T.v. kijken als je kind nog niet in bed ligt

Kaaskopje

Taalgebruik is idd vooral het vloeken. Nu zijn wij geheel niet kerkelijk, maar dat vind ik toch echt niet nodig. En wat overig gedrag betreft: ik merk dat hij agressiever wordt in zijn gedrag in het algemeen en in zijn spel/spelen. En hij mag uiteraard best politietjes spelen en boeven vangen, mar het is meer de manier waarop hij dat dan doet. 't Is nu echt niet dat hij precies imiteert wat er in zo'n serie gebeurt, maar ik merk gewoon aan hem dat het een negatieve invloed op hem heeft. En zolang dat alleen in een spel is en hij dat ook daar weet te "houden" vind ik het nog wat anders dan wanneer ook zijn "normale" gedrag erdoor beïnvloed wordt. Snap je een beetje wat ik bedoel.

Nadoen

Ik houd de kinderen altijd voor (herhaling,herhaling,herhaling...nee mam, niet weer een preek!) dat álles op t.v. of film ´niet echt´ is en ´expres overdreven´. Als iets maar een beetje eng is of bizar of raar zeggen ze het ook vaak....`mam, dit gebeurd niet in het écht hé?´ nee tuurlijk niet.
En dus omdat het onecht is, is het ook niet geschikt om in het échte leven toe te passen.
Logisch toch?
Gelukkig overspoeld de t.v. ons met erg goede voorbeelden, b.v. visjes die kunnen praten of pinguins die in steden op Antartica wonen enzo
Nou, ooit zoiets gezien?
En vloeken horen ze in de échte buitenwereld ook wel...en zijn hier binnen gewoon verboden. Zelfs als de hele straat of klas of weet ik wat de hele dag loopt te vloeken wil ik het hier binnen niet horen.
Misschien is het wel ook een beetje tijd voor wat opvoedkunde m.b.t. televisie?
Ik kijk flikken ook (als het me uitkomt) en vloek er geen vloek meer om en jij w.s. ook niet, snap je wat ik bedoel?
Ik denk dat als je nu zoiets als ´flikken maastricht´ al te té voor hem vindt dat de dag niet ver weg meer is dat ie buitenshuis ergens tegen zulke films-series aanloopt die w.s. nog wel van een tikkie erger zijn.
Ik herinner me nog dat jongste ergens in groep 7 een keer een outbollige politiefilm had gekeken op een partijtje bij een jongen, waar ik ernstig mijn twijfels over had en jongste heeft helemaal geen moeite met enge films of wordt erdoor beìnvloed of wat dan ook. Maar die jongens vonden het hélemaal gewéldig die film met al dat geschiet en gedoe en gevecht.Op groot scherm nog wel.
En op zo´n leeftijd gaan de meeste ouders ervan uit dat dat (gezien de leeftijd) best kan...het was ook een film geschikt vanaf 10 jaar....(en dat waren ze allemaal of ouder)
groeten albana

Dat was mijn vraag niet

Het gaat mij er helemaal niet om wat verstandig is en of ik mijn kind wel of niet die programma's moet laten kijken. Als ik dat had willen bediscussiëren dan had ik daar wel een vraag over gesteld. Wij hebben dat op deze manier prima opgelost voor onze situatie en dat werkt. Mijn vraag is enkel en alleen hoe anderen het oplossen als je iets op t.v. wilt zien dat je niet geschikt vind voor je kind.

Dat klopt, dat was je vraag niet

Maar het was wel de motivatie die je gaf om niet toe te staan dat je kind die programma's zag. Ik verbaas me daarover. Ik vind NL politieseries suf en gezapig, er wordt hooguit een keer verdomme of klootzak geroepen en wat achter mensen aangehold en dat ís het dan. Daar kom je toch in het dagelijks leven als 10jarige óók mee in aanraking? Op een schoolplein of voetbalveld wordt er toch óók gescholden en geduwd enzo?
Het verbaast me dat de invloed van die (in mijn ogen)suffe programma zo groot is. Heb je enig idee waar dat door komt? Omdat het NLtalig is ofzo? Dat het echter/dichterbij voelt? Hoe reageert hij dan op vechterige tekenfilms? Of bioscoopfilms? En hoe reageert hij dan op het tegenovergestelde van geweld? Als er zoenen (enzo) in beeld is? Gaat-ie dat ook nadoen? En toch, hoewel Sesamstraat flauw was, waar kijkt-ie dán naar? Er zijn toch bijna geen kinderprogramma's voor die leeftijd zonder iets van eng/spannend/achterna zitten enzo?

Tirza

Tirza

Vorig seizoen waren er in Flikken Maastricht wel degelijk behoorlijk heftige scenes waarin mensen voor je ogen afgeslacht werden. Het bloed spatte bij wijze van spreken uit je beeldbuis. Ik kijk graag allerhande politieseries, maar dit vond ik niet echt nodig, de eerste 2 jaargangen waren wat dat betreft beter, niet zo extreem. (Heb jij Flikken Maastricht dan zelf wel gezien vraag ik me af als je het hebt over "een beetje achter elkaar aan gehol")
Als ik dan opmerkingen hoor als "gaaf", "vet" en "kicken" hoor dan vind ik dat niet goed. En als hij dan ook zijn gedrag daar negatief door laat beïnvloeden en laat blijken dat dat soort dingen misschien wel normaal is dan is hij er in mijn ogen nog niet aan toe. En natuurlijk doe je dat niet na 1 keer daarover praten, maar als keer op keer blijkt dat het gewoon niet goed valt dan wil ik dat hij daar voorlopig niet naar kijkt. En misschien komt het ook wel omdat het idd Nederlandstalig is, zou kunnen. Op vechttekenfilms reageerde hij als kleuter wel, maar dat was kennelijk toch snel wel erg fictie. En het is ook niet precies nadoen wat er gebeurt (gelukkig niet zeg) maar meer zijn houding, moeilijk om dat precies uit te leggen. En het omgekeerde zoals zoenen: gatver, je gaat toch niet zoenen als 12 jarige. Maar ook daar heeft hij wel moeite mee om mee om te gaan. Hij maakt daar dan wel rare opmerkingen over. Het gaat dus niet zozeer om eng of spannend ofzo, dat maakt 'm niet uit. En waar hij wel naar kijkt: alles van sport, maakt niet uit wat en op welke zender, Animal Planet, National Geografic, allerlei talentenshows, disneychannel, etc. Genoeg dus.

Nederlandse series

Of het nou écht aan het Nederlands ligt dat het grover lijkt, maar ik heb bij Nederlandse series of films wel vaak het gevoel 'daar gaan we weer... týpisch Nederlands!' Het bloot moet net even nadrukkelijker, het vloeken net even hartgrondiger. In Engelse series en films lijkt het wat 'verfijnder', maar dat zou dus aan mij kunnen liggen:-)

Puck

Ik snap best dat je je manier van opvoeden niet er discussie wilt stellen. Wat ik toch wil zeggen is dat je de uitwerking van jouw beperkende maatregelen op het programma-aanbod op jullie eigen tv niet moet overschatten. Zijn wereld is tenslotte groter dan jullie huiskamer en die wordt de komende maanden alleen maar groter. Hij heeft vast vrienden waar ook tv in huis is, zelfs op de slaapkamers. Die kijken vast niet samen naar Animalplanet. Mijn dochter bleek al de nodige horror geconsumeerd te hebben voor ze zo'n film bij ons aanzette en ik dat eigenlijk helemaal niet zo'n strak plan vond. Ik liep dus achter. Het kind smult van die 'bagger' (vind ik).
Ik ben het eens met de mening dat je beter kunt praten over wat hij ziet dan te voorkomen dát hij het ziet. Hij is 12! Geen klein kind meer. Hij gaat nu een tijd in waarin jij hem niet meer altijd kunt beschermen tegen, of afschermen van zaken die minder fraai zijn. Hij hoeft maar bij een ander over de vloer te komen om in aanraking te komen met voor jullie begrippen grof taalgebruik. Als hij de juiste dingen van jou meegekregen heeft en jullie blijven praten over gedrag in het algemeen zal hij leren wat hij thuis kan maken en wat niet. Op wat hij buiten de deur zegt heb je geen zicht meer. Het enige wat je mag hopen is dat hij het een beetje knap houdt.

Tot slot: Kijkwijzer acht Flikken Maastricht geschikt voor kinderen vanaf 12 jaar.

Kaaskopje

Ik besef heel goed dat mijn kind buiten de deur ook met dingen in aanraking komt die je zelf als bezorgde ouder niet zou willen. Tja, that's life en daar heb ik ook niet zo'n moeite mee. Gelukkig is het een heel eerlijk en open kind die dat ook vertelt thuis wat hij bij vriendjes kijkt en doet en daar praten we dan wel degelijk over. Dat "beperkende maatregel" klinkt overigens veel strenger dan het is hoor. (En de kijkwijzer zegt dat Flikken Maastricht vanaf 12 jaar is: dan was het dus heel terecht dat ik 't m niet liet zien, hij is tenslotte nog maar een paar weken 12 LOL). Verder zet zo'n draadje je ook aan het denken en ik krijg het idee dat het ook meespeelt dat als wij samen zitten te kijken ik me gewoon groen en geel erger dat hij het "vet cool" vind als er iemand close-up in beeld gemarteld wordt. Op dat moment wil ik gewoon kijken en niet een discussie aangaan dat dat helemaal niet zi vet cool is.
En ook ik ben net als jij meer van de subtielere series dan Nederlandse series, ik snap wat je bedoelt.

Ja precies

Ik ga soms nogal mee in een film of serie. Ik weet echt wel dat het nep is, maar dan vind ik het toch eng of gruwelijk en dan roept dochterlief 'ma, het is maar een film hoor!' Waarop ik braaf antwoord dat ik dat ook wel weet, maar dat het toch eng is. Kinderen beseffen best dat een film of serie gemáákt is. Ik kan er ook niet mee zitten dat in een film een personage wordt neergeschoten. Je weet dat diegene na de opname weer vrolijk opstaat en er zijn geld mee verdient. Heel kleine kinderen zien dat nog niet, maar een jongen van (net) 12 moet dat toch langzaam maar zeker snappen. Ik weet even niet meer wie dat is, maar zo heb ik een keer een hardrockzanger op tv gezien die een comeback had gemaakt. Hij had inmiddels kinderen en relativeerde de ruigheid van zijn rockimago met dat daar niets van overbleef als hij privé zijn kinderen ophaalde van school. Dan was hij gewoon een vader.
Ik zit hier even over door te denken, maar misschien is het handig om dus juist heel nuchter over grove of harde scènes te praten. Als hij dus begint met vet of cool dat jij zegt 'wedden dat hij in het echt nog geen vlieg aanraakt?', of 'díe hebben ze goed geschminkt!' Of heel direct 'Je weet dat het niet echt is?' Maak het niet te zwaar. Als hij er grofgebekt door wordt moet je dat in de kiem smoren. Niet door de programma's te omzeilen maar door met klem duidelijk te maken dat die taal niet in jullie huis gebezigd wordt.

Puck

Mijn ervaring met jongens is dat ze soms een wat ongelukkige manier hebben om te uiten dat iets gewoon zwaar fascinerend is.En ik kan me voorstellen dat juist dergelijke series dat ook zijn.Mijn jongens van 13 en 18 keken/kijken ook CSI en weet ik wat allemaal,ik gooi er weleens een opmerking door,en ik merk dan dat ze heus wel weten dat het geen gangbare dingen zijn die gebeuren.Beiden kijken graag horror,en ik vond dat als jonge puber ook heel spannend en fascinerend.Ik zou in het geval van taalgebruik gewoon rustig vertellen dat als dat het resultaat is van die programma's kijken,het niet meer mag.Hier was dat voldoende.

Puck - ik denk dat ik je snap

Bedankt voor je uitleg, ik snap nu beter wat je bedoelt. En, heel stom, ik erger me wild aan mijn zoon (16) als hij in een gillende lachstuip ligt bij Funniest Home Video's (en dat soort spul). Wij (pa en moe) zitten bij elke peuter die tegen de grond klapt of van een schommel knettert oeffffff en ai ai ai te roepen, mèn, ik vóel het gewoon zelf. Ik zou ze wel door het TVscherm heen op willen pakken en troosten zeg maar. Zoon ligt in een déuk, echt helemaal vlak. Ik vind dat dan zo harteloos, verdorie, Dat Doet Zéér Hoor! roepen wij dan bij alles. En dan zegt-ie ook nog zo ongeinteresseerd: nou en? Wipe Out, ook zoiets - maar daar heb ik dan minder moeite mee, daar geef je je zelf voor op.
Ik hou me zelf maar vast aan de gedachte dat zoon eigenlijk een watje is. Met een klein hartje. Wat koffie zet voor zijn omaatje.

Tirza

Maar (simpele oplossing)

Ik heb geen kinderen die zulke dingen roepen (heb dochters, zou dat het zijn?) dus geen ervaring....maar zo als leek...als ik me zou irriteren tijdens het kijken aan hen. Zou ik ze gewoon zeggen dat ze mógen kijken, míts ze die belachelijke uitroepen achterwege laten. En bij de eerste beste actie die zo'n uitroep zou kunnen oproepen zou ik ze meteen even waarschuwend aankijken. En zouden ze het werkelijk doen...ook na mijn duidelijke verbod, dan was het meteen afgelopen en helaas pindakaas,ga nu maar boven in bed wieberen en dan kijk ik 'gezellig' (de nadruk op gezellig natuurlijk) hier verder zonder dat geschreeuw erbij.
Ik irriteer me ook wel eens aan de dames, en inderdaad vaak tijdens het t.v. kijken van een favoriet programma (zou het dát zijn?)...Oudste kan dan nog wel eens luidruchtig chips willen eten....en die zeg ik van tevoren ook dat ik dát niet wil hebben....Dat gekraak door mijn favo-programma heen irriteert me op dát moment. Op andere momenten zou ik er geen last van hebben. Dat doet ze dan ook braaf omdat ze allang weet dat als ze wél kraakt ik d'r naar boven stuur en ook nog chagerijnig wordt en de volgende keer misschien haar de chips wel weiger op zo'n moment.Jongste wil nog al eens kletsen...zodat je er niets van hoort. En omdat die de spannende momenten minder kan onderschieden kan die dat ook doen als het nét errug spannend is(volgens mij heeft dat zelfs haar voorkeur). Zit je met ingehouden adem te kijken en begint zij een heel verhaal over het cijfer voor frans ofzo. En dan roept de hele familie in koor dat ze de mond moet houden. En jongste moppert de moppert dan nog even door (weer versta je niks) dat ze ook nóóit iets mag vertellen en waarom praten wij dan wel (euh,dat was in de reclame!) en dat het héél belangrijk was...enz.
En dus zeggen we nu in koor dat ze mág kijken mits...
Nog niet zolang geleden vertrok ze uitzichzelf boos naar boven want ze mag toch noóóit wat zeggen en dus kan ze net zo goed stil in bed gaan liggen. We hebben er de volgende dag een goed gesprek over gehad en nu is het beter. Nu vraagt ze alleen: "Mag ík nú wat zeggen?" en als wij in koor ja zeggen komt d'r verhaal. En als het nee is dan wacht ze.
Zoiets moet toch bij een rare uitsprakende roepende zoon ook te bewerkstelligen zijn?
Dat hij dus wel meekijkt,maar op voorwaarden.
Meteen een goede leerschool om die uitroepen af te leren lijkt me.
Dat 'naspelen' kan je ook zo aanpakken, je mag meekijken maar ik wil morgen (of overmorgen) etc.
Soms please ik ze ook wel eens...dat ik iets zeg als: "Wat gezellig dat je bij me zit zo en lekker chips eet, maar ja,jij bent tenminste oud genoeg om dat zonder veel gekraak te kunnen." (Is maar een voorbeeldje hoor)
Dat werkt ook wel. Vooral als ze het na een tijdje 'dreigen' te vergeten.
groeten albana

Grappig

De oplossingen die jullie aandragen zijn hier (deels) al geprobeerd.
Praten na de aflevering: tjja, dat blijf ik geen 5 afleveringen achter elkaar herhalen. Als het kwartje dan nog niet gevallen is dan houdt 't ff op. Ook het "naspelen": ook gezegd dat ik dat betreffende gedrag daarna niet wil zien.
Luchtig erover praten: tuurlijk weet hij heel goed dat het allemaal nep is.
Als dat soort dingen niet werken dan trek ik de conclusie dat hij daar kennelijk te jong voor is en dat we even een tijdje maar niet moeten kijken. En voila... dan zijn we bij mijn vraag: ik wil wel kijken. Wat een mooi rond kringetje hebben weer met z'n allen weer van gemaakt.
En Tirza: ook Puckoudste is van het type stoer-maar-als-het-erop-aankomt-heel-lief-en-zorgzaam.

Nee vóór die tijd

Ik bedoel vóór die tijd.En dan mag ie kijken en als hij 1 keer wat roept is het kijken afgelopen.
Dát bedoel ik.
(Of antwoord je op anderen of in het algemeen? Ook goed hoor..dan houd dit maar voor niet geschreven)
groeten albana

Albana

Mijn reactie was er één op diverse postings en ook die van jou. En of je het er voor die tijd, tijdens of na de uitzending over hebt, ik blijf gewoon niet eidenloos herhalen (behalve dan hier op het forum hihi). Dan maar ff niet kijken dus.

Maar

Ik ken Flikken niet maar als het nou echt zo'n gewelddadige serie is met onfrisse scènes waarom wil je zelf dan kijken? Als martelen uitgebreid in beeld wordt gebracht is het dan sowieso wel een leuke serie om te zien?

Op zich wil ik ook niet dat mijn (oudere) kinderen alles kijken maar eigenlijk is het ook heel interessant om vervolgens te bedenken waarom ik wel iets wil zien wat zij niet mogen zien. Daar kunnen goede redenen voor zijn (documentaire over ingewikkeld/indrukwekkend onderwerp, goede film/serie maar wel over moeilijk onderwerp) maar het kan ook zijn dat als ik niet wil dat ze iets kijken omdat het alleen maar leeg amusement is met enkel de bedoeling tot shockeren het misschien eigenlijk ook niet iets wat ik zou moeten zien. Zeker bij oudere kinderen is de grens tussen wat voor mij toelaatbaar is en voor de kinderen toelaatbaar is niet zo heel duidelijk. Misschien als ik niet wil dat zij hun tijd verdoen met programma's die een negatief effect hebben dat ik dat zelf ook niet zou moeten doen.

Ik zeg overigens niet dat dit voor Flikken geldt want ik ken de serie niet dus misschien is het wel een steengoede serie met alleen af en toe een wat moeilijker verteerbare scene.

Maylise

Niet herhalen

Je moet ook juist niks herhalen en al helemaal niet praten. Gewoon 'lik op stuk beleid' gaan invoeren (mmm, doet justitie ook niet zoiets? Klinkt wel cool....in ieder geval). 1 keer waarschuwen en bij overtreding de consequenties aanvaarden.
groeten albana

Jongens

Volgens mij Albana zijn programma's als Wipe Out en Funniest Home Video's echte jongens/mannenprogramma's. Ook mijn volwassen exemplaar ligt in een deuk bij WipeOut, of, de voorloper, Fiets 'm er in en dat soort ongein. Ik vind daar echt helemaal niks aan, dochter ook niet. Die kijkt dan wel weer naar O O Cherzo - ook al een zeer verheffend programma.

Tirza

Wipe out

Jongste leek wipe-out eerst geweldig. Ze dacht dat het een leuk spel was voor sportieve mensen...Maar dat gestuntel wekt alleen haar irritatie maar op.
Dus nee dat kijken we niet.
Ze is wel fan van alle voetbalwedstrijden die er zijn en elke zondag sport. Gelukkig kijkt ze dat met d'r vader.
groeten albana