Tot welke leeftijd kinderen op de mond kussen

Ja hoor!

Ook ik ben verbaasd te lezen dat zoveel mensen hun kinderen bewust niet op de mond kussen. Prima hoor natuurlijk, maar ik wist niet dat er zoveel 'weerstand' tegen was.

Ik ben binnen Nederland aardig wat verhuisd (heb alleen het Noorden niet bewoond) maar ik kan me niet herinneren dat ons gezin toen ik klein was uitzonderlijk was. Ik werd altijd op de mond gekust door mijn ouders en door mijn broer. Mijn ouders kus ik nog steeds op de mond.

Mijn kinderen krijgen ook kussen op de mond (en natuurlijk ook in hun nekjes, op hun hoofden, blote buiken enz. en heus, wij knuffelen naast die kussen ook wat af, het een sluit het ander niet uit haha). Ze zouden er echt geen genoegen mee nemen als ik ze bij het naar bed brengen een kus op hun wang of kruin zou geven En ook op school krijg ik van alletwee een dikke pakkerd, ik kom de school niet uit zonder. Ik ga morgen eens kijken of ik nou de uitzondering ben (en of ons gedrag wellicht aanstootgevend is voor andere ouders).

Mijn kinderen kussen ook opa en oma op de mond, maar ook de ouders van de beste vriendjes/vriendinnetjes (de 'reserve-ouders; zeg maar) en de vriendjes/vriendinnetjes zelf.
Op mijn beurt krijg ik van diezelfde vriendjes / vriendinnetjes ook gewoon een kus op de mond. Gewoon, omdat het 'eigen' is... Dat is denk ik het bijzondere aan kussen op de mond, die zijn voor mensen die echt 'eigen' zijn.

Vaje

Je zegt dat je kinderen ook iedereen op de mond kussen. Ik zou er nooit iets van zeggen als een 'vreemd' kind mij op de mond kust, maar ik zou het wel opmerkelijk vinden. Als een vreemde volwassene het bij mij zou doen zou ik het onplezierig vinden.

Kaaskopje

Nee hoor, ik zeg dat mijn kinderen ons, opa en oma, hun beste vriendjes en de ouders daarvan (die praktisch gezinsleden zijn) op de mond kussen. Dat is m.i. iets heel anders dan 'iedereen'.

Het is niet zo dat de cassiere bij de super een kus op de mond geven, of het oude dametje dat op straat een praatje met ze maakt

Vaje

Nee zo iedereen zou wel erg apart zijn. Maar met 'vreemde' bedoel ik eigenlijk ook mensen buiten de familie om. Ik zou me een beetje in verlegenheid gebracht voelen als een vriendinnetje van een dochter mij op de mond zou kussen. Mijn dochters hebben 1 vriendin die onder onze neus is opgegroeid. Gekscherend noemt zij mij wel eens mamma en ik haar mijn pleegkind. Dichterbij kan een vriendinnetje wat mij betreft niet komen en toch zou ik haar niet op de mond kussen, als dat wel bij mijn kinderen deed.
Maar ik ben het dus niet gewend. Zolang een ander er geen bezwaar tegen maakt is het hopelijk in orde. Ik zou er alleen niet automatisch van uitgaan dat geen commentaar ook geen bezwaar betekent. Het is een gevoelig onderwerp.

Net als gale

De zin die Gale aanhaalt viel mij ook al op. En de opmerking betreffende Albana zou ik ook gemaakt kunnen hebben. Dat je elkaars lippen raakt bij een begroeting wil niet zeggen dat die begroeting dichterbij, warmer of beter is dan twee wangen tegen elkaar, of het lijf tegen elkaar, of gewoon 1/2/3 zoenen.

Nee hoor maar zo zie ik het ook niet

Ik gaf het al eerder aan...Laten we de kus de 'exclusieve liefdesbetuiging voor maar enkelen' noemen...Die is voorbehouden aan maar enkelen, waar je je héél erg mee verbonden voelt, close mee bent.
Voor al die anderen waar je je óók wel verbonden mee voelt heb je ook een liefdevolle uiting voor in de vorm van knuffel of 1,2,3 kus of wat dan ook...
En dan heb je nog verder weg mensen/kenissen of mensen die je alleen aanraakt als ze troost nodig hebben of op bijzondere dagen....en daar heb je nog weer een 'wat meer afstand gepaste' uiting voor.
Als je voor die kus, die alleen gererevereerd is voor anderen een alternatief hebt...een zeer ultime bijzonder knuffel of 1,2,3 kus met een omhelzing erbij of weet ik wat, dan vind ik het niet koud. Een ándere vorm dus dan bij de mensen waar je wel mee verbonden bent maar niet zó close als met je kinderen/ouders of wie dan ook.
Maar als je die op dezelfde manier knuffelt/bejegend/aanraakt of wat dan ook dan de 2de groep en het misschien alleen wat vaker doet vind ik het wel 'koud'. Ik zou zelfs beledigd zijn als mijn broer i.p.v. alleen mij en mijn ouders op ál zijn bezoek van de eerste dagen (Dat toch meestal de mensen zijn waar je het meest verbonden mee bent, waar je dus een zeer goede band mee hebt) na de bevalling zou staan te wachten, met de tranen in de ogen en de armen gespreid voor dé kus.
Dat degradeerd mij tot niet meer dan die andere mensen....terwijl wij als broer en zus meér hebben dan een goede band, wij zijn ons leven lang al samen, hebben alle goede en slechte tijden samen meegemaakt en daarbij 'past' een ultieme feliciatie....Een andere dus dan de 'rest' toepast.
gr. albana

Altijd

Ik kus mijn kinderen heeeel vaak op de mond, ze zijn 10, 8, 6 en 4, alleen de oudste kwam ons begin dit schooljaar (groep 6) verlegen vertellen dat hij op school liever niet meer gekust wil worden, slik.... Dit haalt hij echter thuis dubbel en dwars in!
Ook neefjes en nichtjes kussen wij gewoon op de mond, ook wel op wang, voorhoofd, nekn etc, maar meestal op de mond.
Ik ken het in mijn omgeving ook niet anders eerlijk gezegt... Mijn ouders krijgen wel de 1,2,3 zoen, maar wij zijn sowieso niet zo aanrakerig met elkaar.
Het zou voor mij heel vreemd voelen mijn kinderen en de neefjes en nichtjes alleen op de wang te kusssen...
gr Naomi

Albana

"Ik zou zelfs beledigd zijn als mijn broer i.p.v. alleen mij en mijn ouders op ál zijn bezoek van de eerste dagen [...] na de bevalling zou staan te wachten, met de tranen in de ogen en de armen gespreid voor dé kus."

Ik zou me dood schrikken als mijn broer zo stond te wachten

Waarschijnlijk kun je je er niets bij voorstellen, maar in onze families staat er werkelijk NIEMAND ooit met tranen in de ogen en/of de armen gespreid.

De kinderen kussen zelf wel op de mond, maar die zijn nog klein en gaan daar vanzelf wel mee ophouden als ze dat niet fijn vinden.

Hart openstellen

Ik voel het heel anders. Ik heb echt het gevoel dat je je hart kan openstellen voor een ander, en dat je van daaruit met die ander contact kan hebben. Met een blik, met woorden, of met lijfelijk contact.

Maar de inborst is voor mij veel bepalender dan de uiting.

Letterlijk in de borst bij de hartstreek.

Dat kan voor anderen weer anders liggen natuurlijk. Ik heb het er met mijn kinderen over gehad, zij kennen twee klasgenootjes (tweeling) die op de mond gekust worden end dat was hun ook opgevallen.

Dat gevoel dat je vanuit het hart verbonden voelt is iets wat je meer of minder kunt voelen en kunt willen voelen. Je kan je hart openstellen. Nou ja, zo voel ik het tenminste. Dus je kan zoenen met of zonder verbondenheid.

Albana

Maar waarom moet je een bepaald soort knuffel/kus exclusief voorbehouden aan bepaalde familie leden? Dat zegt toch niks over gevoel van verbondenheid. Als ik een arm om iemand heen slaan zal ik dan ongetwijfeld wat hechter en intensiever doen bij mijn moeder/kinderen/nichtjes/neefjes/beste vriendinnen dan bij een kennis maar ik ben er niet bewust mee bezig of dit nou een exlclusieve aanraking is of niet.

Zelfs zonder een speciale aanraking/knuffel/zoen kan je prima een gevoel van verbondenheid hebben; dat gaat echt wel dieper dan een oppervlakkige uiting van liefde.

Zoenen

Ik snap niet dat mensen die zelf zeggen de kus op de mond te reserveren voor een liefdesrelatie, níét snappen dat Albana bepaalde kussen reserveert voor een groep die haar na staat, tja. Dat snap ik dan weer niet.
Ik zoen mijn familie soms op de mond. Dat deden we geloof ik vroeger niet, maar is er later ingeslopen. En soms zijn het drie of minder wangkussen, of niets.
Zoon houdt niet van zoenen. Krijgen gaat nog wel, maar geven doet hij zelden. Wurgvaste knuffels gaan er echter altijd in.
Verbondenheid voel je mijns inziens toch wel, al kijkt iemand je alleen maar warm aan.

Ikke wel cobi

Liefdespartners die elkaar uitsluitend op de wang kussen, daar denk ik wel wat van. En als mijn man de buurvrouw op haar mond zou zoenen zou ik daar ook wel iets van vinden.

Volgens mij is kinderen op de mond zoenen heel normaal en een overblijfsel uit de tijd dat er nog geen Olvarit was, toen moesten de ouders het eten voorkauwen en van hun mond in de mond van de baby doorgeven. Maar als je op de mond zoenen niet prettig vindt moet je het vooral niet doen. Maar ik vind het wel raar als je het raar vindt.

skik

Hmmm

Als het zelfs een overblijfsel uit een preroerzeeftijdperk is, dan vraag ik me af of we dat er inmiddels niet uitgeëvolueert hebben. Overigens kuste ik de baby's en peuters (mijn eigen welteverstaan)wel op de mond, daarna niet meer geloof ik. Daar zit ook niet een theorie achter ofzo. Ik heb er nooit echt bij stil gestaan. Ik mijn omgeving kus ik alleen mijn echtgenoot op de mond. Ik ben helemaal niet zo kusserig bij kennissen/collega's en meer van dat soort vaag spul. Ik houd erg van een ferme handdruk met gestrekte arm.

Ik dacht

maar ik weet niet meer waarom en ben te lui om het op te zoeken, dat de kus (tussen geliefden) een veel jongere uitvinding was. Romeinse tijd, zoiets. Of dat ook voor zoenen van moeders aan kinders geldt, zou ik moeten opzoeken. Maar ja, daar was ik dus te lui voor.
Die oertijdverhalen heb ik het nooit zo op wegens hoog speculaasgehalte.

Verwachtingen?

Ik heb helemaal geen enkele verwachting dat wie dan ook nu opeens wie dan ook gaat kussen...........
Dat snap ik heel goed en dat is ook helemaal niet wat ik ermee wil zeggen. Ik vind het zelfs prima. Dat moet je helemaal zelf weten. En al helemaal niet om wát ik ervan zou vinden. Ik zou het voor mezelf en de relatie die we onderling hebben 'koud' vinden...In de relaties die jullie hebben moet je vooral doen wat jezelf wilt en voelt.
Wij staan wel met de tranen in de ogen...bij zoiets als een geboorte. Ik vind het zelfs zielig voor Limi dat ze dat niet kan ervaren...En ook het troostende en het liefdevolle van die kus niet. Ik denk zowiezo dat je het niet kan ervaren als het niet van beide kanten komt. En spontaan dus niet opgelegd om de een of andere reden.
groeten albana

Ik zoen alleen mijn man op de mond

en ik hoop dat voor hem geldt dat hij alleen mij op de mond zoent, anders heeft hij een probleem .
De kinderen zoen ik dus ook niet op de mond, omdat dat soort intimiteit dus (voor mij/mijn gevoel) is voorbehouden aan echtgenoot. Dochter en ik maken er wel eens een spelletje van, proberen elkaar op de mond te zoenen, maar dat is dus echt een spelletje.
Ken verder ook maar heeeel weinig mensen die buiten hun partner anderen (al dan niet familie) op de mond zoenen, bij mij thuis werd dat in ieder geval ook niet gedaan. Kwestie van wat je gewend bent denk ik.
Engeltje

Lekker, kusjes!

Ik ben zo'n primitieve oermoeder. En toen ze klein waren kochten wij nooit Olvarit , want kom op nou zeg, wat is viezer!?
En na die baby- en peutertijd bleven we gezellig kusserig, ja ook op de mond. Misschien moest man even wennen, maar onze klefheid is zo allesomvattend dat hij nu ook wel mee is.... Ook zus en broertje kussen elkaar regelmatig op de mond. Ik vind het gezellig (en hoop dat we niet raar gevonden worden, dat wel. Maar zo wel, dan blijft het voorlopig toch zo tenzij de kinderen niet willen uiteraard). Groeten, Egel.