Met niets helpen, jullie pubers wel?

idem

zoals de titel zegt. Makkelijk en lui. Ach, ik heb me erbij neergelegd. Heb geen zin in constant gezeur. Ze heeft het overigens ook best druk met school en bijbaan.

tsja

hier is dat gelukkig niet zo. Soms helpen ze spontaan (heel soms ), maar als je vraagt om hulp doen ze dat wel vaak (zonder al te veel morren). Vaak hebben ze niet in de gaten dat jij de hele tijd aan het werk bent. Als je dan vriendelijk vraagt, zijn ze wel bereidwillig om te helpen.

V.w.b. brood smeren - dat doen ze bij ons al vanaf groep 1/2 zelf en dat lijkt me ook typisch iets dat ze mooi zelf kunnen doen. Als jij het niet smeert, hebben ze dus geen brood mee - hun probleem, zou ik zeggen.

Dat ze met vrienden gelijk weer verdwijnen na het eten, snap ik wel een beetje. Maar hier komt het ook wel voor dat, als er vrienden zijn, er gevraagd wordt of zij mogen koken. 'Mam, mogen we pannenkoeken bakken?'. OK, na afloop ziet de keuken er niet uit, maar zij hebben het gezellig - en ik eet pannenkoeken.

Ja haha

En dan heel geërgerd reageren als je aanbelt met je boodschappen, want dan moet ze helemaal van de bank af komen.
Eigenlijk is het niet grappig maar het is vast een fase. Heel af en toe komt er een spoortje redelijkheid doorheen, waar ik dan enthousiast op reageer (wat dan ook weer niet goed is).

Daar zou ik dan snel klaar mee zijn

Van een dochter van 17 zou ik echt meer verwachten/eisen. En als ze niet bereid is zelf haar handjes te laten wapperen voor jou/het gezin, dan zou ik als moeder mijn handjes niet meer laten wapperen voor haar. Dus even aan de hand van je voorbeelden:
- haar was lekker laten liggen, hooguit een briefje met instructies erbij leggen;
- brood smeer je dus alleen voor jezelf;
- ze kan bij de bbq prima zelf haar stukjes vlees grillen;
- zij kan een homp brood krijgen en een halve komkommer, snijden doet ze zelf maar.

Maar: vraag is natuurlijk ook hoe jij gecommuniceerd hebt. Over het algemeen werkt bij ons een vriendelijk verzoek wel redelijk, maar als het nodig is wordt er gedreigd met telefoon een dag inleveren.
Een dame van 17 is echt wel oud genoeg om te snappen dat ze een bijdrage moet leveren. Je kunt haar anders ook nog voorstellen om kostgeld te betalen, levert ze op die manier haar bijdrage. Zal ze wel een baantje moeten zoeken om jou als huishoudster te kunnen betalen ;-)

Herken het niet

Zodra ik of man thuiskomt met de boodschappen dan roep ik en komen ze aangesneld.
Verder doen ze hier heel veel maar ik word er ook niet blij van als iets 'nu' moet en dat probeer ik bij mijn pubers ook te vermijden.
Ik denk wel dat als je er achter komt dat pubers helemaal niets doen, je een beetje laat bent omdat helemaal recht te breien naar jouw wensen.

idem

Maar met duidelijkheid kom je al verder. Nu is het zover dat als ik thuiskom met de boodschappen ze opstaan en de auto leeghalen en inmiddels zelfs de boel ook opruimen op de juiste plekken. Dat deden ze niet toen ze 17 waren. Toen was het meer van "ik heb al de auto leeggehaald dan moet een ander maar helpen opruimen". Iets ouder en ze zien zelf beter wat er gedaan moet worden. Vriendelijk maar ook met duidelijke opdracht vragen werkt het beste (hier in huis dan)

spreek uit wat je van ze verwacht

Je verwacht niet alleen dat ze helpen, maar ook dat ze dat spontaan doen. Daar gaat het mis. Je verwacht dat ze in jouw hoofd kunnen kijken en dat ze aan voelen wanneer jij vindt dat hulp gewenst is. Dat kunnen heel veel volwassenen al niet, en pubers zeker niet (sommigen natuurlijk wel, maar dat zijn eerder uitzonderingen).

Als je hulp wilt hebben, zeg dat dan gewoon. En niet achteraf, maar van te voren. Wacht niet tot ze zelf aanbieden om te koken, spreek gewoon af op welke dag ze dat gaan doen. Als je binnenkomt met tassen, zeg dan gewoon dat ze moeten komen helpen. Je houdt hun passieve gedrag zelf (onbewust en onbedoeld) in stand.

Gelukkig hier niet zo

2 zoons van 16 en 18, maar als we het vriendelijk vragen dan zijn ze wel bereid te helpen. Zoiets als hierboven zou ik dus echt niet accepteren. Die fase hebben we wel gehad, maar toe waren ze 10-12 jaar oud of zo. We hebben ze toen duidelijk verteld dat ze groot genoeg zijn om ook af en toe te helpen en dat we met ons vieren in huis wonen en dat wij als ouders geen bedienden zijn. Sindsdien hebben we een vaste afspraak dat één van de 2 helpt met afruimen en vaatwas inruimen etc en de kleine beetjes handafwas die dan nog over zijn. En er wordt niet eens meer ruzie gemaakt wie dat wanneer moet doen Daar is wel lange tijd over heen gegaan... Ook boodschappen uitladen helpen ze op verzoek mee, en eigen bed opmaken doen ze zelf (ze moeten wel als ik het schone goed er gewoon op neer leg). In de tuin helpen met vervelende klussen dan weer niet, of alleen als ze ervoor betaald krijgen. Dat doen we dan ook, zo verdienen zij een zakcentje bij en wij hebben hulp in de tuin. Koken doen ze zo nu en dan, maar alleen als ze er zin in hebben.

ach...

Hier twee jongens van 13 en 16, als ik niets vraag doen ze niets. Als ik wel vraag ook meestal niet. :-)
Ze zijn wel van goede wil hoor, maar ze vergeten het weer of hebben iets anders belangrijks te doen.
Ik ben ook niet echt consequent moet ik toegeven. Soms is het kiezen tussen zelf doen of er eindeloos over doorzeuren, hangt er net van af waar ik meer zin in heb.
Als de verkering langs komt ruimt oudste wel zelf zijn kamer op en stofzuigt de boel.
Komt goed, ik maak me er maar niet te druk over.

Eigen spullen en kamer

Voor hun eigen spullen zorgen ze dan wel zelf. Tenminste, mijn oudste want jongste maakt het geen bal uit of haar kamer een puinhoop is of dat ze schone onderbroeken heeft. Jongste is dan wel weer hulpvaardiger bij mijn taken. Ze vindt het zo nu en dan leuk om te helpen met koken en ruimt op verzoek de vaatwasser uit.

Lusithania

"Zodra ik of man thuiskomt met de boodschappen dan roep ik en komen ze aangesneld"

Tsss, moet jij ze roepen? Bij ons staan ze al 10 minuten voordat we terug komen van de super bij de deur te wachten om te helpen. In een keurig rijtje. ;0)

skik

Skik

Hoe weten ze nou dat het 10 minuten is voordat jullie thuiskomen?
;)

opvoeding

Het is ook je eigen opvoeding hoor. Je hebt het zelf zover laten komen. Onze kinderen staan ook niet te juichen om te helpen, maar doen veel uit zichzelf en ook als we het vragen.

Jij smeert toch zelf haar brood? En kon zij ruiken dat er een was aangezet moest worden? Dat denk ik niet, dus daarover kan je je niet ergeren.

Hotel mama is closed

Twee jaar geleden kwam ik helemaal brak van vakantie terug, echt langdurig niet fit. Gesprek gevoerd met de kinderen en uitgelegd dat er wel bepaalde dimgen van ze verwacht werd, ze moesten helpen met het opruimen van de kampeerspullen, maar daarna ook helpen met allerhande klussen. Ik ben full-time thuis maar wel chronisch ziek.
Als ik met een volle fiets boodschappen de tuin in kom hoef ik maar even de fietsbel te laten rinkelen en er komt een kind angesneld om te helpen opruimen. Ook was ophangen, tafel afruimen en bed opmaken moeten ze zelf doen. Oudste kookt soms, jongste helpt wel eens.

Broodom mee te nemen smeren ze al sinds groep 2 zelf, geen punt. Maar je moet wel uitleggen wat je verwacht en eventueel waarom. Meestal doe ik het hele huishouden zelf maar als ik een paar k.... weken heb moet er geholpen worden, ook door liever luie puber.

Ze zijn pas 14 en 11 en nog niet zo dwars dus misschien gast het nog komen.

Lusithania

Omdat wij van die mensen zijn met een strak weekschema waar niet van af geweken wordt. Lekker voorspelbaar. Zaterdagboodschappen van 9.00 tot 10.00 uur.

Maar even zonder gekheid en on topic: Mijn kinderen helpen niet vaak spontaan maar als ik ze wat vraag doen ze het doorgaans zonder gemopper. En brood smeren ze al vanaf jongs af aan zelf. Ik vind dat wel acceptabel.

skik

vaak geen onwil

onze 17 jarige puberzoon is meestal wel bereid om te helpen maar staat er niet altijd bij stil om dat uit zichzelf te doen. Als we thuis komen met boodschappen, helpt hij wel mee met opruimen.
Vuile was gooit hij de ene keer gelijk in de wasbox in de badkamer terwijl ik een andere keer er wel naar moet vragen of hij nog iets te wassen heeft omdat ik de wasmachine aan wil zetten.
Helpen klaarzetten voor het eten en naderhand opruimen is geen probleem, doe hij meestal uit zichzelf. Draait ook rustig onze stukjes vlees om op de bbq.
Brood smeren doe ik nog vaak als ik thuis ben. En anders is het zelf smeren of geen brood mee.

deels eigen schuld

Ik weet dat het deeld eigen schuld is, we hebben in het verleden te veel voor haar gedaan en behalve een enekele keer iets doen hoefde er ook niets.
Maar de laatste jaren ging het steeds meer irriteren dat dochter echt niet bewoog en hebben we dit al vaak met haar besproken.
Ze snapt het wel, maar vindt het ook onzin, want later moet ze alles ook al doen.
Juist omdat dit al zo vaak besproken is, snap ik niet dat ze dan zo toekijkt als in met zware tassen binnen kom en toch weer niets doet, zucht.
Verder heeft ze het absoluut niet druk, ze it op een opleiding waar niet veel gedaan wordt en daar hoeft ze, behalve aanwezig zijndus niet veel te doen. Ze wil graag een bijbaantje, maar heeft de hele omer gezocht en gesolliciteerd, maar niets gevonden helaas.
Inmiddels ben ik wel zover dat ik haar schone beddengoed op haar bed gooi en ze dat zelf mag doen en ook was die niet in de wasmand ligt wordt dus niet gewassen )
Voor haar leeftijd lijkt het me een beetje een late puber reactie, hoopte dat ze er nu wel doorheen was.
En oh ja, iemand vond het ok dat ze op vakantie meteen weer naar hun kamer gingen, maar we zouden spellen gaan doen, die vriend zelf mee had gebracht zoals risk, maar nee dus!

Bij vlagen

Puber van 15 kan bij vlagen ineens behulpzaam uit de hoek komen. Dan biedt ze spontaan aan om te helpen de boodschappen op te ruimen o.i.d. Meestal moet ik het wel vragen. dan ruimt ze bijvoorbeeld op zaterdag de vaatwasser uit als ik met jongste naar de voetbal ben of ze haalt haar bed af als ik het beddengoed wil wassen.
Ze smeert zelf (meestal) haar brood voor school. Dat doet ze sinds de brugklas, behalve als ze erg laat is. Ik smeer nog voor zoon van 11.
Ik vind het altijd heel knap dat kinderen vanaf groep 1/2 dat al doen. Bij mij waren ze niet zo snel.
Als we barbecuen vraag ik altijd een van de kinderen om te helpen met alles naar buiten te brengen: borden, bestek, salades, stokbrood e.d. Dat gaat meestal zonder gemopper. Eigen vlees omdraaien dat vind ik dan weer niet zo nodig. Hier doet mij man dat altijd.
Verder doe ik veel zelf, vaak ook omdat ik dat handiger vind of sneller. Soms vraag ik er eentje de tafel te dekken, maar een vaste taak is dit niet voor ze. Als het met teveel geklaag gaat, heb ik meestal geen zin om de strijd aan te gaan. Doe ik het liever zelf.

snappen/onzin

Weet je als ze dat zegt (Ze snapt het wel, maar vindt het ook onzin, want later moet ze alles ook al doen), dan lijkt het me hoog tijd om met zo'n egoistische houding aan de slag te gaan. Ik zou er snel mee klaar zijn. Niet omdat jij niet je eigen huishouden kunt runnen en haar hulp nodig hebt, maar omdat het getuigt van een wereldbeeld waar wel wat nuancering in kan komen.

Dus ze mag kiezen: of gewoon helpen als je het vraagt, zonder gemor etc.
Dan heb jij de hulp die je wilt en ziet ze wat het inhoudt - en is ze vast voorbereid op later .

Of ze moet met jou 'goede gesprekken' voeren te pas en te onpas . . Waarin zij inzicht verwerft in haar houding en het effect op andere mensen en wat een realistisch wereldbeeld is, desnoods elke dag samen een stuk lezen uit een zelfhulp boek. . . Ik noem maar wat.

En in ieder geval niets meer doen wat je niet toch ook voor jezelf deed. En als je iets voor haar doet, omdat je haar wilt verrassen, of omdat je haar een plezier wilt doen - benoem dat dan ook, zeg haar dat het fijn is om af en toe spontaan iets voor elkaar te doen. Maar dat het alleen werkt als er wederkerigheid is. . . .

gr Angela

Van jongs af aan zelf gedaan

In groep 1 en 2 hebben mijn kinderen geleerd brood te smeren. Niet omdat ik dat nou echt nodig vond maar omdat er geen andere keus was. Na een epilepsie aanval kon ik het niet voor ze doen. Stoned van de valium was ik blij als alle huisgenoten op tijd vertrokken naar school/werk, kon ik mijn bed in om mijn roes uit te slapen. Bracht man ze naar school en kwamen ze na school weer met de buurvrouw naar huis. Op normale dagen kwamen ze thuis voor de lunch.

In een nacht met aanval slaapt man ook niet opperbest dus de volgende ochtend moet iedereen doen wat hij kan. Brood smeren dus ook al ben je nog maar 5.

Hier helpen de pubers wel

Soms met tegenzin maar ze weten dat het moet. Ik zou niet weten waarom de ouders al het werk moeten doen. We doen wel meer dan de pubers maar niet alles.
Ook hier komen beide pubers helpen om de weekendboodschappen naar binnen te dragen en op te ruimen. Dat doen ze liever dan mee naar de supermarkt.
Ze helpen ook met afruimen en afwasmachine. En dragen de was naar beneden.
Als ze vakantie hebben, moeten ze ook helpen schoonmaken. En soms tussendoor bij bijzondere gelegenheden.

de mijne

De mijne maakt in elk geval zijn eigen kamer schoon en doet de vaatwasser. Ook de basisschoolleerling heeft dezelfde taken. En als ze het vertikken? Prima, dan vertik ik het ook om mijn taken te doen. Werkt heel goed.
Zonder duidelijke opdracht doen ze weinig. Soms wel spontane hulp bij iets dat ze leuk vinden om te doen.

Vraag je het wel?

Hier doet puber weinig als ik niks vraag. Als ik het vraag doet hij het. Ik app weleens: ben onderweg. Ruim jij vast vaatwasser uit! Doet hij altijd. Hij is 14 weet niet of dat anders wordt. Hij doet het niet als ik niks vraag. Maar mijn man ook niet bij wijze van dus op zich prima. Een puber die zelf ziet wat er nodig is is denk ik wat veel gevraagd. Maar wij hebben inderddad regelmatig gesprek hierover gewoon terloops. En hier ook lik op stuk beleid. De keer erna ben ik vergeten de was te doen of heb ik geen zin ze weg te brengen ergens heen en heb ik me bedacht bij een uitje en blijf ik toch thuis. Heb ik misschien 1x hoeven doen. Werkte ook goed toen ze jonger waren. Geklier op de achterbank? Ik draaide gewoon om. Dan niet naar xyz.

Zo klaar mee

Ik ben niet de persoonlijke bediende van mijn kinderen, laat staan hun deurmat.

Dus dit zou ik me niet laten zeggen van mijn 17-jarige. Wat een grote mond zeg....
Denk dat het tijd geworden is om je dochter te vertellen dat later nu gekomen is. Inderdaad, dat Hotel mama op de schop gaat.

gewoon meehlpen

Al vroeg hebben de kinderen mee geholpen. Toen ze klein waren, meelopen naar de wasmand, zelf de was erin doen. Zelf je bordje naar het aanrecht brengen. Als ik moest poetsen, de kinderen 'hielpen' mee. Brood klaarmaken ergens vanaf groep 3 of 4.
Vandaag de dag gaat er altijd 1 kind mee boodschappen doen, ander kind stofzuigt dan het hele huis. Om de beurt de badkamer poetsen. Vaatwasser in- en uitruimen, tafel dekken en afruimen, soms koken, vaak vrijwillig meehelpen en dat is ook heel gezellig en dan bepalen ze grotendeels ook wat we eten, slim hoor. Hun eigen kamer wordt perfect bijgehouden, daar heb ik al heel lang geen bemoeienis mee. Nee, ik heb niks te klagen, maar ik ben ook al vroeg begonnen, misschien heeft dat geholpen? Ik ben ook duidelijk in wat ik wil en wat ik niet wil. Maar ik geef hen ook de ruimte om dingen te doen op hun tijdstip en hebben ze inspraak. Het was dus niet: jullie poetsen de badkamer, nee, wat gaan jullie doen? Boodschappen, stofzuigen, badkamer, keuken, tuin etc. En vaak werken we als gezin samen om alles weer netjes te krijgen, veel handen maken licht werk, zeg maar. Ik bedank hen altijd voor hun hulp, geef heel veel complimenten en daar groeien ze van!