U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wordt er zo moe van
Even mijn hart luchten hoor. Ik word er soms zó moe van. Het eeuwige gelanterfanter, de hele dag moeten herinneren aan tanden poetsen, haar kammen, huiswerk maken, aankleden... de stomste dingen moet ik opdragen. Zeg ik niks, gebeurt er niks. Zeg ik wel wat, dan krijg ik boze blikken, commentaar, vinden ze me een zeur. En dan zitten ze nog niet eens in de puberteit... Het gaat helemaal nergens over, maar dochter van 8 bijvoorbeeld kan een enorme discussie beginnen over of en wanneer haar (lange) haar uitgekamd moet worden, en door wie dan (ze wil het zelf wel maar kan het nog niet). (Dit is maar een voorbeeldje, voor ik hier tips over ga krijgen)
Soms denk ik, ik gooi het bijltje er bij neer en ze zoeken het maar uit. Eens kijken wat er gebeurt als ik staak als moeder, in ieder geval niet meer de hele dag wijs op de dingen die ze moeten doen. Aan de andere kant, wil toch ook wel dat ze goed eten en hun tanden redelijk schoon blijven.. Aan de andere kant, de juf begint vast ook een keer te piepen over huiswerk en de kinderen in de klas beginnen misschien opmerkingen te maken over haar klittenbol zodat ze zelf misschien wat gemotiveerder is. Lastig. Tips?
eeuwig
Ik zou maar wat graag op mijn jongste willen mopperen, want ja eeuwig in de luiers, dat wordt ik ook wel een zat (dit ter relativering, dames, vergeet niet te genieten)
oh dat kan hier ook hoor
dat soort opmerkingen floepen zo over tafel, geen probleem en iedereen weet hoe het zit.
Wat ik juist "erg" vindt is het geromantiseer over het hebben van kinderen daar de werkelijkheid zo anders kan zijn.
Ik ken gezinnen waarbij ik weet hoe het van binnen in het gezin zit en die mensen naar de buitenwereld toe over laten komen hoe perfect ze het doen, hoezeer het genieten is, hoe intelligent, gelukkig de kinderen zijn, zij precies weten hoe op te voeden enz. Mensen die al het positieve aandikken in het kwadraat, terwijl ik weet dat het niet zo is.
Mensen die niet gewoon positivelingen van zichzelf zijn zoals je zou denken, maar je gewoon nooit de waarheid zullen vertellen over hoe het zit en het desondanks toch altijd beter weten en ervaren.
Kinderen halen het beste maar zeker ook het slechtste in een mens naar boven. En dat mag je best zeggen.