Stoppen met krantenwijk

15 euro per maand

is waarschijnlijk een huis aan huis krant die eens per week wordt bezorgd.
Lekker krantenweer is het niet deze weken, dat is altijd zo in de winter, maar met een hah-krant kun je best een beetje schuiven met de tijd - met een ochtendkrant kan dat niet (en die verdient veel beter).

Als je dochter geen zin meer heeft, dan maar even niet. Bij ons gingen de kinderen vanzelf werk zoeken toen ze meer geld wilden gebruiken/sparen dan waarin wij voorzagen. Ze begonnen met oppassen en met hah-kranten, later dagbladen (middagkrant), en ze hielpen elkaar geregeld als dat nodig was.

Een van de vier vond bezorgen vreselijk, ze maakte er enorm veel heisa van en is na een half jaar gestopt. Dat was een wijk van 'de bladenman' - bestaat niet meer anno nu. Ze begon met 16 jaar met werken (BBL) dus haar praktijkervaring kwam prima op gang zonder krantenwijk.

aanwaaien/ doorzetten

'Juist omdat alles altijd maar komt aanwaaien bij dochter vind ik het helemaal niet erg als ze nu even een beetje doorzet.'

Pedagogisch gezien best een goed argument, omgaan met hobbels en tegenwind is zeer waardevol. De ene krijgt dat vanzelf al mee tijdens de schoolloopbaan of alleen al vanuit de leefsituatie, de ander minder
Maar ja, voor dat argument zal ze niet zo gevoelig zijn als 14-jarige.

tegengeluid

Even een andere reactie, ik vind het prima dat ze gaan werken op hun 14e of 15e. De meeste kinderen hoeven thuis niet veel meer te doen, tenminste zo gaat het hier, en weten niet wat aanpakken is. Op mijn werk zijn veel scholieren vanaf 15 jaar aan het werk, als ze beginnen weten ze vaak niet waar te beginnen, hoe ze zich moeten gedragen ook ten opzichte van collega's en werkgever, maar na een poosje en met de goede begeleiding komt dat wel. Als je bijvoorbeeld gaat studeren en nog nooit een baantje hebt gehad voor je afstudeert heb je toch wel een basis gemist vind ik. Mijn zoon van 14 wou graag aan het werk en heeft nu ook een zaterdag baantje gevonden, hij heeft een aantal wensen en die kan hij niet financieren van zijn zakgeld. Wij hebben hem wel gestimuleerd op zoek te gaan, want een baantje komt je niet altijd in de schoot geworpen, ook het zoeken naar iets vind ik iets wat er bij hoort en waar je wat van kunt leren.

verschil

Daar verschillen we dan in, Dendy. Ik vind een kind van 15 nog wat jong om al financieel zelfstandig te zijn. Ze krijgen van ons zeker niet de hoofdprijs maar wel voldoende om gekleed te zijn en om zelfstandig dingetjes te kopen of er voor te sparen. Als ze meer willen, dan verdienen ze maar bij. Maar dwang, nee. Dat vind ik niet leuk.
Nu het weer weer beter is, is je dochter al wat gemotiveerder om door te gaan?

Yaron

Ik ben het helemaal met je eens. Mijn kinderen werken alle 3 ook, vanaf hun 12e dingen als oppassen etc, vanaf hun 15e/16e een baantje op vastere basis. En behalve dat ze ruimer geld hebben, daar leren ze veel van. Ook van omgaan met geld en het besef hoelang je moet werken voor die lippenstift van MAC of die ene game.
Ik vind alleen dat het niet zo moet zijn dat als een kind 15 wordt, het maar een baantje moet gaan zoeken. Als mijn kind vindt dat het geld nodig heeft of vindt dat hij/zij aan het werk moet, prima. Dat hebben ze ook gedaan. Maar geen verplichting. Als ze liever hun tijd aan school besteden of aan sociale contacten, ook prima maar ze zullen het dan alleen met hetzelfde zakgeld moeten doen.

Lisanne

Als het voor een kind vanzelfsprekend is gaat het vanzelf en is er geen sprake van dwang.
Ik ga haar heus niet aan haar haren meeslepen naar de appie of etos.

Dochter heeft deze krantenwijk ook overgenomen van de buurjongen, die het vervolgens weer van een ander buurkind heeft overgenomen. Allemaal rond 13 jaar begonnen en dan vervolgens met 15 juichend vakken gaan vullen, omdat ze de kranten zo zat waren.

En financieel zelfstandig zijn vind ik onzin. Eten, drinken, school, vervoer en kleding wordt voor gezorgt. Alleen voor de pleziertjes mag gewerkt worden.

Wel werken

Het is toch helemaal niet raar om je kind aan werken te laten wennen aan het feit dat je in het leven niet alles vanzelf in de schoot geworpen krijgen?
Die 15 jaar vind ik wel een logische leeftijd omdat dat de leeftijd is waarop je officieel een minimumloon kunt gaan verdienen. Waarschijnlijk woont Dendy in een omgeving waar werk genoeg is voor vijftienjarigen, aangezien alle buurkinderen werken. Als dat niet zo is, zou ik het zakgeld niet meteen stopzetten.
Wij laten de keus of ze willen werken tot nu toe over aan de kinderen. Als ze geld tekort komen naast hun zak/kleedgeld, zullen ze het zelf moeten verdienen. Eentje doet dat nu, de rest spaart. Ik denk wel dat we ze gaan voorschrijven als ze ouder zijn om in de zomervakantie te werken of vrijwilligerswerk te doen. Omdat het beter is dan zes weken op de bank hangen.

dendy

Volgens mij verschillen wij niet zoveel hoor, behalve dan dat bij jouw kinderen het zakgeld stopt vanaf hun 15e verjaardag en dat de mijne wel zakgeld krijgen en dat die van mij kleedgeld krijgen en die van jou niet en dat die van jou vanaf hun 15e gaan werken en die van mij als ze meer willen dan wat ze van ons krijgen (waar ze zeer zeker niet rijk van worden, dus werken ze).
Ik hoop voor jou dat je dochter meteen vanaf haar 15e wat vindt, misschien is dat gemakkelijker bij jullie dan in deze regio want er zijn toch verschillenden die wel solliciteren maar niet uitgenodigd worden voor een gesprek (mijn kinderen hebben soms wel 3 x een solliciatieformulier bij dezelfde supermarkt ingeleverd voordat ze uitgenodigd werden voor een gesprek, op eerdere formulieren werd uberhaupt niet gereageerd, niet netjes vind ik dat. Van mijn kinderen hoor ik verhalen dat anderen nog veel vaker langs zijn gegaan, ook bij drogisten en warenhuizen). Wat doe je trouwens als ze niet meteen vanaf haar 15e iets vindt, terwijl ze er wel moeite voor doet?