Straffen kind na ruzie

Het bespreken met beide pubers

Dochter moet inderdaad gewoon beneden kunnen zijn.

Zoon zal echt wel snappen dat hij met die messen veel te ver is gegaan (als hij dat niet snapt heb je echt een groot probleem).
Zoon zal excuses aan moeten bieden voor zijn veel te heftige reactie. Dat zal voor dochter ook ruimte geven om toe te geven dat haar reactie ook niet de schoonheidsprijs verdiende. Jij of je man kunnen dan waar zoon bij is aan dochter vragen wat zij nodig heeft om zich weer veilig te voelen. Zorg dat zoon beseft wat hij aangericht heeft en mede verantwoordelijk wordt om dit weer recht te trekken.

Zoon naar zijn eigen kamer

dat lijkt mij de makkelijkste oplossing voor nu. Je zoon zal best snappen dat zijn actie niet door de beugel kan, en dat je dochter nu bang is voor hem. Als je dochter dat niet genoeg 'straf' vindt is dat haar probleem.

De computer kun je ook anders oplossen. Schaf een laptop aan.

Maar nogmaals, er is volgens mij meer aan de hand dan jij en je man kunnen handelen. Zoek hier hulp bij. Krijgt je dochter trouwens hulp bij haar burn-out? Knap trouwens dat ze nog aan school werkt, toen mijn zoon overspannen thuis zat kwam hij nauwelijks zijn bed uit. Laat staan dat hij iets aan school kon doen.

Ik krijg bij jou erg het gevoel van een langspeelplaat die blijft hangen. Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg. Dus ook jij zult (je gedrag) moeten veranderen. Het lijkt me verstandig om (even?) wat meer op je man te leunen hierin, en zijn aanpak te volgen. Als er maar íets verandert.

Overigens

net een beetje overheen gelezen, maar als je dochter vaak/vaker met dingen gooit als ze boos is, lijkt het me ook goed als zij iets van therapie krijgt. Hoe zie jij dat zelf? Hoe moet ze zich buiten jullie gezin staande houden als dat haar manier is om haar emoties af te reageren? In principe is het dezelfde reactie als die van haar broer. Alleen is hij wel echt veel te ver gegaan met die messen.
Jullie hebben als gezin volgens mij een serieus probleem. Heb je al een afspraak bij de huisarts? Ik denk dat je man en jij daar naar toe moeten, maar misschien is het zelfs goed als de kinderen meteen mee gaan.

Op korte termijn

Ik weet niet hoe duur een gereviseerde laptop is maar misschien kan je van een familie of vriend eentje lenen of krijgen. Daar zou je je dochter op korte termijn heel erg mee kunnen helpen. (Misschien zelfs nog meer dan met een therapie).

Zo kan ze in alle rust op haar kamer op haar huiswerk kunnen concentreren!. Ook een blijk van haar probleem en haar studie serieus nemen. ( Niet dat jullie dat niet al doen).

(Ik zou er niet aan moeten denken om aan een computer beneden te moeten werken , met huisgenoten om mij heen.)

Ik snap je dochter en man ook wel

En natuurlijk bepaalt dochter niet of zoon wel/geen straf moet krijgen.
Maar niets doen werkt niet. Niet naar zoon en niet naar dochter.
Ik denk aan de volgende acties:
- zoon is boven als dochter beneden is, voor een bepaalde periode die jullie bepalen (jullie is ouders, dochter gaat daar niet over). Dat is dan een praktische vervolg van zijn bedreigende actie. Zij voelt zich onveilig, met goede redenen. Dan moet hij ergens anders zijn, niet zij. Ook al kiest ze er nu zelf voor om boven te blijven. Je kunt het ook beperken tot een bepaalde tijd per dag, bijvoorbeeld huiswerktijd t/m etenstijd, of iets dergelijks.
- Zoon moet excuses maken aan zus over de bedreigingen en de verwonding.
- Met zoon afspreken dat jullie samen naar de huisarts te gaan om te bespreken wat voor therapie mogelijk is (vooraf goed googelen en bespreken met zoon) om dit soort situaties beter te kunnen handelen.

Dochter doet dit niet vaak, ze gooit alleen als ze écht boos is. Dit is iets wat ik van meerdere ouders heb gehoord, dus het zal wel beetje bij de leeftijd passen. Ze heeft therapie voor de burnoutklachten. Wij willen haar ook zeker niet laten bepalen, zij wilt alleen dat er consequenties komen want nu voelt het alsof hij alle vrijheid heeft en zij niks heeft. Langs de huisarts lijkt mij ook verstandig.

Maar er speelt dus iets heel anders (wat ik ook al dacht). Het gaat eigenlijk helemaal niet om dit incident, maar om een dochter die burn-out heeft en nu het hele gezin in haar greep houdt doordat ze zich verongelijkt voelt.

En twee ouders die niet op een lijn zitten en dus twee kinderen die hen uitspelen.

En ja, ik vind dit een incident. Ik geloof totaal niet dat je zoon (van 15!) een moordzuchtig psychopaat is met gewelddadige inslag.

Het is een uit de hand gelopen situatie waar niemand, ook jullie als ouders niet, een oplossing voor weten.

Het is inmiddels ruim een week geleden, en jullie laten je er met z'n allen door gijzelen.

Weet je, problemen zijn er om op te lossen.

Als er geen laptops in huis zijn (ook al vragen om problemen trouwens) zou ik dat proberen te regelen. Als je niet zoveel geld hebt ga dan eens kijken op marktplaats.

Ik vind het totaal bizar dat om een dergelijke situatie zelfs maar overwogen wordt om je dochter bij een grootourder te laten wonen. Op deze manier wordt dit totaal uit z'n verband gerukt en wordt het veel te groot opgeblazen. Ik vind het minstens zo vreemd als het gedrag van je zoon met z'n messen op de bank dat je dochter nu al een hele week boven zit bang te wezen. Je schrijft notabene dat ze net voor het incident nog even leuk buiten hebben gevoetbald.

ik denk dat er iets anders speelt. De burn-out van je dochter, wellicht heeft je zoon bijzondere aandacht nodig. Zitten ze elkaar een beetje in elkaars vaarwater.

En ja, door een burn-out kan alles ook veel onoverkomelijker lijken, maar dan zou ik daarmee aan de slag gaan. Ik zou hier gewoon mee naar de huisarts gaan, uitleggen en vragen of zij/hij tips heeft om hiermee om te gaan. Wellicht kan er eens gesproken worden met de praktijkbegeleider.

Ik

Mirekke

Het gaat hier niet om de burn-out van onze dochter, het gaat wel om het incident. Alleen weet ik niet of ik haar situatie erbuiten moet laten of mee moet nemen in de consequenties. Zoon is inderdaad geirriteerd dat zijn zus altijd thuis zit als hij er is. Onze dochter heeft al hulp dus dat is niet nodig. Ze voelt zich al jaren oneerlijk behandeld en ik twijfel zelf of dit zo is of niet. Het gaat om het feit dat hij 5 messen vast had en van plan was haar wat aan te doen, want als hij eenmaal boos is doet hij alles. Hij heeft mij en mijn man al eerder fysiek aangevallen. Het probleem is hier of wij onze zoon een straf moeten geven of dat therapie genoeg is. En in hoeverre moeten wij de situatie van onze dochter meenemen en het feit dat het sinds het incident een stuk slechter met haar gaat.

Ander licht

Wow Kimberly, er komt steeds andere info erbij waardoor het voorval weer in een ander licht komt te staan.
Je zoon heeft jullie ook een keer fysiek benaderd. Maar hij stoort zich ook aan het feit dat zijn zus al thuis is, wanneer hij uit school komt. Eigenlijk is dat laatste op zich niet zo vreemd; school is geen leuke bezigheid en jaloezie speelt dan snel op.

Eerst rust in de tent! Regel eerst een laptop en kijk dan hoe de sfeer in huis bijtrekt.

Flanagan

Maar zijn zus was toen ze wel naar school ging ook altijd eerder thuis, behalve dinsdag. Daarbij is hij ook vaak ziek en zit daardoor ook thuis. Jaloezie kan, maar wij geven onze zoon niet minder aandacht sinds de burnout. Daarbij zit onze dochter sowieso vaak op haar kamer, dus zoveel last kan hij niet hebben van haar

Te laat

Je kunt na een week echt geen straf meer geven. Wat moet je zoon daar nog van leren dan?

Wij hebben ook een dochter en een jongere zoon. Ik weet niet wat voor quality-time jullie met de kinderen ondernemen, maar hier gaan zoon en vader geregeld met z’n tweeën iets leuks ondernemen. Dat doen moeder en dochter ook.

Vind je zoon het niet raar dat hij er over dacht zijn zus iets aan te doen??
Hij heeft jullie aangevallen maar dat was waarschijnlijk op het heetst van het moment. Maar om iemand aan te gaan vallen wanneer deze weer beneden komt, is wel vreemd. Dat klopt gewoon niet bij het voetballen..

Hoe kijkt je man eigenlijk tegen die bedreiging aan?

Kimberly je doet volgens mij iets verkeerd

Je vult in voor je kinderen...

'zoveel last kan hij niet hebben van haar...'

Het gaat niet om wat jij voor hem of voor je dochter invult, het gaat er niet om of iets logisch of voorstelbaar is of niet, maar het gaat om de beleving van je kinderen.

Ook stel je dat het niet zou gaan om de burn-out van je dochter.
Tuurlijk gaat het wel (ook) om de burn-out van je dochter. Want de burn-out is het filter waardoor zij de wereld ervaart. het maakt dat je dingen niet kunt relativeren, dat je zelf ook een kort lontje hebt.

Wat ik denk ik eigenlijk met mijn eerdere berichtjes wil zeggen: dit incident is volgens mij een symptoom van een onderliggend probleem: jaloezie tussen beide kinderen? Iets anders? En hoe hoe komt dat dan? Ze moeten ook op dezelfde pc werken, zijn alletwee veel samen thuis terwijl ze graag ook wel eens alleen thuis zijn. Het gaat er niet om wat jij daarvan vindt, het gaat erom wat zij daar zelf van vinden en hoe ze dat beleven.

(Ook schrijf je weer dat je zoon vaak ziek is...)

Dit betekent helemaal niet dat deze situatie oplosbaar is of per se moet zijn, maar gehoord worden doet al veel.

En over boos worden, je schrijft dat je zoon jullie ook al wel eens heeft aangevallen. Wat was daar de aanleiding voor? En zijn jullie al wel eens naar een arts geweest met je zoon? Heeft hij een woedeprobleem, of voelt hij zich vaak machteloos gefrustreerd en uit zich dat als woede?

Het lijkt nu geen simpele kwestie van straffen of ook therapie, maar een soort kluwen.

Je luistert nog steeds niet

Je blijft maar hameren op wel of niet straf. Nee, straf helpt niet, nooit, en zeker niet na een ruime week. Je hebt een mega probleem in je gezin, met twee ontsporende kinderen, en een ouderpaar dat daar niet (adequaat) op reageert. Ga naar de huisarts en laat je doorverwijzen naar een gezins-of systeemtherapeut.

Sorry

Wij weten dat wij problemen in het gezin hebben. Alleen wist ik op het moment dat ik dit forumbericht schreef, niet of wij onze zoon wel of een straf moeten geven. Geen straf vind ik nutteloos maar een passenfe straf kan ik niet vinden.

“Hij zal ook niet leren van een straf, dat zal hij van de therapie doen. De straf zal een consequentie van zijn daden zijn. Hij wilde ’ij wat aan doen, ookal ben je boos mag je dit nooit doen. Hij mag vanmij hopen dat ik dood neerval, maar niet de gene zijn die mij aanvalt. En daar moet een consequentie voor komen” alsdus mijn dochter

dochter wil straf

Een eventuele straf is iets tussen ouder en kind. Je gaat geen straf geven 'omdat dochter dat wil'. Daar gaat zij helemaal niet over. En dat ze dan als alternatief haar broer wil opwachten met messen... sorry, ik hoop dat je zelf ook ziet dat dat geen gezond gedrag is. Ze wil gewoon wraak. Ga daar niet in mee.

Jullie zitten volgens mij in een complexe situatie. Straf lost zelden iets op, en in jullie situatie al helemaal niet. Je zoon heeft meer baat bij het therapie om zijn emoties te leren beheersen. Exploderen doet hij echt niet voor zijn lol, dat is over het algemeen een teken van onmacht.

Wraak?

Ze wilt geen wraak , ze voelt zich niet serieus genomen. Aangezien wij al een week niets doen, denkt zij dat hij dit de volgende keer ook gaat doen en misschien dan niet opwacht maar haar opzoekt. Ze wilt ook geen straf perse vertelde ze vandaag, ze wilt alleen niet dat hij alle vrijheid krijgt terwijl zij alleen avondeten op haar kamer eet en de rest van de dag alleen op haar kamer zit omdat ze niet naar beneden durft. Ze wilt dat zij in vrijheid kan leven en hij dan de gevolgen daarvan krijgt, dus boven zitten zolang zij bang is voor haar broertje. Hetliefste wilt ze hem een maand lang zonder mobiel zien en niet naar buiten en alleen op zijn kamer, maar ze weet zelf ook dat dit nooit zal gebeuren.hij heeft hiermee zoveel pijn gedaan (emotioneel) en heeft haar enige comfortabele plek afgenomen, hiervoor wilt ze hem zien opdraaien. Straf of geen straf; ze wilt alleeen normaal leven thuis. Maar moeten wij onze zoon dan naar boven sturen of hem alleen laten eten? Naar oma kan ook, maar we zijn bang dat aangezien we al zolang wachten hij juist bozer wordt

Kimberly

"Ze wilt geen wraak , ze voelt zich niet serieus genomen."

Maar straf gaat dat niet oplossen. Jullie als ouders weten niet hoe je met de situatie moet omgaan (wat ik begrijp, want het is complex) en waarschijnlijk voelt zij dat heel goed aan. Wat zij kent is straf, dus ze roept dat ze straf wil hebben voor haar broertje. En ze heeft zelfs al bedacht wat dat dan moet zijn: een maand geen mobiel en niet naar buiten.

Maar dat is niet wat in deze situatie nodig is. Je dochter weet niet wat er wél nodig is. Logisch, want als ouders weten jullie dat ook niet. Ik zou dat direct aan je dochter duidelijk maken: "jij gaat niet over eventuele straf, daar gaan wij als ouders over. Wij denken dat straf niet is wat ons als gezin gaat helpen. Dus stop met fantaseren over een strafmaat."

En natuurlijk moet je haar serieus nemen. Maar dat moet dan om HAAR gaan. Wat heeft zij nodig van jullie? Zij legt de focus nu blijkbaar vooral op haar broer: daar moet iets gebeuren. Dat lijkt mij niet verstandig.

Geen idee

Ze weet ook wel dat ze dat niet bepaald, de dingen die ze opnoemt zijn ook geen eisen. Ze voelt zich alleen niet meer veilig thuis en wilt daarom consequenties zien. Wat zij nodig heeft is rust en ruimte. Alleen zou in dat geval onze zoon dus naar opa/oma moeten of naar zijn kamer. En dat is dan de soort straf die zij in ogen heeft. Straf is niet het juiste woord, eerder consequentie.
Wij laten haar ook zeker niets bepalen, alleen weten wij als ouders niet wat wij moeten doen. Want hem wegsturen voelt niet fijn. Maar dat onze dochter niet in de buurt van hem durft te komen voelt ook niet fijn...

Wat grappig gedacht

Als de jongen met messen zit is het een incident van ern overprikkelde jongen.
Als het meisje straf wil voor dát feit dan is het haar burn out en is ze een manipulatieve drama queen.

Nou en dát voelt ze. Er wordt met twee maten gemeten.

Jullie hadden direct consequenties moeten geven aan beide kinderen en in zwaarte naar verhouding van het gebeurde.
En een jongen met zoveel buitensporige woede ( want omdraaien kan dus ook) had al veel eerder professionele hulp moeten hebben.

de vraag

De vraag is volgens mij niet 'welke straf moeten we geven?' maar 'hoe zorgen we dat de relaties binnen het gezin weer normaliseren en iedereen de hulp/begeleiding krijgt die hij nodig heeft?'.

Ik zou morgenochtend direct een afspraak maken met de huisarts en de situatie voorleggen. Ik denk dat het teveel uit de hand gelopen is om hier zelf uit te komen. Opgekropte woede bij het ene kind, een onveilig gevoel bij het andere kind. En twee ouders die het ook niet weten en daarmee de situatie onbedoeld in stand houden en verergeren. Tijd voor professionele hulp.

Kan dochter niet naar oma?

Even weg uit de ongetwijfeld gespannen sfeer. Lijkt me erg belangrijk voor iemand met een burn-out.

Die kan nu niet gaan wachten tot therapie eindelijk aanslaat, dan ben je in het gunstigste geval een maand verder namelijk.

Nee Jan

Want ze moet aan haar profielwerkstuk werken en ze heeft geen laptop. Zegt Kimberly.

Tja, ik kan niet in Kimberly’s portemonnee kijken, maar tijdelijke rust zou mij wel wat waard zijn.

Ginny

Dat zijn praktische problemen, dat noem ik onwil.
Heeft oma geen computer? Familie geen leenlaptop? marktplaats? Desnoods ga je in de bieb werken.

Eens

.