

Algemeen Ouderschap
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Joyeux
23-11-2011 om 12:11
Hoeveel merken de kinderen van jullie eigen buien?
Naar aanleiding van een discussie met mijn ex-man vroeg ik me af hoe dat bij jullie thuis gaat. Als jullie veel stress hebben, op je werk of thuis, om wat voor reden dan ook (huizenverkoop stagneert, ontslagrondes, bezuinigingen), merken jullie kinderen daar dan veel van? Ben je kribbiger of lukt het je om gelijkmatig te blijven? Leg je je kinderen uit waarom je eventueel kortaf bent? Compenseer je dat?
Ik ben benieuwd hoe jullie dat thuis doen.

Monique D*
26-11-2011 om 13:11
Na mijn werk...
..dan moet ik tot mijzelf komen. De kinderen weten dat ze mij met rust moeten laten (niet zeuren, harde muziek of tv die te hard staat). Later, als ik tot rust ben gekomen dan ben ik weer voor de kids.
Omgekeerd merk ik het ook. Als ze net uit school zijn en ik vraag van: hoe was het geweest? En als ik een kortaf antwoord terug krijg van: Goed! dan weet ik het wel. Als ze het nodig vinden om over school te vertellen dan hoor ik het later wel.
Als er wat vervelends is voorgevallen en het heeft invloed op mijn bui dan zeg ik dat even en trek mij terug. De kinderen begrijpen dat. Later zeg ik dan wat er voorgevallen is.
Tja, ook ouders zijn mensen en kinderen leren daar ook rekening mee te houden.

Fiorucci
26-11-2011 om 15:11
Tirza ot
" Nou ja, die hele man is natuurlijk een paradox." En hoe weet jij dat? Uit een interview? Een door hemzelf geschreven boek? :)

Tirza G.
28-11-2011 om 18:11
Nou kijk (ook ot)
Hij is hoofd van een kerk die niet bestaat, voorman van een religieuze stroming die hij niet kan leiden, prediker van liefde en vrede behalve in zijn eigen land, een soort non-figuur zwevend tussen hemel en aarde. De hemel mag-tie nóg niet in, de aarde mag-tie nérgens in. Een overbekend figuur, waarvan vrijwel iedereen de naam die hem gegeven is verkeerd uitspreekt en zijn echte naam niet weet: kortom: is hij wel wie hij is, zegt te zijn en denkt te zijn?
Tirza

Fiorucci
29-11-2011 om 07:11
Tirza
Nou nee, hij is geen hoofd van een kerk, maar leider van een (eeuwenoude) religieuze stroming. Dat hij zijn land niet in kan, zou hij liever zelf anders zien. De functie die hij heeft, is hem van kleinsafaan opgelegd, dus hij weet niet beter of hij is wie hij is natuurlijk. Het is niet zo dat hij op bepaald moment dacht als volwassene: Weet je wat, laat ik eens leider worden van deze stroming binnen het boeddhisme. En die stroming leidt hij nog steeds, zij het in ballingschap. Kijk,kun je je een beetje inlezen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dalai_lama

ozzieozzie
30-11-2011 om 11:11
Dank!
voor alle eerlijke berichten!! ik voel me helemaal opgelucht dat ik niet de perfecte moeder ben die altijd goed reageert, vrolijk is, opgeruimd huis heeft, het eten met een lach op tafel zet (verantwoord gekookt natuurlijk), stralen op alle vragen reageert en altijd consequent opvoedt, zeker als het veel gemakklijker is om dan zelf maar even de tafel te dekken ipv het drie keer te moeten vragen ... jaja ... maar nu heb ik dan toch wel geleerd om het gewoon te zeggen als ik de pest in heb en dat ze me dan maar even tijd/ruimte moeten gunnen... dan maar een half uurtje later eten!

Monique D*
03-12-2011 om 14:12
Heb je teveel naar de blue band reclame gekeken?
Op die reclame zijn altijd gezinnen waarbij de ouders vrolijk wakker worden door de kinderen die op het ouderlijk bed springen en een kussengevecht houden.. dan gaat men zingend ontbijten en met een lach naar school en werk...
Maar zo is het dagelijks leven niet. Tuurlijk heb je wel momenten waarbij je veel lol met elkaar hebt. Dat zijn momentopnames. Maar zo is er ook de andere kant.
Gelukkig heb je gisteren mij niet gezien toen ik tegen mijn 14-jarige dochter enorm tekeer ging die weer dreigde te laat te komen op school omdat ze bijna een uur(!) bezig was om haar uiterlijk te fatsoeneren... en zonder ontbijt de deur uit dreigde te gaan. Maar dat hoor je niet vaak van andere moeders en dat zie je ook niet op bij die Blue Bandgezinnen. Daar gaat alles heel vrolijk en gezellig toe. En mochten ze even door iets gedeprimeerd worden dan maakt het product die de reclame aanprijst het weer goed! Maar dat is niet het dagelijks leven..

Fély
04-12-2011 om 17:12
Deze week
Is het me gelukt! Full time baan, daarna racen naar de supermarkt, kinderen met huiswerk helpen (1e en 3e klas duits gymnasium, pittig), zeer verantwoord gekookt, elke avond keuken weer schoon en de volgende dag verse broodjes gebakken, en verse fruit-joghurt smoothies als ontbijt gemaakt.
Wat ik niet voor elkaar heb gekregen is om alles vrolijk zingend te doen. Integendeel. Als de kinderen tussen huiswerk en eten voor de tv hingen met alle andere lichaamsfuncties uitgeschakeld, terwijl ik aan het goochelen was, is menig onvertogen woord mijnerzijds gevallen met een niet al te vriendelijke toon. En voor de was heb ik helemaal geen tijd gehad dus dat wordt vandaag en morgen een marathonsessie.
Misschien moet ik ook maar eens een wondermargarine proberen.....

Tigerfeet
05-12-2011 om 22:12
Fely
Dit klinkt wel heel erg eng hoor, zo'n week van jou ;););)Tigerfeet

Fély
06-12-2011 om 09:12
Hihi (beetje o.t.)
Het was wel heftig de laatste weken maar dat kwam omdat hun vader op vakatie was en daarna vaak 's avonds moest werken elders in het land. Normaal gesproken zijn ze zondag tot woensdag bij hem en kan ik een beetje rustiger aan doen. In januari gaat hij weer een weekje weg en dan is het weer hollen-rennen-vliegen. Maar dit keer probeer ik een beetje erbij te lachen.
Ik heb het overigens over het algemeen graag gedaan hoor, alleen op sommige momenten was ik stikhumeurig en dat was goed te merken. En in oktober ben ik 3 weken op vakantie geweest, toen had hij de kinderen. Die hadden herfstvakantie dus waren die de hele dag om hem heen. Bovendien is hij met ze naar mijn moeder gereden in NL en heeft haar ook met zich mee terug naar huis genomen tot ik terug kwam.
In schril contrast met jouw situatie, heb ik eigenlijk de ideale ex-man.