Ombeleefd of "normaal"pubergedrag

Beetje

Hier moest de volgende ochtend nog opgeruimd worden. Op verzoek van mij, ik wilde slapen.
Maar wat een puinhoop en wat een geluk dat ik ook nog kon helpen.
Kan me het gevoel van: Oh als ik haar avond maar niet heb verpest wel voorstellen.
(Zullen ze dat ook wel eens over ons denken?)

Beide

het is een beetje onbeleefd en een beetje pubergedrag.
tip voor de volgende keer:
van te voren afspraken maken,een duidelijk plan hoe je het hebben wilt.
werkt hier meestal prima.

Susanne, achter de feiten aanlopen de eerste keer:)

Zo gaat het mij steeds bij iets nieuws wat zich aandient. Nu had ze zelf alle voorbereidingen gedaan, heel knap, dus mijn controlebehoefte al wel wat losgelaten en organisatiebehoefte Dus het ging allemaal best goed, behalve het laatste gedeelte, dat overkwam me wel omdat ze natuurlijk moesten optutten voor een spannend discouitje...

Zo gaat dat

ja,zo gaat het hier ook hoor,pas als het een keer gebeurt bedenk je dat je het de volgende keer anders moet aanpakken.
Na vier pubers weet ik nu een klein beetje hoe het werkt,al kan nummer vier ons ook nog verrassen;-)

Voorwaarden

Volgende keer stel je voor je toestemming geeft gewoon 'jouw' voorwaarden. Sla daarbij niks over....maar dan ook hélémaal niks. Zelfs de dingen die je totaal niet verwacht benoem je even.
Dus: "Het mág mits....je alles zelf regelt, de troep voor die en die tijd is opgeruimd, de afwas in de machine staat (dat is al een gunst, je kan ook zeggen zelf afwassen), er vóór die en die tijd stilte is (buren), er geen asociaal geschreeuw en gedoe is, jullie allemaal ín de tuin blijven (dus geen gehang op straat zodat anderen er overlast van hebben), alle fietsen een beetje fatsoenlijk staan (zodat de weg begaanbaar blijft), het geen dronken feestgangers oplevert,etc,etc.
Ik benoem zelfs dingen waarvan ik weet dat pubers hier ze niet eens zouden doen....voor het geval dát een andere puber het in z'n hoofd haalt, dan weet huispuber in ieder geval duidelijk wat de instuctie is van ons uit.
Pubers houden van duidelijkheid.
groeten albana

Poe (eens met sini)

Hoewel ik volgens mij heel schappelijk ben als ouder, zou dit mijn grenzen overschrijden. In feite ga ik zelfs niet eens zeuren en smeken, ze doen dat hier uit zichzelf. Na jarenlange oefening, dat wel Eisen niet te laag stellen met pubers, omdat de ervaring leert dat ze er altijd onder gaan zitten.

Opruimen en schoonmaken

is de veel minder leuke 'derde helft' na het feestje. Boodschappen halen en de tuin versieren, ja dat is leuk natuurlijk. Maar na het barnecuen opruimen - dat is andere koek.

Hoor eens, het waren allemaal minderjarige pubers (denk ik?) dus ik had ze als moeder aangespoord 'hop jongens, allemaal even helpen, dan zijn we zo klaar! Dat tutten kan zo meteen ook, ik heb geen zin om in mijn eentje al deze zooi op te ruimen!' Daar verpest je echt het feestje niet mee. Zo is het nu eenmaal met feestjes. Lusten en lasten.

Volgende keer helder afspreken.
Je bent hun slavin niet!

Ondankbaar? welnee

ik vind het niet ondankbaar hoor.
het zijn pubers!( hoe oud zijn ze trouwens?)
die dénken daar gewoon niet aan ,die zién die troep niet eens.
en het laatste was ze gedacht zullen hebben is: zo,nu laten we de troep eens even lekker voor een ander liggen.Dat is echt geen bewuste keus van een puber.
dus ondankbaar klopt hier echt niet.
dat neemt niet weg dat ze wel moeten leren dat opruimen er bij hoort,dus aansturen is zeker nodig,en duidelijke afspraken maken ook.

Klopt sus anne

Mee eens, dat herinner ik me nog wel uit mijn puberteit, je zag het niet eens.

Bedankt, update en albana ,

Albana, zou je er niet voor voelen een puberboek met tips en adviezen te schrijven . Na een aantal jaren pubergedragingen heb je er toch meer ervaring mee, schade en schande enzovoorts. In alle reacties kan ik me goed vinden, ik vind het van allemaal wat. Ik leer elke keer weer, ik ga een volgende keer proberen alles goed door te spreken en duidelijke afspraken te maken. Weet niet of ik al zo ervaren ben als jij qua wat je allemaal kunt vastleggen .
Ze zien het inderdaad niet die troep, ik heb ze er ook bijgeroepen en aangespoord en toen hielpen ze ook wel mee. Heb ik misschien niet duidelijk erbij gezegd. Ik heb de dag erna met mijn dochter gesproken en zij zei dat ze snel wegmoesten omdat ze anders te laat waren voor het discofeest, tja dat is hun blikveld op dat moment, maar ze snapte mijn commentaar wel...Ook dat vh groeten als je weggaat zijn voor mij normale omgangsvormen maar daar zal ik vaker tegenaan lopen met deze pubers.

Trouwens ze vertelde me nog dat 2 vriendinnen van haar wel een klein felsje alcohol bij zich hadden wat ze 's nachts bij het slaapfeestje hebben opgedronken. Ik was toch wel geschokt en bezorgd., Maar zij zei dat zij niets had gedronken, dat ook niet wilde en niet zou doen, en dat ze mij dat anders ook niet zou hebben verteld. in vertrouwen weliswaar want de vriendinnen mogen niet weten dat ze het heeft verteld. Ook weer een lastig dilemma vind ik maar ik heb haar beloofd er niets over te zeggen.
Hoe gaan jullie daarmee om?
Nogmaals, dank.

Herhalen, herhalen, herhalen

het is idd geen onwil, het is gewoon dat puberbrein. Heel verstandig als je op een goed gekozen moment met ze praat, bv. aan tafel of zo, kun je het over van alles hebben en komen er heel verstandige dingen uit, maar op het moment zelf werkt het anders, ziet men geen consequenties en liggen de prioriteiten heel anders.
Dus, idd aansporen, en uitleggen. Uiteindelijk valt het kwartje.
En ik dacht ook al dat het echt niet aan jou lag dat ze je niet groetten, maar ze waren alweer met de blik op oneindig gefocust op het feest.
Hartstikke goed dat ze het organisatiedeel helemaal zelf gedaan heeft/hebben.