U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Onbezonnen pubers....
de keren dat ik overhoop lig met puber zijn bijna allemaal keren dat ik me 'zorgen' maak en zij zegt 'mam het komt wel goed!'.
zo als van het weekend. puber leent 'even' haar fiets uit aan buurmeisje die een kapotte fiets had en écht iets moest doen (in centrum) dus 20.00 rent ze naar buurmeisje mét fiets. de volgende dag moest ze echter wél weg. en ik was er ook niet. 22.00 nóg geen fiets. dus ik ga maar eens informeren wanneer die fiets terug komt? volgens dochter zou buurmeisje die na gebruik hier weer neer zetten. ik sommeer puber dan dus maar eens te gaan bellen/sms-en of msm-en om te vragen hoe laat dat zou kunnen zijn want wel willen allemaal naar bed (moeten vroeg opstaan). om 23.00 uur (!!!!) nog geen fiets. ik haal puber uit d'r bed (alwaar ze half wakker ligt) en vraag naar het resultaat van d'r bellen/sms-en etc.? ooh, buurmeisje was er niet/reageerde niet, maar écht dat komt wel goed....(tuurlijk) en wat als ie er morgen nog niet is? hoe wou je dan weg??? tsja daar had puber nog niet over nagedacht. maar écht, echt waar ze brengt 'm écht wel terug....(ook tuurlijk). ondertussen ben ik boos en stuur puber in ochtenjas naar buurmeisje (en het regent óók nog!) en daar is alles donker maar staat wel haar fiets buiten. dus die neemt ze mee en zet 'm binnen (al mopperend dat ik me druk maak om niks) en ze vertrekt weer naar boven alwaar ze nu niet meer kan slapen wat natuurlijk allemaal míjn schuld is....
zucht.
ze zijn zo mákkelijk die pubers. geen zorgen voor de dag van morgen. maar ik wordt er doodmoe van dat ik achter zulke dingen aan moet zitten. op de een of andere manier kan ik ook niet 'zorgeloos' slapen als zulke dingen gebeuren. ik maal dan maar door over hoe puber de volgende dag óns belt om 't op te lossen dat ze geen fiets heeft terwijl wij kilometers ver weg zitten...
man zegt dat zulke dingen gewoon moet ervaren dat ik gewoon moet zeggen : sorry, maar wij kunnen je nu niet helpen, los 't zelf maar op.
maar dat heeft vaak weer gevolgen...zoals in dit geval te laat op d'r werk.../baan kwijt etc.
pffff soms is 't zo lastig die pubers.
en werkelijk waar soms heeft ze ook nog gelijk en maak ik me zorgen om niks en komen dingen toch nog op t laatste moment goed. maar waarom het risico lopen?
zijn die van jullie ook zo onbezorgt?
groeten albana
Ik herken mijn pubers wel in je verhaal, maar mezelf helemaal niet. Ik ga er vanuit dat ze het zelf geregeld hebben, zo niet dan zien ze maar. Komt meestal prima in orde, net als het in jouw verhaal prima geregeld was (de fiets zou er de volgende dag gewoon zijn toch?). Ik kan me voorstellen dat je dochter niet blij was met je gezeur, en dat ze ook nog in badjas de straat over moest...
Geef hen wat meer ruimte en jezelf wat minder verantwoordelijkheden, dat is ook opvoeden.
Net als yta
Ik herken pubergedrag naadloos. Maar mijn eigen gedrag niet 
Zoek het maar uit, maar IK regel het morgenochtend niet. Dat jíj er vervolgens niet van kunt slapen, tja, dat is toch echt jouw probleem. Zul je jezelf toch aan moeten leren het van je af te zetten. Nog een paar jaar en ze zijn de deur uit, dan zíe je niet eens meer wat ze doen
Tirza
Ja precies
hun probleem je hebt haar gewaarschuwd en meer kan je er niet aan doen.Maar wel lastig
Argggh
herken het maar al te goed ....
Hier ook
Ik herken je verhaal heel goed, en ik kan me er ook veel te druk om maken, hier puber van 17jaar (meisje), ook zelfde verhaal met de fiets uitlenen. Vaak gaat niets zo zoals het afgesproken is, en altijd komt alles goed, ik maak me vaak ook druk om niets, en neem me voor dat niet te doen, maarja dat is best moeilijk, ik denk idd dat het loslaten het moeilijkste is.
Groetjes Tamara
Ja, tuurlijk
Mijn kinderen staan ook regelmatig niet stil bij consequenties of bij wat morgen moet gebeuren. ik bemoei me er echter nooit mee. Dan lossen ze het morgen maar zelf op en als dat niet lukt dan hebben ze pech. Zolang de gevolgen niet heel dramatisch zullen zijn zou ik me er echt niet mee bemoeid hebben.
Ik zou het dochter dus lekker zelf hebben laten uitzoeken. Bovendien had ze in dit geval ook wel een beetje gelijk. Als die fiets bij de buren stond kon ze die ook gewoon de volgende ochtend voor vertrek ophalen.
Overigens overkomt het mij ook regelmatig. Ik ben enorm van het uitstellen (het gezegde "morgen is de drukste dag van de week" slaat helemaal op mij)en in 90% van de gevallen gaat dat goed maar soms loopt het inderdaad ook mis.
Gewoon zelf late uitzoeken en kind zelf de consequenties laten dragen.
Maylise
Laten gaan
Ik herken het ook niet zo hoor, dat ik als moeder zo ingrijp in de manier waarop mijn dochter de dingen regelt.
Kijk, vaak zou ik het ánders hebben gedaan dan zij. Mijn dochter kan vaak erg ingewikkelde oplossingen verzinnen voor iets wat (volgens mij) veel simpeler kan.
Maar op haar manier komt het ook wel terecht. En zeker bij zoiets als een fiets. Lekker laten gaan in zo'n geval lijkt me.
n@nny
Van wie
"maar ik wordt er doodmoe van dat ik achter zulke dingen aan moet zitten"
En van wie moet dan dan? :-D
Kari
Tja, pubers..
Dat van die fiets herken ik wel. Mijn dochter (12) leent ook haar fiets uit aan vriendinnen. Ik ben er niet blij mee, wat dan als het stuk is gegaan of nog erger, weg is? Het is tot nu toe altijd goed gegaan, hopelijk gaat het altijd goed..
Bij mijn zoon (14) ben ik een soort extra geheugen: als ik hem 's-ochtends er niet op wijs dat dat hij zijn tas en abonnement mee moet nemen, dan vergeet hij het nog.. soms komt hij te laat op school omdat hij zijn abonnement thuis heeft laten liggen. Ik moet dat loslaten, maar als moeder wil je dit maar al te graag voorkomen.. net als die herstelbrief (na ziekte) die hij moet inleveren bij de concierge, maar die maar steeds in zijn tas blijft zitten... gevolg is nablijven wegens spijbelen. En strafwerk maken omdat hij zijn boeken vergeten was.. wel schrift mee, maar geen boek of omgekeerd. Tja, als zijn hoofd niet vast zat was hij dat ook nog vergeten..
Ik heb een keer gelezen dat het niet rekening houden met gevolgen te maken heeft met het ontwikkelen van het puberbrein. Dat is een pak voor mijn hart.. dan weet ik dat dit tijdelijk is.
Ik geloof
dat ik me ook meer 'zorgen' maak omdat de manier van oplossingen zoeken van haar heel vaak erop neer komt dat ze daar anderen mee belast.
de periode die monique noemt hebben we al gehad (alles vergeten en zo onnodige straf oplopen) en die was tot daar aan toe....daar kreeg ze meestal gewoon 'straf' voor (van school) en daar kan ik me niet zo druk om maken.
maar nu ze wat ouder is is ze achteloos op andere fronten en dat heeft vaak wat meer gevolgen. óf financiëel (ze heeft al 2 bekeuringen opgelopen in de afgelopen tijd omdat ze overdag weg ging en dan 'vergeet'ze haar lampjes) of ze neemt niet de goede voorzorgsmaatregelen en belt dan rustig iemand anders om d'r te 'redden' op 't laatste moment. dat financïeel is ook nog tot daar aan toe....dat moet ze toch zelf betalen. (maar ja, dat is weer minder kleedgeld en wat als ze op een gegeven moment geen broek meer heeft b.w.v.s.?)
maar zoals met het voorbeeld van de fiets.....ze moest de volgende ochtend wel naar een vriendin van mij (met dochter van vriendin is ze bevriend en ze werken dus samen) omdat die hun weg zou brengen naar andere plaats (te ver om te fietsen)en zo vroeg in weekend geen openbaar vervoer naartoe is omdat ze daar moesten werken. (is wel uitzonderlijk hoor, normaal werken ze gewoon hier in de plaats, maar baas zat een beetje 'omhoog' met personeel.) vriendin woont aan andere kant van woonplaats dus te ver om te lopen en ze moesten wel dié kant op rijden. dus dochter ophalen zou 20 minuten om zijn, terwijl dochter op de fiets er in 10 minuten zou zijn. als het geval van die fiets nu niet goed was afgelopen dan had ze w.s. op 't laatste moment vriendin gebeld en d'r laten omrijden vermoed ik...
en ik denk dat het dát is waar ik het moeilijk mee heb. ik vindt dat niet kunnen....anderen 'belasten' omdat je zelf zo 'slordig'bent....snappen jullie wat ik bedoel?
ze doet vergelijkbare dingen ook als ze andere probleempjes heeft, zo belt ze zonder problemen d'r opa's op als wij werken en laat zich ophalen (lekke band, trein gemist of rijd niet etc.) nu zijn de afstanden die zij aflegd ook wel zo dat dat niet te lopen is...oké. maar ze kan ook gewoon wachten tot wij weer thuis zijn. zo belt ze zonder problemen d'r opa op om 15.30 uur terwijl d'r vader een half uur later óók thuis zou zijn...maar nee dat duurt te lang. en die band....als puntje bij paaltje komt horen we ook nog even dat die eigenlijk al 3 dagen 'een beetje' lek was (liep leeg) en dat ze die onderweg iedere keer bij moest pompen maar ze dacht dat die zichzelf wel zou genezen ofzo.
ikzelf zou het nooit zo ver laten komen dat ik door mijn eigen ondoordachtzaamheid 'anderen' moet belasten. ik zou me daar voor schamen. en nu schaam ik me enigzins voor haar denk ik. mmmm, misschien moet ik de opa's maar eens zeggen dat ze het gewoon niet meer moeten doen? haar het zelf moeten laten oplossen? of zou ze dan weer anderen gaan bellen ?(ik zie haar er voor aan...)
ze weet dat wij het eigenlijk niet willen dat ze voor zulke dingen anderen belt, maar elke keer weer is het zo'n uitzonderlijke situatie waar ze écht, echt niks aan kan doen dat ze toch weer......
dat gedoe altijd met die pubers.(zucht)
groeten albana
Opgelost toch?
Albana, ik kan me helemaal voorstellen dat je met plaatsvervangende schaamte ziet hoe je dochter anderen inschakelt bij het oplossen van problemen.
Jouw manier is het niet en je zou graag zien dat zij hetzelfde morele besef heeft als jij.
Maar laten we wel wezen: ze lost het wél op, op haar manier. Dat ze anderen zo gek krijgt om dingen voor haar op te knappen, daarmee is het probleem voor haar opgelost. Alleen niet voor jou dus, want jij zit met die plaatsvervangende schaamte.
Ik zou het geloof ik op een rustig moment is met dochter zelf bespreken. Ziet ze zelf niet in dat het gewoon van de gekke is om anderen in te schakelen? Probeer in een gesprek tot haar door te dringen en een beroep te doen op haar moreel besef. Ik zou zeker geen opa's en oma's inschakelen over wat ze wel of niet moeten doen. Die moeten zelf hun grens trekken lijkt me.
Probeer het gedrag van je dochter in elk geval niet teveel door te trekken naar jezelf. Zij maakt er handig gebruik van (mam vindt het niet prettig als ik anderen inschakel, en dus kan ik wachten tot zij actie onderneemt en mijn probleem voor me oplost).
n@nny
Albana
Op mij komt je dochter juist heel inventief over, niet iemand die in zeven sloten tegelijk loopt en goed kan improviseren als het niet gaat zoals de bedoeling was. Natuurlijk zullen dat voor een groot deel vast zoals je schrijft consequenties van haar eigen slordigheid zijn maar ze lost het uiteindelijk wel op. Ze schakelt daar anderen voor in maar die andere mensen vinden het misschien helemaal niet erg om haar even op te halen of te helpen en als de andere mensen niet kunnen zullen ze dat heus wel tegen haar zeggen.
Ik zou haar het dus echt gewoon zelf uit laten zoeken.Naar mate ze ouder wordt gaat ze heus wel wat meer in het voren denken.
Overigens herken ik dat voorbeeld van je dochter die geloofde dat het met die fietsband wel goed zou komen helemaal. Mijn dochter ook ook zo redeneren. Zo heeft ze een jaar met een enorm gat in haar tand rondgelopen want die pijn zou vanzelf wel overgaan. Ze had niets tegen iemand gezegd. Of haalde ze een keer haar schaatsen te voorschijn die helemaal vol roest zaten. Dat was vorig jaar ook al zo maar ze had gedacht dat ze volgende winter wel weer ontroest zouden zijn uitzichzelf. Eh nee :)
Ik persoonlijk probeer me er zo min mogelijk mee te bemoeien hoewel dat wel moeite kost want ik heb erg de neiging om te micromanagen. Ik probeer die drang echter tot gevaarlijke zaken en tot school zaken te beperken.
Maylise
Mmm de vorige keren
toen ze de opa's had gebeld (was echt beetje overdreven) heb ik de opa's ook niet ronduit gezegd dat het eigenlijk niet nodig was dat ze hun had gebeld. de opa's weten dus nog steeds niet dat wij een 30 minuten later ook thuis waren en ze dus ook best had kunnen wachten.
komt gewoon doordat ik het enigzins beschamend vindt en dan er een beetje omheen praat als we elkaar weer zien.
het verschil zit 'm er denk ik ook in dat als het haar uitkomt dochter rustig haar sport aanvoert als reden dat ze niet die 30 minuten kan wachten en de week erop rustig sport afzegt omdat ze écht, écht een werkstuk moet maken met vriendin waar ze nog nooit eerder van gehoord had en dat opeens morgen af moet zijn....(tuurlijk).
haar prioriteiten wisselen dus zoals het haar uitkomt. als mijn vader hier dan staat en zegt: "tjsa en ze moest sporten zei ze...." heb ik het lef niet om te zeggen dat ze de week ervoor rustig sport afzei om een onzinreden. misschien moet ik dat eens wel doen.....gewoon vertellen hoe het werkelijk zit? nu voelen de opa's zich ook niet écht 'gebruikt' omdat dochter zo prachtige redenen kan opdissen waarom.....en wij trappen daar natuurlijk allang niet meer in.
tsja 't is wél een oplossing als je 't zo mooi kan vertellen en iedereen daar in trapt. dat is wel waar.... nu begint me ook te dagen waar ze haar aanleg voor die mooie opstellen vandaan haalt...(10 voor opstellen, hahaha, volgens d'r leraar nederlands moet ze schrijfster worden).
groeten albana
Wel zeggen
Hoi,
Nou ik zou dan toch maar een keer wel aan opa vertellen wat dochter uitvreet en dat hij de volgende keer zelf mag beslissen of hij haar wil komen 'redden' of niet. Hetzelfde met de vriendin en haar moeder van de ochtend erop, misschien had je die de avond van te voren (ik weet niet hoe jullie verhoudingen zijn) kunnen waarschuwen, zodat zij hun poot stijf hadden kunnen houden, zo van dan ga je maar met de bus naar de bestemming, wij gaan nu vast. óf moeder haalt haar wel op maar geeft haar een reprimande hierover (ik ben ook een keer te laat gekomen bij de ouders van een vriendinnetje die ons ergens heen zou brengen, die door mijn te laat komen ook zelf ergens te laat zouden arriveren. Niets maakt zoveel indruk als op je donder te krijgen van ouders van iemand anders...is me nooit meer gebeurd. Dus ik denk dat je haar niet veel leert als je haar nu iedere keer probeert aan te sporen dingen niet in de soep te laten lopen, want ik denk dat ze er meer van leert als dingen misgaan.
maxime
Maar de grap is nou juist maximem
Dat het niet mis gáát. Dochter Albana krijgt al-les voor elkaar geritseld. Mensen halen en brengen haar, ze hoeft maar te bellen en opa rijdt - ze heeft het prima geregeld. Goed, Albana ergert zich dood maar vanuit dochter gezien is er geen probleem, toch?
Tirza
Daarom juist
Hoi,
Daarom juist moet Albana tegen opa en alle andere mensen uitleggen hoe Albana er over denkt. En dat de andere mensen dus weten dat ze soms 'gebruikt' kunnen worden omdat Albanadochter de dingen soms wat gemakkelijk opvat. Het is verder aan de mensen die ze 'gebruikt' om haar problemen op te lossen om te besluiten of ze hier mee doorgaan of niet. Vervolgens hoeft Albana zich niet meer te generen voor haar dochter, de helpers zijn immers gewaarschuwd.
Maxime
Nou....
dat 'zeggen hoe ik erover denk' gaat me iets te ver ('t is wel mijn dochter tenslotte en ze heeft ook zeker goede eigenschappen en ergens ver weg kan ik ook nog wel bewondering hebben voor de manier waarop ze dingen 'ritselt'...)
maar ik heb al wel besloten wat meer uit te leggen hoe de vork in de steel steekt. dus ik heb vriendin al het verhaal vertelt dat ik dochter om 23.00 uur uit bed gebonjourd heb om d'r fiets op te halen.....
ze wás op tijd tenslotte en alleen maar om aan te geven hoe ondoordacht ze soms kan zijn. zodat vriendin de volgende keer (mocht die al voorkomen) een beetje 'oppast' dat ze zich niet zo 1,2,3 laat 'ritselen', maar eerst aan dochter uitleg vraagt. en dat doet ze zeker, vriendin heeft zelf dochters in dezelfde leeftijd die ook voor de nodige commotie zorgen en kent dochter al sinds d'r geboorte. een soort 'leasetante' zeg maar.
en als de volgende keer de opa's geritseld worden zal ik zeker naderhand niet eromheen praten, maar ronduit zeggen dat die sport waar ze nu zo nodig op tijd naar toe moest vorige week helemaal niet zo belangrijk was en misschien ook nog wel dat ze ook even op ons had kunnen wachten....en dan bekijken de opa's maar zelf of ze zich nog laten ritselen of niet.
in ieder geval zal ik me dan vast minder generen voor haar ritselkunsten.
dochter weet trouwens dat ik het fiets-bed-verhaal aan vriendin vertelde....ze was erbij. en toen ik al mopperend het relaas aan vriendin deed en vriendin daar natuurlijk op in ging met vergelijkbare verhalen, zat puber een beetje schaapachtig te lachen naar háár vriendin (dochter van vriendin), die het ook wel komisch vond en túúrlijk allemaal héél normaal en niks om je zorgen te maken....en aan het eind van het liedje vonden de beide dames ook nog 's dat ze daar ook nog 's niks aan konden doen want tenslotte zijn ze pubers....en weten wij wel wat dat allemaal met je lichaam en brein doet? dus hun treft geen enkele blaam....
(tuurlijk)
groeten albana
Dat bedoel ik ook
Hoi Albana,
Wat je in je laatste stukje schrijft schreef ik toch ook alleen in andere bewoordingen, je zorgt dat de anderen weten dat ze soms mensen 'ritselt' en dan is het verder aan hun of ze zich laten ritselen of niet.
Maxime
Geweldig albana
Heerlijk heerlijk heerlijk, een pubermeid. Tjongejonge, wat ben jíj een suffe moeder zeg, ik hoor het ze zomaar tegen elkaar zeggen.
Wat je nu doet is in feite de volgende stap op weg naar volwassenheid: haar daden niet meer verbloemen, verzwijgen, afdekken of goedpraten - maar gewoon hopppaaaa even vertellen hoe het zit. Leert ze de consequenties van haar gedrag dragen, heeeeeel nuttig.
En veel sterkte
Tirza
Thnx
ik zal m'n best doen....pffff....hoop dat die andere 't wat rustiger aan doet. zo'n gedoe allemaal.
en de ellende is dat ik er over prakkezeer....man niet. die bekijkt 't vindt er wat van en that's it. en die vindt ook niks 'zielig', 'lastig' of 'beschamend' (waarom heb ik geen mannenhersens?) zo is't en anders niet. en handeld daar dan ook naar.
groeten albana