

Jongvolwassen
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Ri
21-05-2015 om 20:05
Dochter op kamers maar boos vanwege mijn verhuizing
Dochter van 19 woont op kamers en komt ongeveer 2 weekenden in de maand thuis. Want bij mij kan ze niet studeren. Het huis is te rumoerig vanwege de houten vloeren en op het schoolplein aan de overkant spelen veel luidruchtige kinderen.
Vriend en ik hebben nu samen een huis gekocht, honderd meter verderop. Een groter huis met betonnen vloeren ipv hout, ze krijgt er een kamer die net zo groot is als nu en ze heeft die kamer zelf mogen uitkiezen.
Ze is boos over die verhuizing. Ik verkoop natuurlijk haar ouderlijk huis. Het huis wat feitelijk nog steeds alleen van mij is, al woont mijn vriend er nu ook. Het nieuwe huis hebben we samen gekocht.
Iemand ervaring met een jongvolwassene die tegen haar zin mee moet verhuizen? Hoe kan ik daar het beste mee omgaan? Ik word er nu wel boos over, vind dat ze zich volwassen moet gedragen maar snap ook heel goed dat ze er verdrietig over kan zijn. Het tegenstrijdige alleen is dat ze niet graag thuis komt vanwege de geluidsoverlast en nu we naar een veel rustiger huis gaan verhuizen is het ook niet goed.

Suus
01-06-2015 om 01:06
Tjeetje
Mijn ouders verhuisden zodra ik zo ongeveer de deur achter me dicht trok om op kamers te gaan. Ze gingen groter wonen maar er waren geen kamers meer voor de kinderen. Ik vind het echt reuzelief hoe TS rekening houdt met haar dochter en ik zit terwijl in mijn geheugen te graven hoe het toen bij ons ging. Niet dat dat veel uitmaakt, we zijn allemaal anders.
Ik denk dat dit gewoon ff is zoals het is; jij maakt een mooie stap, je dochter heeft daar minder positieve gevoelens bij, jammer dat jullie niet hetzelfde voelen maar ik durf te verwachten dat tijd veel zal doen. Dus lekker je liefde en begrip blijven tonen terwijl je door gaat zoals je doet. Laat de tijd de rest van het werk maar doen, we kunnen niet alles zelf tenslotte.

Niki73
02-06-2015 om 17:06
Goed geregeld Ri
Ik lees helemaal niet dat Ri geen ruimte geeft aan het verdriet van haar dochter. Ze vraagt wel dat dochter (na heel veel rekening houden) wat volwassener reageert. Gevoelens en reactie zijn twee verschillende dingen. Ik vind eerlijk gezegd dat Ri het geweldig doet. Ze houdt rekening met haar dochter en geeft haar eigen grenzen aan. Prima!
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.