Zoon heeft relatie met veel oudere vrouw

Tirza,

ook ik heb een zoon van 17. Als hij een relatie aan zou gaan met iemand van 51 zou ik niet zo vriendelijk reageren als dat ik nu reageer. Ik ben het dan ook helemaal met je eens.

Accepteren of kwijt raken

Het lijkt me vreselijk. Mijn puber die thuis komt met een vrouw in de overgang. Help. Maar ik zal het moeten accepteren als hij echt verliefd is, anders raak ik `m misschien kwijt. Dus accepteren, denk ik, en hopen dat de relatie van korte duur is? Ik probeer het voor me te zien.
Aan de koffie met mijn schoondochter die ouder is dan ik.

Zelf 51

Ik ben zelf 51 en ik kan me niets voorstellen bij een relatie met iemand van 17. Vreselijk zou ik het vinden als mijn zoon over 3 jaar met zo'n "oud" iemand thuis zou komen...
Opgevoed met Wim Sonneveld zou ik zeggen: "prijs d'r regelrecht het graf in". Dus niet verbieden, dat heeft misschien een tegengesteld effect.

Tja weet je

Het lijkt een beetje de gedachte in dit draadje dat je het maar niet moet verbieden want A. dan verbreekt hij misschien de relatie met de ouders wel en/of B. het geeft zoveel onrust in het eindexamenjaar dat hij misschien welzakt.
Tja. Deze relatie geeft óók veel onrust, al is het maar dat verliefde pubers niet zo geweldig studeren. En dan nog al dat stiekeme gedoe er omheen. Stel dat je er nu met de botte bijl ingaat, dan heb je de boel eind januari wel weer op de rails. Stel dat je niks doet en het gaat in maart uit. Dan heb je geheid een probleem in de periode pal voor de examens. En ich afwenden van zijn ouders? Waar moet hij heen dan?

Tirza

Waarheen?

"En zich afwenden van zijn ouders? Waar moet hij heen dan?"
Naar zijn vriendin! En dan kun je die weer laten vervolgen wegens het onttrekken van een minderjarige aan zijn ouders. Maar ik denk dat het zo'n vaart niet loopt. Ik zou als moeder haar flink onder druk zetten en haar vragen of zij het meldt aan haar werkgever of dat ik het moet doen.

Nee vic

Want het moet geheim en stiekem.......niemand mag het weten. Dus hij kan niet in haar huis gezien worden......

Tirza

En als het nou een man was?

Stel je zoon van 17 komt thuis met een vriend van 51. Stapelverliefd. Maar de relatie is stiekem want vriend is leraar op de school van zoon. Ben benieuwd hoeveel ouders in die situatie geen aangifte zouden doen.
Ik denk dat ik de school van deze mevrouw op de hoogte zou brengen. Wie weet doet ze dit wel vaker.

Fayw

Maakt geen verschil toch? Of mijn 17 jarige homofiele zoon verliefd is op een 51 jarige man of mijn hetero zoon op een 51 jarige vrouw? Het gaat mij echt om het enorme leeftijdsverschil en de leeftijd van mijn zoon op dat ogenblik.

Tirza g.

Zo heb ik eerst lang lopen denken voordat ik mijn reactie neerzette. Ik ben het met je eens dat je als ouder het liefst de relatie zou willen verbieden. Maar ik vind het lastig om een keuze te maken tussen verstand en gevoel. Mijn gevoel zegt:"Ik accepteer het niet en verbied de relatie", mijn verstand zegt:"Ja, maar als hij dan zijn koffers pakt en naar haar toe gaat?"
Lastig.

Ook 17

was ik toen ik met een verboden liefde thuis kwam. Een meisje van mijn leeftijd, was zelf ook een meisje. Ik hoor jullie allemaal al roepen dat dat 'heel anders' is. Jaja, homosexualiteit is inmiddels redelijk geaccepteerd, ik weet het. Toch voel ik bij jullie reacties bijna weer iets van alle vernederingen van toen. De afkeer die van dit draadje afspat viel ons toen ten deel. Eigenlijk een beetje hetzelfde.
Ik ben er depressief van geworden, als jong meisje. Vooral van het feit dat mijn ouders er niet mee klaar konden komen. Ik voelde me enorm schuldig. Maar de liefde werd er alleen maar heftiger van, van alle afwijzingen. Ik zou toen ook nooit onder druk de relatie verbroken hebben.
Ik houd geen pleidooi voor ongelijkwaardige relaties. Maar ik vraag me serieus af of het wel echt altijd zo ongelijkwaardig zou moeten zijn bij zo'n leeftijdsverschil.

Wil40

Zoals ik al schreef: hij kán niet naar haar toe, want *zij* is bij gebaat dat de relatie geheim blijft. Daarmee wordt óók een oneigenlijke druk op de relatie gelegd. Als het dan allemaal zo goed en fantastisch is, waarom dan niet 'out in the open'?

Tirza

Wendy

Dat vraag je je serieus af, of er ongelijkwaardigheid is bij zo'n leeftijdsverschil? Nou, ik niet. Als ik zie hoe ik de vloer aan kan vegen met mijn 17jarige (en zijn soortgenoten) als ik dat zou willen - dan zie ik alléén maar ongelijkheid. Zet het eens even op een rijtje: fysiek is hij wellicht in het voordeel, maar emotioneel, psychisch en financieel? Zij dus. En dan is er ongelijkwaardigheid.

Tirza

Agnes

Samengevat: je zoon heeft een relatie die jullie om allerlei redenen niet toejuichen. Maar kortweg verbieden wil je ook niet, en waarschijnlijk lukt dat ook niet en zou je je zoon juist in de armen van zijn geliefde drijven.
Mij lijkt het eerlijk gezegd evident dat deze liefde weer voorbij zal gaan, daarvoor zijn de verschillen eenvoudigweg te groot.
Wat nu te doen? Ik zou kiezen voor mijn zoon, en daarom zou ik niet kiezen voor chantage, zoals dreigen naar de directie te stappen als betreffende juf het niet doet, omdat ik zou denken dat de kans groot is dat je zoon wegjaagt als je dat doet. Ik zou kiezen voor veel praten, ook hierover, en ik zou ervoor kiezen dat niet met beiden te doen, maar met zoon alleen. En ook niet teveel of te vaak. Want als je met beiden praat (teveel, een keertje kennis maken is ok, zodat je weet met wie zoonlief omgaat), dan zou je het gevoel kunnen wekken dat je deze liefde openlijk sanctioneert. Dat gevoel zou ik niet willen geven maar ook niet dat ik het openlijk afkeur. Ik zou het proberen te zien als een fase waar je zoon doorheen gaat. En wel degelijk dingen met zoon bespreken en vragen stellen zoals: hoe hij het vindt dat alles zo verborgen moet blijven, of hij wel begrijpt dat het voor buitenstaanders overkomt als een soort machtsverhouding waar hij de dupe van is, enz. enz. En ook weer niet teveel, je moet er niet teveel bovenop zitten. Ik zou kiezen voor een soort nonchalance, zodat je zoon dit wel kan beleven, maar zelf ook niet teveel in deze relatie serieus wordt genomen.
Dit gaat voorbij, dat is gewoon zeker. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je zoon hier later met een goed gevoel op kan terugzien, en niet met schaamte of woede. Hij is tenslotte bijna 18. Geef hem wel de ruimte om met al zijn gevoelens bij jullie te komen. Stel dat hij nou na een jaar, als het al uit is en hij krijgt misschien toch een rotgevoel hierover, alsnog dit gemeld wil hebben, dan kan dat natuurlijk/
Over het eventueel kopen van je zoon, hier zou je denk ik met goed praten wel achter kunnen komen, of dat zo is. Zeker als je je niet te beschuldigend en juist wel openminded opstelt. Ik denk eerlijk gezegd, dat je daarmee het meeste wint. En ook dat zou je dan vragend kunnen stellen. Nu is hij nog tot over zijn oren verliefd, maar echt, dat wordt minder.
Eventuele reflexmatige gevoelens, zoals afkeer, of woede, zou ik proberen niet bij hem te uiten.
Zelf denk ik dat het afkappen van deze relatie door jullie (en dat zou dan waarschijnlijk moeten door het te melden bij school, want een achttienjarige kortweg verbieden zal niet gemakkelijk gaan), altijd tussen jullie en zoon in zal blijven staan. Ik denk dat je hem de ruimte moet geven om erachter te komen dat dit even fijn en mooi was maar dat het niet reëel is. Dan gaat het over, wordt het geen trauma en krijgt het ook niet de verlokkingen van de verboden vrucht.
Ik zou hetzelfde adviseren als je zoon een meisje was, trouwens.
Tuurlijk heb ik hier ook zo mijn mening over, maar die is niet relevant. Het gaat om je zoon, en om ervoor te zorgen dat dit geen of zo min mogelijk littekens veroorzaakt.
Vertrouw op je zoon.

Eerlijkheid

ik zou zoon wel zeggen hoe ik erover dacht,maar daarnaast ook aangeven dat het zijn keuze is en ik die accepteer. alhoewel ik dat wel moeilijk vind.
hij wil graag dat jij zijn keuze respecteert. ik vind dat het andersom ook zo moet zijn dat hij jouw gevoel hierin respecteert.
en ten allen tijden achter je zoon blijven staan, achter zijn keuze. anders ben je hem kwijt.
waarschijnlijk is dit een tijdelijk iets. een fase waar hij schijnbaar doorheen moet.
hem steunen en voor hem klaar blijven staan. en zoals hierboven dacht door mirreke al wel aangegeven, blijven praten. echter niet teveel ivm beladenheid.
succes in ieder geval.

Wanhoop niet

Beste Agnes,

Wanhoop niet kan ik uit eigen ervaring zeggen. Als 18 jarige kersverse student uit 'n dorp heb ik een ooit 'n relatie gekregen met een 29 jaar oudere vrouw. En daar kijk ik nog met dierbare gevoelens op terug. Ik ging studeren en ik was eindelijk van het toeziend oog van m'n ouders verlost. Ik had maar een wens en dat was ontknaapt worden. Dat is volgens mij een gevoel dat heel veel jonge mannen kennen. Je denkt dat iedereen het al doet, en ik was ontzettend nieuwsgierig geworden door alle verhalen foto's in "vieze boekjes".
Ik heb haar ontmoet op een feestje bij een medestudent die (heel spannend) in een "sosjalistiese antie autorrieterre" woongroep in een kraakpand woonde. We zijn daar aan de praat gekomen, met elkaar in bed beland, en ik werd verliefd. Ze was toen nog getrouwd maar met (heel modern toen) een open relatie. Echtelijke trouw was burgelijk. Ik heb er heel veel van haar geleerd. Ze heeft me seksuele voorlichting gegeven. Ik heb met haar veel meegemaakt tot aan feestjes bij de NVSH aan toe. Gedurende mijn hele studententijd waren we minnaar en minnares, zonder dat mijn ouders daarvan af wisten. Na verloop van tijd veranderden onze levens en we zijn elk onze weg gegaan. Ik ben nu de 50 gepasseerd zij is nu 81, we zijn nog steeds goede vrienden. Mijn partner waar ik inmiddels 24 jaar mee samen ben kent onze geschiedenis. We hebben samen twee jongens van 13 en 16. Wij zullen ze vrijlaten in hun keuzes wat betreft relaties en ze daarin steunen. De enige nare herinnering was dat ik het altijd geheim heb moeten houden voor mijn ouders en familie.

Lastig

Hallo,

Het lijkt me erg naar als me dat zou overkomen. Naar mijn weten mag een onderwijzeres geen relatie aangaan met een leerling en daar komt nog bij dat jullie zoon minderjarig is dus onder jullie verantwoording valt. Ik zou die vrouw erop aanspreken en haar duidelijk verzoeken je zoon met rust te laten daar hij in een erg belangrijke fase van zijn leven zit. Dat zou zij met haar levenservaring toch moeten begrijpen? Ja, misschien zou ik toch naar de school stappen als het allemaal niet zou werken. Je kunt bij voorbaat wel denken dat het toch geen stand houd, maar dit kan in mijn ogen toch echt niet, maar dat is puur mijn mening. Ik hoop dat je er iets aan hebt.
Gr.Merel

Nol, thanks!

Zat ik die draad door te worstelen en maar de steeds grotere nood voelen om te melden wat ik ervan dacht (los van de primaire reacties over ongelijkwaardige verhoudingen, etc.).
Die twee hebben geweldige seks.
Zij ervaren en in haar tweede seksuele jeugd (dat komt ook voor als bij-effect van de overgang), hij onervaren en makkelijk opgewonden.
Het geheim draagt nog eens extra bij aan de opwinding (lees een boek, kijk een film, dirksmamma deed er al een liedje op).
Dat neemt niet weg dat ik ook zorgen zou hebben over de ongelijkwaardigheid van de relatie. Ik zou die gewoon uitspreken. Naar zoon én vriendin.
En nog een puntje: als er maar geen filmpjes van deze verboden liefde gemaakt worden. Ook en zélfs niet voor het eigen plezier.
De insteek van het gesprek, begrip voor geweldige seks, maakt het bespreken van de rafelrandjes van de ralatie volgens mij ook makkelijker.
Eens droogt mevrouw op, en dan? Eens is zoon een bijzonder goed geschoolde lover, en dan? Ik zou bovendien van vriendin zelf willen weten wat zij vindt van haar positie als docent op die school.
Als geweldige seks de insteek is, dan is de relatie met geen mogelijkheid in de ijskast te krijgen: hoe groter de afstand, hoe heter het wordt.
Ik zou het daarom vooral over mezelf hebben. Over mijn angsten als ouder. Die ongelijkwaardigheid, daar ligt een punt. Wat krijgt hij van haar voor zijn verjaardag, waar gaat hij wonen als hij gaat studeren, wat zet ze in het leven voor hem klaar om hem te houden, hoe bewaart hij in zo'n relatie zijn zelfrespect?
Dat zou ik willen weten. Niet omdat ik bij voorbaat denk dat gelijkwaardigheid is uitgesloten. Het kan best goed gaan. Maar overtuigd ben ik niet zomaar zijn. Daar heb ik uitleg voor nodig.
Praat, schrijf, mail van je af. Spreek twijfels uit naar je zoon. Maak desnoods concrete afspraken over concrete zaken (op welke dagen hij in ieder geval thuis slaapt, wat hij in ieder geval zelf betaalt, wat zijn sociale en economische eigendom blijft, etc.) en leg daarbij de nadruk op het feit dat _jij_ die afspraken nodig hebt om vertrouwen te kunnen houden. Om zijn ouders gerust te stellen, niet voor zijn eigen bestwil (daar weet je te weinig van).
Ik zou die mevrouw bovendien wel gewoon in het gezicht zeggen dat ik haar gedrag bijzonder ongepast en onverantwoordelijk vind. Dat verandert niets meer aan de relatie. Zoon is er al door bevangen dus zomaar stoppen doet het ook niet.
Zij had zich in moeten houden. Ze had er niet aan mogen beginnen. Ja, die mening heb ik wel. Ondanks het verhaal van Nol.
Maar ruimte om het te accepteren is er wel. Mits de dame zich verderop een beetje inhoudt en hem niet volledig (als een moeder) van haar afhankelijk maakt. Mits hij gewoon naar huis kan als hij ruzie met haar heeft. Mits hij gewoon over haar nukken kan roddelen met zijn ouders.
En eigenlijk het liefst: mits hij er ook gewoon met zijn vrienden over kan praten.
Groet,
Miriam Lavell

(ot) bette midler

moest toch direct denken aan Bette Midler, en haar "Soph"-jokes:
I will never forget it. It was on the occasion of Ernie's eightieth birthday and in honor of the occasion he married a twenty year old girl. And he rang me up the very next day and he said to me "Soph, Soph, I have just married myself a twenty year old girl, what do you think of that". And I said to him "Ernie when I am eighty years old I shall marry myself a twenty year old boy, and let me tell you something Ernie twenty goes into eighty a hell of a lot more than eighty goes into twenty."
Verder vind ik het persoonlijk jammer voor de knul dat hij zo heftig "ontknaapt" is; lijkt mij persoonlijk "natuurlijker" om dat met je eigen leeftijdsgroep te verkennen.

Pluk

Mooi verhaal Pluk! Snap de clou niet helemaal maar dat geeft niet.:-)
Maar hoe weet je nu dat de zoon door deze lerares ingewijd is? Misschien heeft hij dat daarvoor al wel met een leeftijdgenootje gedaan?

Deze mevrouw was nog maagd. Dat kan gewoon. Niet elke 51-jarige is zo breed ervaren dat een wonderbaarlijke seks-educatie van een jongeling tot haar mogelijkheden behoort.

Agnes, hoe is het nu?

Tirza

Voor annej

Ik zal het nooit vergeten. Om zijn 80jarige verjaardag te vieren was Ernie getrouwd met een 20jarigriet. En hij belde me de volgende dag op en zei "Soph,Soph, ik ben net getrouwd met een 20jarige meid, wat vind je daar van". En ik zei tegen hem "Ernie, als ik 80 wordt, dan trouw ik een 20jarige knul, en laat me je iets duidelijk maken Ernie, 20 gaat heel wat vaker in 80, dan 80 in 20".

Cultuurdingetje

"Verder vind ik het persoonlijk jammer voor de knul dat hij zo heftig "ontknaapt" is; lijkt mij persoonlijk "natuurlijker" om dat met je eigen leeftijdsgroep te verkennen."
Mwah, volgens mij heeft dit niets met 'natuurlijk' te maken. Lijkt mij vooral een cultuurding. Wij vinden dat onervaren jongeren vooral samen moeten gaan experimenteren en ontdekken hoe het allemaal werkt met sex. Onhandig gehannes bij de eerste keer. Zo zou het moeten gaan, of zo. Op het moment dat een van beiden meer ervaring heeft, heerst direct de angst van ongelijkwaardigheid.
In andere culturen is het veel gebruikelijker dat jong-volwassenen worden ingewijd door oudere mensen met ervaring. Waar ze de 'kneepjes van het vak' leren.
Zo kan het ook.

Pluk

Oke Pluk! Er begint iets dubbelzinnigs te dagen.:-)

En andersom pluk?

Die Hugh Hefner met zijn bunnies, Bleker met zijn journaliste - vind je het dan ook jammer dat die jonge blommen door zo'n ouwe man worden ingewijd? Of zijn/waren dat sowieso al ervaren vrouwen voordat ze aan die ouwe mannen begonnen? En waarom deze jongeling dan niet?

Tirza

Ik ken een man die er geen spijt van heeft dat hij door een oudere vrouw is ontknaapt. Meisjes van zijn leeftijd mee uit vragen was al eng, laat staan dat hij de kans kreeg er leuke ontdekkingen mee te doen. Nee hoor, geen klachten, ook van de oude fiets niet. Het leeftijdsverschil was wel kleiner, een jaar of 12.