U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ex blijft mij uitsluiten
Wie weet waar ik hulp kan vinden in het omgaan met n ex die mij totaal negeert en uitsluit?
We zijn nu 2 jaar bezig en ex blijft volharden in mij negeren n uitsluiten. We zijn nu al zover dat wij in onderzoek zijn bij Rvdk maar ik heb hier geen hoop meer op, als iemand niet wilt dan wilt die ook niet.
De kinderen zijn een speelbal en aarschijnlijk wilt Rvdk dat wij gaan leren communiceren, maar ze doet alsof ze wilt maar in de praktijk is het dus niet zo. We hebben bij jeugdzorg gezeten, voerden zogenaamd gesprekken maar leidde tot niets. Later bleek, ik kreeg per toeval inzage in haar mail dat zij overlegde met een bevriende orthopedagoge hoe en wat te zeggen om maar zo min mogelijk afspraken te maken, en in n goed daglicht te komen en jeugdzorg buitenspel te krijgen..
Ze wilt niet en zal ook nooit willen want ze kan het niet.
Nu wil ik er eigenlijk mee stoppen maar verlies ik dan mijn kinderen. Met de oudste zijn hierdoor telkens conflicten en verbroken contacten.
Ik wordt er knettergek van, ik wil verder maar weet maar niet hoe hier mee om te gaan. Het mooist zou zijn als ze tegen een boom aan zou knallen.
Afspraken
Ja, frustrerend.
Maar maak duidelijke afspraken. Geen wisselmomenten maar de standaardregeling, weekend om de veertien dagen en een deel van de vakanties, expliciet omschreven.
Dan kun je nog kiezen of je wel of niet meegaat in onverwachtte eisen buiten de omgangsregeling. Stop de communicatie met moeder en breng je kind terug op de dag dat afgesproken is, laat haar het zelf maar uitleggen.
Op de dag dat je kind komt zit je er klaar voor en bent beschikbaar. Accepteer geen halen en trekken maar vraag of ze wel of niet komt. Niet, ook goed. Laat geen ruimte voor overleg.
Als dat zo moeilijk is zou ik het overleg stopzetten. Neem er genoegen mee als ze niet komt maar registreer dat.
Als ze iets te laat is, uiterlijk een uur, ga je daar stilzwijgend in mee, hooguit vraag je aan je dochter hoe laat ze komt en ga je daar wel in mee, en anders is het weekend gewoon voorbij.
Ga geen uitleg en verantwoording vragen, het is gewoon wel of niet. In beide gevallen weet je waar je aan toe bent. Misschien is geen optie, dan is het niet.
Anne j
Ik zal n voorbeeld geven,
Ik ben een gadgetfreak, alles van Apple vind ik mooi en geweldig. Maar als mijn dochter komt en ieder moment met n iPad op de bank ligt dan vind ik op gegeven moment dat er best wel veel beeldscherm is, dan wil ik dat op gegeven moment gaan beperken. Ik kan dat echter niet want dan loop ik kans dat dochter zegt "dan kom ik niet meer, ik blijf bij mama" (soortgelijke ervaring ook gehad met oudste dochter) moeder ontvangt dochter vervolgens met open armen, zal helpen met het weghalen van spulletjes en zal zeggen dat het de wil is van dochter. Vervolgens zal zij op geen enkele manier stimuleren dat het contact tussen vader en dochter weer hersteld wordt. Zoals gezegd, zo ging dat ook met oudste dochter, 14 nu. Ik heb weer contact met deze maar nu zonder omgangsregeling, wil ik ook niet meer want zo kan moeder ons ook niet tegenwerken. Onlangs probeerde ze het dan wel door dochter op straat te zetten met de mededeling "ga maar bij je vader wonen" om dat vervolgens een dag later weer te herstellen..
Nu ik dit zo schrijf bedenk ik mij zo dat ik waarschijnlijk ook gewoon geen omgangsregeling meer zou moeten hebben met jongste dochter, gewoon omgang geregeld tussen haar en mij zonder inmenging of overleg van en met moeder
Standaard
In mijn scheiding was er onenigheid over de omgangsregeling. Dan houdt de rechter in de meeste gevallen de standaardregeling aan. Daar kun je ook zelf om vragen. Vraag vrijdagavond tot zondagavond bijvoorbeeld om 20.00 uur. Komen ze dan wat later heeft ze zichzelf ermee want de kinderen gaan dan steeds later naar bed. Kunnen toch zaterdags uitslapen.
iPad
Mooi voorbeeld. Je kunt dat dus niet zonder consequenties beperken. Die tijd is echt voorbij.
Je kunt wel bedenken wat je anders samen met haar kunt doen. En houdt je exvrouw erbuiten. Jij bent de vader die nog steeds denkt in een positie te zijn om eisen te stellen, het beperken van schermtijd.
Dat is al een issue bij getrouwde stellen, laat het toch rusten. Waar gaat het eigenlijk over. Doe gewoon of ze een goed boek leest en stel je niet aan. Zo erg is dat niet. Al zitten ze dag en nacht op zo'n ding. Het gaat erom wat je voor elkaar krijgt daarbuiten op een vredevolle manier. En nodig haar uit om dingen met jou samen te doen, dwing haar niet. Pubers leven in hun eigen wereld.
Afspraken anne
Dat is wat ik onlangs heb gedaan. Ik baalde er van dat ik kind altijd moest halen en brengen, heb haar aangegeven dat ik dit graag veranderd wilde zien en aangegeven wat en/of hoe. Ik heb haar toen 2 weken de tijd gegeven voor tegenreacties en/of suggesties wat natuurlijk niet kwam. Vervolgens heb ik haar geschreven dat omdat zij niet heeft gereageerd ik eenzijdig zou aanpassen namelijk dat de zorgende oude komt halen op afgesproken tijd met een marge van half uur, uitzondering hierop is natuurlijk mogelijk maar wel na overleg en dat de ouder waar kind gehaald moet worden hierin het laatste woord heeft, dus niet van ik kom een uurtje later want ik moet nog boodschappen doen maar is het een probleem als ik een uurtje later kom want..... Ook heb ik gesteld dat zonder overleg vooraf het kind enkel wordt meegegeven aan de directe ouder en niet aan vriendinnen of ouders van of oppasmoeders.
Wonder boven wonder houd ze zich hier wel aan.
Ja helaas
Halen en brengen als dat in je macht ligt Eddeped, je maakt er nu zelf een strijdpunt van, doe het niet. Haal en breng gewoon. Of geef geld om te reizen aan je kinderen die blijkbaar ook ouder worden.
Ipad
Mijn dochter komt om de week van vrijdag tot dinsdag ochtend.
Zodra ze komt grijpt ze de iPad en die gaat weer weg op het moment tot ze gaat. Het hele weekend ligt ze op de bank.
Ze wilde een vogel er ik, met haar afgesproken dat ze deze wel volledig zelf verzorgt en schoonmaakt, ik wil haar daar dan ook wel aan houden.
Ik vind het belangrijk dat kinderen ook buiten komen, bij haar moeder zit ze ook heel veel alleen thuis met laptop en iPad, maar dat komt omdat moeder niet thuis is ivm werk.
Ik heb nu een metaaldetector gekocht in de hoop haar hier mee naar buiten te krijgen. Ik zal dat op deze manieren moeten gaan doen lijkt mij.
Dat het bij normale gezinnen al moeilijk is weet ik ook wel maar dat omslaat je er niet van om dit op een lijn te zetten als je gescheiden bent. Je kan dan zeggen " ik vind het prima als ze hele dagen achter het scherm zit" maar dan moet je het kind ook vertellen dat ze niet moeten denken dat de deur open staat als de andere ouder anders doet.
Mijn dochter hoeft bij mij echt niet aan te komen dat ze bij mij komt wonen omdat mama niet wilt dat ze op haar Xbox speelt, in dat geval gaat hij bij mij ook uit.
Halen en brengen
Nee Anne, dat halen en brengen is nu geregeld, dat loopt nu. M'n oudste dochter haal en breng ik nog wel, daar wil ik mee proberen te regelen dat ze met de bus komt en uiteraard zal ik dat dan betalen.
Ik heb nu twee keer meegemaakt dat moeder wel in de gelegenheid was om te brengen maar het gewoon niet deed. Ik heb daar verder geen woord meer over gezegd en dochter uiteindelijk H
Gewoon gehaald. Je merkte aan dochter dat ze verwachte dat ik er iets over zou zeggen. Dit soort geintjes hebben ze wel door, volgens mij voelt mijn dochter zelfs een soort van plaatsvervangende schaamte. Dat is iets wat zij in eerste instantie ook met haar moeder moet regelen. Ik ben er van overtuigd dat later m'n dochter dit soort dingen bij haar op d'r bord legt en dat door dit soort acties zij een beeld van haar moeder krijgt, maar het zou niet nodig hoeven zijn.
Zoveel te doen
Er is zoveel wat een vader en dochter kunnen doen ipv met de ipad op schoot.
- samen appeltaart bakken en opeten
- uurtje squashen
-metaaldetector ( top)
- naar de bioscoop
-paardrijden in de duinen
-pizza zelf maken
-Bezoek pretpark of festival
Etc etc.
En na een leuke activiteit, even ruimte voor haar whatsapp-vrienden.
Als het gezellig is, willen ze vaker komen...
mits
Dochter daar ook voor open staat. Gewoon in huis hangen en je ouders als hotel beschouwen kan ook een favoriete bezigheid zijn van pubers.
Dan ga je als ouder gewoon je eigen gang.
Flanagan
Activiteiten gebeuren ook wel, onlangs dierentuin, macdonalds, sushi eten bioscoop enz dat gebeurt ook wel maar ik wil ook weer niet zo'n 3 p's vader zijn. Whatsappen doet ze dus niet maar continu filmpjes kijken. Ik heb gewoon de mening dat het niet goed is om 4 dagen achter elkaar op de bank liggend filmpjes kijken en kijken., het k IND is 11, heeft aanleg tot 'n stevig lichaam. Kinderen moeten bewegen. Dat andere kinderen nu bankhangend hun leven slijten wilt toch niet zeggen dat jij dat dan maar ook moet vinden.
En daar zit voor mij dus het dilemma, op het moment dat ik daar de rem op wil zetten wordt ik min of meer gechanteerd. Dat klopt toch niet? Dat kinderen hun ouders in de tang hebben.
Ik zal wel een dramaturgen zijn maar ik hou mijn hart vast voor wat voor volwassenen wij straks hebben, het zijn niet alleen mijn kinderen.
Ik vind het idioot dat wij zoiets als koningsspelen nodig hebben om kinderen een ontbijt tot zich te laten nemen en om in beweging te komen.
Idioot
Hoe beinvloed je kinderen. Zelf het goede voorbeeld geven en gezond en prettig omgaan met voedsel. Kinderen uitnodigen en verleiden tot ander gedrag. Goede routines inbouwen. Iets soms door de vingers zien en niet botweg verbieden op grond van jou argumenten. Laten zien waarom goede keuzes en goed gedrag prettig zijn voor jezelf. Vooral door het voor te doen.
Je komt hier zo conflictrijk over Eddeped. Idioot?
Pak ze maar aan dan. Zolang het conflict in jezelf zit is het dat wat je overdraagt.
Eddeped
Steeds opnieuw lees ik vol verbazing je reacties. Realiseer jij je hoe veroordelend en moeilijk je overkomt in dit draadje. Alleen al dat stukje over de Koningsspelen. Idioot dat dat de enige manier is waarop kinderen in beweging komen. Hoe kom je op zoiets? Waarom denk je dat? Wij wonen in een stad. Volgens sporten hier alle kinderen. Ze gaan op de fiets naar school. De Koningsspelen waren gewoon leuk. En het ontbijt ook. Volgens mij ziet niemand de Koningsspelen als een manier om kinderen in beweging te krijgen. Maar jij wel. Jij ziet het weer als iets idioots en iets negatiefs in plaats van een leuke dag voor je dochter.
Laat al dat negatieve nou eens los. Ga daar aan werken. En bedenkt samen met je dochter hoe vaak jullie elkaar zouden kunnen en willen zien. En begin dan niet gelijk aan een planning met wat ze dan volgens jou allemaal wel niet zou moeten doen. Mijn kinderen sporten allemaal een paar keer in de week maar bankhangen ook. En spelen computerspelletjes op de Ipad en kijken naar vlogs op YouTube. Het een sluit het ander niet uit.
En de verhalen over je exvrouw klinken eigenlijk wel wat triest. Je gaf zelf al aan dat je vrouw je dochter het huis uit gezet heeft maar haar nu weer terug wil. Jij vertaalt dat direct naar jezelf. Zij vindt jou niet goed. Heb je er wel eens over nagedacht dat je vrouw het misschien heel moeilijk heeft met zichzelf. Ze heeft moeite met een van jullie dochters. Maar ze wil haar ook graag terug. Maar hoe? Nu hoef jij je niet meer druk te maken over je ex maar wel over je dochters. Jouw gedrag helpt echt niet mee om de situatie te verbeteren. Misschien eerst een kijken naar een stabiele omgangsrelatie en daarna kijken naar hoe moet het eigenlijk en hoe ben ik de perfecte opvoeder (die je blijkbaar denkt te zijn).
Miske
Mijn dochter en haar school deden niet mee met de koningsspelen.
Mijn dochter zit niet op n sport, behalve 1x in de week paardrijden
Fietst heel weinig, 1x in de week met de klas naar de schooltuinen.
Speelt hier en bij moeder vrijwel niet buiten.
Hier in mijn buurt zie ik ook weinig kinderen buiten spelen.
Mijn ex heeft inderdaad een probleem, een paar vermoed ik, Enkele problemen weet ik ook maar ik ga mij daar niet meer mee bezig houden.
Dat ze oudste dochter niet aankan is mij ook niet vreemd, dat was al toen wij nog getrouwd waren. Toen zij dochter op straat zette schreeuwde dochter dingen naar haar die ik de laatste 5 jaar van ons huwelijk ook regelmatig riep, is dat dan toeval?
Ik ben in deze inderdaad een azijnpisser omdat ik het gewoon somber inzie. Dat kont ook doordat ik dingen heb meegemaakt voor de scheiding, tijdens en na. De scheiding.
Als je dochter vervolgens een flinke wond in d'r pols heeft omdat ze de ruit heeft ingeslagen bij moeder ga ik het echt niet rooskleuriger zien
Miske is mieke
En dat ik het naar mijzelf vertaal, da's nou precies wat ik 26 jaar heb moeten aanhoren, het was nooit goed wat ik deed, er was altijd kritiek, minachting, commentaar.
3 x raden wat m'n dochter baar haar schreeuwde wat mij zo bekent voorkwam!
Kijk nou eens wat jezelf doet Eddeped
"Toen zij dochter op straat zette schreeuwde dochter dingen naar haar die ik de laatste 5 jaar van ons huwelijk ook regelmatig riep, is dat dan toeval?"
Goed voorbeeld doet goed volgen?:-)
Jij doet alsof je kind jou zogenaamd terechte kritiek ook naar moeder ventileert vanuit haar eigen observatie.
Maar je zet jezelf in de kijker als het slechte voorbeeld. Iemand die anderen uitscheldt en toeschreeuwt over vermeend slecht gedrag. Dat doe je niet Eddeped. Zeker niet waar kinderen bij zijn.
Opluchting
Het zou een opluchting moeten zijn Eddeped dat jullie elkaar niet meer voortdurend langs je eigen meetlat zitten te nemen. Je zou toch wensen dat het ophoudt als je gescheiden bent. Die ander gaat niet veranderen. Je hebt nu tijd en ruimte om aan je eigen dysfunctionele gedrag te werken.:-)
Doe je best en oefen op de kinderen in kalmte, redelijkheid, onthechtheid, positieve organisatie en compassie. Nou ja, dat gun ik jou.:-)
Nee Anne
Nee, hier zit je er naast.
Mijn dochter schreeuwde dat het nooit goed was wat ze deed, het was nooit goed genoeg. Het moet altijd maar perfect voor jou, als anderen maar denken dat jij geweldig bent! Dat was zo'n beetje wat ze zei, en dat was niet mij na-praten want dat heeft ze al 2 jaar niet meer gehoord.
Ook zei ze dat al haar vrienden in de ogen biet goed waren, en dat ze haar moeder soms niet begreep, de ene keer mag iets wel en een andere keer niet. Dan mag ze niet op woensdagmiddag mee met vriendinnen maar wel tot 10 uur s' avonds in speeltuintje hangen. Mijn dochter zei dat ze dat niet begreep, ik heb alleen maar gezegd dat ik daar ook geen antwoord zo 123 op weet te geven maar dat nama daar wel haar redenen voor zou hebben. Dit was niet de woorden nazeggen die je ooit eens papa heb horen zeggen om met hem mee te lullen, ze heeft nooit met mij meegeluld!
Anne
En ik weet eigenlijk ook niet waar je uit opmaak dat ik dat doet/deed in het bijzijn van de kinderen?
Je zal het niet geloven maar ten tijde van ons huwelijk was ik de positievo. Op gegeven moment was ik het gesukkelde zo zat, als er maar iemand voorbij het huis liep had zij wel iets te chagrijnen dat ik op gegeven moment zei dat als iemand van ons iets negatiefs zei dat er dan iets positiefs tegenover moest staan. Toen zij daar niet aan mee wilde doen vulde ik wel dat positieve in.
Het bewijs Eddeped?
Dat je dochter tot dezelfde conclusie komt is voor jou het bewijs dat je exvrouw niet deugt. Voor mij getuigt het van miscommunicatie waar je op een rustige manier mee om gaat. En je overtuigt mij niet dat je dochter niet genoeg meegekregen heeft van jou schreeuwende kritiek. Het spat zelfs hier op het forum van de pagina's.
Lieve schat
Hier schreeuw ik ja, denk je nou echt dat ik dat 24/7 doe?
Het bewijs Eddeped?
Een negatieve inconsistente onvoorspelbare moeder en een ontplofbare modelopvoeder als vader. Arme kinderen.
Afreageren
Ik snap ook wel dat je je hier zit af te reageren en inderdaad hopelijk je in real life tegenover alle betrokkenen weet te beheersen.
En op kunt houden met eisen en voorwaarden. Man, man, heb je je exvrouw gedwongen om haar kind te komen halen onder voorwaarden. En dan is dat opgelost. Nou, gefeliciteerd. Daar zal ze je dankbaar voor zijn en jij bent daar dan weer vergenoegd over. Punt gescoord. Toch weer enige controle over de zaak.
Want het klinkt vooral als veel onmacht en frustratie.
Nou ja
Eerst wordt er gezegd dat ik dingen moet regelen en tot afspraken moet zien te komen, als ik fat dan uiteindelijk ba 2 jaar wachten en proberen eens een keer doe op mijn manier en het is duidelijk en het werkt, is het weer niet goed want de ex is niet tevreden!?!
Ik hoop fat je het een keer gaat beseffen Anne maar m'n ex is nooit tevreden geweest en zal het ook nooit worden.
Onvrede en jaloersheid richting haar broer en zus betreffende geld speelt een hele grote rol en eigenlijk is het een hele onzekere vrouw die heel erg zeker overkomt en heel eeg zeker over wilt komen. Heeft overal ruzie of onenigheid. en moet dat ergens kwijt
Ik sprak vandaag iemand en hoorde dat haar vriendin, haar voorbeeld van gescheiden vrouw ook met haar gebroken heeft, haar broer en schoonzus en op manege en schoolplein staat ze inmiddels ook al bij sommigen bekent als "die moeder" verder is de moeder die onze dochter elke dinsdag meeneemt toch ook wel aan het inzien dat ze gebruikt wordt en dan laatst die moeder die meende te moeten bemiddelen tussen moeder en dochter. Een orthopedagoog voor haar karretje die later dat pas beseften enz
Tijdens ons huwelijk volgde ik altijd de ideeën van ex, leuke dingen door beleeft maar ook vervelende, die mocht ik dan oplossen. En dat laatste moet zij nu dus zelf doen en dat lukt dus niet.
Onmacht en frustratie
En als al die dingen mislukken en je hebt dan nog wel een bepaalde macht die je kan gebruiken wat doet men dan?
Zij heeft die macht over en met en door de kinderen, die macht is het enige wat ze kan gebruiken om mij te treiteren om zo haar eigen onvrede, wn onmacht te maskeren.