U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
wat moet ik doen Zoon gaat niet goed met zijn geld om
Ik heb even een vraag ontkend onze zoon van ruim 15 jaar.
Sinds een 2 jaar loopt hij meerdere krantenwijken waarmee hij toch gemiddeld 80 euro p maand verdiend. Buiten dat krijgt hij ook wat zakgeld. Dat zakgeld is krijgt hij tm zijn 18 e.( dat hadden we al voor de krantenwijk afgesproken ) Het is niet veel maar dat pakken we niet van hem af.
Van het foldergeld , hebben we destijds afgesproken, wordt 50% gespaard. Echter houdt hij dus maandelijks ongeveer 50 euro over om vrij te besteden. Best veel geld vind ik zelf.
De laatste tijd geeft hij veel geld uit aan anderen.. zo heeft hij een bezoekje aan de mac Donalds betaald voor vier klasgenoten en laatst betaalde hij een groot deel voor een verjaardagskado voor een klasgenoot.( Iedereen betaalde tien euro en hij betaalde uiteindelijk 40 euro.) Toen ik hierover in gesprek ging met hem werd hij heel boos en kreeg ik de opmerking naar mijn hoofd " het is mijn geld, ik hou me aan de regels, ik bepaal zelf wat ik ermee doe". Hij had natuurlijk gelijk. Maar de klasgenoten maken dus misbruik van zijn " goedheid" .
Ik heb hem dat ook gezegd maar ik moest me er niet mee bemoeien.
Vandaag ving ik een Skype gesprek op van een klasgenoot, wederom voor een gezamenlijk kado voor een klasgenoot, waarin mijn zoon dus weer aangeeft wel 50 euro te hebben terwijl de anderen weer 10 of 12.50 euro in leggen. Ik wordt hier inwendig zo boos om. Er wordt dus misbruik van hem gemaakt. Echter houdt hij zich keurig aan de regels die we thuis hebben afgesproken. Ik irriteer me eraan dat hij dus naar medeklasgenoten " smijt" met zijn geld. Als ik naar een rede vraag ( ben je dan populair, bang dat je er niet bij hoort) is dit alles niet waar en is hij gewoon zo ( zijn zijn eigen woorden)
Vinden jullie dat ik hem moet laten gaan? of moet ik hem nog meer geld laten sparen per maand zodat er minder overblijft?
Dank
Ben ik met je eens. En hij werkt ook dus heeft meer geld dan zijn llasgenoten die niet werken. Heedt ooo geen mobiel. Omdat hij dat niet wilt.Ik moet idd wennen aan het idee dat hij het belangrijker vind om zijn geld in anderen te stoppen. Wij kopen omgetwijfeld ook onzindingen. Daarom vond ik die kleine bedragen ook niet zo erg. Maar nu ze groter worden en vaker ging ik me ermee bemoeien en kregen we woorden erover. Hij had helemaal.gelijk in zijn opmerking dat het zijn geld.was en hij keurig spaarde etc. Ik maakte me zorgen dat eem groot deel naar anderen gaan ipv zichzelf.wordt er geen misbruik van je gemaakt zeg maar.. hij is immers pas 15 dus helemaal los laten vind ik hem te jong voor. En dat ze leren door zelf onderuit te gaan ben ik mee eens maar ik heb niet het idee dat dit iets met hem doet.. hij vind dit dus normaal en niet erg.. en ja dan denk ik.. laat ik het gaan of steek ik hier nu een stokje voor. Vandaar die 30 euro nu
auto?
Hij is vijftien en heeft het geld voor zijn rijbewijs, hoe weet je hoeveel dat is? Nu al gaan sparen voor een auto? Laat hem lekker kind zijn.
Dat beslist hij zelf
Hij mag zelf beslissen waar hij voor spaart. Hij wordt bijna 16 dus mag over driekwart jaar beginnen met autorijden. En dat hij zelf kiest voor doorsparen voor een auto is zijn eigen keuze. Ik laat hem zeker kind zijn. Als hij besmuit om te sparen voor een mobiel of playststion hadden we dat ook prima gevonden. Het ene kind is nu eenmaal anders dan de andere.. hij is al meer met zijn toekomst bezig als bijv onze dochter. Niks mis mee toch? Het gaat mij erom of ik het " vrij te besteden" geld hem helemaal zijn gang in laat gaan of hem daar nu toch wat bij moet ondersteunen/ helpen.
Niet zorgelijk
Na je extra uitleg vind ik het niet zorgelijk. Je zoon is gewoon een lieve en aardige jongen die gul is voor zijn vrienden en voor klasgenoten die iets minder hebben. Het is juist aardig van hem dat hij wil betalen voor dat meisje dat zelf geen geld heeft voor de Mac en een speciaal cadeau wil kopen voor een klasgenoot die weinig te besteden heeft. Je zoon lijkt deze keuzes weloverwogen te maken gezien wat je schrijft. Het lijkt me niet dat er sprake is van uitbuiting. Natuurlijk kan je het in de gaten blijven houden (dat is altijd verstandig) maar ik vind het juist mooi om te lezen dat je zoon zo sociaal en gul is. Dat zijn mooie eigenschappen.
wauw
Hij is vijftien jaar, heeft al zijn rijlessen bij elkaar gespaard en gaat beginnen te sparen voor een auto? Jeetje, mijn bewondering voor deze jongen stijgt per bericht van TS :)
Haha
Haha dank je. Hij heeft ook genoeg normale puberstreken hoor daar zal ik je niet mee lastig vallen 
maar ja qua sparen gaat hij lekker.. moet er wel bijzeggen dat er een flinke erfenis bijzat van zijn opa.
In die context
is het een heel ander verhaal. Ik had eerst een heel ander beeld, van een licht beinvloedbare jongen. Ik zag hem er op zijn achttiende al op uitgestuurd worden om telefoonabonnementen af te sluiten.
Nee, hiermee zou ik ook niet naar school gaan. AL zou ik er ook niet onverdeeld gelukkig mee zijn.
vader in dit geheel
Wat ik ook vind meespelen is dat de vader zegt dat moeder het los moet laten. Als je dus al zou willen optreden door naar de mentor te gaan of je zoon iets te verbieden, dan vind ik het niet netjes als dat buiten de partner gebeurt. Hij ziet het kennelijk niet als een probleem en vertrouwt zijn zoon. Hij gaf je het advies om het los te laten. Dus of je bent het met hem eens en laat het los, of je bespreekt het nogmaals met je man voordat je actie onderneemt.
dat zowieso
voordat er actie wordt ondernomen wordt er uiteraard eerst met manlief gesproken. Wat dat betreft hebben onze kinderen maar saaie ouders.. in hun ogen zitten pappa en mamma bijna altijd op een lijn ( maar weten ze niet dat we het ondertussen vaak over ze hebben )
Met het hele verhaal
Denk ik: fijne jongen heb je. Gewoon laten doen.
het is besproken
Ik zal nog even een reactie geven. Ik zelf heb er nog steeds moeite mee maar moet het los laten. Kinderen geven geld uit aan dingen waarvan je denkt.. waarom?? maar goed aldoende leert men hiervan. ( en wij maken ook wel eens een impulsieve aankoopfout) Het grootste probleem vond ik dat de balans er niet was. een paar klasgenoten betalen tien euro en hij het vijfvoudige.
We hebben nu tegen hem gezegd dat hij.. als het om gezamenlijke kado s gaat.. hij gewoon hetzelfde moet betalen als de anderen. dit ook om scheve gezichten bij anderen te voorkomen.
Hij was hier in eerste instantie niet blij mee want ja het kado was immers al uitgezocht maar na gepraat te hebben ging hij akkoord. Ook mbt trakteren heb ik gezegd dat ik het heel lief en sociaal van hem vind maar dat het wel een wederzijds iets moet zijn. Dus ook hij mag dan eens een keer getrakteerd worden op een snoepje of ijsje. Zolang dat bij deze kleine bedragen blijven heb ik er geen moeite mee maar ik wil voorkomen dat de ijsjes complete big mac menu s worden en voor je het wel een abonnement op een mobiel ( om maar even overdreven uit te leggen)
We gaan het ervaren.
Neerleggen bij vader
Beetje herkenbaar en daarom dit punt van aandacht bij manlief neergelegd. Soms willen zonen zich losmaken van moeders en hun 'scherpe' ogen. Toegeven dat moeders gelijk hebben, is dan een moeilijke hindernis. Hier merk ik dat het overdragen van dit punt van aandacht voor ons beiden werkt.
Je man ligt met jou op één lijn, hij kan hem dus ook uitleggen waar dit verschil in bijdragen aan een kado toe kan leiden. Het is ook zijn kind.