Wat zou je anders doen

O ja. on topic

Mij viel nog iets in. Is meer een verschil eerste-tweede dingetje, maar ik zou het nu niet meer doen, ook niet bij de eerste: heel precies bijhouden hoe de ontwikkeling statistisch gezien verliep. Ik kon je precies vertellen of ze grofmotorisch/verbaal/sociaal-emotioneel voor- of achterliep, op de week af (afhankelijk van het boek of de site, natuurlijk). Bij de tweede laat ik me verrassen en dat voelt veel beter.

Herkenning

bij de 1e was ik ook fanatieker, begon al bij de zwangerschap, zwangerschapszwemmen, cursus samen bevallen etc. Alles opschrijven, alles lezen etc.

En bij de 2e nauwelijks geschreven en gelezen, bovendien werkt je geheugen bij een 2e minder/er is drukte dus dan vergeet je de helft, ik zou niet weten wat we vorig jaar als kado hebben gegeven toen ze 2 werd.

hm daar ga ik fijn eens over piekeren, ze kreeg een driewieler van opa en oma, van andere opa en oma een schommel, maar wat heb ik nou zelf gegeven ???

Wat krijg je?

Uit ervaring weet ik dat het voor je kind belangrijker is dat je onthoudt wat je gekrégen hebt van kind:-) Ik ging deze week de mist in. Ik zei dat ik een bepaalde fles doucheschuim van mijn man had gekregen, waarop dochter licht beledigd corrigeerde "Die had je van mij, ma!" Oeps....

Ja manda

Geloven dat het goed komt, geloven dat het goed is, minder bang zijn, meer genieten.

Dat is waar 't 'm om draait!

Minder neurotisch

Ik maar denken dat ik als 'oudere moeder' meer rust in me zou hebben...niks van waar. Tijdens de zwangerschap wel, go with the flow, maakte me nergens druk over, geen pufcursus, geen bv-voorlichting, ik zou het allemaal wel zien.
Toen zoon geboren was werd ik in no-time een dwangmatig geval, waarbij alles MOEST zoals HET BOEKJE voorschreef. Heel vervelend als ik dan ineens over een ander boekje struikelde, want dan gooide ik het hele gebeuren weer om. Als ik nu terug kijk, zou ik wensen dat ik wat losser was geweest. Niet in de stress schieten omdat ie in slaap viel in de maxi-cosi en niet in zijn eigen bedje.... Het enige wat ik wel op mijn gevoel heb gedaan was het gauw genoeg afstappen van voeden op de klok. Dat voelde zo tegennatuurlijk aan en heb ik binnen twee weken omgezet naar voeden op verzoek.
Wat mij wel rust heeft gebracht was OOL...:-) Zoon bleek flesweigeraar te zijn en al gauw genoeg en dankzij Google kwam ik hier terecht. In de eerste jaren heb ik menig noodkreet hier neergezet en er was niets zo rustgevends als de reacties: 'dat doet die van mij ook' of 'heb ik ook meegemaakt en gaat wel weer over'.
Wij hebben helaas geen kans meer op een tweede (te oud) en dat vind ik ergens wel jammer. Ik zou het graag over willen doen, met alle wetenschap die ik nu heb. Misschien zou ik bij een tweede net zo neurotisch zijn, misschien ook niet.

Andere vader

Als ik het over zou doen, met de kennis die ik nu heb, dan had ik wat ander genetisch materiaal voor ze uitgezocht.

Over relaxed

Ik reageer even op Ayanna. Grappig genoeg vind ik mezelf bij de tweede minder makkelijk. Hij is zelf misschien ook wat meer gestructureerd, maar ik ben bij hem veel meer van vaste tijden, altijd in eigen bedje slapen dan ik met de oudste was.

Volgens mij is dat vrij uitzonderlijk, of niet?

Assertiever voor mijn kinderen

Ik zou assertiever zijn. Meer opkomen voor de rechten van mijn kinderen. Op school, bij de tandarts, op het consultatiebureau, maar ook bij speelvriendjes. Ik geloof dat ik mijn oudste twee te veel heb geleerd om zichzelf weg te cijferen en ik ben tot de conclusie gekomen dat dit niet altijd een goede eigenschap is.

Liora

"Grappig genoeg vind ik mezelf bij de tweede minder makkelijk. Hij is zelf misschien ook wat meer gestructureerd, maar ik ben bij hem veel meer van vaste tijden, altijd in eigen bedje slapen dan ik met de oudste was."
Dat had ik precies zo! pakte voor mijn jongste trouwens heel goed uit zijn grote zus had het pad al gebaand: ook zij heeft veel behoefte aan structuur en rust. Bij de tweede durfde ik dat ook gewoon tegen mijn omgeving te zeggen: "nee, ik krijg geen gemakkelijke kinderen door ze overal mee te slepen, ik neem ze nu mee naar huis, ze eten en slapen op vaste tijden, in hun eigen bedje." Bij de eerste probeerde ik het allemaal nog gezellig te houden, nou ik kan je zeggen dat ik daar helemaal geen gezellige baby van kreeg! jongste was al wat gemoedelijker, maar kreeg daardoor ook al automatisch meer rust. En ik had als moeder mijn woordje sneller klaar tegenover anderen die het altijd beter weten.
groetjes, Tess

Consultatieburo

Maar 1 ding: Als ik toen wist wat ik nu weet, had ik het consultatieburo nog minder serieus genomen dan ik al deed. Ze deden heel moeilijk over de krappe lengte en het ondergewicht van onze dochter, maar over het feit dat ze billenschuiver was werd heel luchtig gedaan. Want daar kon je niets aan doen. Dachten ze.
Vele jaren kinderfysiotherapie later, weet ik wel beter. Als er direct toen ons meisje anderhalf was, iets aan gedaan werd - en dat kon wel, verzekerden verschillende fysiotherapeuten ons later - dan was er nu niets meer aan de hand geweest.
Ik hoop dat ze meelezen bij het consultatieburo.

Niet echt iets denk ik

nou ja misschien dat ik bij de bevalling van de oudste iedereen weg had moeten sturen uit de verloskamer, zodat ik in mijn eentje de weeen over me heen had kunnen komen, en misschien had ik die bevalling niet in moeten gaan met het idee dat je bij kiezen trekken verdoofd wordt en dat dus ook zou moeten bij bevallen...misschien was het dan allemaal niet zo'n drama geweest, misschien was het dan geen sectio geworden.

En ja, derde of vierde hadden we graag willen hebben, maar die kwamen niet. Geen idee wat je daar nu aan kunt veranderen als je in verwachting bent van de oudste.

Hier niet

de jongste is nog minder stuurbaar qua slapen en eten als de oudste was en is. Nou lopen we zelf ook de halve dag met eten rond ipv aan tafel te zitten dus tja...

Eh..

Als ik dit jaar zou beginnen, zou ik zelf een baan hebben en houden - bij kind 1 had ik geen baan, we waren net verhuisd vanwege zijn werk, en mede door het drukke werk van de vader van mijn kinderen besloot ik TBM te zijn. Nu zou ik een andere keuze maken. Ook zou ik me strikter opstellen wat betreft het tijdschema van mijn partner.