Zoon wil zijn knuffels niet bewaren

spulletjes van vroeger, tja...

Deze weken ben ik bezig met de spulletjes van mijn overleden moeder opruimen. Ze woonde in één enkele kamer en het is verrassend wat ze bewaard had. Bijvoorbeeld brieven toen zij in de oorlog bij familie was gaan logeren en na Dolle Dinsdag niet meer naar huis kon. De trouwkaart van haar ouders, begin twintigste eeuw. Haar verpleegstersuniform. Een notitieboek van haar stage. En aantekeningen van een retraite (die nu niet zouden misstaan in de bevindelijke gereformeerde gezindten, bijzonder zoals de beleving binnen kerken verandert en verschuift.) Twee verlanglijstjes van mijn broer toen hij 12 en 13 werd. Een 'contract' dat hij mij een dag niet zou pesten bij afwezigheid van mijn moeder. Als rariteit een badstoffen maandverband waarmee de vorige generaties zich tijdens de menstruatie moesten behelpen. Babykleertjes van mij had ze me veel eerder eens gegeven (toen ik zelf voor het eerst zwanger was) en daar heb ik inderdaad niks mee gedaan. Wat ook geldt voor mijn kinderen die nu gezinnen krijgen. Ik heb wat pakjes bewaard, andere oma ook, en voor de lol trekken ze het één keertje aan om een hilarische foto te maken.

Spullen van vroeger - ik heb er een weggeefwinkel van gebouwd, mijn kinderen hebben wat gekozen en de rest gaat weg. Al voelt het raar, want het waren veelal dingen die voor haar waarde hadden. Maar voor mij en de andere mensen-van-nu niet meer.
Behalve zulke brieven dan, die vind ik heel speciaal en die gaan in mijn archief.

Noet

Zolang je niet in het huis woont waar je de link van neer had gezet kan ik mij niet voorstellen dat je geen doosje kunt bewaren met een paar dingen maar echt ALLES moet weggooien. Dat ga je toch niet bepalen voor een kind? Als je dat nu al moet doen (onder het bed is geen ruimte, achter in een kledingkast etc) dan kun je voorlopig die doos nog bij één van je ouders zetten. De kans is namelijk groter dat je kind eerder het huis uit is dan dat beide van je ouders zijn overleden. Zodra kind uit huis is geef je die doos mee en is je kind zelf verantwoordelijk voor weggooien of niet en ik meen mij te herinneren dat jouw kind er met 18 wel uit moet

Denk je werkelijk dat het 'nog al een vraag is' aan iemand met een zolder of je daar een doosje mag stallen? Man, ik kan hier zo tien dozen kwijt zonder dat ik iets op hoef te schuiven dus een doosje erbij vind ik ECHT geen probleem hoor als ik daarmee de spulletjes van een kind maximaal een jaar of 14 kan stallen. Serieus. Als ik daar iemand al niet mee zou willen helpen, waar gaat het dan heen met de wereld. Eén doosje!

Echt ik vind het niet kunnen dat je niets van je kind bewaard. Mijn man had ook niet zoveel, ja vierde kind, en wat hij heeft koestert hij maar bij alles wat hij mist vindt hij dat toch vervelend.

triva

het is zo persoonlijk, dat je echt alleen voor jezelf kunt zeggen 'of dit kan of niet'. Jouw probleem is niet iedereens probleem.
gr Angela

Astrid

'Toen ik zwanger was kwam mijn schoonmoeder met vergeelde rompertjes waar ze de spuugplekken niet uitkreeg. Waren van de vader geweest. Fijn, 26 jaar oud.'

Ik dacht toch wel dat het algemeen bekend was dat babykleertjes die je echt schoon in een doos doet later spontaan gele vlekken krijgen. Ik geloof er niet in dat zij ze vies bewaard heeft. Ik had in de 2 jaar tussen oudste en jongste tot mijn verrassing al een paar van dat soort exemplaren.

Angela

Sorry ik kom hier op voor een kind aan wie je het niet kunt en mag vragen. Het ene kind zal zeggen: gooi maar weg wat heb ik er aan maar daar later misschien spijt van hebben. Het andere kind durft niet te zeggen dat er wat bewaard moet worden.

Ik vind gewoon dat je als ouders verplicht bent om wat dingen te bewaren. Heb je weinig ruimte dan bewaar je dus minder maar alles weggooien vind ik echt niet kunnen.

Triva

je hoeft niet op te komen voor mijn kind hoor, dat kan ze prima zelf.

Ik vind dat je best wel eens wat meer buiten je Eigen vaste kaders mag denken en accepteren dat jouw normen en waarden niet die van iedereen zijn.

We hebben deze discussie al wel vaker gehad.

Noet

Ik probeer je te waarschuwen voor teleurstellingen als blijkt dat jouw kind je later verwijt dat je niets bewaard hebt. In jouw geval zal het waarschijnlijk geen zin hebben omdat je het al hebt weggegooid maar misschien denkt een ander toch wat langer na. Beter dat je kind het zelf als volwassene weggooit dan jij als ouder.

Ik vind het echt serieus erg als er niets bewaard wordt van de baby, peuter en kleutertijd van een kind. Ik zie dat dus bij mijn man en hij heeft heus nog wel wat. Het is net of je die hele periode dan voor altijd kwijt bent want alleen foto's is toch niet te vergelijken.

Je kunt wel naar mij wijzen en naar mijn normen en waarden en weet ik veel allemaal maar ik vind dat in deze zaak te makkelijk. Dit hadden veel meer mensen kunnen schrijven.

10 jaar geleden baalde ik dat m'n ouders weinig hadden bewaard, 20 jaar geleden vond ik het niet belangrijk, toen ik 8 was had ik vast weer een andere mening en nu sta ik zelf voor de keuze wat ik voor m'n kinderen zou doen. Ik vind het nu zelf weer niet belangrijk dat ik het niet heb. Het is nooit goed, in geen enkele levensfase ben je op dezelfde manier bezig met die oude spulletjes. Het ene uiterste is alles wegdoen, het andere is alles behouden. Iedereen kiest daarin zijn of haar eigen manier en geen enkele is de beste. Ook niet die van jou, Triva .
gr Angela

flauw hoor

Ik zeg nergens dat ik de beste methode hanteer (en ja ik zie je smiley). Ik zeg alleen dat helemaal niets bewaren nooit de beste methode kán zijn. Verder zeg ik ook niet dat er alleen maar mensen zijn die blij zijn als je iets bewaard hebt en dat de rest van hun leven koesteren.

Ik zeg dat je nooit voor een ander moet bepalen dat je alles weggooit. Laat die ander dat bepalen, in dit geval als ze 18 is. Als ze het zelf weggooit kun je het in ieder geval nooit een ander verwijten.

volwassen kind?

'Een volwassen kind die boos wordt omdat jij alles hebt weggegooid is toch niet meer goed te maken'

Maar ik hoef helemaal niks goed te maken. JIJ vindt dat ik dingen moet bewaren. Maar mijn kinderen en ik hebben met jou(w) visie op de wereld niets te maken.

Alicia

WAAR zeg ik dat ELK kind boos gaat worden? Mijn man is ook niet boos geworden en boos kun je ook zijn zonder dat te zeggen toch? Mijn man vind het vooral jammer en als ik dan zie wat er allemaal wel bewaard is denk ik: er had nog wel wat bij gekund

Triva

je doet aannames tav mij en mijn dochter die nergens door mij gezegd zijn.

Jij zegt dat IK alles weggegooid heb, ik heb daar helemaal niets overgezegd, alleen dat ik in mijn woonambitie geen ruimte heb om dingen te bewaren.

Dat IK dingen weggooi is jouw aanname. Ik laat in het midden of deze goed of fout is.

Mijn dochter is prima zelf in staat te beslissen wat ze bewaart of niet. Daar hoeft ze echt niet mee te wachten tot ze 18 is.

En verder sluit ik me bij Alicia aan dat wij niet jouw visie over bewaren hoeven aan te hangen omdat we mogelijk wat goed te maken zullen hebben bij onze kinderen.

Mijn visie is mogelijk niet die van jou. Dat kan.

Tja

Ieder natuurlijk zijn eigen ding, maar ik vind het nogal kil overkomen om zo te ontrommelen dat je zelfs nog niet de ruimte hebt voor een klein doosje jeugdsentiment. Dat is dan toch echt de doorgeschoten kant van de anti-hoarder.

Nee je kunt niet je kind overal zijn zin in geven. Maar het kan toch wel een beetje in overleg. Zelfs achter in de klerenkast geen ruimte voor een heel klein doosje?
Voor die paar jaar dat ze nog thuis woont. Kan ze op haar 18e nog altijd bepalen of ze nog behoefte heeft aan tastbare herinneringen aan vroeger.

Triva

"Ik dacht toch wel dat het algemeen bekend was dat babykleertjes die je echt schoon in een doos doet later spontaan gele vlekken krijgen. Ik geloof er niet in dat zij ze vies bewaard heeft. Ik had in de 2 jaar tussen oudste en jongste tot mijn verrassing al een paar van dat soort exemplaren."

Lees. Er staat vergeelde rompertjes met vlekken. Er staat niet gele vlekken.

De zooi was gewoon verkleurd, net als mijn doopjurk ooit vergeeld raakte. Daar was nog niet zoveel mis mee, behalve dat er ook vlekjes inzaten en dát vond ik het vervelendst. En ik had geen zin om rompertjes van 35 jaar oud aan mijn kind te geven, zeker niet als die niet schoon zijn/hun oorspronkelijke kleur niet meer hadden. Lief bedoeld, maar toch bedankt.

Eerst wassen en alleen doorgeven als dat wassen effect heeft

Je geef - in mijn beleving - geen bewaarde kleertjes met vlekken weg. Babykleertjes krijgen veelal weer spontaan vlekken, dat is bekend. Vergelen heeft te maken met het materiaal, soms kun je daar iets mee met speciaal spul.
Onlangs kon ik iemand zeer blij maken met een vele jaren bewaarde doopjurk, van generaties her. Wij hebben onze kinderen niet laten dopen, kleinkinderen zijn evenmin gedoopt en in die zin was die doopjurk niet van waarde voor mij. Ik heb m gewoon bewaard omdat ie op een route door de familie bij mij is beland.

Wat voor de een van grote waarde is, is voor een ander ballast. Dat is lastig beslissen voor een ander. Nu mijn kinderen spulletjes van hun oma uitkozen, zag ik de grote verschillen. Als ouders - en als broer/zus - schat je niet altijd juist in wat waarde voor iemand heeft.

alleen deze oma gooide niets weg tenzij het aan flarden en niet meer te verstellen was en dan nog kon het vást naar het Leger des Heils :-), dat hebben we geweten toen ze overleden was. En ik wist dat het voor haar een uiting van liefde en helpen was, daarom heb ik andere items wel aangenomen en zelfs een aantal bewaard nu mijn kinderen volwassen zijn, iets dat ze heel leuk vonden.

Edit

Na een paar dagen geleden te hebben gezegd dat hij de knuffels niet meer hebben wil, en de knuffels die nog in goede staat waren naar zijn broertje gedaan te hebben, zegt zoon net dat het door 'groepsdruk' kwam, omdat er die dag ervoor 'vrienden' op zijn kamer waren die hem ermee gepest zouden hebben, en hem uitgelachn hebben dat hij nog knuffels en doekjes heeft, en ze zouden ze zelf allemaal al rond hun 7/8ste weggedaan hebben, en mjjn lieve zoon hebben gedwongen de knuffels en doeken weg te doen, hij heeft inmiddels de doekjes weer terug, maar de knuffels die wij aan de jongere broer gegeven hadden niet, omdat die nu van de jongere zijn. De 'vrienden' is inmiddels verteld om niet meer langs te komen, en de ouders van de 'vriendjes' zijn ingeligd.

nounou

ik zou de knuffels die binnen het gezin zijn gebleven hebben teruggegeven aan de eerste eigenaar en er een lesje 'Eigen mening verdedigen' aan vast hebben geknoopt. Vriendjes de deur wijzen en ouders inlichten klinkt nogal heftig voor zoiets. Het is belangrijk dat een kind en zeker een 13-jarige leert zelf te staan voor zijn keuzes en voor dingen die voor hem belangrijk zijn. Kennelijk zag hij het gedoe niet aankomen, anders had hij de knuffels onder zijn bed gestopt Hij had kunnen zeggen: ja, ik heb knuffels, je kunt ze gewoon zien. Die van jullie liggen misschien wel stiekem onder je dekbed'

Mooie oefening. Er komen nog genoeg hobbels op zijn pad.

Had gekunt.

Hij was er toen hij zei dat hij ze niet meer wou, mee akkoord gegaan dat de knuffels die in goede staat waren naar de jongste gaan, maar we gaan de jongste het verhaal uitleggen, en zeggen dat hij ze terug geven mag aan de oudste, het klopt dat hij ze gewoon op bed of onder bed kon verstoppen, en het gewoon had kunnen zeggen, echter is mijn zoon niet zo sterk in zichzelf verdedigen, en is die bang dat mensen snel boos worden, of dat de vriendjes hem ermee zouden pesten, hij was ook bang dat dus iedereen ook de 3de en 4de jaars komen te horen dat onze zoon nog met 4knuffeldoeken slaapt, waarvan er 3een beetje tot erg versleten zijn, en de 2witte doekjes ook nog vergrijst, en daar schaamt hij zich het meeste voor, omdat normale knuffels niet super erg zijn, maar op de leeftijd van 13jaar nog knuffeldoek is super erg, en zeker als ze vol gaten zitten, aldus m'n zoon zijn 'vrienden'

Groepsdruk.

Je hebt de ouders ingelicht en de vriendschappen zijn over. Oké, ook een idee, nu gaat je zoon in ieder geval op zijn 16e niet meer roken en bier drinken onder invloed van deze jongens.
Als er sprake is van groepsdruk, dump je de groep.
Ik heb weer wat geleerd.

ik hoop

Dat je zoon zoveel vrienden heeft dat die paar minder niet uitmaken. Overigens ook niet zo'n beste actie om ouders in te lichten. Zo kind, zo ouder, dus best kans dat deze 'foute' vrienden dit horen van hun ouders en dan nog een veel grotere stok hebben om mee te slaan.

Kortom: niet zo handig aangepakt Henk.

Zeker tot zijn 17e

Nog knuffels. Als ik vroeg: joh, moeten ze niet van je kamer af (let wel, ik had het niet over weggooien) steevast het antwoord Nee. Ok, prima. Blijkbaar was het voor vrienden ook geen issue. Pas met 18 gingen ze weg, m.u.v. een paar waar hij echt heel verknocht aan was
Deze gingen in een zak op zolder. Jongere broer was er al eerder aan toe om afscheid te nemen. Ook weer een vuilniszak voor zolder. Ik vind dat je je hier echt niet mee had moeten bemoeien. En al helemaal niet de ouders van vrienden inlichten. Zo zet je echt je kind voor schut. Hoewel ik nog steeds betwijfel of dit wel een serieuze topic is, maar ok

de taalfouten

die Hh maakt doen me iets te puberachtig aan.
But perhaps it's just me being too incredulous . . ?
gr Angela

Topic

Dit is een serieus topic, zou ik mogen vragen waarom U eraan twijfeld?

omdat . . .

je een mix hebt van rare vragen (die mogen altijd, maar twijfel roept het wel eens op), raar taalgebruik (semi netjes maar net ernaast) en echt wel joekels van taalfouten (puberachtig typend).
Daarom mijn twijfel.
Maar gelukkig is het mijn twijfel, en hoef jij daar niets mee te doen.
gr Angela