) zijn elke woensdagmiddag en -avond bij hem en elk weekend in de 14 dagen. De vriendin van mijn ex woont bij hem, maar is vaak lange tijd in Londen, waar ze vandaan komt en ook werkt. Sinds een tijdje hebben ze samen een zoontje. Ik heb wel eens gevraagd of ze van plan waren naar Londen te verhuizen. Hij gaf toen aan dat ze daar nog niet uit waren en dat ze dat 'misschien in de toekomst' wel zouden doen. Inmiddels merk ik dat hij steeds vaker aangeeft dat de kinderen op woensdag niet kunnen komen, of maar een deel van het weekend kunnen komen, omdat 'hij dan in Londen is'. Hij werkt niet en gaat dan met haar mee om voor hun zoon te zorgen. Ik merk dat ik me voor het blok gezet voel en eigenlijk meer duidelijkheid wil. Gaat dit steeds vaker voorkomen? Vertrekken ze binnenkort helemaal die kant op? Enzovoort. Voor de kinderen vind ik het ook belangrijk dat zij weten waar ze aan toe zijn. Kan ik hem vragen mij meer te vertellen over wat nu precies hun plannen zijn? Of ben ik dan weer de zeurende ex die overal moeilijk over doet?
Hooguit
Zou je een afspraak kunnen maken om de huidige bezoekregeling te evalueren. Daarin zouden jullie beide aan kunnen geven wat de voor en nadelen zijn die jezelf ervaart met de huidige bezoekregeling. Van daaruit kunnen jullie beslissen oftewel e.e.a gaat wijzigen of niet.
afspraken maken
Ik zou wel aan hem vragen wat zijn plannen zijn. En hoe en wanneer hij van plan is dat tegen de kinderen te vertellen. Het lijkt me voor jullie kinderen echt heel vervelend als hij steeds vaker zijn afspraken met hen afzegt.
probeer
het zonder verwijten te brengen maar vertel hem je angst voor vervreemding van jullie dochters en vertel hem wat het met je dochters en jou doet.
sterkte
dankjewel!
Ik vind het altijd zo moeilijk om in dit soort gevallen mijn eigen emoties los te zien van wat ik als moeder voel. Goed om even wat tips te krijgen!
Duidelijkheid
Je kunt hem best duidelijk maken dat een onzekere verplijfsregeling niet handig is en niet leuk voor de kinderen. Bij iedere afzeggingen voelen ze zich afgewezen. Overleg wat je kunt veranderen om dat te voorkomen. Ik zie bijvoorbeeld een mogelijkheid om de woensdagmiddag naar een ander moment te verplaatsen, aansluitend aan "zijn" weekend. Dus een overnachting erbij. 1 contactperiode (lang weekend) per twee weken valt gemakkelijker te combineren met zijn leven in 2 landen.
OT verbazing
Het is nog niet zeker dat ex naar Engeland gaat verhuizen, maar ik kan me zo slecht voorstellen dat ik met een nieuwe partner en gezamenlijk kind naar een ander land zou verhuizen waardoor ik mijn andere twee kinderen niet meer wekelijks (of zoiets) zou kunnen zien.
Zuiver hypothetische gedachtenspinselen van mij, maar toch, dat een ouder dat überhaupt overweegt. Maar ja, er zullen wel hele goede redenen voor zijn. Pfff.
Suze
Maar in dat andere land is toch ook een kind waar je ouder van bent? en een geliefde, waarmee je je nieuwe toekomst op wil bouwen.
Over een heel korte tijd vinden de kinderen het misschien wel juist heel spannend, een vader in Engeland, waar ze dan zelf naartoe kunnen vliegen; en dan langer weg zijn dan twee dagen. Ik geloof dat kinderen vanaf 15 jaar alleen mogen vliegen.
Kinderen van 11 en 14 kunnen al bellen en appen en facetimen en nog veel meer. Dat kan een klein kindje nog niet.
Bovendien zal je kind van 11 al snel naar de middelbare school gaan en dan is de woensdagmiddag geen vrije middag meer.
Met andere woorden: een omgangsregeling die je voor basisschoolkinderen hebt afgesproken kan zomaar veranderen als kinderen naar de middelbare school gaan en pubers worden.
Ik zou het positieve benadrukken, mocht het zover komen. en dat ook (eerst) met je ex bespreken. de wereld van je kinderen zou plotseling ook veel groter worden en dat is bijna altijd iets positiefs.
Tsjor
tsjor
Ik weet niet hoeveel ervaring jij hebt met kinderen waarvan een ouder opeens naar ander land/streek vertrekt met partner en nieuw kind.
Maar wat ik heb gezien valt dat zwaar. En zeker werden al voordelen opgenoemd. Maar de kinderen voelden zich toch wat in steek gelaten. En eerlijk gezegd kan ik ze geen ongelijk geven (voor alle duidelijkheid, het waren niet mijn kinderen en ik heb er zeker niks van gezegd). Maar dat meeveren met een ex partner dat jij doet is niet mijn insteek. Ik vind dat TS best tegen ex kan zeggen dat hij zich goed rekenschap moet geven wat zijn handelen met zijn kinderen doet (de kinderen die hij dan nauwelijks meer ziet)
aanvulling
wat mij irriteert aan gedrag van ex van TS is dat hij zich niet realiseert dat je als gescheiden ouder met kinderen niet in dezelfde positie bent als een alleenstaande zonder kinderen. Tuurlijk wil je graag een nieuwe liefde en nieuw leven opbouwen, maar je bent niet zonder geschiedenis. Je hebt al kinderen. Ik kan me ook echt niet voorstellen dat je die dan nog maar af en toe wilt zien. Niet meer hun gewone leven maar als " spannend bezoek voor paar dagen in vreemd land".
afspraken na laten komen
ik vind dat je meer op je strepen moet staan dat London geen reden is om de afspraken met je dochters af te zeggen. Is hij nou helemaal gek. Hij maakt maar een goede planning voor de komende twee maanden om aan te tonen dat hij het serieus neemt en je wil minimaal een half jaar voordat hij naar London zou verhuizen een definitieve beslissing. Als hij tussen nu (de gewone regeling, die gewoon gehandhaafd moet blijven) en een mogelijke verhuizing een alternatief voorstel wil doen kan dat natuurlijk in overleg met elkaar.
bijvoorbeeld dat hij wel elke twee weken het weekend graag met zijn dochters is, maar dat dit weekend al op donderdagavond ingaat en hij hen maandagochtend naar school brengt. Dan zou bijv de woensdag kunnen vervallen.
Maar zomaar af en toe vaag en sorry zonder plan, nee hoor daar zou ik toch echt een stokje voor steken.
Zet hem maar voor het blok. Deze onzekerheid lijkt mij veel fnuikender dan een stap zetten om de zaak weer vlot te trekken en gewoon goede afspraken maken.
gr Angela
Alkes
'Maar de kinderen voelden zich toch wat in steek gelaten'. Ik heb andere ervaringen, zowel gezien bij kinderen om me heen als bij mijn eigen kind, toen die op 10 jarige leeftijd voor zijn studie naar de andere kant van het land verhuisde en in een gastgezin kwam.
Hoe voorkom je dat kinderen zich in de steek gelaten voelen?
1. projecteer niet je eigen gevoelens op de kinderen;
2. benadruk het positieve;
3. organiseer hoe je kontakt houdt;
4. verklein de afstand, door als het kan op een keer zelf te verschijnen op die andere plek;
5. dramatiseer eventuele negatieve gevoelens en kwesties van het begin niet, maar zoek praktische oplossingen;
6. neem het serieus als na verloop van tijd (een jaar) blijkt dat er onoplosbare problemen zijn en wees dan bereid om de regeling te veranderen.
Let wel, voor sommigen is naar Engeland verhuizen 'emigratie', maar vanuit Engeland gezien zijn er veel Nederlanders die daar wonen en rustig een dagje naar Amsterdam vliegen om te shoppen. De ex doet dat ook regelmatig.
Marieke1970 en ex hebben een regeling, waarbij ex de kinderen soms heeft, er is geen sprake van het delen van zorg, er is een omgangsregeling, een bezoekregeling. Dit: 'Je hebt al kinderen. Ik kan me ook echt niet voorstellen dat je die dan nog maar af en toe wilt zien.' is dus in feite nu al realiteit. Er is ook nog een ander 'dagelijks leven' waar hij zijn kinderen aan kan laten deelnemen, dat hoeft niet het dagelijks leven van moeder met kinderen te zijn.
En dan worden de kinderen ouder, je kunt een kindregeling niet vol blijven houden voor pubers.
Mijn advies voor Marieke 1970 zou dan ook zijn om de beren weg te schieten en ex te vragen of de kinderen niet een keer mee kunnen als hij naar Engeland gaat. Vliegtickets kunnen heel goedkoop zijn (goedkoper dan een treinreis naar Amsterdam), maar ik denk wel dat het goed is om over die kosten te praten, want die komen in principe voor zijn rekening. Tenzij je er zelf aan mee wil betalen als je het als een (goedkope) vakantie of weekendje-weg beschouwt.
Ik vermoed dat de terughoudendheid van ex meer te maken heeft met de nieuwe vriendin die het niet ziet zitten om twee pubers erbij te krijgen, maar dat is pure speculatie.
Tsjor