Mamma taken

Bij ons ( te ) weinig

maar toch wel iets. Per kind hebben we een vaste dag in de week dat dat kind de vaatwasser uitruimt, tafel dekt, vaatwasser vult en ook zorgt dat wat niet in de vaatwasser kan afgewassen wordt. Geen tafel dekken betekent geen eten en de oudere kinderen ( 16+) haal ik uit bed als ze het niet gedaan hebben. Ze weten dat als ze het doen de vaatwasser weg gaat en dat ze dan maar alles moeten afwassen met de hand. Verder vuil wasgoed naar de badkamer brengen en het schone daar weer ophalen, eigen bed verschonen. Blijven de lossen klusjes over die maar af en toe voorkomen. Zo was ik maandag ziek, dan zal een ander de kattenbakken moeten doen bv.
Of af en toe hulp bij koken, vuilnis verzamelen, oud papier buiten zetten enz. Moeten gewoon gedaan zonder zeuren, punt uit. Zo vaak komt het niet voor en ze hoeven maar heel weinig te doen.

Heb ik een schortje aan?

is hier een gevleugelde uitspraak.
want ik ben niet de werkster hier in huis,al
zien mijn kinderen dit soms wel zo.
allevier hebben ze van jongs af aan vaste taken.
de hond uitlaten( zij wilden een hond,dus moeten ze er ook voor zorgen) ,tafel dekken/afruimen,de vaatwasser in en uitpakken,de was opvouwen,het konijn verzorgen en schoonmaken,het onkruid uit de tuin halen,hun eigen kamer schoonhouden en opruimen( vanaf hun 12e alleen ,voor die leeftijd met hulp van mij).
en er wordt af en toe flink gemopperd ,er worden taken onderling geruild ,afgekocht.( doe jij voor mij de hond? dan krijg je twee euro)
dat mag allemaal van mij,zolang de taken maar gedaan worden (door wie dan ook)vind ik het prima.
al met al gaat het redelijk soepel,misschien omdat ze gewend zijn om het van jongs af aan te doen?

Hier zijn de taken van de puberella's: vaatwasser inruimen, tafel dekken, ongeveer eenmaal per week koken, ongeveer tweemaal per week boodschappen doen (geen zes tassen vol, wat dagelijkse dingetjes) eenmaal per week broertje halen/brengen naar school, eigen kamer schoonhouden, eigen kleren strijken (of ongestreken aantrekken, ook prima), eigen was uitzoeken.

Ik smeer 's ochtends sinds kort hun brood, dat leek me ineens een echte mamataak Alles behalve de eigen kamer schoonhouden doen ze min of meer zonder zeuren...

Ik denk dat je wel wat stelliger mag zijn in de taakverdeling. Mamataken zijn voor kleutermama's, bij grote kinderen hoort een andere verdeling.

Duidelijke taken

Hier hebben de 3 puber zoons duidelijke taken. Aan het begin van het schooljaar wordt met de roosters in de hand gekeken wie wanneer en wat kan doen.
Afwasmahine leeghalen, inruimen, tafeldekken, hond uitlaten zijn de vaste taken.Dit alles wordt genoteerd op een lijst die op de koelkast hangt. Ook is ruilen hier aan de orde van de dag.
Verder roep ik af en toe de mannen bij elkaar en deel taken uit als de trap leegmaken (is echt een verzamelplaats hier) tuin aanvegen, naar de glasbak enz.
Natuurlijk krijg ik altijd te horen dat ze echt de enige zijn die van alles moeten doen, ze helemaal geen tijd hebben en vooral dat het allemaalniet nuttig is, maar al met al doen ze het wel.

Ik ben jullie sloof niet

Of de poetsvrouw niet e.d. zijn ook zo van mijn uitspraken:-)
Mijn jongste dochter kookt zonder probleem 1 keer per week, zij houdt haar kamer keurig bij, haalt haar eigen schone was op en dergelijke. Hier heb ik vrede mee. Soms hebben ze samen opeens in een opwelling de huiskamer opgeruimd en dan staan ze te glimmen van trots. Dat zijn leuke dingen, maar ik begin bij mijn oudste dochter nu toch het gevoel te krijgen dat het genoeg moet zijn met het weigeren ofwel onder luid protest uitvoeren van normale klussen en zoniet dat ze anders maar een kamer moet zoeken. En daar kom ik weer met het probleem: hoe moet dat betaald worden en heeft ze dan nog wel genoeg discipline om haar opleiding af te maken? Vandaar ook mijn belangstelling voor het draadje over op kamers gaan van hierboven. (Dus de uitvoering hiervan bespreek ik hier verder maar niet.) Ik heb in ieder geval zin om met dit ultimatum te komen.

Vaste taken

Ik ben jullie poetsvrouw niet...heb mijn fooienpot niet bij me...zijn mijn uitspraken.
Hier hadden de kinderen wel taken, maar echt vastomlijnd waren die niet. (op het verzorgen van de hond na).
De kinderen krijgen zakgeld, maar sinds kort kunnen ze dat zakgeld verdienen. Ik was het helemaal beu om alles te doen, gemopper te krijgen als ik ergens om vroeg en ze wel zakgeld te geven.
Nu hebben ieder een paar regels om zich aan te houden. Zoals jas/schooltas meteen na binnenkomst op juiste plek en niet in de hal van zich af aten vallen.
1x per week eigen kamer poetsen, bed verschonen en 1x per week koken (met hulp).
Doen ze dit krijgen ze hun volle zakgeld, doen ze 1 of meerdere taken niet gaat er geld vanaf en krijgen ze minder zakgeld.
Werkt goed, geen frustraties meer bij mij omdat ze zich niet aan de afspraken houden. Doe ik het toch even zelf? Voelen ze het wel in hun knip.
Ik heb me hier concequent aan gehouden en merk nu na een aantal weken dat het werkt. Oudste rekent zelf uit wat er wel/niet gedaan is en wat er dus verdiend is (en verrassend is dat het restbedrag lager ligt dan ik zou hebben gegeven!-lol!-)
Ik heb deze regels voor ze op papier gezet, zodat ze zelf na kunnen kijken wat er verwacht wordt.

18 en de basisdingen nog mama's staken? Oh nee, no way, wil je als groot worden aangesproken zul je je groot moeten gedragen.

Even denken

Even terugkijken, hoor :-)18, dat was net voor ze de deur uitgingen. De afwas in- en uitruimen werd al van kleins af gedaan door kinders (eerst met hulp van man). Ze kookten regelmatig, evenals strijken. Eigen kamer werd uiteraard door henzelf gedaan. En allerlei dingen tussendoor die ik hen vroeg even te doen. Maar ze hebben van jongs-af aan al meegeholpen in het huishouden, daardoor was het geen groot punt.

Reina (en anderen)

In de loop der jaren heb je denk ik meegekregen dat we hier wat hebben laten liggen in de opvoeding. Maar aan mijn jongste dochter zie ik dat daarmee niet alles de mist in is gegaan. Ze neemt in ieder geval de verantwoordelijkheid voor het stukje in huis wat van haar is. Ik denk dat als ik alleen was geweest ik harder was geweest naar mijn dochters toe. Dit zijn precies de punten waar man en ik nog wel eens niet op een lijn zaten. Man deed liever zelf de afwas dan er een hele strijd met dochters voor te moeten leveren bijvoorbeeld. Het is dan een beetje lastig om dat soort dingen er eenzijdig door te drukken. Dit is typisch zo'n as is verbrande turf gevalletje. Het heeft niet zoveel zin meer om die oude koeien uit de sloot te halen. Het gaat er nu meer om om hoe we het met elkaar als gezinsleden, waarvan nu 1 meerderjarig kind, alsnog regels kunnen opstellen die normaal en acceptabel zijn.
Ik zit daarbij een beetje in de onzekere fase dat ik niet weet wat echt onwil is bij mijn oudste dochter en wat onkúnde is. Ze gaat getest worden op ADD. Is dat iets om rekening mee te houden?

Om tafel

Ik denk dat je echt met elkaar om tafel moet gaan zitten en aangeven wat je wilt. Al zal ze het niet leuk vinden, ze begrijpt best dat het logisch is dat er iets aan het huishouden bijgedragen wordt, zeker als jullie aangeven hoeveel uren julie buitenshuis werken en hoeveel uren zij. Een ADD-er kan heel goed meedraaien in het huishouden, als er duidelijk wordt afgesproken welke klussen wanner gedaan moeten worden, evt opschrijven op een kalender of in een agenda. Kan ze wel koken / strijken etc., want ze weet ook best dat ze als ze op zichzelf gaat wonen die dingen niet opeens onder de knie heeft, alles moet geleerd worden, zo ook het huishouden doen. En het is zeker lastiger om iets later in te voeren dan wanneer het autimatisch meegenomen is in de opvoeding, maar ze zijn niet alleen ouder, maar ook wijzer geworden en dat is weer een pluspunt!

Om tafel is inderdaad een goed idee

Ik word wel een beetje triest als ik jullie berichtjes lees (triest is wat aangedikt hoor:-)). Het moet hier echt anders. Wordt vervolgd...

Ik denk

zoals ik je ken hier op het forum ,denk ik dat jij TE lief bent,TE veel goed vindt en zelf oplost,om geen ruzie te krijgen.
en dat weten jouw kinderen natuurlijk heel goed,kinderen weten dondersgoed de zwakke plek van hun ouders te vinden en maken daar dankbaar *misbruik* van.
probeer het zakelijk en duidelijk te brengen: zo wil ik het en niet anders,geen commentaar.

succes er mee!

Vast beetje wennen aan op kamers

Mijn zoon was ook aan de luie kant. Als hij zijn riante zolder op moest ruimen (hoe durfden wij het uberhaupt voor te stellen!!)vanwege de stofnesten en 20 paar riekende sokken rond het bed mikte hij de door manlief gestreken was als het uitkwam zo weer in de wasmand. Nu heeft hij zijn eigen wasmand ( zelf wassen en strijken)en als e.e.a niet op een minimaal hygienisch peil blijft moet hij verhuizen naar een kleiner kamertje beneden.Dan blijft het aantal vervuilde meters in huis tenminste beperkt.
Hoe harteloos!Maar het heeft wel geholpen.
Ik zei in het verleden ook vaak : "Het is een werkopdracht, geen discussiepunt..".
Vervelend is het wel.

Damajo@

Was mijn dochter maar puur lui, dan kon ik nog zeggen dat ze van haar luie k.nt moest komen en iets moest doen, maar bij zaken waar ze zelf belang bij heeft heeft ze er veel voor over.
Het frustrerende is dat ze op álles reageert met 'het is echt raar dat ik moet wassen, strijken, afwassen.' En als ik dan een naam noem "Nee hoor, die hebben tenminste een afwasmachine". Ik: zou je het dan wel doen? Waarop ze uiteraard 'Ja' zegt. Ik weet nu al dat dat een paar afwasbeurten goed zou gaan, maar dan is het nieuwtje er toch wel weer vanaf.

Ja, lastig hoor!

hier ook net begonnen met de zaken wat meer aan te pakken, twee puberzonen die het wel gemakkelijk vinden dat alles voor ze gedaan werd maar ik werd er eigenlijk wel een beetje boos over - hele dag werken, thuiskomen, en alles moeten doen ... en dat terwijl ze dat best ook kunnen meehelpen! dus met elkaar om de tafel gezeten en een voorgekookte lijst met taken voorgelegd - en als reden: om ze beter voor te bereiden op hun latere zelfstandige leven! dat deed het hem, en taken worden zonder mankeren (nou ja, bijna!) uitgevoerd: afwasmachine uitruimen, helpen koken, helpen tafel dekken en boel weer opruimen, hond, en in het weekend klussen in en rond het huis - we hebben nogal wat land waar nu in de lente heel wat werk in gaat zitten...
succes kaaskopje!! ik heb het de afgelopen jaren ook laten zitten om allerlei redenen, maar hoop dat we nu toch op de goede weg zitten!

Ook staking

Even zien. Hier moeten ze met regelmaat de afwasmachine uitruimen, in ieder geval als ze er zijn altijd (soms is ie 's morgens klaar en om nou de hele dag te wachten). Hier hebben ze beiden een aandeel in, de uitpaksessie is verdeeld in 2-en. Hun kamer opruimen+grotendeels schoonmaken, bed afhalen en opmaken, was zelf in wasmand mikken, hun eigen troep meenemen naar hun kamer en/of opruimen beneden en wie het eerste thuis is en wij zijn laat begint al aan het eten en tafel dekken (zoals b.v. in vakantie's) en op bepaalde tijden koffie zetten voor ons...(ja, wat een slavendrijvers zijn wij hé?)
En soms ook nog in de tuin helpen, de auto wassen.
En in vakanties ook wel 's was afhalen, of in de droger doen en stofzuigen beneden.
Ik heb er gewoon een gruwelijke hekel aan dat als wij de hele dag werken en zij vrij zijn en de hele dag lui op de bank hangen om dan thuis te komen in een onopgruimd huis met allerlei kruimels links en rechts en niet eens een kopje koffie dat op me wacht...En meestal gaat dat goed is dat doorgedrongen bij onze dames.
Of ik bel even op en zeg dat ik zo en zo laat thuis ben...dan weten ze waar ze aan toe zijn en kunnen ze het laatste half uurtje nog even de handen uit de mouwen steken, hahaha.
Als ze moeilijk doen of weigeren of proberen de dans te ontspringen dreig ik ook met staking. Geen was meer wassen enzo.
Oudste heeft een tijdje d'r schone was op bed gegooid i.p.v. in de kast. Toen ben ik maar even gestopt met opvouwen en strijken enzo...(wat heeft dat dan voor zin, niet dan?) en het was toen gauw weer over...
Niet doen wat wij zeggen heeft als resultaat een preek en een mopperende ouder na het werk, dat is ook niet alles en als het écht te gek zou worden zou ik d'r zakgeld inhouden (is nog nooit gebeurd).
groeten albana

Damajo@

Het is een werkopdracht, geen discussiepunt..".

met die uitspraak ben ik het helemaal eens,over zakgeld kan je discusseren,over uitgaan en kleding kopen ook,maar het huishouden moet gedaan,overleggen is prima ,maar geen discussie,punt.

Kaaskopje

kaaskopje:Was mijn dochter maar puur lui, dan kon ik nog zeggen dat ze van haar luie k.nt moest komen en iets moest doen, maar bij zaken waar ze zelf belang bij heeft heeft ze er veel voor over.

tuurlijk,pubers willen alleen dingen doen die ze zélf belangrijk vinden,daar gaan ze 200% voor,maar dat heeft niks met luiheid te maken,maar met eigen belang.
jouw dochter is op huishuidelijk gebied wel degelijk lui.

ik heb ook zo,n dochter die op álles wat ze niet leuk vindt in discussie gaat,echter ze doet een studie,heeft een bijbaan 2 dagen in de week,is veel met muziek bezig,en ze doet het allemaal met plezier en zet zich 100% in,maar zodra het woord *meehelpen* viel was ze moe,had geen zin,vond het stom,want niemand hoeft mee te helpen thuis.
die discussie kapte ik snel af,het is nou eenmaal zo,klaar.
ze is nu 22 en het gaat (bijna) moeiteloos,het is een dagelijkse bezigheid geworden die bij haar leventje hoort.

Ozzieozzie

ozzieozzie:ik heb het de afgelopen jaren ook laten zitten om allerlei redenen,

ik denk dat daar het probleem van kaaskopje en jou zit,omdat de kinderen niet gewend zijn mee te helpen,stuit je nu op verzet.

maar het is nooit te laat;-),het gaat nu in het begin misschien wat moeizamer,maar het komt vast goed.
succes er mee!

Hier jonger

Hier zijn de kinderen dan wel een stuk jonger (12 en bijna 14), maar moeten ze toch echt mee helpen in huis! Zeker sinds ik meer ben gaan werken. Wat ze hier doen:
Tafel dekken/afruimen, afwassen/drogen (afwasmachine is stuk en dient al ruim een jaar als extra keukenkastruimte ), eigen kamer schoonmaken+bed verschonen, het konijn verzorgen/hok schoonmaken (zíj wilden het beestje persé!), heel soms een -vergeten- boodschapje halen, tegen vergoeding de auto wassen en onkruid wieden...
Na veel gemopper over het -weer- niet schoonhouden van hun kamer heb ik een oplossing van een mede-forummer gebruikt: je hebt nog x-dagen om het alsnog te doen, daarna doe ik het zonder mopperen. Bedenk echter wel dat ik, als poetsvrouw, 15 euro per uur kost! En jammer genoeg werk ik niet zo heel erg snel... Dreigen alleen al is genoeg om ze aan het werk te krijgen

Eerlijk gezegd

...lijkt je dochter me zwaar ge-/verwend aan het feit dat ze niets hoeft te doen, iig dat ze geen eigen verantwoordelijkheid voelt, en kennelijk heeft, voor taken in huis.
Hier ligt dus nog een grote uitdaging voor jullie om dit te realiseren voor ze op kamers gaat:-).
Kan ze zo makkelijk wegkomen met het niet uitvoeren van huishoudelijke taken, krijgt ze daar dan geen consequenties van voorgeschoteld van jullie?
Ik vind dit redelijk onuitstaanbaar divagedrag van haar als ik dit lees.Maar ik heb zelf kinderen van bijna 15 en bijna 12, dus weet niet hoe ze worden als ze 18 zijn.
Ik vind de suggestie van in staking gaan heel goed, en ook de tip van Lys Lionne, die ga ik voor mezelf ook toepassen denk ik.Er wordt hier in huis nl de laatste tijd nogal erg achteloos gedaan over het fenomeen kameropuimen:-)
Wat een geweldig fenomeen is OOL toch!
Kaaskopje, hartstikke veel sterkte met het aanpakken van je weerspannige dochter!
groeten van amar

Oh ja en.....

i.p.v. verdrietig te worden zou ik je toewensen om gezond nijdig te worden op je dochter (en misschien op jezelf ook nog een klein beetje dat je het zo ver hebt laten komen met haar? ).
Ik heb zelf vroeger erg laat grenzen gesteld in huishoudelijke taken naar mijn gezin, ook man was helaas erg gepamperd,en heb toen ik me dat bewust werd veel energie besteed/moeten besteden aan het herverdelen van allerlei zaken in huis.Maar daarvoor was ook noodzakelijk dat ik boos werd op mijn verwende kinderen,en helaas ook verwende man. En alhoewel mijn kinderen hun taken nu redelijk goed doen, klagen ze er wel over en vind ik ze eigenlijk nog steeds een beetje verwend. Maar dat komt wel omdat IK te lang veel door de vingers heb gezien!
ik spreek dus uit ervaring, dat wil ik hiermee zeggen.
sterkte,
amar

Divagedrag:-)

Ik geloof dat ik het bij het onderwerp huishouden inderdaad op divagedrag kan gooien. Ik zeg wel eens dat we geen hotel zijn, maar dat benadert niet wat er gebeurt.
Ik moet het er met man over hebben. Ik ben altijd degene die de opvoedkundige zaken bespreekt, maar ik wil nu echt 'rugdekking', zodat duidelijk wordt dat dit een ouderlijk besluit is. Dat klinkt misschien ernstiger dan 'het moet van mamma'.:-)

Zeker

..verstandig dat je rugdekking zoekt bij je (conflictvermijdende?) man. Zonder de steun van je man kan ze gewoon en gelegitimeerd doorgaan met dit gedrag. Hij vindt het immers goed, tolereert het.
En dat zou jouw moeilijke opvoedkundige aktie richting dochter enorm ondermijnen.
Kun je de bal eigenlijk niet helemaal bij hem leggen,anders ben jij die 'altijd maar zeurende moeder'?
Of neemt hij zelf ook moeilijk verantwoordelijkheid?
groeten van amar

Geen dreigementen/staking

Ik dreig niet en ik staak ook niet. Ik/we hebben gewoon uitgelegd dat we met z'n allen in een huis leven en dus met z'n allen dat huis schoon en leefbaar behoren te houden. Ze (12 en 6) zijn sowieso verantwoordelijk voor hun eigen kamer. De jongste help ik nog wel, ik stort me dan op zijn bed verschonen terwijl hij al zijn legos opruimt bijvoorbeeld. Maar hij ruimt zelf zijn schone was weg, gooit alle troepjes weg, vuile was naar beneden etc. Geen van beiden "mag" weg naar een vriend(innetje) als hun kamer een rotzooi is. En dat is geen dreigement, maar gewoon een huisregel, wij als ouders laten nl ook geen vies huis achter als we weg gaan. Bij ons helpen "to-do lists", omdat ze nog niet zelf alles zien wat gedaan moet worden.

Hoe wil zij het leven inrichten

als ze op zichzelf woont? Heb je daarover gepraat met haar? Waarom vindt ze het zo logisch dat jij alles doet? Daar moet toch eens nuchter over te praten zijn.

Als ze zelfstandig gaat wonen, komen er dan kaboutertjes? Misschien is het tijd zelf maar eens die puntmuts af te zetten want ze gelooft er nog veel te hard in, al is ze 18.

tonny