wegloper komt terug...hoezee!

Afspraak

Is hij het ook eens met die afspraak, of is het toch weer een regel? Ga je er gevolgen aan verbinden als hij toch vier of vijf dagen bij zijn vriend blijft slapen?
Ik denk dat je beter kunt afspreken dat hij jullie laat weten waar hij is, anders sta je toch weer voor het blok als hij zich niet aan de regels houdt.

de afspraken zijn in overleg gemaakt. Zich niet houden aan afspraken heeft vaststaande gevolgen. Maken we ons verder ook niet druk over dus. Ben niet met je eens dat ik het helemaal los zou moeten laten en alleen hem vragen te laten weten waar hij is. Regels zijn nodig en nuttig. Daar ben ik nog steeds van overtuigd. Helemaal regels loslaten omdat hij misschien niet luistert vind ik geen optie. Dan kan hij net zo goed wel daar gaan wonen.

Anders

Ja, ik weet wel dat jij er pedagogisch ongeveer 100% anders in staat dan ik. Ik hoop voor je dat het goed blijft gaan.

Maar Nimbo

Als hij het niet eens is met de regels of met de consequenties van het niet aan de regels houden kan hij nog makkelijker wel daar gaan wonen.

Maar fijn dat hij thuis komt!

Nimbo

Wat fijn! De aanleiding is misschien niet al te positief, maar dat hij er toch voor kiest om weer terug bij jullie gaat wonen en niet wegloopt of gaat banksurfen bij vrienden is toch ook wel wat waard. Ik hoop dat jullie band verbetert en dat je zoon het zowel bij jullie als bij zijn vriend fijn heeft.

skik

waarom zo hakken

op ŕegels'en benadrukken dat het wel weer mis zal gaan? Het lijkt alsof het negatieve benadrukt moet worden.
Ik zeg dat er afspraken zijn gemaakt; in overleg dus. geen regels.
De sfeer warin oon vertelde was positief, hij was de dag ervoor hier ook heel gezellig op visite geweest.
En echt teruggaan in de frequentie waarin hij daar was, kan dus niet want izjn vriend heeft een officiele waarschuwing gehad wat betekent dat hij eruit gezet gaat worden als hij zich niet aan de regels houd van de verhuurder. En die regels is hetzelfde als de afspraak die wij gemaakt hebben: 4 x per wek thuis slapen en 3 x daar. Echt wonen kan dus dus niet Tijgeroog.
Bedankt Skik voor je positieve berichtje!

Verhuurder?

Begrijp ik nu goed dat de verhuurder regels stelt aan samenwonen?
Is het een begeleid wonen project? Of woont vriend bij een hospita?

Dat is wel relevant want je rekent nogal op die verhuurder "En echt teruggaan in de frequentie waarin hij daar was, kan dus niet want izjn vriend heeft een officiele waarschuwing gehad wat betekent dat hij eruit gezet gaat worden als hij zich niet aan de regels houd van de verhuurder. "
Maar als dat een gewone verhuurder is dan kan vriend niet worden uitgezet op basis van die regels. Dan mogen dit soort regels niet eens gesteld worden.

Heb je trouwens wel eens gehoord van het begrip intrinsieke motivatie?

De reden dat mensen zich druk maken over regels is omdat regels alleen niks betekenen. Ze betekenen wat zolang partijen bereid zijn, gemotiveerd zijn, om er mee te werken. Als een partij niet meer wil en de andere zich desondanks op die regels blijft beroepen (regels zijn regels) dan is er geen gesprek meer mogelijk.
Dan zit er voor de ene partij niks anders op dan weggaan met ruzie. Deserteren zo je wilt.

In het leger in oorlogstijd staat daar de strengst mogelijke straf op die ook nog snel werd uitgevoerd: executie.
Toch blijven mensen deserteren.

In een ouder/kind relatie is dat weglopen.
Je zoon weet nu hoe dat moet. Hij kan niet anders als er thuis een onwrikbare situatie bestaat waarin hij geen ruimte heeft om zijn menig te vormen, van gedachte te veranderen, zelfbeschikking te verwerven, volwassen te worden.

NImbo

Ten eerste, blij dat je zoon weer thuis komt wonen. Dat is fijn, en een tweede kans om er iets van te maken met elkaar.

Maakt het iets uit wat daar de reden voor is? Hij heeft op basis van omstandigheden een keuze gemaakt.

Dan kom ik direct uit bij de bijdrage van Miriam, over intrinsieke motivatie. Blijkbaar heeft deze situatie hem gemotiveerd om deze keuze te maken. En daarom begrijp ik niet dat je weer met regels begint. Dat is allemaal veel te kunstmatig, en het werkt niet, heb je wel gemerkt.

Waar het om gaat is die intrinsieke motivatie, en vooral proberen veel te luisteren, en proberen je kind te laten praten. Help hem zijn doelen helder te krijgen, inzicht in zichzelf te krijgen, dat soort dingen. Als je met regels begint, kweek je al meteen een situatie van macht en zo. En is de sfeer van vertrouwen meteen weg.

Tuurlijk heeft hij met de regels ingestemd, want hij wil thuis komen wonen. En dan heb jij de macht, en dus voegt hij zich, want hij wil iets van jou. Totdat dat niet meer werkt, of hij een keertje zich verslaapt. Wat doe je dan. Straffen? En hoe wil je dat dan doen? Geen zakgeld, minder zakgeld, minder naar zijn vriend?

Het recept om weer ruzie te krijgen... Ik zou vooral inzetten op gewoon contactherstel. Zet in op een fijne, gezellige sfeer als hij er is, vraag vriend regelmatig te eten... Dat soort dingen. En als hij zich eens niet houdt aan de logeerregel, ach...

invullen, invullen invullen

is wat jullie doen.

Ik kan blijven vertelllen hoe het zit maar bepaalde dingen willen jullie niet horen. Zo wordt het maar als regels neergezet terwijl er afspraken gemaakt zijn.
En mirjam met haar belerednde toontje of ik wel eens van intrinsieke motivatie heb gehoord.

De regels van de verhuurder zijn dat er niet wordt samengewoond p de studentenkamer. Van samenwonen is sprake als iemand vaker dan drie keer per week een logee heeft. Er sttaat een consequentie bij van opzegging van het huurcontract.

Afspraken en regels waren wij al aan het maken toen mijn zoon nog niet besloten had te komen: het was zelfs zijn voorstel om erover te praten hoe we tot een compromi konden komen.We hebben daarover gesproken en zijn met elkaar tot de conclusie gekomen dat er inderdaad veel regels zwaren en wij dingen meer los moeten gaan laten. Maar dat is een proces en afhankelijk van hoe er mee omgegaan wordt.

Ik weet niet wat er u zo moeilijk is voor jullie, maar overal waar je bent zijn regels en afspraken hoe met elkaar om te gaan en met spullen in het huis of wat dan ook. Dat geldt voor scholen, voor verenigingen. Waarom zou ik nergens afspraken en/of regels over moeten willen, alleen omdat hij alle vrijheid dient te hebben en geen rekening met anderen oeft te houden? Ik ben benieuwd hoe jullie opvoeding dan aanpakken.

Regels

Regels op deze leeftijd, afspraken, hebben te maken met elementair fatsoen, wat je zelf op prijs stelt, uiteraard wat de wet voorschrijft, en dan vraagt aan de ander om rekening mee te houden, en vooral dat de regels gezamenlijk opgesteld worden naar beider inbreng.
En niet eenzijdig omdat je zelf meent dat een kind beter af is met jou regel of regels die uitsluitend voor je eigen voldoening zijn en waar een kind zeer veel moeite mee heeft om dat op te brengen.

Jammer

Het was niet mijn bedoeling je te beledigen.
Ik probeer je slechts te informeren. Je lijkt een nogal woderlijkeomgang te hebben met regels. Alsof ze eerder doel zijn dan middel. Bovendien is het toch net alsof je alleen de regels die in je eigen straatje passen als geldende regel wil omarmen.

Verhuurders mogen samenwonen niet verbieden. Er zijn er wel die het doen, maar die houden zich dan niet aan de regels. Zie https://www.woonbond.nl/vraagbaak/kan-ik-huis-worden-gezet-ik-iemand-laat-inwonen

Als jouw zoon terug komt om zich aan een overbodige regel van een verhuurder te houden, dan is ie ook zo weer weg.

Met regels los je geen relatieplroblemen op,

Sorry nee

Nimbo, eens met anderen, dit gaat um niet worden.
Ik zeg dit echt niet om vervelend te doen. Hopelijk kun je er iets mee.
Je wil meer invloed op je zoon. Dat krijg je alleen via contact. Maar contact kun je never nooit niet afdwingen.
Je zoon is het huis uit geweest. Hoe beperkt hij misschien ook is, behandel hem nu als een volwassene.
Maak het gewoon leuk, gezellig, maak het aantrekkelijk voor hem bij jullie te zijn.
Tuurlijk mag je ook eisen stellen. Ik zou dan eerder denken aan dat hij bijv iedere week een keertje kookt oid.

noem het . . .

samenleefregels
namelijk hoe jullie met z'n 3-en met elkaar omgaan, welke huisregels zijn er om het met z'n 3-en prettig, leefbaar en gezellig te hebben.
Daar hoort vanalles bij. Ook hoe vaak hij thuis is, hoe vaak vriend erbij is, etc.

Apart daarvan is er het traject van opleiding, werken etc.

Maar dat is een ander verhaal. Zeker niet onbelangrijk, maar niet iets waar je straffen etc over kunt opleggen.

gr Angela

jamaar Angela

Samenleefregels, dat vind ik dan weer misleidend.
Dat suggereert dat het over regels gaat die voor iedereen gelden. Ouders hebben vast geen maximum voor buiten de deur eten.

kan wel

Als de woning te klein is. Dat is in een studentenwoning natuurlijk al snel het geval.

Mijk

nee maar dat bedoel ik

als je begint met de naam samenleefregels en dan samen definieert wat daaronder valt.
dus gooi even weg wat je nu 'afgesproken' hebt en begin opnieuw met als definitie 'waarom wonen wij met z'n 3-en in dit huis en hoe doen we dat zo prettig mogelijk'.
gr Angela

ps en als nimbo bij iemand gaat eten zal ze dat ook op tijd melden aan haar man of aan haar zoon zodat die weten waar ze is en dat ze niet mee-eet.

Afspraken en regels

Tuurlijk zijn er samenleefregels. Ik laat het ook weten als ik te laat thuis ben voor het eten, dat verwacht ik ook van mijn man en later van mijn kinderen. Als ik over moet werken, laat ik dat ook zo snel mogelijk weten. Persoonlijk vind ik dat elementaire beleefdheid.

Nimbo en haar zoon zijn nu aan het praten over het hoe en wat en waarom van regels en afspraken. Haar zoon is qua fysieke leeftijd dan wel meerderjarig maar qua mentale leeftijd een puber. Pubers stellen regels ter discussie en zijn niet de makkelijksten qua afspraken, maar er valt meestal best mee te praten als je het hoe en waarom uitlegt. Ik hoop voor Nimbo dat de gesprekken goed blijven gaan en dat haar zoon door al deze ellende toch een stuk volwassener kan worden.

Regels

Er worden nu valse voorwendselen gebruikt. Nimbo zet de regels in, zogenaamd ter bescherming van de vriend want die kan zijn huis kwijtraken. Maar dat is niet de werkelijke reden, ze wil gewoon zicht houden op haar zoon en hem in huis houden. Zég dat dan eerlijk. Die jongen heeft heus wel door dat je de boel loopt te bedotten.
Wat is er mis mee om te zeggen dat je hem graag thuis houdt omdat je dan de kans het grootst acht dat hij die opleiding gaat afmaken. Die opleiding die overigens gewoon zijn eigen verantwoordelijkheid is, dus als hij wil uitslapen is dat zijn pakkie-an. Het enige dat ik niet zou accepteren is een kind dat helemaal niets uitvoert. Je mag naar school of werken (de praktijk moet natuurlijk nog uitwijzen of zo'n strenge opstelling standhoudt Verder wil je weten wie wanneer waar eet en slaapt, zodat je rekening kunt houden met boodschappen of nachtslot. Dan nog afspreken dat niemand tegen elkaar schreeuwt of scheldt en dat de ouders niet per definitie gelijk hebben, en dan moet je een heel eind komen.

vesper lynd

Jij kletst echt uit je nekharen zeg! Ik heb nog nooit ontkend dat ik mijn zoon graag thuis heb, en niet in het minst ook heel direct naar hem. Dus ik snap niet waarom je dat zegt.
En het interessert me niet of zijn vriend zijn huis kwijtraakt, daar ben ik niet verantwoordelijk voor en dat doe ik ook niet zo lijken. De reden waarom mijn zoon door de week beter thuis slaapt is om hem te stimuleren rondom het afmaken van zijn opleiding. Daarnaast heb ik in de periode dat hij nog wel thuis woonde gemerkt dat hij heel erg bij zijn vriend onder de plak zit en daarom vind ik het emotioneel ook beter dat mijn zoon niet zo afhankelijk is van zijn vriend. Vriend stelt allerlei regels ; zoon mag geen anderen zien en is erg jaloers bijv. Dus ik vind dat geen beste basis voor een relatie. Daarom ben ik blij als hij weer een beetje los kan komen van hem.

Normaal

Ik vind het heel normaal dat je regels stelt. Zeker ook als dat in overleg gaat. Maar er komt natuurlijk een punt dat je als ouder toch regels op kan leggen. Ik bedoel ik ga het leven van mijn volwassen kinderen niet micro managen maar ik wil wel dat ze met bepaalde dingen rekening houden. Zoals bijvoorbeeld op tijd laten weten of je thuis mee eet, op tijd laten weten of je gasten meeneemt voor de maaltijd, toestemming vragen voor logees, rekening houden met thuiswonende jongere kinderen (geen gewelddadige films/spellen in hun aanwezigheid, geen lawaai maken als zij in bed liggen) en zo nog allerlei zaken. En dat zijn misschien elementaire fatsoensregels maar als iemand zich daar niet aan wil houden dan leg ik dat toch echt op.

En dit is natuurlijk ook een delicate situatie doordat die relatie niet goed zit. Dat is lastig want je wil die jongen losweken van de vriend. Dus het lijkt me helemaal niet raar om regels te hebben over hoeveel nachten minimaal thuis.