U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Even hart luchten en eventueel tips?
Mijn ex heeft een lange historie van vriendinnen hebben waar hij zijn oortjes naar liet hangen. Maar kon een hele lieve vader zijn toen zijn kinderen klein waren. hij heeft vier kinderen, drie uit een vroeger huwelijk, ik heb een zoon van net 17 met hem.
Mijn zoon gaat de ene week 2 dagen naar hem toe de andere week een. Nu wordt het wel wat minder want veel feestjes en zo.
Zoon is heel boos en verdrietig nu. Wat is het geval? Toen hij 11 was, switchte vader weer eens van vriendin. De ene week bracht Annie hem naar karate, de volgende week was zij ingewisseld voor Hetty en bracht die hem naar karate. Nieuwe vriendin had dochter van toen 16. Zij hebben hem altijd behandeld of hij dezelfde leeftijd was. Dat vond hij ook wel leuk natuurlijk maar had ook nadelen: ze vonden dat hij veel te weinig in het huishouden deed, maar ze vroegen ook niets, of begeleidden hem niet, hij moest het zelf aanvoelen... Hij kreeg daar alles verwijten over van zijn vader, die heb ik toen geschreven dat als ik hem hier dingen vroeg, hij daar altijd gevolg aan gaf, soms met een enkele herinnering, je weet hoe het gaat met jongens van 11, 12, 13, en up.
Toen mijn zoon 14 was nam vriendin van ex een baan 650 kilometer verderop. Zij en ex huurden daar een huis het huis hier bleef gehandhaafd en dochter van vriendin bleef daar in wonen. Ex reisde heen en weer om zoon te ontvangen in huis, dat wel. Maar vaak kwam die jongen dan op vrijdag alleen, zijn stiefzus was er maar dat had een vriendje en die negeerden hem...Hij kookt dan voor zichzelf. Hij zag zijn vader dan op zaterdag maar die ging dan vaak sporten. Weinig gezamenlijke dingen, Zoon voelde zich vaak eenzaam tussen de drie die veel meer bij elkaar waren. Ik vond het van het begin af aan onprettig voor zoon maar die gaf aan zijn vader te willen zien en het niet zo erg te vinden...
Maar nu... vorig weekend roept vader zoon bij zich: de Jansens (zijn partner en dochter) geven aan ' het helemaal gehad te hebben met zoon' de letterlijke redenen die zij geven:
- hij had de kat te laat eten gegeven (hij had gevraagd hoe laat de kat eten kreeg en stiefzus had gezegd 'voor het slapen'. Maar zij bedoelde om half tien daarmee en hij wachtte totdat hij zou gaan slapen dus halfelf, toen vond het ze onverantwoordelijk gedrag van hem)
- hij had per ongeluk een keer een flesje water en een andere keer een zakje je noodles van vriend van stiefzus gepakt. En ook excuses voor aangeboden maar was al te laat
- hij had aan stiefzus gevraagd "wat doen jullie met eten" en dat had ze opgevat als dat zij voor hem moest koken. Zij heeft nooit voor hem gekookt, Hij kookt altijd zelf en zegt dat hij het vroeg om te overleggen qua keukentijd. Ik geloof hem, ik ken hem.
- hij zou vast aan de drank en drugs zijn want een keer kon hij de deurbel niet vinden in de avond. Zo zat het niet. Zoon was nuchter (hij vertelt mij wanneer hij een biertje drinkt, wat hij eenkeer in de maand wel eens doet, twee biertjes met vrienden) maar zij had de deur op het nachtslot gedraaid dus hij kon er niet in en belde haar
Vader stuurde eergister een mail, uit het buitenland. Dat de jansens willen praten maar het gesprek met vader en de mail mag niet genoemd worden... Want het zou moeten lijken dat het uit zoonlief zelf kwam... En ja hij gaf hun gelijk; toen zoon zes was had hij eens in de vensterbank gekrast en daarover gelogen... En hij had ook zichzelf stiekem gitaar leren spelen, want toch heel kwetsend was voor zijn vader die zelf gitaar speelt (kind was toen veertien en wilde zijn vader ermee verrassen)
Mijn zoon is er kapot van. Hij is zo eenzaam geweest en heeft zo zijn best gedaan om er bij te horen (te veel om hier te gaan noemen). Nou moet hij als net 17 jarige knul met die drie volwassenen gaan praten die toch wel een front vormen. Daarna zal hij ze 5 weken niet zien...
(dus ook geen tijd om na het gesprek wat tot elkaar te komen)
Vader en partner hebben het al verbruid bij twee van de drie andere kinderen met zelfde soort dingen. Die willen hem niet meer zien. Derde vindt vader emotionele lapzwans (die halfbroer studeert psychologie) maar kan hem nog wel eens in de drie maanden zien voor een biertje
Zoon heeft mij gevraagd vader niet te schrijven oid voordat hij het gesprek heeft gehad. Wat ik respecteer en ook stoer van hem vind. Maar ik zie hoe hij er onder lijdt. Heeft al feesten en dingen voor school afgezegd. pfff
iemand tips hoe ik hem kan steunen?
verwachtingen
Verwachtingen bijstellen dus, naar beneden. Zie het als een handicap. Als een dingetje van z'n vader. van iemand die blind is verwacht je ook niet dat hij kan zien.
Misschien wil je ex best wel en is het niet helemaal onwil, maar kan hij dit niet, liefde tonen. Ik zou het zo naar je zoon brengen. Dat het niet aan hem ligt. Want zo voelt het voor hem natuurlijk wel. Gelukkig is daar nog die andere ex, die wel/ook om je zoon geeft. Laat hem daar ook troost vinden.
Ja precies
Ja ik weet al jaren dat dit zou gebeuren. Heb dat voorheen niet gecommuniceerd naar zoon maar nu idd uitgelegd zoals jij zegt Mijntje. Maar omdat vader het wel kan, empathisch zijn maar daar zeer selectief in is, wekt dat kwaadheid op. Zoon ziet dat het niet persoonlijk is, want velen zijn hem voorgegaan en dat benadruk ik ook, om wille van zijn eigenwaarde. Maar hij is kwaad en terecht. Maar goed, ook dat is geen ongebruikelijk iets tussen vaders en zonen en kan zijn eigenwaarde en zelfstandigheid voeden, waar het zijn zussen in een soort limbo van pijn brengt.
Dat maakt positie van andere ex ook wat dubbel als trooster: zij wil wraak op ex en nieuwe vrouw want ze denkt dat het aan haar ligt. Dus een verontwaardiging die boven het belang van zoon uitstijgt. Ik heb geprobeerd mijn eigen oude pijn niet te veel mee te laten spreken in mijn adviezen naar zoon, maar helemaal lukt dat niet en heb ik het ook benoemd als factor
Overigens heb ik ook benadrukt dat zijn vader ook van hem houdt.