kinderen willen niet aan tafel eten

maar

waarom willen ze niet aan tafel eten? Dat moeten we eerst weten voor we je adviseren.

Bij mij is het simpel, er wordt niet gegeten op de slaapkamers. Wel vaak voor de tv en soms aan tafel.

waarom samen eten?

Je moet eerst voor je zelf duidelijk hebben waarom je samen aan tafel wil eten.
Gewoonte? Om het samen zijn?

Want elkaar zien een spreken hoeft natuurlijk niet beslist tijdens het eten aan tafel. Dat kan ook prima tijdens een autorit bijvoorbeeld.

En met bord op schoot samen voor de tv iets kijken wat je allemaal leuk vindt kan ook gezellig zijn.

Bij 100% van de reacties, wordt eten voor de TV als een goed alternatief gesuggereerd. Eigenlijk best treurig. In mijn beleving doe je eten aan tafel, met aandacht voor het eten en aandacht voorelkaar. Tenzij het een snelle hap is (snack), dan is aandacht voor het eten niet vereist.

Gewoon

Jij koopt en kookt het eten waarschijnlijk. Dus jij kan ook bepalen waar er gegeten wordt.
De regel is eten aan tafel. Elders wordt er niet gegeten. Dan heb je ze zo aan tafel hoor.
Maar ik zou toch ook wel willen weten waarom ze niet aan tafel willen eten. Want als er een probleem is zou ik wel willen kijken hoe we dat op kunnen lossen zodat samen aan tafel eten ook weer gezellig wordt.

Caesar

Wij eten soms aan tafel en soms voor de tv, daar zijn redenen voor waar jij niks mee te maken hebt. Jij kent mij niet, kent ons gezin niet en hebt geen idee wanneer wij aandacht hebben voor elkaar. Houd het lekker bij jezelf! Eten voor de tv vind ik altijd nog meer waard dan dat iedereen in zijn eigen kamer eet!

Triva

Dit forum is om meningen te delen. Ik ga mij dus niet inhouden. Als je daar niet tegen kan, dan is dat jouw probleem.

klopt

Maar het is volstrekt NIET treurig. Wij doen veel spelletjes met elkaar en hebben dan aandacht voor elkaar én voor het spelletje. Dat hoeven we echt niet elke dag ook te doen met het eten. Zo is iedereen verschillend.

Wij eten ook weleens voor de TV maar alleen als er iets bijzonders te zien is en dat precies onder etenstijd is.
Verder eten we gewoon aan tafel. Ik vraag me vooral af hoe het er in geslopen is dat de pubers beide op hun eigen kamer eten. Ergens is dat ontstaan. Ik zou met de pubers om tafel gaan en bespreken dat jij weer samen wil eten, aan tafel. Omdat je het op deze manier ongezellig vindt. Misschien dat de pubers dan hun redenen en mening kunnen aanvoeren en samen komen jullie misschien tot een compromis dat jullie een aantal avonden aan tafel eten en evt. ook eens voor de TV.
Bij ons komt het overigens nog maar zelden voor dat we met z'n allen aan tafel zitten. Dochter werkt vaak onder etenstijd en zoon traint 2 keer in de week onder etenstijd. De keren dat we wel met z'n allen zijn vind ik het daarom wel van belang dat we samen eten.

Één dag in de week

Op vrijdag eten we waar we willen, we eten dan pizza, soep of snacks. En één van de kinderen eet dan het liefst op z'n eigen kamer, de anderen eten of aan tafel of voor de tv op de bank. We zijn dan door sport en andere hobbies niet tegelijk thuis. Man en ik eten altijd wat later en wel bij de keukentafel, vaak komen de kinderen er dan toch bij zitten, wat vaak veel gezelliger en ongedwongener is dan het standaard avondeten bij tafel. De rest van de week eten we wel aan tafel, omdat we het fijn vinden samen te eten en ook omdat het praktischer is.

Als ik jou was zou ik het niet elke dag tolereren, misschien beginnen met om de dag samen eten. En laat ze zelf ook eens koken, dat scheelt jou weer.

Je bent geen afhaalloket

...je bent hun moeder. Bespreek het eens met hen. Koken ze zelf weleens ? Begin met dat te introduceren. Ze vinden het vast zelf ook niet leuk als ze energie steken in het bereiden van een maaltijd en dat ieder het dan op eigen kamer opeet.

Hoe is het zo gekomen, dat ze in de keuken opscheppen en op hun eigen kamer eten? Wat was de aanleiding ? Is er ruzie geweest misschien ? Onderlinge irritatie ?

Als je niet aan tafel eet

Wanneer hebben jullie dan je moment met elkaar /kinderen om even in te checken bij elkaar. Hoe was je dag? Wat was leuk, niet? Wat zijn je plannen voor xyz?
Ik kan mijn momentjes 1 op 1 best vinden met man of kinderen. Maar gezamenlijk is toch tijdens het eten. Ik vind het ook belangrijk dat broer en zus betrokken blijven en zijn bij elkaar. Samen eten helpt dan wel.

wat is de reden

dat ze liever in hun kamer eten? Als je dat weet, kunnen jullie wellicht afspraken maken.
Wij eten meestal aan tafel maar het kan sporadisch wel eens gebeuren dat we (of een van ons) met ons bord voor de tv zitten, dit is wel in dezelfde ruimte waar de eettafel staat dus we kunnen dan wel met elkaar praten.

Absoluut niet!

Ik zou dat absoluut niet goedkeuren, zijn ze nu helemaal mal! Of je nu aan tafel eet of op de bank, dat kan mij echt niets schelen, als het maar sámen in de keuken of huiskamer is.

Wij hebben een flinke tijd op de bank gegeten, omdat oudste dochter de sfeer aan tafel dermate negatief beïnvloedde dat er iets moest gebeuren. Op de bank werd het opeens weer gezellig. Ze had iets tegen dat opgeprikte gedoe aan tafel, ze zat te dicht naast kauwende monden. Nu ze volwassen is, vindt ze het leuk om werk van het eten te maken en aan (haar eigen) táfel te eten. Het komt dus goed.

Aan tafel

Hoe je ze aan tafel krijgt? Je maakt het eten klaar en zet het op tafel meer met de mededeling dat ze het daar opeten en anders niet eten.

Hier in huis wordt aan tafel geheten zonder televisie, telefoon of wat dan ook. Naast andere momenten samen is eten een gezinsmoment samen de dag doornemen en lekker eten. Gewoon een vaste regel.

Ik vind dat jij de grote lijn mag bepalen

Jij bent degene die hen voorziet van onderdak, eten en drinken. Jij bent nog steeds hun opvoeder en jij mag nog steeds de grote lijn van de regels mag bepalen. Dus als jij bepaalt dat het eten van de avondmaaltijd iets is dat jullie samen doen op een dag, dan is dat prima. En hoe je dat doet, samen aan tafel of eventueel met elkaar voor de tv, die keuze is ook aan jou.
Tegelijkertijd zijn ze op een leeftijd dat je ze niet meer alles op kunt leggen, zeker niet omdat je ze blijkbaar al veel mogelijkheden gegeven hebt om hun eigen keuzes te maken. Daarom zou inzetten op zoveel mogelijk samen eten en mss 1 of max 2 keer eten volgens hun eigen manier. Dan zou ik die keer of keren ook eenvoudiger koken.
Misschien is het ook een idee om ze op zo’n moment zelf verantwoordelijk te maken voor het eten.

Ik ben trouwens wel benieuwd hoe het zover gekomen is, dat ze tegen jouw zin zich op deze manier gedragen.

Aagje

dit is

natuurlijk iets wat gegroeid is. Ooit toen ze klein waren at je aan tafel met ze toch? En er was een moment dat ze voor het eerst met hun bord naar hun kamer gingen. Wat deed je toen?
Je kunt je nu boos maken over dat gedrag, maar het is blijkbaar al een tijd toegestaan, dus ze ervaren het zelf als normaal.
Ik denk dat je bij elkaar moet zitten: familievergadering: nieuwe regels. Jij stelt deeze regel in en geeft hen ook ruimte om dingen te bespreken en hoe zij dingen willen. Onderhandelen dus.

Ook het liefst

Bij mij eten ze ook het liefst op hun kamer. Alleen wil ik dat niet. De reden bij ons is dat de kinderen (15 en 18) elkaar op dit moment niet lekker liggen. Dus willen ze niet bij elkaar aan tafel zitten. Zodra ze het op hebben krijg ik ook steevast de vraag: "Mag ik van tafel?" – op dat moment is mijn eigen bord vaak nog halfvol, want ik ben niet zo'n snelle eter. Heel vervelend vind ik dat. Daarin zijn ze wel met mijn regel aan de haal gegaan, want dwing ik ze te blijven zitten, dan kijken ze letterlijk elke hap in mijn mond... en is de gezelligheid ook ver te zoeken.