U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ben ik over een grens gegaan of doet moeder ietsje te moeilijk?
Beste mensen,
De vorige keer kreeg ik ook zulk goed advies.
Nu heb Ik weer behoefte aan een objectieve mening. Ik heb een stiefdochtertje van 9. Ik zie haar al vijf jaar om het weekeinde. Wij kunnen het goed vinden, ook kan ik het met mijn stiefzoon goed vinden.
Soms heb ik het moeilijk vanwege hun moeder, zij is beschermend. Wat ik begrijp want ik heb ook zelf een zoon. Af en toe kan ze moeilijk doen over hoe de vader en ik met hun kinderen omgaan. Wat natuurlijk wel eens verschilt van hoe zij dat doet, daar heeft ze het dan moeilijk mee.
Afgelopen tijd wilde mijn stiefdochter (9,5 jaar) wat lichtere streepjes door haar blonde haar. Meisjes bij haar op school hebben het ook. Daarbij: ze laat het groeien maar het wordt nogal een klittenbende waar met geen kam doorheen te komen valt, wij zijn vaak wel een uur bezig om een staart te kunnen maken.(geen overdrijvng!).
Ik mocht haar vorige maand wat bijpunten van haar moeder. Dus het leek ons dit keer leuk om met een beetje citroensap een paar plukjes op te lichten en er een extra goede conditioner in te doen zodat het weer een beetje te kammen viel. Je zag amper kleurverschil dus wij riepen maar wat ‘oeh en aaah-s’ maar het meisje huppelde dolblij met het haar glanzend. in een mooie vlecht naar huis. Ik heb haar op het hart gedrukt om het haar elke dag te kammen en anders te overwegen het ietsje korter te dragen als dat te moeilijk was.
Nou is haar moeder boos omdat ik gedreigd zou hebben haar dochter d’r haar af te knippen, en ik mag absoluut haar dochters haar niet beschadigen met allemaal zuren en ‘behandelingen’. Terwijl het er nu verzorgder en gezonder uitziet en eindelijk te kammen valt. Met haar vriendinnen mag ze tuttelen met maskers en makeup, haar moeder zelf is daar niet zo van. Dus leek het mij leuk om iets voor haar te kunnen betekenen.
Ben ik een grens over gegaaan? Ik ben wel gekwetst want ik ken de kids al zo lang en ik zou nooit iets doen om ze te kwetsen, laat staan dreigen.
Hoe hier mee om te gaan?
Sjonge
Wat een gezeur. Ik schreef toch heel duidelijk: de beslissing wel/geen conditioner of shampoo, en welke, is aan dochter, moeder, en/of vader.
Dus het gaat er helemaal niet om dat dochter of vader daar niks over te zeggen zou hebben. Dat hebben ze volgens mij heel duidelijk wel, heel veel zelfs. Maar het gaat er om dat anderen daar niet over gaan, ook stief niet.
Weet je? TO komt op mij opdringerig over, met haar lange lappen tekst. En ook stiekem vol verwijten naar de moeder, dat die het haar niet goed zou 'verzorgen'.
Ik probeer te laten zien dat wat voor de een 'normaal' is (shampoo, conditioner), dat voor een ander niet hoeft te zijn. En ik probeer uit te leggen waarom. Is misschien handig, om standpunt of gevoelens van de ander te kunnen begrijpen. Maar daarin lijkt TO niet geïnteresseerd. Het gaat haar kennelijk om het doordrijven van haar zin en haar gelijk. En dus niet om het goed houden van de omgang met moeder. Jammer hoor.
Waarom laat TO stiefdochters haren niet door vader doen?
Nou ja
Ik zou het ook niet leuk vinden als mijn jonge dochter ineens blonde plukjes in haar haar zou hebben. Ik vind dat nl helemaal niet passen bij een kind. Net als oorbellen of make-up trouwens. Persoonlijke smaak he.
Dus ik denk dat ik hier ook iets van zou zeggen eigenlijk.
Wat maakt het veel los he
Nou in ieder geval heel erg bedankt voor jullie gedachten en meningen!
Sinilind
Jouw reactie was exact de mijne. Inclusief de kop.
Tjonge jonge ;)
Het blijft boeiend, zo’n ‘wat mag stief’ discussie. Elke keer verbaas ik me erover dat sommige mensen echt heel rigide kijken naar wat een stief wel/niet mag. Wat denk je dat het met de sfeer in huis doet als een stief nul ruimte krijgt? Ik lees toch nog steeds in sommige reacties dat moeders de bepalers zijn over de kinderen. In die gevallen dat de vader het zo laat afweten zoals Narcis omschrijft snap ik de irritatie maar als vader gewoon zijn verantwoordelijkheid pakt in alles en zijn ding doet zie ik niet in waarom er bij hem thuis niet gekozen kan worden voor bepaalde verzorgingsproducten, mits er geen allergieën ed zijn, hij heeft daar net zoveel in te zeggen als moeder. En als hij op zijn beurt zoiets aan zijn vriendin of bv moeder toevertrouwd lijkt me niks geks aan.
Ik vind gaatjes in oren schieten geen vergelijking met wat citroensap in acht plukjes haar, veel ingrijpender.
En Noa, jij vind TO opdringer overkomen omdat ze lappen tekst tikt? Hoezo dat dan? Is er misschien iets bij jou of jouw leven waarom je er zo aan stoort? Want ik vind jouw reacties nogal buiten proportie, krijg de indruk dat je hier ergens een dingetje mee hebt. Maar goed, die is van jou.
Als de kinderen muffig zijn als ze bij moeder vandaan komen mag TO dat echt wel opmerken. Sterker nog, ze mag het ook sneu vinden. Het lijkt wel alsof er een soort klassiek beeld dat moeders de maat aangeven van hoe het moet met de kinderen (en het dus beter doen) en vaders daarin moeten volgen (want blijkbaar vaak veel niet weten of kunnen), zodra er langs komt dat een moeder wellicht een steekje laat vallen slaan sommige mensen op slot. Arme moeders denk ik dan, je zal de lat toch zo hoog hebben liggen.
naast je neerleggen...
Ik dacht, ik ga me toch iets lezen van bijvoorbeeld... een kind van 9,5 jaar in de verf bij de kapper. Dat zou me idd ook wat te ver gaan, maar ik zou werkelijk niet wakker liggen wanneer de vriendin van mijn ex een verdund citroensapje in het haar doet.
Ik heb immer commentaar gekregen op hoe ik opvoeding doe na mijn scheiding van mijn ex, andersom zeg ik er vrij weinig op en wanneer ik wel terecht iets meld, maar meer organisatorisch van bijvoorbeeld het ziek melden op school; degene waar kind dan is, ook diegene ziek meldt... dat wordt al als aanval gezien, dus ik beperk mijn commentaar in alles en focus me vooral op hoe ik het met mijn partner nu doe.
Mijn dochter woont al anderhalf jaar bij haar vader en ze is fors aan de maat. Ook nu spreek ik hen daar niet op aan. Ik kan me niet gaan bemoeien met voedingspatroon daar. Want het gaat immers door eigen mondje. Ze is inmiddels 18. Ons contact is weer aan de betere hand en ik vind het ook moeilijk het bij haar zelf aan te kaarten.