U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Liegen en bedriegen... of toch niet
Een beetje wanhopig word ik van mijn puberdochter van 14. Als tweede dochter van 4 heeft ze het volgens haar eigen mening erg zwaar in dit gezin met een "voorbeeldige" oudere zus van 16! Toch is deze zus haar beste vriendin. Maar juist omdat deze 2 zo goed met elkaar kunnen opschieten, wil ze dezelfde rechten als nummer 1. Dit betekent 's-avonds op stap, slapen bij vriendjes, etc. Nu zijn wij daarin behoorlijk consequent gebleven en hebben we haar erop gewezen dat ze toch echt wel 2 jaar jonger is als haar zus.
Daarnaast is ze een totaal andere persoonlijkheid. Ik lees op deze fora diverse problemen die niet echt gerelateerd kunnen worden aan een leeftijd, want de ene puber is de ander niet!
Onze geweldige nummer 2 heeft mede om deze reden besloten niet meer alles te vertellen thuis. Smoesjes worden verteld als ze de deur uit gaat. Ik weet niet waar ze de hele dag uithangt. Ze zegt dat ze bij vriendinnen is, maar srry, ik geloof haar gewoon niet. Uit alles (hyves, twitter, msn) blijkt dat ze niet is waar ze zegt dat ze is (ja, hoe naïef kun je als puber zijn!)
Ik ben bang haar direct met mijn wetenschap te confronteren omdat ik wel weet dat ze al deze kanalen direct voor mij zal afsluiten..... en het is mijn enige controle op haar gaan en staan.
Puberteit betekent loslaten, maar ik wil haar zo graag behoeden voor de verkeerde beslissingen. Foute vriendjes, roken, blowen, drinken. En helaas blijkt het bij veel jeugd heel stoer te zijn om hieraan mee te doen.
Waarom zou ik haar verbieden morgen naar een vriendin te gaan? Kan ik zeggen dat ik weet dat ze helemaal niet daar heen gaat, maar dat ze gaat "klooien" (excusez le mot) met een stel jongens.... Mijn wantrouwen zorgt er alleen maar voor dat ze me nog minder vertelt.
De laatste tijd heb ik er al heel vaak aan gedacht om d'r echt los te laten en haar in haar eigen valkuilen te laten vallen, maar dat zal ongetwijfeld ten koste gaan van haar school en wij zijn toch echt wel verantwoordelijk voor haar en haar ontwikkeling.
Dit is allemaal een behoorlijk onzeker verhaal geworden van mijn kant, maar het is heerlijk om het eens op te schrijven! Nog een opmerking van mijn kant....: Neem van me aan dat er sprake is geweest van hele lange gesprekken, waarin ze beterschap beloofde.
Thx voor het meedenken!
Zeker of niet?
Door je aanhef in de titel krijg ik het idee dat je het eigenlijk tóch niet zeker weet...hoeveel is zeker en hoeveel 'vermoed'je?
Zeggen dat je het op haar hyves hebt gelezen lijkt me geen goede zet. Dan vertrouwt ze je nooit meer...! (En gelijk heeft ze..)
Kan haar zus in deze niet wat betekenen? Dat je met zus praat dat je je erge zorgen maakt? En dat zus haar kan waarschuwen en kan duidelijk maken dat dit niet de goede weg is?
Verder zou je haar ook kunnen confronteren door te zeggen dat je het 'weet' op een andere manier en door niet te specificeren hoe je dat weet. Je hebt het 'gehoord' of iemand heeft het gezien en via,via kwam het jouw ter ore...of zoiets. En dan volhouden en kijken of ze 'bekent' zodat je erover kan praten met haar.
Verder denk ik persoonlijk ook dat je haar, haar privacy moet gunnen. Dat je haar controleren gedeeltelijk moet loslaten. Ze moet er toch zelf achterkomen. Dat hoort bij haar leeftijd en door haar nu te controleren werk je jezelf alleen maar in de nesten. Je kán er ook niks mee. En een leugentje zo nu en dan tegen je ouders is vrij gewoon bij pubers. Je ouders hoeven toch niet álles te weten? Dat deden we zelf toch ook toen we die leeftijd hadden? En buiten dat veranderen plannen bij pubers snel, misschien was ze wel bij die vriendin waarvan ze zei dat ze daar naartoe ging en moest vriendin onverwacht weg en ging ze toen naar die jongens? Geen échte leugens dus...maar een verandering van plannen...En geen zin om je ouders daarover te informeren (kom nou, je bent toch geen klein kind meer?). Dat gebeurd onze puber ook vaak, zo wispelturig als wat zijn die pubers. En onze puber doet (voorzover wij weten, hahaha) geen 'gekke' dingen. Het is alleen dat ik behoorlijk geirriteerd wordt als ze ergens anders is dan ze zegt...zelfs als ze bij een andere vriendin is. Maar eigenlijk heeft ze wel gelijk. Om elke keer weer op te bellen van ik ben nu hier en ga zodadelijk naar daar is ook wat overdreven.
groeten albana
Voordeel van de twijfel
Thx Albana voor je reactie.
Na een nachtje slapen heb ik maar besloten haar het voordeel van de twijfel te geven.
Haar oudere zus inschakelen vind ik niet zo'n goed idee, mn. omdat deze het niet zo leuk vind om in de "voorbeeld"-rol geduwd te worden. Het verschil tussen hen 2 is gewoon dat de oudste wel altijd alles vertelde, ook al was het iets waar wij niet zo heel blij mee waren.
Onze 14-jarige is nu eenmaal een meisje dat erg beïnvloedbaar is. Ze is gefascineerd door "foute" dingen en schept op tegen haar klasgenoten over dronken worden en de hoeveelheid sigaretten die ze rookt op een dag. Ze vindt dat blijkbaar erg stoer, maar ik weet dat dat bijvoorbeeld gelogen is, want als ze al zou roken, dan weten wij dat dus nog niet....! Wat drinken betreft, heeft ze hier in huis een keer geëxperimenteerd toen ze alleen thuis was en dat resulteerde in flink overgeven en goed ziek zijn.
Dat de stemming in huis nu zo ijzig is, komt in de eerste plaats ook wel door mezelf. Ik kan gewoon niet zo goed tegen die "oooh-gerso" mentaliteit, die zij helemaal geweldig vind!
Feria
En dat is feria
Precies wat puberteit inhoudt. Een ontwikkeling voor jou als ouder 
Want o o o, wat is het moeilijk als je kind rare keuzes maakt, of dingen doet waar je echt niet achter kunt staan. Pffffffff. Blijven praten, gezellig blijven en hopen dat het overwaait, dat de basis goed genoeg is..........
Tirza