Stop Jo Frost!

nmwoa

Het lijkt me geen ramp gehuil (weleens) te negeren, maar dat het erbij hoort ben ik niet met je eens. Ook een kind in de supermarkt dat huilt omdat het geen snoep krijgt kun je gewoon troosten. (Sommige kinderen willen niet getroost)
En ik ben het echt niet eens met de stelling dat kinderen 's nachts huilen door verkeerde gewoontes.

er gaat wat mis?!

Ik reageerde nog op post #120 dus. Omdat de de "nieuwste reactie" was ik zag, daarnet. Na het posten zag ik opeens pas alle andere hierboven, die daarna gepost zijn?
LIjkt vandaag steeds maar niet goed te gaan met klikken op de nieuw-links bij de draadjes, bij mij.

draagdoek

"waarom kunnen ze dat daar wel en hier niet" (de hele dag hun kind tegen zich aan dragen?)
Voor mij persoonlijk in elk geval: Omdat ik een keizersnede had gehad, dus nog wekenlang pijnlijk litteken + een baby van ruim 9 pond had. Had het wel gewild (had zelfs een draagdoek) maar het ging niet.
Ik denk dat 1) wij grotere en zwaardere babies krijgen dan vrouwen in Afrika en b) ze daar niet veel keus hebben. (en keizersnedes overleven vrouwen daar niet vaak).

En wij zitten natuurlijk langer aan die kinderen vast. Tot minstens hun 23e willen ze thuis wonen, terwijl ze 'in die landen' met uiterlijk 14 jaar wel onder de pannen zijn. Tegen die tijd kunnen ze allang niet meer onbezorgd kind zijn, want vanaf dat ze kunnen lopen mogen ze hun deel van het huishouden doen. Maar ja, ze zijn wel 1,5 jaar liefdevol rondgedragen, dat is ook wat waard.

1,5 jaar dragen

ik moet er niet aan denken. Dan hadden ze me op kunnen vegen. Had het kind niet meer gehuild maar ik.
Misschien leuk als je een petieterig mager babietje hebt dat niet hard groeit.

sarah

" Ook een kind in de supermarkt dat huilt omdat het geen snoep krijgt kun je gewoon troosten."

Waarom zou je publiek ongewenst driftig gedrag gaan oplossen met troosten in plaats van afleiden of gewoon-even-toespreken. (bijvoorbeeld).

Ik zie het (even overdrijven dat doe ik graag) al weer helemaal gebeuren.
Keesje wordt getroost omdat hij zijn emoties nog niet onder controle heeft en Jantje's hersens net geprobeerd heeft te kraken met een houten blok. Ondertussen wordt Jantje met gillende sirene's afgevoerd en mag Keesje lekker op schoot omdat hij nog steeds boos en geschrokken is. Het arme kind.

ah en dat dragen

Mijn kindje woog nog geen 5 pond, maarja met artrose in je rug valt er niet zoveel te dragen. Op de arm dragen ging beter, maar verder wilde ze niet belemmerd worden in haar bewegen. Ik was vrij gehandicapt met 1 arm vrij, kreeg last van heup, rug en schouder door het scheef staan. Heb de doek wel geprobeerd maar hield het nog geen half uur vol en dochter eigenlijk ook niet. Vond het er altijd wel knus uitzien moet ik zeggen.

troosten

Astrid, je mag best overdrijven, maar jammer, heb als troostende moeder toch niet gezorgd voor zeer asociale kinderen. Dus nee, heb mijn kinderen niet hoeven troosten in situaties waarin ze andere kinderen iets aandeden.
En in supermarkt; afleiden kan net zo goed soort van troost zijn. Toespreken kan natuurlijk ook. (afhankelijk van situatie enz) Maar dan heb je het net zo goed niet over negeren van huilen, daar ging het over.

'Voor mijn vrouw is dat dragen zo logisch. Toen zij voor het eerst in Nederland kwam was ze met stomheid geslagen van verbazing dat baby's hier in een aparte slaapkamer liggen en in een kinderwagen vervoerd worden. Dat gebeurde in haar thuisland ook wel maar dan in de grote steden en daar kwam ze amper. '

Ik vraag me af wat zo iemand dan hier komt doen. Je woont met 40 indianen in een dorpje volledig afgesloten van de buitenwereld en dan ga je hier naar toe? Ik denk dat er dan wel meer is waar ze 'met stomheid geslagen' naar keek behalve de kinderwagens. Beetje flauw ook zo'n reactie terwijl ze heus wel weet dat dat in haar land ook zo is en dan afgeven op ons? Inwoners van haar land doen precies hetzelfde als wij en ze kan niet bedenken waarom dat zou zijn?

sarah

'Astrid, je mag best overdrijven, maar jammer, heb als troostende moeder toch niet gezorgd voor zeer asociale kinderen. Dus nee, heb mijn kinderen niet hoeven troosten in situaties waarin ze andere kinderen iets aandeden.
En in supermarkt; afleiden kan net zo goed soort van troost zijn. Toespreken kan natuurlijk ook. (afhankelijk van situatie enz) Maar dan heb je het net zo goed niet over negeren van huilen, daar ging het over."

He psst, zal ik eens wat vertellen... Mijn kinderen zijn ook niet asociaal. Wat een verrassing he? Nooit boos of driftig geworden in een supermarkt, nooit onhandelbaar geweest, nooit een ander kind pijn gedaan, nooit anderen gepest, nooit enig teken van een verkeerde hechting getoond, nooit problemen met eten gehad of in een autostoeltje of kinderwagen of wat dan ook. Dus waar ik ze 1x heb leren zelf in slaap vallen is er verder helemaal niets mis gegaan in de opvoeding dus jammer, ik heb ook niet gezorgd met mijn methode voor asociale kinderen. Pas een paar maanden later kon ik weer eens gewoon een hele nacht doorslapen, zo gewend ben je aan dat maandenlang achter elkaar wakker worden in de nacht voor een uur of 3 tot 4. Je hebt geen idee wat slaapgebrek doet bij een mens en zolang je dat niet maandenlang hebt meegemaakt (vooral mamavansenh) kun je niet zeggen hoe je dat aanpakt. Eigenlijk verbaas ik me al of deuren dichtslaan als je kind eens een keertje 's avonds lastig is. Als mamavansenh dit wekenlang achter elkaar heeft...

"De natuur" (off topic)

Heeft toch intrinsiek geen waarde in zich? De natuur is er gewoon, maar niet goed of slecht. Ik snap dat argument dus nooit zo goed, dat natuurlijk de norm zou moeten zijn. En dan natuurlijk definiëren als hoe jagers en verzamelaars leven? Ik ben dolblij dat ik hier geboren ben en niet in een bergdorpje in Zuid-Amerika of de binnenlanden van Somalië. Dat ik op weg naar mijn (leuke) werk mijn kinderen bij een (leuk) gastgezin kon brengen, en niet de godganse dag met een kind op mijn rug besjes moest gaan plukken. Dat mijn kinderen een gezond slaappatroon konden ontwikkelen, juist omdat ze geen mogelijke prooi voor een of ander eng beest waren. Dat ik mijn eigen geboorte en bevalling overleefd heb. Dat mijn kinderen geen enge kinderziekte hebben moeten doormaken zonder goede medische voorzieningen. Dat mijn ouders nog leven en met hen veel meer leeftijdsgenoten dan elders in de wereld. Dan maar niet natuurlijk.

Eerst koffie?

Ook goedemorgen.

Waarom

Het gaat er niet om of je wel of niet moet troosten om sociale en goed opgevoede kinderen te krijgen. Dat hangt van veel meer af dan alleen dat. Maar waarom zou je een kind dat huilt van verdriet niet troosten (ik neem aan dat ik niet de enige emotionele muts ben en dat iedere ouder wel een steek in z'n hart voelt, waarom het jezelf zo lastig maken) als je met wel troosten ook gewoon sociale kinderen krijgt?

En wat dat dragen betreft: je moet natuurlijk zelf weten of je draagt of niet. Maar zwaar, keizersnede etc. hoeven niet per se redenen te zijn om niet te dragen. Mijn vrouw kreeg 2 keizersnedes en droeg enkele dagen daarna zelf. En S groeide anderhalve kilo per maand in het begin dus was ook echt geen klein en licht kind. En zit nu met zowel lengte als gewicht op de bovenste lijn in de curve maar wordt nog met plezier op de rug gedragen. De kunst is ergonomisch dragen (dus geen Baby Björn, Chicco, Stokke, etc. draagzak) en strak genoeg, als een drager of doek te los zit word het gewicht niet goed verdeeld en dat ga je inderdaad voelen aan je rug en schouders.

En die natuur

Dat is ieders eigen visie. Onze visie is dat de natuur goed is en dat alles in de natuur een reden heeft dat het is zoals het is. En dat we niet gaan strijden tegen de natuur. Ik wil ook absoluut niet menen dat iedereen het moet doen zoals wij het doen, echt niet. Maar het is wel een beetje irritant dat mensen maar lijken te denken dat je moet straffen en laten huilen om grenzen te geven en regelmaat in huis te hebben want dat slaat nergens op.

Ik ben benieuwd naar dat onderzoek

Wil je kijken of je dat kunt vinden?
Op de pagina van de link die je gaf, staan alleen verwijzingen naar film die daarover gaat.

Waarom?

Omdat je soms je kind, volgens ons dan, een grotere dienst bewijst door het niet fysiek te troosten.

Wat dacht je dat er aan de hand was toen bij mijn dochter op 2 jarige leeftijd haar maag leeggepompt was. Daar was geen troosten bij. Dat was leven of dood. Wij konden niet meer dan toekijken vanaf de zijkant en sussende woordjes roepen, zo gaat dat.

Wat is dan anders dan wat Barvaux gedaan heeft? Kind over de flos in bed, maar moet leren slapen. Met iedere keer oppakken gaat dat niet lukken. Dan kun je toch ook niet meer doen dan af en toe binnen lopen en wat sussen.

Dus nogmaals, probeer je eens in de situatie te verplaatsen voordat je nogal hoog van de toren blaast.

Draaglijk en huilen

Mijn tweede kind, ook een huilbaby, moest niets van de draagdoek hebben. Zodra ik haar daar in deed strekte ze zich als een plank en ging nog harder huilen.

Mijn net éénjarige nichtje huilt altijd even vijf minuutjes als ze in haar eigen bedje te slapen wordt gelegd, daarna slaapt ze als een roosje. Zij is de makkelijkste, blijste baby die ik ooit gezien heb.

Ik denk niet dat je kan stellen dat alle baby's het automatisch prima doen op de draagdoekmethode.

Skik

mamavansenh

Mijn kind huilde niet van verdriet, het huilde omdat het heel graag wilde slapen maar niet wist hoe. Door te troosten los je dat probleem niet op.

Daar uit volgt:
* Hoe los je huilen op omdat een kind niet in een kinderzitje wil? Je kunt wel zeggen dat je geen kinderzitje hebt en lekker geheim houden hoe je dat oplost maar stel je nu gewoon eens voor dat je met je kind naar het ziekenhuis moet in je eigen auto en je kind krijst alles bij elkaar omdat ze niet in het stoeltje wil? Troosten heeft geen zin want kind wil niet in het stoeltje. Ik heb kinderen gezien die konden voorkómen dat twee volwassenen ze in dat stoeltje kregen!

* Hoe troost je een huilend kind overstuur in de supermarkt? Elke aandacht die je dan geeft zorgt er voor dat het de volgende keer nóg erger wordt.

Stomme autocorrect

Die maakt van draagdoek de ene keer draagmoeders (da's nog tot daar aan toe), maar deze keer draaglijk. Yuk, ik ga echt niet met een lijk lopen zeulen.

Skik

Dragen en huilen

Het staat in een tijdschrift, ik vond een samenvatting.

"Hunziker, A., and R. Barr, Increased carrying reduces infant crying: a randomized controlled trial. Journal of Pediatrics 77: 641-648, jan. 1986 In deze studie werden 99 moeders van baby’s van 3 weken willekeurig ingedeeld in een controle- en een experimentele groep. De controlegroep werd gevraagd de baby zoveel te dragen als zij gewend waren te doen, en verder een plaatje van een gezicht op te hangen in de box. Ze bleken hun baby gemiddeld 2,7 uur per dag te dragen, voornamelijk tijdens het voeden. De andere groep kreeg een babydrager en de opdracht de baby tenminste 3 uur per dag te dragen, ook als ze niet huilden: het werden er gemiddeld 4,4. In de controlegroep huilden de baby’s 1,7 uur per dag in week 3, piekten naar 2,2 uur in week 6, waarna het huilen afnam tot 1,3 uur per dag in week 12; een vrij gebruikelijk patroon in onze cultuur. De baby’s in de experimentele groep huilden in het begin evenveel, maar er volgde geen piek met 6 weken, integendeel: het huilen nam geleidelijk af naar 1,2 uur in week 6 en 1 uur in week 12. Het verschil tussen de twee groepen was rond de avond –het befaamde huiluurtje- het grootst."

ok dan

"Maar het is wel een beetje irritant dat mensen maar lijken te denken dat je moet straffen en laten huilen om grenzen te geven en regelmaat in huis te hebben want dat slaat nergens op."

Weet je wat ook irritant is? Mensen die na een keertje een onrustig kind de deur al dichtGOOIEN omdat ze het niet meer aankunnen die een moeder (en vader) veroordelen die al bijna twee jaar lang 2-4 uur per nacht wakker is! Een moeder en vader die ook overdag moeten functioneren, die ook nog een ander kind hebben die naar school gaat en een moeder en een vader die dat heel heel heel lang hebben volgehouden met alle liefde die ze hadden. Die het kind al die tijd keurig uit bed haalden en een moeder die dat kind al die uren bij haar liet liggen om borstvoeding te kunnen geven en zo een hazeslaapje te kunnen doen binnen die uren.

Kind sliep overigens door met 7 weken maar ging volledig van de rel door een verhuizing! Kind heeft volledige borstvoeding gehad tot de zesde maand en borstvoeding tot en met dag dat hij twee werd! Zo, knap he voor zo'n nuchtere hollander die niet uit een bergdorpje komt met Indianen!

Was overigens een stuk tekst dat voor mij uiteindelijk de definitieve doorslag gaf.

"Vluchters, Verstoppers en Dragers

Binnen de groep van de zoogdieren heb je Vluchters, Verstoppers en Dragers.

Baby’s van Vluchters worden min of meer ‘af’ geboren. Denk hierbij aan paarden, koeien, herten (Bambi!): ze worden geboren, afgelikt en binnen een half uur na de geboorte kunnen ze al staan en lopen. Dit is hun manier om de kwetsbare jongen te beschermen tegen roofdieren. De melk van Vluchters is vooral heel eiwitrijk, zodat spieren en botten snel opgebouwd worden.

Verstoppers leggen hun jongen in een nest, komen enkele malen per dag bij ze om ze te voeden en zijn de rest van de tijd op jacht naar voedsel. Denk hierbij bijvoorbeeld aan katten. De melk van Verstoppers bevat veel vet, om de jongen lange tijd achter elkaar verzadigd te houden. De jongen van Verstoppers houden zich stil op de momenten dat de moeder er niet is, zodat ze niet worden ontdekt door roofdieren.

De baby’s van Dragers worden min of meer ‘onaf’ en hulpeloos geboren, en zijn voor hun veiligheid en verzorging afhankelijk van de moeder/ouders. Denk hierbij aan vrijwel alle primaten, en dus ook de mens. De melk van Dragers bevat vooral veel koolhydraten om de hersenen snel te laten rijpen, maar de jongen blijven lichamelijk nog lang hulpeloos.

Als ze alleen gelaten worden zijn ze kwetsbaar voor roofdieren, en ze zullen dan ook alarm slaan (=huilen) om te zorgen dat hun moeder, die ze zijn kwijtgeraakt, hen zo snel mogelijk weer kan vinden. Hun verdediging tegen gevaar moet van de moeder komen en die ‘hoort’ dan ook continue bij ze in de buurt te zijn.
Huilen

De mens behoort overduidelijk tot de dragers (kijk bijvoorbeeld naar de melksamenstelling). Maar wij gedragen ons vaak als verstoppers: we leggen de baby in een eigen bedje in een andere kamer, en we verwachten dat hij zich een paar uur stil zal houden. Wíj weten namelijk dat hier geen roofdieren zijn en dat de baby veilig is in zijn eigen bedje… maar de baby weet dat niet! Een baby is een bundeltje impulsen, reflexen en instincten. Dat wij de laatste paar eeuwen geen roofdieren meer in onze omgeving hebben, kan een baby niet weten. Op het moment dat hij ‘veilig’ in zijn bedje ligt, is er voor hem iets helemaal mis: zijn moeder is er niet om hem te beschermen en dus is hij onveilig! Groot Alarm! Mama, waar ben je?...

Iemand die bezig is met Natuurlijk Ouderschap zal een baby nooit lang laten huilen. Het kindje slaat alarm, en om te zorgen dat het vertrouwen krijgt in de ouders, reageren zij op het alarm. Ze weten dat een baby instinctief bij de ouders wil zijn. Dit is geen manipulatie; daar zijn baby's nog niet toe in staat. Het verdriet en de angst van een baby die alleen is, is volledig oprecht. Wanneer je een baby laat huilen, zal hij uiteindelijk stil worden. Hij heeft dan niet 'geleerd' in zijn eigen bedje te slapen, hij heeft het opgegeven zijn ouders te roepen...

Onderzoek laat zien dat de cortisolniveau's van baby's die hard huilen hoog zijn, ook wanneer ze eenmaal in slaap zijn gevallen. Cortisol is een stresshormoon dat groei tegenhoudt. Het vasthouden van een baby en huid-op-huid-contact zorgt juist voor het vrijkomen van oxytocine, het bindingshormoon dat zorgt voor een gezonde celgroei en ontspanning."

MamavanSenH

Waarom zou je een kind niet troosten?

Waarschijnlijk zijn de meeste mensen hier die wat fanatieker op dit punt reageren ouder van een voormalige huilbaby, en voelen ze zich aangevallen door jouw houding, die toch ietwat superieur en veroordelend overkomt. Je bericht #190 ook weer:"Maar het is wel een beetje irritant dat mensen maar lijken te denken dat je moet straffen en laten huilen om grenzen te geven en regelmaat in huis te hebben want dat slaat nergens op." Daarmee stel je het veel meer zwart wit dan de ouders het hier bedoelen, ik kan me niet voorstellen dat iemand maar zijn kind laat huilen om een kind met harde hand te disciplineren. En je bekritiseert andermans opvoedmethoden zelfs vrij grof, door te zeggen dat het nergens op slaat.

Als je hele dagen met je baby bent die veel huilt (iemand noemde zelfs 12 uur huilen aan een stuk), dan moet je wat. Het is gewoon (zelfs bewezen) zeer stressvol om veel tijd door te brengen met babygehuil, dus om jezelf wat rust te gunnen is het bijna noodzakelijk om het kind af en toe weg te leggen. Heb je de opmerkingen niet gelezen hier? 'het was of de baby laten huilen, of haar uit het raam gooien'.
Ook als je eindelijk eens wilt/moet doorslapen -of je bent zo moe dat je het gehuil niet eens hoort, overkwam mij vaak- dan kan het de moeite waard zijn om te kijken of je kind 's nachts vanzelf weer in slaap valt, als je niet komt troosten. Dat schijnt te werken bij veel kinderen, namelijk. En ik neem aan dat mensen daarbij wel bepaalde grenzen hanteren: als je baby heel hard huilt, of na een half uur nog, of het lijkt gewoon niet te werken na een paar dagen proberen, dan werkt het niet. Ik weet niet wat voor beeld jij hebt bij de boze buitenwereld, maar ik geloof niet dat wij baby'tjes treiteren om ze te leren dat ze ook vanzelf kunnen stoppen met huilen.

Jij zegt dat je kindt leidt en dat jullie volgen. Tot op zekere hoogte zit daar wat in, maar aangezien het kind moet samenleven met andere mensen, zou er een wisselwerking moeten zijn: het kind moet jullie ook volgen, voor haar eigen gezondheid, omdat ze nog zoveel moet leren. En een kind dat geen weerstand ondervindt in welke vorm dan ook, wordt een erg ongelukkig egocentrisch wezen.

onbegrip

Wat jammer toch dat sommigen hier maar niet kunnen accepteren dat niet ieder kind hetzelfde is, en ook niet iedere ouder. En dat je altijd op zoek moet naar 'iets' dat past bij jou als ouder èn dat past bij jouw kind. En dan moet het ook nog passen binnen de omstandigheden. Niet iedere ouder kan naar zijn werk met een kind op zijn rug gebonden, zeg maar.

Er zijn kinderen die het fijn vinden om zo'n beetje continu rondgesjouwd te worden. Maar er zijn ook kinderen die daar he-le-maal niet van gediend zijn. Je moet dan ook doen wat bij JOUW kind past, niet wat volgens de buurman, mevrouw Frost, de indianen in Zuid Amerika of wie dan ook wordt gezien als het beste.

Juist door heel hard vast te houden aan 'zo moet het, zo hoort het, zo is het natuurlijk' ontneem je jezelf en je kind de kans om te ontdekken wat het beste bij jullie past. Want dat 'beste' is in iedere situatie weer wat anders.

Medische aspect

In de link legt een chiropractor uit dat huilbaby's kan worden verklaard door problemen in de wervels. Daar kunnen ze overheen groeien. Ipv een baby te troosten, kan een ouder ook een baby laten bekijken door een chiropractor.

Ons kind had een voorkeursligging en ging met 4 mnd naar de fysiotherapeut voor oefeningen zodat de nekspieren weer even lang en sterk werden.

Als er een medisch aspect de bron kan zijn van het huilen, pak het dan ook medisch aan.
Al is het maar om te voorkomen dat een moeder op langer termijn last krijgt van versleten wervels door het vele dragen.
Mijn jongste was bij geboorte al 5kilo, jaren later bleek mijn ruggegraat en bekken uit het lood te staan. Dat is wel weer goed gekomen maar het was wel een gevolg van omgemerkt zwaar tillen op de heup.
Een goede gezondheid is zowel voor knd als voor moeder belangrijk.

http://www.chiropractie-ede.nl/klachten/
Item huilbaby en item baby onderaan pagina.