Tablet op visite

een mix

Ik vind verbieden van een tablet oid en het afdwingen om samen iets te doen niet horen bij je vrije tijd en familiecontacten. Wel ben ik van mening dat je je wel tijdelijk een stukje kan aanpassen aan het gezelschap, maar daar zit een grens aan.
Tablet verbieden zorgt er vooral voor dat de kinderen binnen no time niet meer mee op visite willen.

nee.

Tablet, boek of ereader is voor mij hetzelfde, wii met spel voor iedereen is anders.

Aansluitend bij Specht

De familie van mijn vader was meer favoriet bij ons, dan de familie van mijn moeder. Ik vrees dat ook dat met mijn vader te maken had, maar goed, dat wisten wij als kind niet. En nog steeds is de band met de familie van mijn vader groter dan met die van mijn moeder. Een neef heeft zelfs het idee opgevat om weer eens met de neven en nichten bij elkaar te komen, na lange tijd, om zo de banden weer aan te halen. Een kenmerk van onze visites aan hen in onze jeugd, was dat iedereen er was als dat mogelijk was en tijd met elkaar doorbracht en dat heeft toch de basis gelegd voor dat we het nog steeds leuk vinden om elkaar te zien. De laatste keren waren helaas begrafenissen. Het is hoog tijd voor een leuker moment.

oudere neven en nichten

die niet meer spelen, wat doen die eigenlijk met elkaar?

Zo ver zijn we hier nog niet. Ze spelen hier nog met de jongere nichtjes EN ze hebben hun tablet mee. De laatste keer zat de oudste trouwens een kaartspel te doen in zijn eentje. Hij moet verplicht mee, dus ik ga hem dan niet ook nog eens verplichten om de hele tijd met een peuter te spelen.

Ik zou het onze bezoekers trouwens ook niet gaan verbieden om op hun tablet of telefoon te kijken. Het idee alleen al zeg! Ik zou ook raar kijken als we bij iemand waren die dat zei. Zeker als mijn kinderen van zo'n persoon verplicht met zijn of haar (voor hen vreemde) kinderen moesten gaan spelen. Ik zou daar niet gauw nog eens komen.

In dit geval zijn het toch geen vreemde kinderen? Ze komen er in ieder geval drie keer per jaar. Dat is niet veel, maar uit ervaring weet ik dat dat genoeg is om vertrouwd met elkaar te kunnen raken.

Gewoonte

Het is natuurlijk ook wat de gewoonte is. Wij namen dat soort dingen gewoon niet mee op bezoek (waar ook andere kinderen zijn). Wel namen we spelletjes, kaarten, knutselmateriaal, een bal of andere gezamenlijk speelgoed mee. En ik hielp ze vaak ook wel even op weg. Zeker als ze elkaar niet zo goed kenden en in het begin wat verlegen waren.

Ik verbied het bezoek uiteraard ook niet om op hun telefoon te kijken maar ik zou het vreemd vinden als iemand de halve middag op z'n telefoon zou gaan zitten (tenzij iemand natuurlijk dagen bij ons logeert)

Dat is trouwens ook weer een wat andere situatie. Bij logeerpartijen vind ik het veel logischer dat ze ook af en toe wat voor zichzelf gaan doen (zoals lezen of op telefoon). Als je elkaar niet zo vaak ziet en het is maar een middag dan verwacht ik wel dat ze gewoon samen wat doen.

En als dat de gewoonte is dan gaat dat ook veel makkelijker. De tablet is een handige escape. Maar als die er niet is verzinnen ze vaak zelf wel weer wat uiteindelijk.

ja Kaaskopje

En ze spelen er 30 minuten mee. Ik vind dat genoeg. Zelfs al waren de kinderen van dezelfde leeftijd, dan nog hoeven ze geen klik te hebben.

Maar ik lees hier ook mensen die actief ageren tegen bezoek dat tablets mee heeft en daar kan ik niet uit opmaken of dat familie of kennissen betreft. Nou kun je wel een ideaalbeeld hebben van wat kinderen horen te doen, maar om dat op te leggen aan je bezoek... Kijk, als een kind even een aanmoediging of a duwtje nodig heeft is dat anders, maar om heel strict die dingen te gaan verbieden kan ik me dus niet voorstellen bij een gezellig bezoek.

Dat was ik. Ik ga heus die dingen niet afpakken of verbieden, maar vraag enthousiast wie er mee wil doen met een spelletje. Of zoiets. We hebben veel leuk spelletjes, voor alle leeftijden. Altijd succesvol en veel leuker dan iedereen op zo'n ding. En als het contact er is gaat de rest ook makkelijker.

Ja, sorry, ik vind het echt not done om binnen te komen bij iemand, hallo te zeggen en dan met je neus in de tablet te duiken. Of je nu drie bent of zestien. Inderdaad komen de tablets bij ons de auto niet uit als we op bezoek gaan. Ook niet bij vrienden die we 1 keer per jaar zien. Ook met kinderen die ze niet geweldig vinden kunnen ze een spelletje doen of voetballen. Wat is daar nu moeilijk aan? Snap ik echt niet.

Femh

Fijn dat het toch gezellig is geweest.
Ben benieuwd of het gaat lukken om ze tot hun 18de mee te nemen op familiebezoek.
Baantjes en sport maakten het bij ons soms onmogelijk dat onze kinderen meegingen.
Met verjaardagen kwamen onze kinderen dan later we wonen namelijk in dezelfde stad.
Als wij zomaar bij mijn zus en zwager op bezoek gingen gingen alleen de kinderen die zin hadden mee.
Nu onze kinderen zelfstandig wonen gaan ze soms uit zichzelf bij hen langs,
of onze jongste gaat met neef samen uit.

' afdwingen'

Vind ik geen plezierige term als het om sociale contacten binnen welke generaties dan ook. Het gaat over moeite doen voor iets wat je in eerste instantie niet zo aantrekkelijk lijkt. Je daarvoor leren inspannen is alleen maar handig in het verdere leven.

Mooi dat het bezoek goed is verlopen. Als iedereen voor ogen houdt dat het bij iemand bezoeken in de eerste plaats gaat om deze persoon / personen - dan komt het allemaal goed.

17, 12, 11 en 4

Hier mogen de dochters (17 en 11) altijd een schermpje mee. Die van 11 moet altijd met haar nichtje een uurtje met neefje van 4 spelen. Daarna gaan ze tegenover elkaar aan tafel minecraften. Oudste hoeft alleen mee op bijzondere dagen, Kerst en Sinterklaas of verjaardag van opa en oma, maar mag na de verplichte beleefdheidsgesprekjes haar eigen gang gaan. Voor neefje is het soms wel sneu, want die speelt graag met de meiden, maar ik snap wel dat ze hem niet de hele tijd willen bezighouden. Soms doen ze ook wel eens wedstrijdjes op de Wii, dan speelt tante (40) ook mee. Ik niet, want ik maak toch geen kans ;-)

Vind het ook lastig.

Zoon van 12 was laatst mee naar de vierde verjaardag van neefje. Heel groot leeftijdsverschil dus, was al blij dat hij nog mee wilde. Hij had ook zijn tablet mee en na het taart eten ging hij dus op de tablet. Mijn zus en ouders zeiden er gelukkig niets van. Nu vond ik wel dat hij er erg lang achter zat hoor. Hij heeft nog even meegeholpen met iets van het kado voor neefje in elkaar te zetten, maar dat was het dan ook wel.
Aan de andere kant ging het hier ook vaak zo. Het leeftijdsverschil met neven/nichten van de andere kant is ook groot. Jongste neef is nu 17. Mijn oudste is 15 en een meisje. Neef nam ook altijd een Ipad mee. Soms speelde hij wel iets samen met mijn zoon. Maar vaak ook niet. Toen hij jonger was gebeurde het nog wel dat ze samen speelden, voetballen o.i.d. Nu scheelt het ook dat ze hier makkelijk naar buiten kunnen. Bij mijn zus was het en koud en de buurt minder aantrekkelijk.
Als mijn zus er wel iets over gezegd had, dan had ik zoon wel gevraagd de tablet even weg te doen, maar ook aan zus gevraagd wat ze dan zou willen dat ze samen zouden doen.

En Wii

Hier vooraf wordt zeker 3 keer gesproken over iets samen op de Wii doen. Tja, dan moet zo'n ding er wel zijn natuurlijk. Kinderen van 3 en 6 hebben dat meestal niet. Neefje van 4 hier ook niet. En ook dan is het leeftijdsverschil groot. Het zelfde geldt overigens voor gezelschapsspelletjes.

Drietje

"Ja, sorry, ik vind het echt not done om binnen te komen bij iemand, hallo te zeggen en dan met je neus in de tablet te duiken. Of je nu drie bent of zestien. Inderdaad komen de tablets bij ons de auto niet uit als we op bezoek gaan. Ook niet bij vrienden die we 1 keer per jaar zien. Ook met kinderen die ze niet geweldig vinden kunnen ze een spelletje doen of voetballen. Wat is daar nu moeilijk aan? Snap ik echt niet."

Ik kan me wél voorstellen dat een kind dat moeilijk of niet leuk vindt. Ik zou er zelf ook weinig lol aan beleven als ik een paar uur verplicht met iemand moest doorbrengen omdat iemand uit mijn familie op bezoek gaat.

Afgezien van de praktische uitwerking. Wat kun je nu urenlang voor spel doen dat uiteenlopende leeftijden aanspreekt en daar ook door gedaan kan worden? Ja, ik kan zelf ook nog memory doen, maar ik vind er geen bal aan. Daar ga ik mijn 10jarige ook niet toe dwingen natuurlijk.

En lekker naar buiten, tja, als er een volwassene mee moet met de peuter en kleuter schiet dat ook niet op. Bijvoorbeeld.

De tablets (of kladblok of puzzelboekje) gaan dus altijd mee als we ergens heen gaan waarvan ik denk dat ze misschien zich gaan vervelen. Het moet voor de kinderen ook een beetje leuk blijven. Ze hebben behoorlijk duidelijke voorkeuren voor wie ze wel en niet interessant vinden.

Groot leeftijdsverschil

Lastig met leeftijdsverschil.. en dan de dwang om perse samen met de kleintjes te moeten spelen.. laat moeder ook met ideeen komen, of maak met zijn allen een wandeling is ook fijn ff lekker buiten. Je kunt je kinderen hoe dan ook niet verplichten een hele dag 'leuk' te moeten doen.

Vroeger zaten we niet met schermpjes maar wat wel? In mijn geval bij oma voor de kleintjes eem box lego en voor de groten een dikke stapel strips. En sommigen namen een eigen boek mee of soms een gezelschapsspel.

Mijn eigen kinderen boffen met familie kinderen rond eigen leeftijd en redelijk zelfde interesses, gezelschapsspelletjes gaan vaak op tafel maar zeker wordt er ook weleens een telefoon gepakt, ach wat dan nog. Vroeger zaten ze eens met zijn allen een ds-spelletje tegen elkaar te spelen, ziet er ongezellig uit al die schermkijkers maar toch speelden ze samen.

Ja, Pug dat klopt

Ja, dan gaat er dus een volwassene mee naar buiten. Meestal meerdere. We vinden het zelf ook altijd fijn om even naar buiten te gaan, ik hoef niet per se uren binnen te zitten. Spelletjes: boom boom balloon, mens erger je niet junior, ezelen, uno, monopoly kermis, Lets Dance op de Wii, Yatzee. Daar kunnen ook de kleintjes aan meedoen (eventueel geholpen door of samen met grote neef of nicht). Inmiddels zijn ze groter en dan veranderen de spellen (gelukkig). Veel Scrabble en Rummikub nu.

Maar ik moet wel zeggen dat kinderen en volwassenen hier door elkaar heen dingen doen. Dus het kan zomaar zijn dat opa met twee kinderen een spelletje doet, twee ooms buiten voetballen met een stel kinderen, tantes en oma een wandeling maken met hond en oudste nicht. Of opa en ooms en de kinderen die het leuk vinden een wedstrijd kijken en de rest Lets Dance doet op de Wii. Aan tafel, bij lunch, diner of taart, is iedereen dan bij elkaar aan tafel.

Het is een adhd-familie dus chaos gegarandeerd ;)

Praten

En als ik dus gezellig bij wil kletsen met moeder of zus, dan ga ik met ze lunchen. Alleen. Dat doen we vaak

anonima

Je gaat naar een verjaardag van een kind van vier met je zoon van 12 en dat zijn dan de enige kinderen?

hier anders

Zo lang zijn wij er nooit en zoveel mensen zijn er dan ook niet

Hoe meer mensen hoe meer mogelijkheden inderdaad.

Ook met weinig mensen

Als we alleen met onze twee kinderen bij opa en oma zijn doen we ook met z'n allen een spelletje. In het voorbeeld van anonima zou opa al lang met zijn oudste kleinkind iets zijn gaan doen. Maar ik denk wel dat ik een familie heb die dat ook echt leuk vindt. Geen zit-en-klets familie. Familie van de andere kant is iets anders. Maar ik kan dan vaak met mijn man en zwager er wel een gezellige draai aan geven. Wij betrekken de kinderen er dan bij.

Als het te lang gaat duren

Ik concludeer dat het in veel gevallen moeilijk is om de tijd door te komen voor kinderen. Te lang met de andere kinderen, te saai met alleen opa en oma... Is het dan niet beter om het bezoek korter te houden, dan toe te staan dat iedereen in zijn eigen wereld verdwijnt met een beeldscherm? In het geval van TS is er sprake van zo'n 3 gezamenlijke bezoeken en voor het overige gaat ze alleen. De gezamenlijke zouden meer in het teken van de kinderen kunnen staan, dus ook de lengte van het bezoek. Ik kan me wel voorstellen dat je niet voor twee uurtjes naar de andere kant van het land gaat, als daar sprake van is. Om die reden waren wij altijd lang bij familie. Om zo'n 8 uur de auto in en tegen of na het avondeten pas weer thuis. Dat waren lange dagen, maar omdat ik het gezellig vond, maakte mij dat niet uit.

het ligt eraan

gaan ze samen op de tablet een spelletje doen of foto's kijken, is de tablet de hele tijd aan, etc. Eventjes op de tablet moet wel kunnen, maar niet uren achtereen, of zelfs zolang als de visite duurt.

Wat mij verbaast is dat mensen niet schijnen te weten wat je kunt doen om je te vermaken zonder schermpje. Wij waren daar nogal over verdeeld met een bevriend gezin; we trokken samen een tijd met elkaar op en een van de kinderen (ook een van de ouders) was constant in zijn eentje met een schermpje bezig. Gewoon niet sociaal, zo erg een signaal van 'ik trek me terug en het gezelschap interesseert me niet'.

Triva

Ja klopt. Is dat heel raar? Dochter van 15 krijg ik niet meer mee.

Wat me opvalt

In dit draadje is dat er heel veel gesproken wordt over spelletjes doen. Sommige kinderen houden niet van gezelschapsspellen, dat kan toch ook nog? Hier een zoon die het wel leuk vindt, maar dochter maak je er echt niet blij mee.
Dochter was hier overigens wel altijd degene die de leiding nam en andere kinderen bezig hield. Zo hebben wel heel wat afspraken gehad met vrienden waarbij zij met de jongere kinderen allerlei toneelstukjes voorbereidde etc. Zij was de oudste.
Ik denk dat het ook erg aan het kind ligt. Met zoon hier is het ook anders. Die trekt veel minder naar andere kinderen dus pakt sneller zijn tablet.