Voor het eerst alleen op vakantie buitenland

hier ook

Hier ook een puberzoon van 18. Die overigens al eerder met wat vrienden op vakantie is geweest. Ik vind het erg normaal dat jongens vanaf een jaar of 17 met vrienden op vakantie gaan, dus wat dat betreft vind ik het niet zo spannend. Of ze met een bus of het vliegtuig gaan, maakt mij niet uit. Ook zie ik het verschil (voor mij als ouder) tussen een huis en een appartement niet zo.

Hier worden momenteel ook plannen gemaakt voor komende zomer. Ze hebben wat huizen op het oog en ook al tijden en kosten van de vlucht bekeken. Deze week gaan ze geloof ik spijkers met koppen slaan. Belangrijkste aandachtspunt daarbij is dat een van het groepje nog niet zeker weet of hij mee wil/kan (vanwege sport). Dat willen de anderen nu wel helder hebben. Maar dat regelen de jongens zelf hoor, daar bemoeien wij ons als ouders niet mee. Ik ken de meeste anderen ouders trouwens niet. Ik heb ook geen behoefte aan contact met hen speciaal voor de vakantie. Die jongens zijn 17/18, die kunnen dat echt uitstekend zonder onze bemoeienis.

Natuurlijk fluisteren we zo no nodig wel wat tips in. Bijvoorbeeld: kijk goed in de kleine lettertjes van het huis dat je wilt huren. Staat er iets in over leeftijden, wat zijn de regels voor eindschoonmaak, moet je een borg betalen, ben je verplicht beddengoed te huren.

Maar verder laten wij het los. Zoon heeft een leuke vriendengroep, we vertrouwen het wel. Tja, en er zal best eens wat mis gaan. Daar leren ze van.

Als jij betaald dan mag je natuurlijk best eisen stellen. Hij is 18 tegen die tijd dus alleen op vakantie moet kunnen. Ik zou ook niet perse elke ouder hoeven te kennen. Met het vliegtuig is statistisch gezien safer dan met de bus dus daar zou ik geen probleem mee hebben. Als ze met Easjet oid gaan dan kunnen ze allemaal los van elkaar boeken. Mocht iemand dan niet mee gaan dan zijn de kosten van de vlucht alleen voor degene die niet meegaat.
Het huis is natuurlijk een ander punt. Het zal op de naam van iemand gehuurd worden waarschijnlijk. Als ik jouw zoon was zou ik dat klusje niet op me nemen.

Wat jullie zelf betreft. Ik zou heel duidelijk aangeven hoeveel ik bijdraag aan de kosten en dat het niet meer is dan dat. Mochten ze dan veel meer geld uitgeven dan lossen ze dat zelf verder maar op. Ik zou geen blanco cheque geven maar een vast bedrag. Daar zou ik dan ook nog wat eisen wat betreft het afsluiten van een verzekering aan stellen.

Bij 18 jarige jongens hoef ik niet meer de ouders te spreken verder.

En verder inderdaad heel goed de voorwaarden van de verhuurder checken. Vaak moet iedereen minimaal 18 jaar zijn dus je zult een verhuurder moeten vinden waarbij dat niet nodig. (je zoon en zijn vrienden dus)

Klopt

Het zal ook vast wel loslopen..maar er zitten wat haken en ogen aan. Van die 12 die nu zeggen mee te gaan /mogen..stel dat er een aantal toch afhaken..dan word het wel een stuk duurder ineens. Daarbij er gaan er ook mee van 16..dat beïnvloed ook wel de groep qua verantwoordelijk gedrag enzo. Als je een appartement boekt boek je puur voor die reis en is het ook betrouwbaarder qua klein aantal personen om te boeken. Ik vind het raar dat ouders blijkbaar niet willen weten met wie hun kind op vakantie gaan...helemaal als ze pas 16 zijn. Daarbij in een groot huis wel meer kans op misstanden..geen toezicht etc. Dus toch wel anders in mijn ogen. Ik vind ouders soms veel te gemakkelijk tegenwoordig.

Mother

Mother, ik denk dat je niet jouw eigen onzekerheid op anderen moet afwimpelen. Ik bedoel: je geeft aan dat je andere ouders 'te makkelijk vind'. Laat dat los. Jij gaat over jouw kind. Laat andere ouders zelf bepalen hoeveel ruimte ze hun kind geven. En nee, het is niet raar als andere ouders geen behoefte hebben aan contact. Het is prima als jij die behoefte wel hebt, maar oordeel niet negatief over ouders die dat niet hebben. Ook niet als het om iemand van 16 gaat. Leeftijd zegt niet alles. Sommige 16-jarigen gedragen zich een stuk verantwoordelijker dan 20-jarigen.

Over de kosten: waarom moet jij betalen? Onze zoon betaalt echt zelf zijn vakantie. En zijn vrienden ook.

Moet niet

Maar wij willen meebetalen..omdat hij niet met ons meegaat en dit ook de laatste keer is dat wij betalen. Het jaar erop is hij volledig zelf verantwoordelijk daarvoor. Dat is zo afgesproken en houden ons daar dus aan. Het gaat erom dat het een vertrouwenskwestie is nu en de zekerheid die wij als ouders willen hebben niet mee lijkt te tellen. Daarbij vind ik 16 gewoon echt te jong om naar het buitenland te gaan met zo'n soort reis. Ik kijk ook t.v en lees de kranten ...wat dacht je van alcohol misbruik enzo. Dat is niet negatief maar zo gaat het vaak met dit soort reizen zonder toezicht. En daar is waar ik het over heb.

waar ben je bang voor?

Waar zit precies je angst? Dat ze (te) veel gaan drinken?
Je hebt het over een vertrouwenskwestie. Wie vertrouw je op dit moment onvoldoende? Wat heb je nodig om wel een goed gevoel over deze vakantie te krijgen?

Examenreis

Mijn zoon gaat dit jaar op examenreis, dat is redelijk traditioneel in 6 vwo dat ze na het laatste examen en voor de uitslag een weekje ergens in de zon gaan zuipen. Mijn zoon is weliswaar 18 dan, maar er zijn misschien ook een paar bij die 17 zijn, omdat die in de zomer pas jarig zijn. Redelijk vergelijkbaar met het groepje van jouw zoon dus denk ik.
Ik vind het ook best wel spannend, maar vooral omdat ik bang ben dat er teveel gezopen wordt, ik ken de beelden van de tv van dat soort programma's en ik heb het zelf ook wel gezien toen ik die leeftijd had. Hoewel ik er zelf nooit aan mee deed, volgens mij doen meisjes dat toch iets minder. Daar maak ik me dus best wel zorgen over, dat er eentje in het ziekenhuis belandt of beroofd wordt etc. Wij zullen dus vooral zoon inprenten om op elkaar te letten en niemand alleen te laten als die teveel gedronken heeft. Ook zullen we vragen dat hij een kopie van zijn id maakt en het origineel in het appartement laat tijdens het stappen, evenals bankpas (alleen cash mee) en telefoon.
Voor wat betreft het boeken, dat is al gebeurd en daar heb ik me totaal niet mee bemoeid, zoon werkt er zelf voor. Hij heeft mij alleen een voorschot gevraagd omdat hij zijn salaris nog niet binnen had, dat vond ik geen probleem, krijg ik volgende maand terug. Als er eentje afhaakt oid wordt het appartement ook duurder inderdaad, maar de vliegreis is ook al geboekt, dus ik ga er niet van uit dat er eentje zal afhaken en zo ja, dan zoeken ze dat maar met elkaar uit.
Als dochter volgend jaar gaat is ze ook nog 17, dan ligt het toch net iets anders. Het enige dat ik dan anders zal doen is dat ik een verklaring mee geef voor het vliegtuig dat ze van ons die vlucht mag nemen en terug. Hoewel ik me afvraag of dat nodig is, gezien het aantal minderjarigen dat blijkbaar vanuit een Europees land zonder ouder naar Turkije vliegt om zich vanaf daar naar Syrie te begeven.
Ik zou met niet druk maken om andermans 16-jarigen, dat is het probleem van de desbetreffende ouders.

Jouw zoon en één andere jongen zijn achttien, hun namen zullen dan wel op de huurovereenkomst van het huis of appartement komen te staan, zestien- en zeventienjarigen mogen meestal nog niks huren. Daarmee zijn jouw zoon en die andere jongen verantwoordelijk voor het huis, ook als er schade of overlast door de minderjarigen worden veroorzaakt. Lijkt me wel een punt van aandacht.

skik

Druk maken om 16 jarigen

Doe ik niet..Maar hoe jonger de leeftijd Hoe minder verantwoordelijkheids gevoel in zijn algemeen. En natuurlijk scheelt dat per kind maar ik ken ze dus niet op 1 na en dus is dat heel lastig in te schatten. Hier mogen zeker vrienden komen maar naar wat ik begrijp word er voornamelijk uitgeweken naar mensen wiens ouders vaak niet thuis zijn er daar veel mensen mogen binnenkomen.Kaasje dus. En niet iedereen kent elkaar van ouders volgens zoon omdat het dus vaak dezelfde plekken zijn waar ze vertoeven. Waar veel mag en vrijheid is. Vandaar dus dat ik daar moeite mee heb. Ik geloof in de waarden en normen die ik mijn zoon meegeef en in hem maar ook hij heeft geen 12 man onder controle als er iets voor valt waar iedereen aansprakelijk voor is en hij ook in meegetrokken word dan. Als ouder zou je dan wat meer betrokkenheide met elkaar kunnen proberen te bereiken zodat je ze in iedergeval als groep meegeeft elkaar te kennen/gesproken te hebben en denk dat het iets uit zou kunnen maken. De maatschappij is daar niet zo op gericht denk ik..Het is toch een beetje ieder voor zich. Dat vind ik jammer..we weten elkaar vaak wel te vinden als het idd fout gaat of iets ergs is maar gewoon samen werken om dingen goed voor elkaar te krijgen is not done ofzo. Ik zie het wat anders en loop tegen dingen aan die niet stroken met onze manier van doen en dat is gewoon lastig soms. Ieder zijn mening idd en het zal vast ook goed komen en gaan maar mis wat betrokkenheid van ouders soms.Jammer vind ik dat..maar heb het geprobeerd en meer kun je niet doen. De rest met zoon zelf oplossen en zorgen dat het goed geregeld word verder.

Hallo skik

Op het moment dat deze reis geboekt word..huis..is mijn zoon nog 17. Zelfs als ze gaan is hij nog 17. Er kan dan sprake van zijn dat hij in die vakantie 18 word afhankelijk van de boekdatum. Op dit moment word er gesproken over een ouder die hoofdboeker zou willen zijn. Lijkt me dat die dan ook aansprakelijk is en blijft?

Eigen dingen regelen

Het lijkt me verstandig dat hij in ieder geval zijn eigen ticket boekt en dat degene die het appartement/huis reserveert zorgt dat hij in ieder geval van iedereen de aanbetaling krijgt voordat hij reserveert. Ik zou ook zorgen voor een goede (doorlopende) reisverzekering voor mijn eigen kind. Verder krijgt mijn kind natuurlijk allerhande adviezen mee, zoals zorgen voor voldoende contant geld (bewaren op een veilig plek) omdat geldautomaten in vakantieplaatsen bovengemiddeld vaak leeg zijn.

Ouders

Ik denk trouwens niet dat ik per se nog de andere ouders zou hoeven spreken. De meeste ouders van vriendinnen heb ik wel eens gezien, en de kinderen zijn bijna volwassen dus kunnen prima hun eigen zaken afhandelen (al dan niet met ouderlijke hulp op de achtergrond). De kans is trouwens groot dat je ze toch wel tegen het lijf loopt als ze hun kind wegbrengen naar Schiphol.

Mother

Als de boeking op naam van een van de ouders is dan is jouw zoon niet aansprakelijk voor de gemaakte kosten dus dat lijkt me al wat veiligheid geven. De financiele kant zal dan wel los lopen. Ik zou wel trouwens echt een vast bedrag afspreken dat je bij wil dragen. Dat voorkomt gezeur later.

Boeker

Ik weet niet of dat werkt hoor, een ouder die het onderkomen op zijn naam huurt en er dan een horde tienerjongens in laat verblijven en een verhuurder die dat allemaal prima vindt. Je moet je toch altijd identificeren voor ontvangst van de sleutel? Het zou een beetje zonde zijn als ze naar de bestemming vliegen en het hele feest aldaar niet doorgaat.

skik

Ik ook niet

En daarom wil ik dat risico niet op me nemen. Stel je eens voor zeg als er schade blijkt te zijn..Hoe zoek je dat uit en hoe werkt het allemaal.Er zal best vooraf gevraagd worden of het überhaupt kan...hoofdboeker een ouder en gasten de kinderen. Maar dan nog..er komt een hoop bij kijken en dat is niet wat ik me had voorgesteld bij deze vakantie. De hoofdboeker ga ik in iedergeval niet worden.

Dit jaar heb ik 'Red mijn Vakantie' niet gezien maar ik heb twee dramatische toestanden gezien met een groep jongeren rond het huren van een groot huis of boot. Probleem is dat bijna de rest van de gevallen gaat over het huren van bouwvallige vieze appartementjes, diarreemakend eten en andere ellende, ook vooral met jongeren.

Ik geloof niet dat ik hier blij van zou worden inderdaad maar hier op OO roept men altijd vrolijk: je kind is 18, die moet het zelf doen, je moet loslaten, je kind moet schulden kunnen maken, in de problemen kunnen komen want daar leert het van

Mother

Misschien interpreteer ik je verkeerd, maar je komt wat bozig over. Boos op andere ouders, boos op formaliteiten.... Wat zit je nu precies dwars, en waarom? Je schrijft dat dit niet is wat je van een vakantie had verwacht. Wat had je dan wel verwacht?

Wat jouw zoon en zijn vrienden willen, komt op mij heel normaal over. Afgaande op wat ik in onze omgeving zie, gaat het grootste deel van de 17-jarige (en soms 16-jarige) pubers een weekje met vrienden op vakantie. En in de meeste gevallen gaat het gewoon prima. Laat ze goed naar de 'kleine lettertjes' kijken, dat is belangrijk. Die kleine lettertjes zorgen er wellicht voor dat sommige huizen afvallen. Of misschien wel heel veel huizen. Een mooie leerschool voor die jongens. Laat ze zelf uitzoeken of het realistisch en toegestaan is wat zij willen. De eerste keer dat mijn zoon met vrienden op vakantie ging, zijn ze uiteindelijk gaan kamperen. Voor de appartementen/huizen die ze op het oog hadden. bleken ze te jong, Voor de camping niet. Ze waren toen allemaal 16 of 17.

Ijsvogeltje

Ik was idd wat bozig..geïrriteerd beter gezegd. Omdat het allemaal zo onduidelijk was. Dan is het fijn dat er forums bestaan zoals deze. Ik vind wel dat je heel erg doorgaat over mijn "bozigheid"..Waarom begin je daar steeds over. Het is heel begrijpelijk dat veel ouders soms ff niet weten hoe te reageren en door alle gevoelens heen gaan. Als je er maar niet in blijft hangen en vanuit angst of boosheid beslissingen te maken/nemen. De realiteit is wat het is en ook mijn zoon zal zelf moeten leren dingen op te lossen..daar gaat het hier ook niet over..En ook niet over mijn gevoelens of die terrecht zijn of niet..Het zijn immers mijn gevoelens. Ik heb ook geen verwachtingen precies qua Hoe die vakantie zou moeten verlopen..ik heb dat losgelaten..alleen is het plan veranderd en ook het aantal jongens ineens een stuk groter. Deze vakantie zou wat meer problemen op kunnen leveren..zou kunnen voor de duidelijkheid...en daar denk je soms toch over na..dat is helemaal niet vreemd. Je hebt het ove bepaalde verwijtende uitspraken maar ik krijg ook een verwijtend gevoel over mijn " boosheid"...

Mother

Als ik denk aan mijn eigen kinderen die op vakantie zouden willen met hun vrienden, dan zou ook ik willen weten met wie en waar en hoe en wie is er verantwoordelijk voor eventuele schade of ongelukken met drank/drugs als dat huis/appartement op iemands naam staat.
Misschien truttig, maar ik wil ook weten of alle ouders van de 16/17 jarigen het allemaal wel goed vinden. Ik zou wel een aantal ouders willen spreken daarover en ik zou wel telefoonnummers willen hebben van een aantal ouders mocht er iets gebeuren voor noodgevallen. Pas dan kan ik het loslaten, nu komt het op mij over, laat maar los, daar leren ze van en ik vind dat niet, ik vind dat je ze laat zwemmen zonder diploma. En natuurlijk kan je best zwemmen zonder diploma, maar enig toezicht is wel wenselijk. Dus ja, ik denk dat ik Mother wel begrijp. Zijn het zijn echte vrienden wel? Of zijn het jongens die denken, hoppa, wij gaan mee, feestje bouwen...mooie gelegenheid want die gast boekt een huis en wij kunnen mee...Of zijn het zijn echte vrienden? Dan zou ik het juist een beetje overleggen met ze. Jongens wij regelen het appartement, jullie zorgen er samen voor dat het niet uit de hand loopt, zeker als er 16/17 jarigen tussen zitten en dat ook met hun ouders is besproken. Dan kan je het loslaten. Nu niet vind ik....

Elisabeth

Jij begrijpt het. Op de vraag of het echt goede vrienden zijn heb ik geen goed antwoord. Mijn zoon is pas sinds een jaar bij deze vriendengroep en zij kennen elkaar al langer. Ik zie ze nooit. Het gebeurd altijd allemaal ergens anders zoals al eerder gezegd. Ik heb niet het idee dat het verkeerde vrienden zijn want mijn zoon is naast het normale puber gedrag niet veranderd daardoor. Ookal eerder gezegd..Ze mogen best hier komen ook..Maar wij hebben regels..qua drank, roken en heb nog een dochter van 12 thuis waar ook rekening mee moet worden gehouden. Feestjes of Veel vrienden op bezoek als wij er niet zijn willen wij niet. Mijn zoon is degene die het voortouw neemt nu naar mijn idee en de rest afwachtend voor mij gevoel. Zoon heeft gisteren meegedeeld naar vrienden dat er toch wel knopen moeten worden doorgehakt en er komt niet veel respons so far. Degene die hoofdboeker zou zijn voor dat huis..althans de ouder waarvan het kind dat zei..word niks van vernomen. Wij gaan dat niet doen..Voor zo'n huis althans. Een appartement brengt andere dingen met zich mee en zou ik wel moeite voor willen doen. Weet hij ook. Mijn man heeft ookal gezegd als alles doorgaat nummers van Kids en ouders te willen hebben. Puur voor als het nodig is. Dat is een voorwaarde om te mogen gaan. Ging hij uiteindelijk mee a koord maar heb zo'n vaag vermoeden dat wat jij zegt...fijn zo'n gast die alles regelt..Wij gaan wel lekker mee. Dat dat aardig in de richting komt nu. We wachten af...

Mother

Sorry als ik verwijtend op je overkwam, dat is allerminst mijn bedoeling. Ik verwijt je helemaal niets hoor! Je stelt hier gewoon je vragen (daar is het forum voor) en daar reageer ik dan op. Vanuit mijn ervaring. En als mij dan iets opvalt, dan benoem ik dat. En als dat niet klopt of als je daar niets mee kan of wil, leg het dan vooral naast je neer:-)

Er is natuurlijk ook niet 1 waarheid als het gaat om dit soort onderwerpen. Er speelt zoveel mee. Mijn zoon gaat op vakantie met jongens die hier allemaal ook wel eens thuis geweest zijn. Leuke jongens. Ik weet niet hoe mijn gevoel zou zijn als ik de groep niet of nauwelijks zou kennen, of als de plannen steeds zouden wijzigen.

Elisabeth, je schrijft "nu komt het op mij over, laat maar los, daar leren ze van en ik vind dat niet, ik vind dat je ze laat zwemmen zonder diploma." Doel je hiermee op wat ik had geschrevenj? Ik zie dat toch wat anders. Ik neem aan dat zo'n vakantie niet de eerste keer is dat een puber zelfstandig iets doet. De eerste vakantie van onze zoon (toen net 17) zag ik dan ook helemaal niet als 'laten zwemmen zonder diploma'. We geven hem zijn hele leven al 'zwemles', hij heeft steeds meer dingen zelf gedaan (een weekend alleen thuis, zelfstandig reizen, uitgaan met vrienden, huishoudelijke taken). Zo'n vakantie is weer even een grotere stap, maar wij hadden vooral het gevoel: dit kan hij aan, hier is hij aan toe, dit is een logische stap.
En natuurlijk maken we afspraken over noodnummers, verzekering etc. Dat doen we ook als we zelf op vakantie gaan, dus dat verwachten we ook van onze pubers. En die blijken dat allemaal ook heel vanzelfsprekend te vinden. Niet nu al maanden van te voren, maar ze snappen dat ze dat in de laatste weken wel even moeten regelen.

Begrip

Ik begrijp je nu wel wat beter. Ik vermoed dat je zoon op het mbo zit en daardoor nieuwe vrienden heeft gekregen in de afgelopen 1 a 2 jaar die je niet kent? Zo'n opleiding zit ook vaak wat verder weg, wat als gevolg heeft dat niet iedereen in de buurt woont en ze niet zo snel bij je thuis komen. Mijn zoon gaat dus met jongens die hij tegen die tijd al 6 jaar kent, maar sommige ook langer omdat hij daar al mee op de basisschool zat en/of op voetbal. Zijn beste vriend kent hij tegen die tijd al 14 jaar denk ik. Ik ken dus ook veel ouders en de moeder van zijn beste vriend (die inmiddels ook een goede vriendin van mij is) kent ook weer sommige ouders die ik niet ken. En volgens mij zijn eigenlijk alle jongens ooit wel eens hier over de vloer geweest. Dat geeft allemaal een toch wat vertrouwder gevoel. Ik verwacht niet dat er jongens bij zijn die de boel gaan slopen etc.

Mother

Zolang het niet op jullie naam staat en je zoon alleen zijn eigen vlucht boekt loopt hij (en jullie) niet veel risico. Iedereen is blijkbaar lui met de organisatie dus misschien gaat het hele gebeuren uiteindelijk helemaal niet door. Ik zou het dus bij je zoon laten. Je kan hem natuurlijk wel wat advies en tips geven en aangezien jullie betalen mag je er ook best voorwaarden aan verbinden. Als jij graag contact wil met de andere ouders (of in elk geval de ouders die de boeking doen) dan kan je dat als voorwaarde stellen voor jouw bijdrage.

Ik denk dat het niet zo'n slecht idee is om dit verder voor een groot deel bij je zoon zelf te laten. Hij loopt financieel geen grote risco's zolang hij alleen zijn eigen vlucht boekt. Zijn gedrag ter plaatse (drinken) kan je natuurlijk minder beinvloeden maar daar lijken je zorgen sowieso niet te zitten omdat je het plan van busreis/appartement wel goed vond. Dus als het puur alleen om deze logistieke zaken gaat dan zou ik er alleen voor zorgen dat hij geen grote financiele risico's loopt. De rest is dan aan hem zelf.

Lijkt me trouwens wel lastig dat je die vrienden niet kent. Hier komen alle goede vrienden eigenlijk wel eens langs. Ik ken niet al hun vrienden even goed maar ik kan wel gezichten en namen plaatsen. Ik heb ook het idee ze hier overal wel eens komen. Niet dat ze bij alle ouders thuis rondhangen want sommigen wonen heel klein maar wel dat ze dan in elk geval daar wel eens geweest zijn. Dus dat is inderdaad lastig. Ik weet ook wel vaak wie de ouders zijn omdat ik ze tegen kom op school evenementen. Pas als ze gaan studeren dan wordt dat minder maar inderdaad wat Yura zegt misschien studeert jouw zoon al? Dan is het natuurlijk ook weer anders. Dan zijn ze ook wat zelfstandiger en is de ouder geen gesprekspartner meer.

Wat je zou kunnen doen is alle risico's op papier zetten en dan die aan je zoon voorleggen en samen een oplossing verzinnen. Als hij daar geen zin in heeft dan zeg je maar dat hij dat moet doen om je bijdrage te verdienen. Een flink bedrag voor een uurtje werk dus dat moet hij er maar voor over hebben.
Als mijn kinderen iets van geld willen dan zeg ik vaak tegen ze dat ze mij dan moeten overtuigen met argumenten zoals in het tv programma shark tank om te investeren in hun plannen. Bij zoiets als een vakantie zou ik het plan willen horen en wat precies de bedoeling is, hoe ze problemen gaan voorkomen, hoe ze de risico's af willen dekken...

Klopt

Hij studeert idd sinds dit jaar. Deze vrienden zijn nog wel van daarvoor maar dat was al wat langer een clubje toen mijn zoon erbij kwam. Eigenlijk het laatste jaar van de middelbare school is hij naar deze vriendenclub geswitched. Hij had daarvoor nog een andere groep vanuit de basisschool maar daar had hij niet zoveel meer mee. Qua gevoel heb ik het idee dat deze groep wel beter bij hem past maar vind het soms wel jammer dat ik ze niet ken.Terwijl ik dat wel voorstel aan hem. Neem ze en keer mee enzo. Op de kamer hier mag ook maar alcohol..zeker de minderjarigebus...en roken dat willen we gewoon niet. Maar dat ga ik verder ook niet forceren ofzo. Ze zijn hier welkom..dat weer hij en moet voldoende zijn. Ik laat het nu ook bij hem verder. Best grote kans dat het op niks uitdraait maar dat is dan ook een les. Heb hem ook gezegd dat ik ook met ouders wilden hebben over dit soort dingen..die groepsapp ofzo..dan waren afspraken misschien wel gemaakt en dingen van de grond gekomen..nu is er eigenlijk geen samenwerking en blijkbaar lukt het zo niet. Maar misschien is dat ook een teken dat ze er toch nog niet klaar voor zijn..we zullen zien. Ik sta klaar voor raad en hij weet wat de voorwaarden nu zijn.