U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
slecht geklede stagiaire
Op mijn werk is een stagiaire, waar ik niet direct de verantwoording over heb, die er slecht gekleed bij loopt. Haar broeken zakken af, dusdanig dat grote delen van haar ondergoed zichtbaar zijn en soms een stuk blote rug. Het meisje heeft veel overgewicht en kan daarom moeilijk goed zittende kleding vinden. Toch vind ik het niet kunnen vooral omdat zij ook in aanraking komt met klanten. Ik begeleid haar niet direct maar wel anderen, die daar ook stage lopen en die bij mij komen met vragen over haar. 'Waarom mag zij er wel zo bijlopen, terwijl ik daarop aangesproken wordt?"
De persoon die over haar begeleiding gaat is erg vergoelijkend over haar. Ik heb hem wel eens aangesproken en hij neemt het voor haar op, legt uit dat het moeilijk voor haar is, maar dat ze het verder zo goed doet enzo...Ik heb wel eens benoemd dat hij haar advies kan geven, bijv ook het advies om dan tenminste ondergoed in de kleur van haar broek te dragen waardoor het minder opvalt dat het zichtbaar is. Dat vind hij dan weer te ver gaan, gezien het ma'n/vrouw verschil. Wat vinden jullie van de situatie, wat zou een mooie tactische zet zijn?
Speciale afspraken
Door bijvoorbeeld passend onderwijs zou kunnen maar communiceer dat dan met andere stagebegeleiders. Kunnen zij tegen hun stagiair zeggen: Voor X gelden andere afspraken in verband met passend onderwijs. Klaar!
Ik had ook meer het idee dat het voor de begeleider moeilijk was vanwege het verschil man/vrouw. Dat snap ik overigens helemaal.
Is maar net hoe je het leest waarschijnlijk
"Volgens mij zégt haar begeleider dat het moeilijk is: Waarom mag zij er wel zo bijlopen, terwijl ik daarop aangesproken wordt?"
De persoon die over haar begeleiding gaat is erg vergoelijkend over haar. Ik heb hem wel eens aangesproken en hij neemt het voor haar op, legt uit dat het moeilijk voor haar is, maar dat ze het verder zo goed doet enzo...Ik heb wel eens benoemd dat hij haar advies kan geven, bijv ook het advies om dan tenminste ondergoed in de kleur van haar broek te dragen waardoor het minder opvalt dat het zichtbaar is. Dat vind hij dan weer te ver gaan, gezien het ma'n/vrouwverschil"
Uit bovenstaand stukje begrijp ik dat het in zijn algemeenheid moeilijk voor het meisje is, en dat ze het ondanks dat zo goed doet. Wat er precies moeilijk is laat hij, al dan niet terecht, in het midden. Maar ik begrijp dus dat dat niet met het onderbroekadvies te maken heeft. Daarnaast begrijp ik dat de begeleider het adviseren van een andere kleur onderbroek te ver vindt gaan i.v.m. man/vrouw.
Misschien heb je gelijk Angela
Ligt er ook maar net aan hoe je de situatie (collega en meisje) inschat. Ik zou me ook best kunnen voorstellen dat ik dat zo zou aanpakken, afhankelijk van de collega die het betreft.
Als...
Er niet iets heel ingewikkelds met haar speelt zou ik het zo doen:
1 maak het laatste kwartier van de dag een afspraak, als ze van slag is gaat ze daarna naar huis.
2. zeg daarin dat haar begeleider een man is en het niet snel tegen een vrouw zal zeggen
3. dat het stom is van jullie dat het niet vooraf tegen haar gezegd is en dat zij er dus NIKS aan kan doen
4. Noem vooral niet de woorden bloot of dik of iets anders. Begin ook niet over wat anderen vinden of dat erover gepraat wordt.
5. Zeg kort, concreet en zakelijk wat mensen wél aan horen te hebben, bv, tot op de knie, tot aan de elleboog, niet straks en geen randen tussen top en broek of rok.
6. Maak het niet speciaal of alsof je het zelf gênant vindt, maar alsof je haar uitlegt dat je het papier van de printer wel bij moet vullen.
Volgens mij is daarmee de kous af. Je bent duidelijk en helpt haar, zonder haar bij anderen of zelfs maar in dat gesprek op enigerlei wijze te kijk te zetten. Ik heb als manager ook dat soort gesprekken gehad, ook met een medewerker met een slechte adem. Hoort erbij, maar het is aan jou om het vriendelijk en zakelijk te houden en op geen enkele manier en geen enkel moment op de persoon te spelen. In vijf minuten klaar. Als je dat niet kan moet je het loslaten.
Vrijdag
Eens met Sanne.En maak de afspraak op een vrijdag. Dan heeft ze een paar dagen om over het gesprek na te denken.En wie weet ook tijd om te gaan winkelen voor een passender outfit.
ik sluit me aan
bij Sanne. Het zou geen probleem moeten zijn om stagiaires te wijzen op wat gepaste kleding is binnen een bedrijf, zeker op de manier waarop Sanne beschrijft. Beter zoiets horen tijdens je stage dan pas jaren naderhand.
inderdaad gewoon zeggen
op het eind van de dag, zodat ze zich niet de rest van de dag hoeft te generen.
Ik begeleidde jaren geleden twee prachtige jonge meiden, die beiden een hemdje droegen. En een behoorlijk decoletté hadden.
Ze werkten in de zorg voor mensen met een lichamelijk beperking en vonden mijn verzoek om een gewoon tshirt te dragen ietwat preuts. Tot ik ze vroeg zich voor te stellen dat zij door hun tandarts geholpen werden terwijl hij blote oksels had.
Nu jaren laten vraag ik me af, blote oksels als je mensen verzorgt, vinden jullie dit kunnen of liever niet?
nee..liever niet die blote oksels. Ik werk ook in een dienstverlenend beroep en de afspraak op z'n blootst is zo'n aangeknipt mouwtje(weinig mouw dus), zeker geen hemdjes. Mbt broeken: geen hele lage broeken. Mbt decolleté: beetje mag maar wel bescheiden