Alimentatie

Systeem klopt en KA is om de kinderen

dezelfde levenstijl te laten behouden zoals door sommigen hier gesuggereerd wordt klopt natuurlijk niet, zeker vanuit de overheid kan dit niet gezegd worden.

Wanneer 1 van de ouders in de bijstand komt wordt de KA afgetrokken van de bijstand, ondanks KA zitten de kinderen bij die ouder op bijstandsniveau en maakt het geen enkel verschil wanneer er helemaal geen KA was.

Wanneer de alimentatie betaler meer verdient als de sociale huurgrens is deze aangewezen op een dure vrije sector huurwoning of koop. Bij de alimentatie betaler worden woning kosten boven bijstandniveau voor ca. de helft van de draagkracht afgetrokken. De kinderen hebben het bij de alimentatie ontvanger dus slechter maar ook bij alimentatie betaler. Zorgkorting is niet genoeg om de hogere kosten van een grotere woning te compenseren. Financieel is iedereen beter af wanneer alimentatie betaler in een zo goedkoop (en kleinere) mogelijke woning woont.

Emancipatie

Is nog nauwelijks doorgedrongen in het systeem. Bij mijn scheiding liep ik bij een psycholoog en die ging direct uit van een om het weekend regeling omdat ik ft werkte en mijn ex helemaal niet. Tijdens de relatie was het niet anders omdat nieuwsbrieven enz. naar mijn ex gemaild werden ipv het gezamenlijke mailadres, ouder gesprekken werden ''s middags gehouden wanneer ik aan het werk was. Ik zie maar weinig vaders pt werken en moeders niet ft. Een pt baan vinden zal ik nooit en de inkomens verschillen zijn al ruimschoots benoemd.

Waarom zou je

nooit een pt baan kunnen vinden? Je hebt overigens ook recht op ouderschapsverlof, dat mag je werkgever niet zomaar weigeren.

Hier werken we allebei pt sinds er kinderen zijn, naar volle tevredenheid van ons allemaal. Eerlijk gezegd zou ik het een absoluut nadeel vinden als mijn man nu ft zou gaan werken. De tijd die hij besteed aan de kinderen, alle regelzaken en het huishouden vind ik vele malen meer waardevol dan het extra inkomen (waar we toch al genoeg van hebben met 65 uren werk per week).

Hier

Wij werken beiden 32 - 36 uur in de week. School mailt met ons gezamenlijke email adres omdat we dat hebben opgegeven. Voor de ouderraad waar ik lid van ben gebruiken ze mijn persoonlijke email adres

Oudergesprekken kunnen we zelf inplannen op momenten dat het ons uitkomt, manlief wil graag dat ik ga, prima regelen we dat. Maar we kunnen beiden ook vrij nemen indien nodig.

We hebben het ook zo geregeld met ons werk dat onze zoon naar naar de naschoolse hoeft.

Bij een eventuele scheiding zal voor zoon weinig veranderen.

Lanza

#326 en #329 spreken elkaar tegen. Tenzij je de kinderen meeneemt naar je werk en je man echt niks voor de kinderen doet.
Het kan best zijn dat je een op-de-borst-klop-verhaal wil houden, maar doe het dan wel consequent.

Tsjor

"Ik heb mijn kinderen 24/7, 365 dagen per jaar. Alle ochtenden, avonden, weekenden, feestdagen, vakanties. Net als andere ouders die niet zijn gescheiden."

Met 2 ouders. Ik doe het alleen en vind het daarnaast ook niet leuk dat ik mijn 3 kinderen niey meer dagelijks zie.

Weet je dat dit gewoon een rotopmerking is? Ik heb er niet voor gekozen. Mijn kinderen ook niet.

Mijn kinderen

gaan uiteraard naar school en naar de opvang als wij aan het werk zijn, maar ik ben wel 24/7 moeder. Ze slapen iedere nacht thuis, alle ochtenden en avonden doe ik zelf. Alle weekenden en vakanties. Als nu een van mijn kinderen ziek wordt, dan slaap ik vannacht niet. Dat werk.

Daarom moest ik zo lachen om die vader die zijn kinderen 4 van de 30 dagen ziet en het zwaar heeft in zijn weekend. De meeste ouders doen dat 30 van de 30 dagen en zijn ex 26 van de 30 dagen. Die man heeft geen idee wat het betekent om kinderen te hebben omdat alles voor hem wordt opgeknapt.

Inbellen

Oudergesprekken overdag, ik zie nog de verbaasde blik van de juf toen ik mijn telefoon uit mijn tas haalde en mijn ex belde om hem mee te laten doen met het gesprek. Dat kon echt niet volgens haar. Waarop wij zeiden: het is zo of niet, dit is de moderne tijd. Via skype en het digibord is de andere optie.

We werken beiden in afdelingen die over meerdere continenten verspreid zijn we doen niets anders als digitaal overleggen. Scholen lopen daarin nog wat achter.

KA of PA

Mirjam: 'Dus je vindt de normbedragen KA te hoog?' Nee, maar bij de berekening wordt uitgegaan van het sociale minimum voor een alleenstaande als basis, dat mag je houden. en da tis dus al minder dan wat er eerst was. Dan blijft er nog een bedrag over. Volgens de normbedragenen berekeningen betaal je daarvan KA. Maar het kan zijn dat er dan nog meer draagkracht over blijft. Dat wordt gedeeld en dat is PA.

Maakt dat wat uit? Bijvoorbeeld in het verhaal van #307. Als een deel PA zou zijn zou dat vervalen zodra nieuwe vriend in komt wonen. En/of zodra anoniem meer gaat verdienen.
De zorgplicht gaat over het verleden tot het moment van de scheiding, op dat niveau moet je voor elkaar zorgen. Dat de betalende exs later meer gaat verdienen is neit relevant: je hebt geen recht op toekomstige verdiensten.
Dan wordt de omgangsregeling gekoppeld aan het betalen van alimentatie, alsof de kinderen gebaat zijn bij zo'n redenering.
En hier wordt KA gezien als salaris voor de verzorgende ouder: 'Maar hij is ook gefrustreerd, want hij vindt dat hij nu te veel alimentatie betaalt. Ik vraag me dat eigenlijk af. Natuurlijk heb ik nu meer te besteden en hebben de kinderen niet meer de intensieve zorg nodig, maar de zorgen zijn er niet minder om.'
Met andere woorden: door geen onderscheid te maken tussen KA en PA wordt het verdoezeld wat de ene ouder betaalt voor de kinderen en wat betaald wordt tussen de twee volwassenen omdat de inkomens ongelijk waren.

Tsjor

Eens

Dat ben ik dan wel weer met Lanza eens. Ik vond het ook wel eens oneerlijk verdeeld, qua spitsuurbelasting. Ze gingen (jongste nog steeds) op donderdag naar hun vader, en om het weekend. Op vrijdag werkte hij niet (nu helemaal niet meer), dus hij had niet de stress van het naar school en doortuffen naar werk. Het weekend is natuurlijk helemaal relaxt. Verder mag ik de puberbuien oplossen omdat ex net zo’n opgewonden standje is als dochter, en het dan alleen maar uit de hand liep. Zeuren over en helpen met huiswerk doet hij dus niet meer.
Ik vind het dus wel eerlijk dat ik, ondanks een hoger inkomen, alimentatie krijg. Ik doe er genoeg voor (en betaal alle kosten).

Jemig

Lanza, wat een naar mensbeeld heb jij. En ongelooflijk weinig inzicht en begrip voor wat andere mensen beweegt, met een zeer beperkte blik bij het lezen van andermans verhalen.

Tsjor

KA als huisvrouwenloon: 'Ik vind het dus wel eerlijk dat ik, ondanks een hoger inkomen, alimentatie krijg. Ik doe er genoeg voor (en betaal alle kosten).'

Tsjor

Totaal anders

Ik heb altijd gedacht en gemeend dat het moeten missen van de kinderen (behalve dan dat ene weekendje, waarin ook nog alles goed moet gaan) echt veel zwaarder is dan het rennen en vliegen om op tijd eten klaar te hebben.

Tsjor

Eens met tsjor

Ja, als alleenstaand moeder van 3 pubers plus een baan en vrijwilligerswerk, oude ouders en een partner op afstand is het zorgen voor de kinderen en alles wat daarmee samenhangt best een geregel en een georganiseer. Maar wat ben ik blij dat ik hen om me heen heb, met hen mag leven en van hun wel en wee op de hoogte ben. En ja, ex-man maakt carrière, heeft ruimte om eigen hobby's te ontplooien en heeft een leven opgebouwd met zijn nieuwe partner, op 120 km van zijn kinderen. Maar hij mist zo veel van de ontwikkeling van zijn kinderen, hoeveel hij ook om hen geeft. Nee, dan voel ik mij gezegend met die 3 jongvolwassenen om mij heen, en geniet ik oprecht van hun aanwezigheid in mijn leven. Hoe druk en stressvol het ook bij tijden kan zijn...

Lanza #329

In mijn (en vele anderen) vakgebied is pt onmogelijk/ongewenst, ouderschapsverlof is onbetaald maar de alimentatie en overige rekeningen moeten wel betaald worden. Wettelijk heb ik er wel recht op maar ik weet zeker dat mijn werkgever er wat van vindt wat oa gevolgen zal hebben voor mijn "carrière" en de mogelijkheid alimentatie te kunnen betalen in de toekomst.

Jij en vele anderen, ook irl, hebben een beperkt beeld van de maatschappij en bekijken alles via hun eigen referentiekader.

Netjes gezegd “Vader” van 3

Ik zat me al een hele tijd te verbazen over het verloop van dit draadje maar na #326 en #329 was “verbazen” niet meer toereikend.
Je houdt het netjes. Ik doe het je niet na.

Moeten missen?

Zwaar voor ouders omdat hun kinderen maar 4 dagen per maand zien?! Waarom dan geen co-ouderschap of dicht in de buurt blijven wonen? Bovendien zijn er behalve 50/50 ook andere verdelingen mogelijk.

Precies

als je je kinderen echt zo mist en hen meer wil zien dan zijn daar genoeg opties voor. Vaders willen vaak helemaal niet meer zorgen. Vaak genoeg wordt hun ft baan als excuus gebruikt waarom ze niet meer voor hun kinderen kunnen zorgen, terwijl hun ex wel gewoon werk/ zorg combineert op alle doordeweekse dagen.

Dat excuus van vaders die ab -so-luut niet pt kunnen werken begint me zo onderhand tegen te staan. Persoonlijk ben ik nog nooit een kans misgelopen, omdat ik 32 uur werk en mijn man ook niet. Inkomen generen wij ook echt voldoende met dat aantal uren.

Maar wat zijn vaders er toch bang voor om wat uren in te leveren. Terwijl het voor moeders de normaalste zaak van de wereld is. En die vrouwen zich maar in bochten wringen om alles te regelen... Ik vind het echt treurig om te zien. Zeker als die vaders dan nóg gaan zeuren om die paar honderd euro, waarvoor ze werkelijk alles afkopen. Ze zullen wel geen idee hebben wat er bij komt kijken, want anders zou je nog geen seconde wakker liggen van dat bedrag.

benieuwd, vader van 3

ik ben heel benieuwd in welke sector je dan "echt"niet pt kunt werken.
Defensie als je op missie bent, oliewinning op booreiland (2-2, maar kennis deed dat op zijn verzoek 2-3 = ook pt), grote vaart, maar dat zijn allemaal geen sectoren waar de meesten werken. En ook in die sectoren is dat een selecte groep.

Verder kom ik eigenlijk niet.

Eigen ervaring

Zelf werk ik fulltime bij de overheid en binnen mijn organisatie worden er toch echt mensen niet aangenomen als ze alleen parttime beschikbaar zijn. Misschien moeten we voor de discussie gewoon de ervaringen van anderen voor waar aannemen? E zullen altijd dingen gebruikelijk zijn en uitzonderingen en als uitzondering is het niet fijn om je steeds maar te moeten verdedigen.

Het is alleen

wel wat vreemd dat alleen mannen hier zo'n moeite mee hebben. 75% van de vrouwen lukt het prima om pt te werken, dus er is toch echt iets anders aan de hand met al die mannen waarbij het niet kan.

Ik heb eens een ruzie ontketend tijdens een personeelsborrel waar de partners ook welkom waren. Ik maakte een gezellig praatje met een van de vrouwen van een collega en zij vroeg mij hoe ik het allemaal combineerde een veeleisende ft baan + kinderen. Toen ik zei dat ik pt werkte, 32 uur per week sloeg ze stijl achterover. Haar man (die precies dezelfde functie heeft als ik) had haar verzekerd dat hij absoluut niet minder kon werken. Dikke ruzie natuurlijk thuis.

Puntje bij paaltje had hij er gewoon geen zin in om een dag voor zijn kinderen te zorgen en liet hij liever alles over aan zijn vrouw. Paar weken later is hij terug gegaan in uren omdat zijn vrouw het niet langer pikte. Groot gelijk.

misverstand

"benieuwd, vader van 3
ik ben heel benieuwd in welke sector je dan "echt"niet pt kunt werken."

Ik denk dat je twee verhalen door elkaar haalt. Het is mijn ex die fulltime werkt. Ik inmiddels ook, maar wij hebben al oudere kinderen. Vader van 3 heeft 50/50 co-ouderschap.

Aannames Lanza

"Vaders willen vaak helemaal niet meer zorgen. Vaak genoeg wordt hun ft baan als excuus gebruikt waarom ze niet meer voor hun kinderen kunnen zorgen, terwijl hun ex wel gewoon werk/ zorg combineert op alle doordeweekse dagen."

Onderbuikgevoel, je eigen omgeving of harde feiten vraag ik me dan af als dit soort aannames maar even als feiten wordt gepresenteerd.

https://digitaal.scp.nl/emancipatiemonitor2018/wie-zorgt-er-voor-de-kinderen/

"Ruim de helft van de ouders met een kind jonger dan 18 jaar zou de zorg voor hun kind(eren) het liefst gelijk verdelen. De meesten van hen vinden dat dat ook zou moeten gelden voor het betaalde werk. Een aandeel van 17% vindt het beter als de man meer uur betaald werkt en de vrouw meer zorgt. En vrijwel niemand heeft een voorkeur voor een taakverdeling waarbij de vrouw meer werkt en de man meer zorgt. Vaders en moeders zijn het hierover volledig met elkaar eens. Jonge vrouwen en mannen die (nog) geen kinderen hebben, zijn nog wat vaker voor een gelijke verdeling van zorg en werk, en ook bij deze 20-41-jarigen komen de idealen van vrouwen en mannen overeen (zie bijlage B10.1)."

En voordat hierop geroepen wordt dat ze dat dan maar moeten doen:

"In de praktijk valt de taakverdeling vaak ‘traditioneler’ uit. Een op de acht ouders met minderjarige kinderen heeft naar eigen zeggen werk en zorg gelijk verdeeld. Veel vaker dan gewenst werkt de vader het meest buitenshuis en neemt de moeder het grootste deel van de zorg voor haar rekening. Ook van de ouders die een gelijke verdeling van werk en zorg voorstaan, heeft maar een op de vijf dat ook verwezenlijkt."

Maar goed, verder staat er natuurlijk ook dat vrouwen 2x zo vaak ouderschapsverlof opnemen dan mannen, dus daar valt wat te verbeteren. Ware het niet dat ouderschapsverlof in tegenstelling tot vroeger geen belastingvoordeel meer oplevert.

In mijn geval scheelt het bijvoorbeeld netto een dikke 400 euro per maand.
Geld dat wel ergens vandaan moet komen. Je hebt gewoon lasten, en die zijn in elke situatie anders.

Als vrouwlief helemaal niet werkt roepen dat manlief maar even minder moet gaan werken om meer te zorgen kan wel eens betekenen dat er een bordje te koop in de tuin gezet moet worden. Niet iedereen heeft de situatie dat man en vrouw allebei 28-32 uur werken zoals bij jou thuis en het dus maar even financieel haalbaar is.

Ik kon pas minder gaan werken toen (ex)vrouw zelf ging werken, wat met zich meebracht dat er weer kosten bijkwamen voor opvang, want wij waren niet in de gelukkige omstandigheid dat er een opa of oma of lieve tante in de buurt woonde die wel even een dagje per week oppast.

En even snel een parttime baan vinden die genoeg verdient om de kosten die je voor opvang kwijt bent rendabel te maken is ook geen 123tje in alle sectoren.

Jouw antwoorden zijn enorm gekleurd vanuit je eigen context en vanuit vrouwelijk perspectief. En dat gebeurt wel vaker hier op het forum helaas.

Man verdient vaak het hoofdinkomen, draagt daarmee een verantwoordelijkheid om boodschappen te kunnen blijven doen, de hypotheek te kunnen betalen, de nutsbedrijven te kunnen betalen en vrouwlief wil natuurlijk ook af en toe een leuk jurkje kunnen kopen. Maar dat wordt allemaal makkelijk onder het tapijt geschoven.

Ik wílde wel minder werken destijds, maar het was gewoon financieel niet eens mogelijk.

Maar ongetwijfeld wordt de reactie in de trend van 'waar een wil is is een weg'.
Prijs jezelf gelukkig dat jij en je man het zo gelijkwaardig kúnnen verdelen, maar zie het niet als een vanzelfsprekendheid.

Nog iets, is de zorg voor kinderen in Nederland vanaf de start niet gelijk al verkeerd geregeld? Manlief krijgt 2 lullige daagjes verlof. En ja, ik weet dat hij niet de fysieke gevolgen heeft van een bevalling.

Nog meer nuttig leesmateriaal:
https://digitaal.scp.nl/emancipatiemonitor2018/welke-gevolgen-heeft-ouderschap-voor-werk-en-economische-zelfstandigheid/

Het is niet per definitie dus dat vaders maar "éven" minder moet gaan werken, vooral ook het emancipatiestukje dat moeders maar "éven" meer moet gaan werken.

Nuttige website, wellicht kan er eens e.e.a. onderbouwd worden i.p.v. maar wat onderbuikgevoel neer te gooien en mannen te generaliseren.

Allebei pt

werken is belastingtechnisch gunstiger dan eentje fulltime en de ander niet of bijna niet. Daarbij kun je je afvragen waarom 40 om 20 wel zou kunnen en 30 om 30 niet. Of waarom 40 om 10 wel kan en 28 om 28 niet. Of waarom 40 om 0 wel uit kan, maar 32 om 24 ineens een probleem zou zijn. Zie je echt niet in dat dit een hele gekke redenering is? De meeste vrouwen verdienen een heel aardig loon en ze zijn inmiddels hoger opgeleid, dus dat kan geen reden meer zijn.

Voor de rest vind ik het zeer denigrerend dat je me afserveert als een feminiem geluid, zonder enige realiteitszin. Ik ben al sinds mijn 18e de kostwinner, eerst alleen voor mezelf, later voor mijn gezin en ook hier moet de kachel gewoon branden en kost kinderopvang geld.

Precies vader van 3

Compleet met je eens.
Van de zijlijn is het enorm gemakkelijk te concluderen dat minder werken dan maar ingezet moet worden.
Er zijn maar weinig gezinnen waar dat nog mogelijk is, en het zeer veel financiële gevolgen heeft.