U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Liefhebben kun je leren, maar hoe?
Ik ben nog een jong guppie van 21 die nog absoluut niet klaar is om vader te zijn, maar ik weet wel al een tijdje dat ik ooit vader zou willen worden.
Als ik dan eenmaal vader ben wil ik zeker weten dat ik er alles aan gedaan heb om de opvoeding van mijn kinderen zo perfect mogelijk te laten verlopen. Ik wil dat mijn kinderen opgroeien tot sterke, liefdevolle mensen die goed in contact staan met hun eigen gevoelens en behoeftes en ook de gevoelens en behoeftes van anderen goed kunnen inschatten (empathie). Ik wil dat mijn kinderen kritisch en wetenschappelijk kunnen denken, maar ook hun creativiteit en oog voor kunstzinnige dingen hebben ontwikkeld. Blablabla lang verhaal allemaal, niet relevant voor deze discussie.
Ik weet dat vooral in het begin kinderen alles klakkeloos overnemen van hun ouders, of het nou goede of slechte trekjes zijn. Als ik daarom zeker wil weten dat mijn kinderen zoveel mogelijk goede trekjes krijgen moet ik eerst zorgen dat ik zelf zoveel mogelijk goede trekjes heb. Daarom ben ik nu heel veel bezig met mijn eigen ontwikkeling om zoveel mogelijk van mijn negatieve trekjes bij te schaven en nieuwe goede trekjes aan te leren.
Vandaar deze discussie dus. Ik weet dat het mogelijk is om te leren om te haten. Voor bewijs hoef je enkel te kijken naar kinderen die geleerd hebben om racist te zijn puur omdat hun ouders racist zijn. Ik denk dus dat het op diezelfde manier ook mogelijk is om te leren om lief te hebben.
Ik beschouw mezelf niet als een hateful person, net zoals jullie jezelf waarschijnlijk ook niet zo beschouwen. Ik besef echter ook dat ik niet volledig vol met liefde zit. Ik heb geleerd om voorzichtig te zijn met wie ik liefde aanbied. Wanneer ik iemand voor het eerst ontmoet dan tolereer ik die persoon, ik maak aannames en vooroordelen over die persoon gebaseerd op hoe hij/zij er uit ziet en die aannames zijn lang niet altijd positief. Ik wacht tot die persoon zich bewezen heeft voordat ik een positievere houding krijg dan alleen hem/haar te tolereren.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik denk dat ik gelukkiger zou zijn als ik automatisch iedereen vanaf het begin af aan al liefde geef. (Niet dat ik daarmee bedoel dat ik elke persoon direct drie zoenen geef, het is meer een interne verandering van hoe ik naar een persoon kijk.)
Je zou misschien willen beargumenteren dat het helemaal niet slecht is om in eerste instantie niet volledig liefdevol naar iemand te kijken. Het houdt je alert voor oplichters bijvoorbeeld. Ik ben het wel eens met dat argument, maar toch ook niet. Hoe vaak kom je in je leven een oplichter tegen? Volgens mij niet zo vaak. Oftewel, hoe vaak ben je in je leven op je hoede geweest terwijl het niet nodig was? Volgens mij heel vaak. Ik denk dat ik het er wel voor over heb om een paar keer meer opgelicht te worden in mijn leven, in ruil voor dat ik mijn hele leven lang veel meer liefde voel voor iedereen.
Dus nu is de vraag, hoe leer je om minder te (voor)oordelen en meer lief te hebben? Ik heb gehoord van twee dingen die je leren om minder te oordelen en meer lief te hebben en dat zijn meditatie en geweldloze communicatie.
Van meditatie ben ik nog niet zo zeker of dat iets voor mij is. Ik ben nu nog heel erg een beginner en tot nu toe krijg ik nog helemaal niks uit een meditatiesessie. Ik zie ook niet in hoe concentreren op je ademhaling iets kan veranderen op de manier hoe je naar het leven kijkt. Ik heb echter vrienden die het al jaren lang doen en zij blijven stevig volhouden dat meditatie echt heel krachtig kan zijn als je er eenmaal goed in wordt. Ik vind het alleen zo moeilijk om gedisciplineerd door te blijven oefenen als ik geen vooruitgang merk. Een hippie die ik ken (hij vindt zichzelf geen hippie, maar ik vind hem een hippie en dat bedoel ik enkel als compliment 
) was ooit zo verslaafd geraakt aan meditatie dat hij het letterlijk uren lang elke dag deed. Toen ik vroeg waarom het zo goed voelde beschreef hij iets wat voor mij ontzettend op een mdma-trip leek. Dat was het eerste moment dat ik ook wilde leren mediteren, maar ik denk dat niet iedereen dat talent heeft, want hij had dat echt al binnen twee jaar geleerd. (Andere vrienden heb ik ervaringen horen beschrijven die wel iets weg hebben van een psychedelische trip, dat ze hun bewustzijn konden scheiden van hun gedachtes en dat soort dingen, allemaal heel interessant)
Geweldloze communicatie is misschien wat meer voor mij. Ik kan het in actie zien en dan zie ik hoeveel meer empathie en verbinding twee mensen voor elkaar voelen ten opzichte van mensen die niet geleerd hebben om zo te communiceren. Daarnaast merk ik zelf ook vooruitgang bij het oefenen wat mij weer motiveert om verder te gaan met het leren van geweldloze communicatie. Ik begrijp ook [i]waarom[/i] het werkt in tegenstelling tot meditatie waar ik de ballen van begrijp.
Mijn vraag aan jullie is, kennen jullie nog meer dingen waarmee je kan leren om minder te oordelen en meer lief te hebben? Ik zoek vooral iets dat dus mijn houding in het dagelijkse leven verandert. Een mdma-achtige trip bereiken via meditatie klinkt wel hartstikke leuk allemaal, maar ik ben uiteindelijk toch meer geïnteresseerd in het aspect van meditatie dat je manier van denken fundamenteel verandert. Maar goed, helaas heb ik een sterk gebrek aan discipline en moet ik het echt hebben van motivatie die ontstaat door het zien van vooruitgang. Of iets dat je met een groep kan leren, dat helpt ook. Ik kan mezelf er nauwelijks toe zetten om elke dag thuis te mediteren, maar ik doe ook een groepscursus en daar ga ik gewoon gemotiveerd naar toe elke week en daar doe ik dan een half uur ontspanningsoefeningen en een half uur meditatie. Dat kan alleen maar omdat ik het daar met een groep doe, want thuis zou ik daar nooit zoveel tijd voor vrij maken, dan zou ik alleen maar alles gaan afraffelen enzo..
Hebben jullie suggesties?
Tip website;-)
na het lezen van jouw vraag.....
wilde ik je op deze website wijzen.
Ik ben heel erg benieuwd
of je echt 21 bent? En of je dit soort dingen echt wilt weten als je 21 bent en ze op die manier opschrijft? Of werk je bij de website die s.avior zo vlot erna aanbiedt?
Als ik mis zit sorry maar ik vind het wat apart als ouder van een 22-jarige dit te lezen
Haha nee hoor mix! echt niet!
serieus ik las dat bericht en dacht.....dat is een inkoppertje;-) maar ik heb niks met de berichtmaker van doen hoor ,al begrijp ik ook dat je je afvraagt of ie echt 21 is en het een serieuze vraag is.
Ah sorry
s.avior, ik denk dat is een één-tweetje, excuses
Nou ben benieuwd idd waar het naartoe gaat
Haha mix
excuses aanvaard hoor;-) geeft nix;-)
Serieus
even serieus....
Ongeacht of je vraag nu serieus is of niet...mijn antwoord op jouw vraag is wel degelijk serieus...
ook al weet ik wel dat velen die mening niet zullen delen...
je vraagt wat onze mening is en ideetjes...
dit is voor mij HET antwoord op je vraag.
Ja ik ben echt 21
en nee s,avoir is niet een tweede account van mij.
Ik krijg vaker verbaasde reacties van mensen als ik over dit soort dingen begin. Toen ik bij een workshop voor geweldloze communicatie zat was ik ook verreweg de jongste persoon en iedereen was blij verrast dat iemand van mijn leeftijd zich hier in wil verdiepen.
Maar goed, ik ga die website wel eens even bekijken. Meer suggesties zijn altijd welkom! :-)
Over deliefdewint.nl
ik kan mijn berichten niet wijzigen, dus dan maar één extra erbij.
Ik kan op die website niet echt iets concreets vinden. Wel leuk allemaal links naar hyves, facebook, youtube and what not. Maar niks concreets over HOE je de liefde kan laten overwinnen in situaties waarin dat moeilijk is.
Oke evert
ook voor jou: sorry. Je bent op jonge leeftijd al zo serieus bezig met grote levensvragen, dat ik, kijkende naar mijn kinderen even de kluts kwijt raakte.
Ik denk dat je er persoonlijk niet zo krampachtig naar hoeft te zoeken. Maar werken aan jezelf is altijd te prijzen natuurlijk. Wat je bv wel kunt doen is je leren openstellen voor contacten, mensen sneller een kans geven door praktijkervaring: gewoon doen. Je leert door al je contacten mensen te filteren, die is het waard en die niet. En niet teveel analyseren wat liefhebben nu precies is, dat is zo persoonlijk en ik denk dat je dat in je leven voor buitenstaanders op vele niveau's hebt.
De liefde wint .nl
wanneer je Jezus leert kennen(en daar is die website ook voor bedoeld )leert kijken hoe Hij in het leven stond....
leer je meer liefhebben van binnen uit...
wanneer je "ja "zegt tegen Jezus, zal Hij je veranderen van binnen uit, in mijn ogen het fundamenteel veranderen waar jij zo naar op zoek bent.
omdat Jezus Liefde is...
en nee OO-lers...ik ben niet uit op de discussie of ik gelijk heb...ik WEET dat er velen zijn die dit anders zien en dat is prima...ieder zijn keus...
Ik vertel wat bij mij werkt! Omdat daar naargevraagd wordt...
nog 1 website dan....
hopelijk zal dat je helpen in je zoektocht naar ECHTE liefde die veranderd van binnenuit.
@mix en @s,avoir
@mix:
Het is al goed. Ik kan begrijpen dat het een verrassing is, want ik merk inderdaad dat ik één van de weinige ben die met dit soort dingen bezig is. Of tenminste, één van de weinige die er zo openlijk mee bezig is, want misschien durven mijn leeftijdsgenoten het gewoon niet zo toe te geven. Ook krijg ik van alle kanten (jong en oud) te horen dat mijn conclusies altijd uiterst naïef zijn.
Ik heb bijvoorbeeld ooit eens beredeneert dat oordelen over mensen überhaupt nergens tot leidt en dus volkomen nutteloos is. En daarnaast dat we bij criminelen ook eens de moeite moeten doen om verder te kijken dan ons gevoel voor rechtvaardigheid. De meeste criminelen hebben hun misdaad niet voor de lol uitgevoerd, maar vrijwel altijd uit wanhoop, druk van buitenaf, of een gebrek aan kennis over hoe het beter kon. Daarom denk ik dat we beter onze tijd en geld kunnen besteden aan het zoeken naar en fixen van de oorzaak van die wanhoop/druk/gebrek aan kennis in plaats van dat we al dat geld besteden aan het in de gevangenis (onder)houden van die criminelen. Maar goed, dat is dus blijkbaar een zeer naïeve gedachte volgens ... nouja iedereen.
Over het filteren:
Klopt, iedereen filtert hun contacten, maar wat ik belangrijk vind is het startpunt van waaruit je filtert. Je kunt beginnen met iedereen op de "niet te vertrouwen" lijst te zetten in je hoofd en pas nadat zo'n persoon zich bewezen heeft hem te verplaatsen op de "wel te vertrouwen" lijst. Je kunt echter ook beginnen met iedereen op de "wel te vertrouwen" lijst te zetten en pas te verplaatsen op de andere lijst als die persoon bewezen heeft dat die niet te vertrouwen is. Ik denk dat de tweede optie een positievere houding geeft.
Ik weet trouwens wel hoe het is om zo te zijn. Ik heb wel een paar keer in mijn leven een mdma trip gehad en onder invloed van dat spul kijk je inderdaad heel anders naar iedereen. Onder invloed van dat spul hou je van iedereen, is elk nieuw persoon automatisch een goeie vriend van je, totdat het tegendeel bewezen wordt. Die houding wil ik ook kunnen aannemen wanneer ik nuchter ben, want het voelt gewoon duizend maal fijner om zo te denken. Het voelt heerlijk, het voelt als liefde.
--------------------------------------------------------
@s,avoir:
Ja dat gaat hem voor mij dus niet worden. Ik ben door mijn ouders katholiek opgevoed, maar ben op mijn 17e tot de conclusie gekomen dat er geen enkele aanleiding te vinden is (niet uit empirisch bewijs noch uit een logisch argument) om te geloven dat er een dergelijk fenomeen als een god bestaat. Sindsdien ben ik dus atheïst.
Ik denk ook niet dat ik Jezus per se nodig heb om liefde te kunnen vinden. Nogmaals, meditatie en geweldloze communicatie zouden mij hoogstwaarschijnlijk ook liefde kunnen brengen.
Evert
is je goed recht hoor!
ieder zijn keuze!
My 2 cents zullen we maar zeggen.
heel veel sucses in je mooie zoektocht...want dat is het denk ik absoluut!
Dat zouden meer mensen moeten doen...de liefde nastreven !
dan zou de wereld er beter uit zien!!!
Precies
"Dat zouden meer mensen moeten doen...de liefde nastreven !
dan zou de wereld er beter uit zien!!!"
Dat denk ik inderdaad ook! Ik schrijf mijn ideeën wel eens op en over een onderwerp dat hier mee te maken heeft heb ik al 10 pagina's volgeschreven haha. Misschien wordt het ooit nog eens een boek dat ik uit ga brengen hehe. ^_^
Even kort
"Mijn vraag aan jullie is, kennen jullie nog meer dingen waarmee je kan leren om minder te oordelen en meer lief te hebben?"
levenservaring! Toen ik puber was, was ik erg arrogant en keek ik op de helft van de mensheid neer. Met de jaren heb ik steeds meer begrip voor anderen en leer ik meer en meer dat situaties niet zo zwart-wit zijn. Gewoon leven dus, luisteren naar wat anderen te zeggen hebben, en je zit wel goed.
Enne, perfecte opvoeding bestaat niet, gewoon je best doen, veel positieve aandacht geven en het komt allemaal wel goed.
Nog even
"ik heb bijvoorbeeld ooit eens beredeneert dat oordelen over mensen überhaupt nergens tot leidt en dus volkomen nutteloos is"
Nee, het is extreem nuttig, zelfs zo nuttig dat we zonder basisoordelen niet eens zouden kunnen communiceren. Dan zouden we bij elke ontmoeting helemaal vanaf het begin moeten beginnen. Om een simpel voorbeeld te noemen, hoe bepaal je of je iemand met u of jij aanspreekt? Daar zit een heel pakket vooroordelen achter.
Dus, je kunt heb beste beginnen met objectief na te denken over wat voor vooroordelen je hebt over iemand, en hoe dit je helpt in de communicatie met die persoon. Als je het eenmaal ziet als iets wat een praktisch nut heeft, is het makkelijker om af te stappen van de waarde-vooroordelen.
Ik weet nog dat ik als student in de Bijlmer woonde, en ik langs een groep zwarte jongeren (rond de 20) moest om naar de metro te gaan. Ik ging er altijd met een grote boog langs. Tot een dag dat ik ze allemaal naar boven zag staren. Ze waren aan het vliegeren! Dat paste zo ontzettend niet bij het imago dat ik van hen had, dat het hele imago naar beneden donderde. Ik ben erbij gestaan, en had vanaf die dag er een stelletje aardige buren bij.
Boeken?
Heb je al eraan gedacht om boeken over deze onderwerpen te lezen? Er zijn massa's goed leesbare boeken op de markt. Dat is dan misschien wel niet helemaal wat je zoekt, maar boeken kunnen je wel misschien verder helpen.
Verder vind ik het erg bijzonder dat jij op jouw leeftijd met deze dingen bezig bent. Bijzonder en prijzenswaardig, jouw intenties zijn prima en ik denk dat dat toch een van de belangrijkste voorwaarden is voor een liefdevolle relatie met anderen.
Niet oordelen kan heel moeilijk zijn, je zou een voorbeeld kunnen nemen aan de grote spirituele meesters. De weg van meditatie is daarvoor denk ik wel een van de betere methodes, doch tegelijkertijd een zeer moeilijke. (ik mis net als jij de discipline om het een langere periode vol te houden..)
Ik lees dit draadje met interesse mee en hoop dat je nog waardevolle tips gaat krijgen.
"Levenservaring!"
Haha grappig, levenservaring is juist de reden dat mijn vader de wereld MEER is gaan wantrouwen haha.
"Nee, het is extreem nuttig, zelfs zo nuttig dat we zonder basisoordelen niet eens zouden kunnen communiceren."
Ik bedoelde meer het feit dat mensen zo snel oordelen dat andere mensen "raar" zijn, of slecht zijn, of dom zijn, of wat dan ook. Iemand raar vinden is bullshit. Iemand slecht vinden blokkeert de weg naar een oplossing, want je hebt je oordeel al klaar. Als je zegt dat iemand dom vindt laat dat al zien dat jij in ieder geval niet degene zal zijn die zal proberen zijn/haar kennis te vergroten en daarmee komen we natuurlijk niet vooruit.
"Om een simpel voorbeeld te noemen, hoe bepaal je of je iemand met u of jij aanspreekt? Daar zit een heel pakket vooroordelen achter"
Ik spreek iemand aan met u als ik denk dat de persoon in kwestie een redelijk stuk ouder is dan ik (kan geen exact getal geven). Niet omdat ik vooroordelen heb dat ik vind dat de ene persoon het verdient om met u aangesproken te worden en de andere persoon dat niet verdient. Het is niets meer dan een gewoonte die mijn ouders mij hebben aangeleerd.
Zelfs close vrienden van mij die wat ouder zijn dan ik spreek ik af en toe nog steeds per ongeluk aan met u, ondanks dat ze liever hebben dat ik ze tutoyeer. Gewoon puur omdat het moeilijk is om die gewoonte af te leren.
Over je laatste verhaaltje:
Dat is een mooi verhaal wat mijn wereldbeeld wederom bevestigd. Eigenlijk zou ik juist verhalen moeten horen die mijn wereldbeeld uitdagen, maarja, instinctief vermijd ik die verhalen natuurlijk een beetje. Confirmation bias heet dat volgens mij.
@pilsje8
Ik heb er wel aan gedacht, maar ik zou over dit onderwerp niet zo goed het kaf van het koren kunnen scheiden.
Zijn er boeken die jij hier over kunt aanraden?
Ja ik zal denk ik toch meer moeite moeten doen om meditatie onder de knie te krijgen. Ik heb mij al ingeschreven voor een 10daagse cursus in een klooster (waarbij je 10 dagen achter elkaar in dat klooster logeert en elke dag de hele dag mediteert terwijl je geen woord mag zeggen), maar er is een wachtlijst dus ik weet niet of ik de cursus kan volgen.
Het is niet per se het niet-oordelen wat moeilijk is. Het is vooral het afleren van een gewoonte die al jaren ontzettend vastgeroest zit wat moeilijk is.
Evert
"Ik bedoelde meer het feit dat mensen zo snel oordelen dat andere mensen "raar" zijn, of slecht zijn, of dom zijn, of wat dan ook. Iemand raar vinden is bullshit. Iemand slecht vinden blokkeert de weg naar een oplossing, want je hebt je oordeel al klaar."
Je mist mijn punt. Dit zijn te ver doorgetrokken vooroordelen. Als je je bewust bent van welke mechanismes je gebruikt, wordt het makkelijker om ze ook eens uit te zetten.
"Ik spreek iemand aan met u als ik denk dat de persoon in kwestie een redelijk stuk ouder is dan ik (kan geen exact getal geven). Niet omdat ik vooroordelen heb dat ik vind dat de ene persoon het verdient om met u aangesproken te worden en de andere persoon dat niet verdient. Het is niets meer dan een gewoonte die mijn ouders mij hebben aangeleerd."
Je mist wederom mijn punt. Om te kunnen communiceren heb je basiskennis nodig. Hoe weet je dat je een knul van 15 niet met u aanspreekt? Hoe weet je dat je een man van 60 waarschijnlijk geen hiphop liedje kunt verkopen? Waarom geef je een meisje geen joviale klap op de rug bij binnenkomst? Waarom haal je je treinkaartje tevoorschijn als er een figuur met een bepaald kostuum binnenloopt?
Elke dag hebben we een heleboel basiskennis nodig om door de dag heen te kunnen komen zonder heel veel tijdverlies en zonder jan en alleman voor de kop te stoten. Dit zijn wat ik noem noodzakelijke vooroordelen. De negatieve vooroordelen komen voort uit hetzelfde mechanisme, maar zijn te ver doorgevoerd. Bewustwording van het hele mechanisme kan je helpen om te bepalen waar je te ver gaat. Als je dit interessant vindt kun je eens wat boeken lezen over taalkunde.
Bedenk dat 80 procent van communicatie non-verbaal is, dat houdt in dat we heel wat signalen oppikken die we niet eens bewust in de gaten hebben!
@mix over de link die je gaf
Ik heb hem bekeken en ik vind het een prachtig artikel.
Ik denk dat ik het betreffende boek wel ga bestellen. Of als ik het niet kan veroorloven downloaden. (A)
Een positieve oefening
Dit doe ik af en toe wanneer ik mezelf te negatief vind. Dan probeer ik iets aardigs te bedenken over onbekende mensen die ik passeer. Bijvoorbeeld dat er een oude mijnheer is die dan's avond thuis met zijn kat op schoot zit,en daarvan geniet. Of een mevrouw die net een kadootje heeft gekocht voor iemand omdat ze iemand heel erg lief vindt. Of een puber die grapjes maakt om iemand op te beuren. Of een oma die de allerlekkerste pudding kan maken. Van die gewone aardige dingen die de meeste mensen wel eens doen. Bij nummer 10 ben je gegarandeerd positiever.
@dc en @mimi
@dc
Aaah, ik begrijp nu wat je bedoelt. Ja dat had inderdaad wel eerder gehoord, maar er nooit even bij stil gestaan. Ik moet mezelf er wel vaker aan herinneren, want dat helpt inderdaad bij het begrip waar die negatieve vooroordelen uit ontstaan en hoe meer je er over begrijpt hoe beter je er op kunt reageren inderdaad.
-----------------------------------------------------
@mimi:
Dat klinkt als een leuke en goeie oefening! Die ga ik eens toepassen als ik in de trein zit. Als die bevalt kan ik hem misschien wel tot een gewoonte maken als ik in de trein zit, dat zou helemaal mooi zijn! ^_^
Vipassana
Dag Evert, toen ik je beginposting las, wilde ik je tippen over Vipassana. Nu zie ik dat je dat al gevonden hebt. Ik heb het zelf gedaan en het is zeer waardevol. Echt een kado aan jezelf. Ik zou het graag nog eens doen, maar nu ik kinderen heb, zijn 10 dagen van huis zonder contact, toch een ander verhaal. Het is mij niet gelukt om Vipassana te blijven beoefenen, bij gebrek aan discipline, maar ik val nog geregeld terug op de inzichten die ik toen kreeg. Het goede vond ik daar touwens dat ze broodnuchter waren en dat we juist leerden om hallicunaties en droombeelden te negeren. Het gaat er juist om dat je bewust in het hier en nu bent.
Het toppunt van innerlijke rust vond ik, dat er op een zeker moment een mug op mijn arm landde. Aangezien doden niet is toegestaan als je daar bent, heb ik in alle rust zitten observeren hoe deze mug mij prikte, zich volzoog met bloed en wegvloog. Dat is dus wat meditatie met je kan doen. Hoeveel negatieve emoties ik normaal gesproken niet richt op die ...muggen. Nu was ik daar samen met die mug en ik had geen hekel aan het dier. Ik voelde niet de behoefte om te meppen. Ik keek gewoon toe, niet als toeschouwer, maar als mede-aardbewoner.
Dat is wat meditatie kan betekenen. Door de rust in jezelf te bewaren kun je de wereld om je heen beter 'beoordelen', zoals je een verkeerssituatie ook beter kunt beoordelen als je rustig rijdt. Je overziet meer, je wordt minder opgejaagd door je gedachten over hoe het zou moeten zijn. Je neemt de ander (en het leven) meer zoals het is. En het leven is vol imperfectie. Opvoeding is als het leven zelf. Vol imperfectie.
Veel goeds! Maw.
@emmawee
Hey, ja ik doelde met die 10daagse cursus inderdaad op die Vispassana. ^_^
Ik hoop echt dat er nog een plekje vrij komt. Ik heb me ingeschreven voor de cursus die start op 27 december.
Jouw ervaring klinkt ook zeker wel mooi. :-)
Trouwens, had jij geen problemen met concentratie? Ik bedoel, ik vind het al aardig moeilijk om een half uur lang stil te zitten en te concentreren op mijn ademhaling, maar 15 uur per dag mediteren lijkt me echt overkill.
Op dit moment heb ik nog heel veel moeite om genoegen te nemen met minder dan het allerbeste. Ik begrijp zelf ook wel dat die houding een erg zware last met zich mee brengt, maar tegelijkertijd zorgt het wel voor de meeste vooruitgang. Ik zie wel wat voor effect meditatie daar op zal hebben. :-)
Evert
Haha, ja natuurlijk had ik moeite met mijn concentratie! En lang stil zitten doet ook zeer.En vroeg opstaan is erg. Het is saai. En vermoeiend. En indrukwekkend.
Het fijne is, dat je echt traint. Je aandachtsspier wordt dus heel sterk. Op een zeker moment word je er gewoon bedreven in. Volgens mij mediteer je niet 15 uur per dag. Je krijgt ook 'vrij'(mag je meditatief wandelen hahaha!). Je krijgt ook theorieles, 's avonds. Dat hield dan weer aardig verband met de praktijk. Heel goed geregeld allemaal.
Ik hoop dat er een plek vrijkomt voor je en anders een andere keer. Ik had laatst nog gekeken en het viel mij op hoeveel cursussen al vol zaten!
Groeten, Maw.