U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wanneer bemoei je je ermee als ouder?
Mijn kind (brugklas) maakt deel uit van een fietsgroepje van 4 kinderen naar school. Het gaat om een flinke afstand fietsen. Ze verzamelen op een bepaald punt. Een van de kinderen komt de laatste tijd steeds later dan afgesproken en dat leidt tot irritaties. Te laat komen levert vervelende consequenties op op school en dat willen ze niet.
Nu stelt de laatkomer de verzameltijd ter discussie (wil later vertrekken). Mijn kind wil dat niet omdat ze dan nauwelijks speling hebben. De laatkomer is de andere leden van het fietsgroepje daarna gaan benaderen buiten de groepsapp om, om zonder mijn kind te vertrekken. Mijn kind is hiervan van slag en is boos.
Ik vind dit lastig. Ze hebben elkaar wel nodig. Alleen fietsen is, zeker in de winter, niet echt een optie. En als ouders springen we om beurten wel eens in om met de auto te gaan bij slecht weer. Ik zou het liefste willen dat de contacten goed genoeg blijven om samen te kunnen fietsen. Maar ik wil mijn kind ook niet leren dat het altijd ja en amen moet zeggen. Ik heb mijn kind geadviseerd om even af te koelen van de boosheid en daarna het gesprek aan te gaan. Ik vrees echter dat dat een te moeilijke opgave is. Wat kan ik als ouder nog meer doen? Hebben jullie tips?
Div oplossingen voorstellen aan kind
Stel je kind voor om een middelingsvoorstel te doen, stel andere kind wil 20 min laten vertrekken laat je kind 10 minuten later voorstellen zodat er nog wat speling over blijft. Het is een groep van 4, misschien willen ze liever in duo's gaan fietsen?
Daarnaast kan het contact van de ouders goed blijven terwijl het contact van de kinderen minder goed is.
Wat vinden de anderen?
Weet jouw kind wat de andere twee willen? Als die niet later willen vertrekken is het probleem opgelost. Willen die wel later, dan is de oplossing van Dees een goede.
Bij bruggers moet je af en toe nog wel ingrijpen hoor, als ouders. Nodig anders alle kinderen uit om er eens rustig over te praten. Ik vind het nogal misselijk dat de laatkomer achter de rug van je kind gaat proberen de anderen te bewerken, dat zou ik wel proberen in de kiem te smoren.
Hoe is jouw contact met de ouders van de laatkomer? Dikke kans dat die niet eens weten dat hun kind de afspraken eenzijdig wil veranderen.
Mijn dochter moest op de middelbare school ook een stuk fietsen en had ook zo'n typje in het fietsgroepje. Die bepaalde ook wie er naast wie mocht fietsen en zelfs dat bij regen er geen regenkleding gedragen mocht worden, want dat was niet cool. Het jaar erna gingen er weer nieuwe kinderen uit het dorp naar de school en is dochter daarmee gaan fietsen. De andere kinderen uit het eerste groepje zijn tot en met het eindexamen de slaafjes van typje gebleven.
dank
Het middelen wordt het niet echt, want het gaat om een verschil van 5 minuten, voor mijn kind de nodige speling en voor het andere kind blijkbaar tijd die liever anders besteed wordt. Ze komen ongeveer 8-10 minuten voor schooltijd aan en ik ben het met mijn kind eens dat 5 minuten later best een risico is. De school is best streng met te laat komen en het komt voor dat ze op 2/3 van de rit de versnellingen omhoog moeten gooien omdat ze blijkbaar toch te langzaam hebben gefietst of de tegenwind te erg was.
Ik ben ook bang dat het laatkomen door het verschuiven van de deadline niet ophoudt, en dat er dan meer druk komt op het op tijd komen.
Ik weet niet goed wat de anderen willen. Eentje past zich denk ik aan aan de laatkomer, andere zal waarschijnlijk het gevoel hebben tussen twee vuren te zitten.
Duo's maakt ook kwetsbaar in geval van ziekte e.d.
Het achter de rug om gedoe vind ik geloof ik het naarste van dit verhaal. En ik weet niet of de ouders betrekken een oplossing is want in de communicatie over de autoritjes krijg ik het gevoel dat laatkomer op ouders lijkt, niet achter de rug om gedoe, maar wel dat er over de wensen van anderen wordt heengewalst.
Misschien een goed idee van Dymo om de kinderen er zelf eens over te spreken. Maar weet niet of hetgeen wat mij het meeste dwars zit, het achter de rug om gestook, dan opgelost is. Het gekke is dat ik mijn kind al een keer gewaarschuwd had voor de mogelijkheid van dergelijk gestook, terwijl er toen nog niets gebeurd was.
Ik zou mijn kind adviseren om eventueel mee te gaan met als kanttekening: 1x te laat terug naar begintijd tenzij ze de andere twee kan ompraten. Ik neem namelijk aan dat die andere twee ook niet te laat willen komen. Nu al over winter praten vind ik onzin, misschien zitten ze niet eens bij elkaar in de klas.
triva
Ze zitten de komende jaren zeker bij elkaar in de klas, tenzij er iemand blijft zitten, daarom denk ik dat de relatie goed houden zinvol is.
meebewegen en het 'opengooien'
kijken of het je brugklasser lukt om mee te gaan met het voorstel om de zaak even te laten betijen. Als de stoker 'kwaad' wil (niet alleen over dit onderwerp, maar misschien sowieso wat bazig/irritiant aan het worden is) dan volgt er wellicht nog een vervelende actie. Dan weet je brugklasser ook dat het meer aan de stoker ligt dan aan het onderwerp zelf.
en als het onderweg te risicovol wordt, dan kan jouw brugklasser gewoon besluiten om de vaart erin te zetten. Je roept 'doei jongens, ik ga even vaart maken' en fietst weg. Dan is ie zelf op tijd, en kan hij zien of de rest misschien ook nog op tijd was.
Het achterbakse leer je de stoker niet af, maar je kind kan wel latenz ien dat het erboven staat.
Die kans zou ik 'm ook geven. Leert ie van.
gr Angela
Wat helpen
Ik heb ook járen 15km heen en lokweer terug gefietst, eerst met z'n drieën, later regelmatig met z'n vieren.
Dit soort gedoe was er altijd wel.
Allereerst is het onhandig in het gesprek om 2 doelen te hebben (op jouw tijd vertrekken & niet over je heen laten lopen). Het laatste moet je leren in situaties waar je niet zo afhankelijk bent van de uitkomst.
Als het kan, zou ik eerst even afstemmen met de ouders. Misschien hebben de ouders van dat ene kind helemaal geen vertrouwen in wat later vertrekken, of juist wel. Wat vinden zij?
Dan zou ik de pubers na school even binnen vragen dat zij het erover hebben en jij, of een andere volwassene, het gesprek in de juiste banen kan leiden, daarmee krijg je ze zover dat ze alle standpunten op tafel leggen, ipv achter de rug om sms-en.
Als de andere kinderen vooralsnog 5 minuten geen probleem vinden, dan is jouw dochter in de minderheid, kan zij (of jij) voorstellen dat een week, of 2/3/4, te proberen. Laat je dochter bijhouden hoe het ging en zet gelijk in de agenda wanneer ze weer even binnen komen om te vragen hoe ze het vonden.
Spreek dingen af als: na die vijf minuten, vertrekken de anderen, ook als de laatkomer in de verte aan komt fietsen (die maar even een tandje bijzet om aan te haken). Laat de telefoons, horloges van de pubers gelijk zetten. Definieer wanneer je iets een succes is: 1) iedereen alsnog op tijd op school is en 2) dat deze persoon nog maar 1x/2x alsnog niet op het afspreekpunt staat binnen de tijd, met name diegene die 5 minuten later wil vertrekken. En definieer het doel; ontspannen en op tijd op school, bijvoorbeeld (of veilig, zonder gekibbel). Noem het een experiment en geen nieuwe afspraak (die evalueer je niet). En zeg ook dat je dus altijd terug gegaan kan worden naar de vorige tijd maar ook dat er altijd nog een ander soort experiment uit kan voortvloeien. Er kunnen natuurlijk allerlei dingen meespelen; het weer, leeg gelopen band, persoonlijke omstandigheden, wegwerkzaamheden ed..
mijn vader
fietste in de brugklas langzamer dan de rest (klein van stuk en te weinig eten), maar woonde ook iets dichter bij school. Hij begon dan alvast te fietsen en werd onderweg ingehaald door de rest.
Een experiment, dat is een goede!
Niet over je heen laten lopen is geen doel op zich natuurlijk. Ze moet er in het proces wel voor waken vind ik.
Ik zal, na overleg met kind, eens kijken via welk kanaal we het als beste aanvliegen.
Alleen fietsen is niet leuk
Maar je krijgt er niks van. Om wat voor afstand gaat het? Mijn zoons moe(s)ten 17 km enkele reis naar school, waarvan de eerste helft alleen. Of samen, maar dat wilden ze al helemaal niet (pas in de bovenbouw ging dat weer wel). Ze hadden allebei vrienden in een dorp halverwege die ze dan oppikten, maar de enkele andere hier uit het dorp meden ze liever. Zelfs zodanig dat ze in de brugklas extra vroeg weggingen, dan hadden ze geen last van de groteren die nogal klierig waren, en hadden ze nog 10-15 minuten op school voor al het gedoe bij de kluisjes. Naarmate ze ouder, groter en sterker werden konden ze rustig 10-15 minuten later weg, omdat ze sneller fietsten (nu binnen het uur) en minder tijd nodig hadden bij hun kluisje. En nee, alleen fietsen is niet leuk, zeker niet met slecht weer en in de winter in het donker. Maar waarom is het 'geen optie' bij jullie?
Inderdaad, waarom niet alleen?
Samen fietsen is niet per se veiliger en ook niet altijd leuker. Alleen ben je onafhankelijk. Zeker nu het zomerseizoen aanbreekt zou ik mijn kind lekker zijn / haar eigen plan laten trekken. Zonder gedoe.Tegen de tijd dat de winter weer begint kun je weer zien of samen fietsen wel / geen goed idee is en hoe laat er dan moet worden verzameld.
Groeten, Maw.
Ben ik nou de enige die zich afvraagt waarom je over een verschil van 5 minuten zo'n probleem maakt??
Ga gewoon met het voorstel mee en werkt het niet, pas je je plannen aan. Maak het niet groter dan het is door andere ouders in te schakelen e.d. Waar hebben we het over.. 5 minuten?
Dat was precies de optie die ik ook gaf maar toen werd gezegd dat het belangrijk was om de 'relatie goed te houden'. Nou die is nu al verpest lees ik 
maar ja what's new, meiden van die leeftijd. De allereerste dag dat ik naar de middelbare moest hadden we met een groep van klas zes afgesproken. De afspraakplek was vlak bij mijn huis. Toen ik weg wilde gaan zei mijn moeder nog: joh ga nu niet zo vroeg dan sta je daar maar te wachten. Ik ging dus ietsje later maar die trutten waren al weg, te vroeg vertrokken. Wist ik veel dus nog een poosje gewacht en toen maar gegaan. Onderweg kwam ik mijn (acht jaar oudere) zus tegen die nog een stuk met mij mee is gefietst.
5 minuten
Triva, de relatie is al verpest, moet ik ook concluderen na wat ik vandaag weer hoorde. Mijn kind zat erom te huilen en vertelde dat dat niet de eerste keer was.
Het gaat overigens niet over een meidengroep maar een gemengde groep.
Andere groepen op dezelfde route met een ander startpunt fietsen (in verhouding) veel eerder weg. Zij zijn de laatste groep, het starttijdstip is door de laatkomer bepaald en wordt nu door hemzelf ter discussie gesteld. Ik begreep vandaag overigensdat het verschil 10 minuten is ipv 5.Vijf minuten is natuurlijk niet zo veel, maar wel als ik begrijp dat het doel is scherp om aanvang lestijd op school aan te komen, en de leswissel als marge aan te houden. 10 minuten is nog meer en de laatkomer is altijd degene op wie de rest aan het wachten is.
Ik heb ook al gezegd dat mijn kind maar geen trekker moet zijn in de discussie, er is blijkbaar meer aan de hand en het gaat alleen maar leiden tot meer irritatie. Als ze vervolgens te laat vertrekken heb ik gezegd dat ze maar moeten berusten in het te laat en dat dat tevens dient als bewijs voor het eigen standpunt.
Verder is het samen fietsen vooral een veiligheidsding. Er zijn hier in de regio al dingen voorgevallen en het is niet echt bebouwde kom of open veld waar ze door fietsen.
Dank voor het meedenken, het geeft me wel invalshoeken om over na te denken.
Andere ouders betrekken vind ik ook wel ver gaan. Ik wil vooral mijn eigen kind coachen en evt het gezamenlijke gesprek tussen de kinderen aanzwengelen.
tsja
Ik zou daar snel klaar mee zijn. Dan maar alleen fietsen. Zo erg is dat nu ook weer niet. Ik weet niet wat je bedoelt met dingen die zijn voorgevallen in de regio, maar ik zou mij niet door vage angsten laten leiden. Geef het kind een telefoon mee en vooral het vertrouwen dat ze het prima kan in haar eentje en dan komt het vast goed.
en wees ook niet te bang voor met een duo te fietsen, op dat tijdstip is er toch verkeer genoeg op de weg en andere fietsers? Niet te bang zijn voor wat er kán gebeuren, dat is geen leven hoor. Hoe denken die andere twee er nu over?
groepsdingetje
ok, dus inderdaad wat ik al dacht: het gaat om meer dan alleen het fietsen. Het is een groepsdynamiekdingetje. Mijn idee is kiezen of delen op sociaal gebied, en ik vind dat je kind zelf die keuze moet maken. Ik vind toch het veiligheidsbelang in deze nú niet leidend eerlijk gezegd.
Tegen de tijd dat het weer donkerder wordt is het een volgend schooljaar.
En je kunt altijd nog besluiten af en toe te brengen dan.
Liever nu onafhankelijkheid kweken en erboven leren staan dan lijdzaam mee moeten doen en er niets voor terugkrijgen.
gr Angela
Of...
Kan je kind niet naar een ander vertrekpunt fietsen om met een ander groepje naar school te fietsen? Ook al zal dat een beetje om zijn? Of ergens op de route gaan staan waar een ander groepje langskomt?
ik zou het veiligheidsrisico van sociale toestanden
Op die leeftijd ook niet onderschatten. Dat kan ook gruwelijk misgaan en je kind een groep induwen waar ze ongelukkig is lijkt me ook heel spannend..
Mijk
Ze fietst toch ook niet echt alleen
Er fietsen toch meerdere groepen achter elkaar, dus echt helemaal alleen fietst ze niet.
Wat wil ze zelf?
Reactie van nog niet zo lang geleden jongere
Hier moet je jezelf nooit mee bemoeien in eigen persoon dan maak je het alleen maar erger.
Wat je wel kunt doen is je kind advies geven over hoe er mee om te gaan. Kinderen zijn nu eenmaal hard tegen elkaar maar vooral op die leeftijd moet je jezelf er niet mee bemoeien en ook al laat je het gaan zoals het gaat dan nog is dat een leerproces voor je kind en dus OOK een goede keuze. Je moet voor jezelf afwegen hoe je er mee om WILT gaan. Ooit zal je kind voor een soortgelijke situatie komen te staan dus de afweging zou ik baseren op het feit of je kind al klaar is voor zo een tegenslag/leermoment of niet. Zolang je jezelf er niet mee bemoeit in eigen persoon doe je eigenlijk niets fout. Hoe zou jij het oplossen met de wijsheid van nu en als je in zijn/haar schoenen staat. Geef dat advies mee aan je kind.